Did Tanjiro Die At 25

หญิงสาวหลงเข้ามาสร้างพันธะกับทายาทมาเฟียที่ชอบฉวยโอกาส และมองเธอเป็นเพียง 'ลูกหมา' ตัวหนึ่ง และใช่...เธอต้องอยู่ใต้บัญชาของเขา จนกว่าเขาจะเบื่อ

เขาเป็นศัตรูตัวฉกาจของตระกูล แต่การเอาชนะครั้งนี้สกปรกกว่าที่คิด เพราะเขาจะใช้เธอเป็นเครื่องมือ หยามเกียรติ กักขัง และทำให้เธออุ้มท้องกลับไปต่อรองจนอีกฝั่งยากจะปฏิเสธ!

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโคแก่กินหญ้าอ่อน พระเอกหื่นมาก ชอบคลุกวงใน มีฉากเลิฟซีน วาบหวามค่อนข้างเยอะ บางฉากของการบรรยายอาจมีคำที่ไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน และทุกเหตุการณ์คือเรื่องสมมุติ . . . เมื่อโคแก่อยากเคี้ยวหญ้าอ่อน ปฏิบัติการตามตื๊อชนิดหน้าด้านหน้าทนจึงเริ่มต้นขึ้น ถึงขั้นตั้งตนเป็น 'ป๋า' สาวน้อยหน้าแฉล้มคนสวยแห่งเมืองสุพรรณ เกิดมาทั้งชีวิตเพิ่งเคยเจอคนหน้าด้าน ชอบโมเม มากกว่านั้นคือชอบคลุกวงใน คนหนึ่งอยากได้ คนหนึ่งอยากหนี ปฏิบัติการรุกไล่จึงเกิดขึ้น

จุดเริ่มต้นของเรา เกิดจากความไม่บังเอิญ แต่กลับกลายเป็นความยุ่งเหยิงที่ตามมา ทันทีที่เขาเจอกับหญิงสาวรุ่นลูก "ฉันบอกบอกไง" "ก็หนูชอบลุง" "กลับไปตั้งใจเรียนซะ" เธอไม่ได้หันไปตอบอะไร เธอแค่คิดว่า น้ำหยดลงหินทุกวัน หินบอกโอเค"

เพราะความใส่ใจ(เรื่องชาวบ้าน) พลอยสวยเลยบังเอิญได้เห็นหน้าของบอสที่ตำรวจกำลังตามตัวโดยบังเอิญ เธอเลยต้องซ่อนตัวเพื่อความปลอดภัย แต่ทำไมสถานที่ที่เธอต้องซ้อนตัวต้องเป็น “ไร่สิงห์ศิลา” ไร่ของแฟนเก่าเธอ

เมื่อเธอต้องมาเป็นเลขาให้กับพ่อเลี้ยง เธอคิดว่าจะสบายที่ไหนได้ ต้องทำงานทั้งบนโต๊ะ บนเตียง ในรถ งานหนักขนาดนี้หวังว่า สื้นปี พ่อเลี้ยงจะให้โบนัสเธอจุกๆนะ  แต่ว่าตอนนี้ เขาก็ทำให้เธอจุกสามเวลาหลังอาหารอยู่เเล้วนี่ อิอิ "ลุงตินนนขา หนูไม่ไหวเเล้วนะคะ หนูเหนื่อยค่ะ" "อีกนิดนะคะ คนดี ใกล้จะเสร็จแล้วจ้ะ" คำเตือน ‼️‼️ ⛔️นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเพศ คำหยาบ ความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสม ⛔️อายุต่ำกว่า 20 ปี ควรได้รับคำแนะนำ

“เหมาะกับมึง ผิวขาว ๆ แบบนี้ใส่ทองแล้วขึ้น” “ทำไมพี่ราชันถึงให้ทองกับใบบัวหรือจ๊ะ” “กูให้ทองกับเมียไม่ได้หรือ”

ในสายกับชายนิรนาม "ถ้าฉันสอดนิ้วเข้าไป... คุณต้องช่วยตัวเองด้วยนะ" (หึ... ต้องการแบบนั้นเหรอ?) "ใช่... เราจะได้เสร็จไปพร้อมๆกันไง" (ลองดู)

"เป็นบ้าหรือไง จู่ๆ ก็มาแก้ผ้าให้ผู้ชายดู!" "เอ้า! ลุงไม่ได้จับหนูมาเพราะอยากทำแบบนี้เหรอ? แก้แค้นไง ลุงบอกว่าหนูทำลุงเสียอนาคต ลุงก็ทำให้หนูเสียอนาคตด้วยสิถึงจะสาสม" "เธอมันประสาท!! ใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้!!!"

"ฉันไม่ต้องการเด็กเพิ่ม ที่มีอยู่ก็เพียงพอแล้ว..." พรึ่บ! ชุดเกาะอกสีดำที่เคยอยู่บนตัวร่วงลงไปกองกับพื้นทันทีที่ได้ยินคำปฏิเสธ ในตอนนี้บนกายขาวผ่องเหลือเพียงแค่แพนตี้ตัวจิ๋ว และสติกเกอร์ปิดเม็ดบัวสีหวานเท่านั้น "ไม่ต้องการจริงๆ หรือคะเสี่ย?" "แก้ผ้าให้ดูขนาดนี้ จะให้ฉันตอบว่าอะไรล่ะ?" พิธานขยับกายเล็กน้อยเพื่อระบายความอึดอัดจากส่วนกลางลำตัวที่เริ่มขยับขยาย "มาสิ... ลองทำให้ฉันพอใจดู เผื่อว่าฉันจะเปลี่ยนใจ รับเลี้ยงเธออีกคน"