dork diaries 15

Ratih Indira dan Abimanyu Permana adalah sepasang suami istri yang saling mencintai, wajah goodlooking, pekerjaan bagus dan sukses , kehidupan glamour dan sempurna menjadi bentuk wajah pernikahan mereka. Namun pernikahan sempurna yang sudah menginjak usia 15 tahun itu tak kunjung juga menghadirkan buah hati di kehidupan mereka. Konflik internal dalam rumah tangga seperti dengan mertua, ipar dan kolega menjadi duri dalam kehidupan pernikahan sempurna Ratih dan Abi. Segala upaya sudah di lakukan oleh Abi dan Ratih agar bisa mempunyai anak kandung, bahkan bayi tabung juga sudah dilakukan namun sayang harus berkali-kali gagal, kenyataan selalu tidak sesuai dengan keinginan Ratih dan Abi. Kenyataan pahitnya, ternyata Ratih terkena pcos yang parah jadi harus di angkat rahimnya hingga harapan mereka untuk memiliki seorang anakpun pupus. Tidak ada cara lain melainkan Abi harus menikah lagi agar impian mereka menjadi orangtua terwujud. Abi yang begitu mencintai Ratih tidak serta Merta mau untuk menikah lagi. Dia Arin, wanita pilihan dari Ratih yang akan menjadi istri kedua untuk Abi. Apakah Abi akan mau untuk menikah lagi? Sedangkan cintanya hanya untuk Ratih seorang. Namun masalalu kelam dari Ratih juga selalu terbayang-bayang menghantui dirinya. Mohon dukungannya untuk novel terbaruku. Terimakasih ^^

Mula nung 15 taon pa lamang si Carlo, minahal na niya si Michael. Mas pinili niya lang itago na lamang ang nararamdaman niya sa kaibigan dahil sa takot na lumayo ang loob nito sa kanya. Ngunit habang tumatagal ang pagsasama nila, mas nahihirapan si Carlo na itago ang pagtingin niya sa kaibigan. Nais niya man lumayo, di naman siya hayaan ni Michael na gawin ito. “You are mine!” He said. But then he’ll say, “But I am not gay!” Labis na naguguluhan si Carlo sa bestfriend niya. But he knew that all along, even without saying it… He is his best friend's possession…

Bah voilà jme présente ! Moi, c'est Zaïna, orpheline, j'ai 15 ans, je suis Comorienne mais avant tous Musulmane. Malheureusement je ne sais pas pratiquer. J'y connais rien. On ne m'a jamais apprise. On m'a poser à mes 1 ans apparemment. Bref ma vie jvous la racontera après. Bref physiquement ? Jfais 1m60, un truck comme ça ! J'ai une couleur de peau matte. J'ai un corps normal et les formes la où il faut. J'ai les yeux marron claiiiir qui vire au marron foncé quand jsuis énervé. Les cheveux noir/marron, tous est en fonction du soleil. A l'ombre tu les verras noir et au soleil tu les verras marron. Bref ils sont long et y'a beaucoup de volume ! Mais personne sais. C'est chignon ou natte, jamais je les montre. Bref assez parler dmon physique. Jsuis une meuf genre qui parl pas, qui calcule personne mais quand il faut j'ai une grosse bouche et sa peut aller loin en deux quatre six. Dans cette orphelinat, jparle à dégun depuis le drame (A suivre...). On m'appelle même la "muette". Ok leur délire mais m'en bas les couilles je leur répond pas. J'ai un coeur en pierre, double portes blindé, double serrure et trois codes. Rien ne m'atteint à part mon passer mais personne la connait. Bref mes journées se passe comme ça: Réveille => école => boxe => chambre et je bouge plus de la journée. Ah oui oui depuis cette incident j'ai décidé de plus me laisser faire. Mes parents ? Même vu pas jparle. Ils m'ont abandonné dès ma naissance tsssss et voilà ou je suis maintenant DANS UN ORPHELINAT DE MERDE . A suivre...

Istriku seorang pramugari cantik, dan aku hanya seorang pria kampung biasa. Banyak orang iri dengan hidupku, tapi tidak ada yang tahu seberapa banyak kepahitan dan penghinaan hidup yang kujalani. Aku dan istriku dikenalkan oleh teman dekatku, dia bekerja di sebuah agen perkawinan, waktu itu dia mencariku dan mengatakan ada seorang wanita yang mencari pasangan, kriteriaku sangat memenuhi syarat ini. Syarat pernikahan sangatlah aneh, menantu pria tinggal di rumah mertua, jujur, sifat lemah lembut, dan tuli. Orang tuaku meninggal lebih cepat, dan aku mempunyai adik perempuan berusia 15 tahun, dan adikku menderita sebuah penyakit, dari dulu beban hidupku sangat berat, dan juga sifatku sangat tertutup, bahkan bisa dikatakan sangat hina, kriteria ini sangat cocok dengan diriku. Meskipun aku tidak suka berbicara namun aku tidak tuli. Temanku bilang wanita ini sangat kaya, dan akan memberikan mahar yang sangat luar biasa, ucapannya ini membuat hatuku terguncang, terlebih biaya pengobatan adikku setiap tahun membutuhkan biaya sangat besar, aku sama sekali tidak bisa membiayainya, jadi aku benar benar sangat ingin menikah dengan wanita ini. Hingga akhirnya temanku mengajukan suatu ide untukku, pihak peremouan mencari menantu yang tuli, pasti takut laki laki ini akan banyak bicara, dan dia hanya ingin mempunyai garis keturunan saja, seharusnya tidak ada rahasia lain, dia menyuruhku pura pura bisu, atau menjadi si tuli yang mengenak huruf cuman itu saja. Dia juga mengatakan selama bisa membohonginya selama tiga sampai enam bulan, nanti setelah menikah ketahuan juga tidak masalah. Aku mendengarkan suaranya , pertama kali kami bertemu di cafe dekat bandara, ketika melihat wanita itu aku sangat tercengang, aku pikir dia wanita tua dan juga jelek, tidak disangka dia seorang pramugari cantik, waktu itu dia masih mengenakan seragam pramugari, tidak usah ditanya betapa cantik dirinya. Dia hanya beberapa kali menatapku, lalu menggunak

Prologue Qui dans le lycée d’application Nelson Mandela ne connaissait pas Inelle ADE ? 15 ans et demi en 1ère scientifique, Inelle n’était pas seulement une tête bien pleine mais une tête bien faite. 56 kg pour 1,62m, on comparait souvent ses formes à une guitare espagnole. Elle s’était surtout fait connaître pour ses prouesses gymnastiques qui avaient mené très haut les couleurs de son lycée 3 années consécutives durant les compétitions inter-lycée. La chouchou des professeurs, le fantasmes de tous les garçons et le modèle à suivre de plusieurs filles, Inelle ADE ne laissait personne indifférent -jalousie, admiration- et Cyril OKOUMBA ne faisait pas exception à la règle.

One day, Ivy suddenly wake up from her bed and found out she went back 15 years before her death. In her past life, she was like vicious villian of those romantic novels who tried to humilate the female lead due to anger and jealousy! Which later on became miserable due to karma. Her brother died, their company fall into bankruptcy, her ambition to became a successful violonist shattered, and finally she went insane. However, it seems that her misery wasn't enough. Ivy got into an accident and became paralyzed, unable to talk and unable to move. She can only silently hope that her life would end sooner, so she could apologize to her brother in the after life. When she thought that this would be her end, dying all alone in her hospital bed, a man suddenly showed up in front of her and make her realized that there's rainbow after the rain. Unfortunately before she could confess, she died tragically without saying goodbye—such deep feelings were all given to her in vain. But now, she was back again and this time, she would be a better version of herself, she would achieve her dreams, and she would be the one to find him. Will Ivy's glory as a prodigy can be heard again? Can she fulfill her regrets? What would happen when she finally found out the earth shattering truth of her miserable life before? Will she choose to rewind or continue?

_Aldira sebagai cewek indigo_ _Alex sebagai dokter yang cukup terkenal_ _Alleta sebagai calon istrinya Alex_ ________ [+15] Genre fantasi-romance-horor-misteri Aldira... Sebelumnya kehidupan perempuan itu biasa saja layaknya gadis seusianya, namun semua itu berubah sejak suatu kecelakaan menimpanya dan membuat dirinya mendapat anugerah yang istimewa. Kehidupan Dira yang awalnya normal, kini menjadi penuh tantangan dan mendebarkan. Ditengah peliknya masalah yg dia hadapi, takdir mempertemukan dirinya dengan Alex. Seorang pemuda yang belum sanggup melepaskan kepergian calon istrinya. Mampukah Dira mengobati luka dalam diri Alex?? misteri apa saja yang akan dihadapi oleh Aldira dalam cerita ini? Kepo? yukk baca aja langsung ga usah banyak mikir lagi ______ Selamat membaca! Semoga suka, jangan lupa tinggal jejak dan support aku dengan cara vote dan comment yah. Jangan lupa follow authornya juga yah, sampai ketemu lagi di dalam cerita ini salam hangat dari author

Dara tak percaya mendapati rumahnya kosong dan putrinya, Mita, dibawa tanpa izin. Saka, suaminya, mencoba menjelaskan, tetapi alasan bahwa ibunya membawa Mita sebagai "pancingan" untuk Mbak Eca, yang belum punya anak selama 15 tahun, membuat Dara marah. Ia merasa Saka dan keluarganya tidak menghargai perjuangannya saat melahirkan. Saka merasa bingung dan bersalah, sadar bahwa tindakan keluarganya telah membuat istrinya sangat menderita. Situasi semakin genting, dan Dara tak akan berhenti sampai Mita kembali ke pelukannya dan bahkan nekat menuntut keluarganya ke jalur hukum.

Pada malam sebelum pernikahan, tunanganku, Gavin, seorang profesor sejarah, mengadakan pernikahan dengan cinta pertamanya yang mengidap kanker di sebuah desa. Di bawah langit berbintang, Gavin merangkul June dan tersenyum lembut. "Menurut adat kuno, istri yang sah adalah yang lebih dulu melangsungkan upacara pernikahan. Meskipun aku sudah mengambil akta nikah dengan Mayra, dia tetap hanya selir rendahan." Setelah menerima ucapan selamat dari para tamu, mereka meminum anggur pernikahan dan memasuki kamar pengantin. Aku menyaksikan semuanya tanpa menangis atau membuat keributan, hanya diam-diam membuat janji untuk operasi aborsi. Sejak usia 15 hingga 30 tahun, aku mencintai Gavin dengan sepenuh hati. Aku mencintainya selama 15 tahun. Namun, di hatinya selalu hanya ada adik tiriku, June. Jika memang begitu, aku memilih untuk melepaskannya. Kemudian, aku bergabung dengan tim penelitian geologi Antartika yang terisolasi dari dunia. Aku hanya meninggalkan selembar surat perjanjian cerai untuk Gavin, juga sebuah hadiah perpisahan. Namun, entah kenapa, pria yang selalu meremehkanku itu tiba-tiba beruban dalam semalam.

Selama 15 tahun sekolahnya, hidup Raihan selalu dipenuhi dengan buku dan juga materi-materi pelajaran. Raihan selalu berpikir bahwa hidupnya berbeda dengan manusia kebanyakan, membandingkan dirinya juga mengumpat dia tidak diberi kebahagiaan dan mimpi yang sama. Raihan menyadari ada yang salah dengan dirinya, tetapi tidak tahu apa dan tidak tahu cara mengatasinya. Semenjak memasuki SMA, Raihan bertemu dengan orang-orang yang dapat mengatasi hal itu. Dari sini, Raihan sedikit demi sedikit mendapatkan kebahagiaan dan harapan yang selalu ia umpat selama 15 tahun hidup. Thanks to my friends who make the cover for me. Let's follow him on Instagram: @sansan_ar