Gacha Bad Art

The shivering cold sensations make her untouchable. The terrifying harsh mannerisms make her unreachable and the agonizing shattered heart make her undesirable. She is the Ruthless, the nerd, and was falling out of love slowly until she met the bad boy in the club. He should have hated her, despised her because of being so difficult to get. But the thing is, he never even tried. And the consequences slowly pulled him deeper to the ruthless although she has always pushed him so hard. However, her resistance that enlisted from her broken heart slowly fades, She started falling in love with him but in the process of unravelling him, she gets shattered again and it was his true identity and goals that made her feel betrayed all over again. Will he be able to make her believe in him one more time? And if so, will this story even have a happily ever after ending?

Sara's legs straddling Austin's lap, their lips clashed in a fierce, passionate kiss. The sound of their lips meeting was like a spark, igniting a flame that threatened to consume them. "Mmm," Sara murmured, her lips vibrating against Austin's. "I hate you," Austin growled, his hands grasping her hips, pulling her closer. His fingers dug into her skin, sending shivers down her spine. Sara's hands were just as busy, her fingers tracing the lines of Austin's face, her thumbs brushing against his lips. "I hate you too," she whispered, her voice barely audible over the sound of their kissing. Their lips parted for a moment, and Austin's tongue darted out, tracing the curve of Sara's lower lip. She moaned, her hands tangling in his hair, pulling him closer. Sara's hands began to roam, her fingers tracing the contours of Austin's chest. She reached for the hem of his shirt, pulling it up and over his head. As she exposed his chest, Austin's eyes locked onto hers, a warning flashing in their depths. "You'll hate me tomorrow," he said, his voice low and rough. Sara's eyes flashed with defiance, her hands continuing to explore Austin's chest. "We don't like each other anyway," she said, her voice husky with desire.

“โต้งชอบมิริน” “มิรินขอบใจนะที่โต้งมีความรู้สึกดีๆ ให้ แต่ว่าเราเป็นพี่น้องกันดีกว่าเนอะ” คำพูดฟังดูดีแต่ผมกลับไม่ได้รู้สึกดีเลยสักนิด “ทำไม" “จะต้องให้พูดตรงๆ ใช่ไหมถึงจะเข้าใจ” “ก็พูดมาดิ” ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่ “โต้งยังเด็กเกินไป แค่นี้ยังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้เลย หัดใจเย็นซะบ้าง” เหตุผลแค่นี้เองเหรอ ห่างกันแค่ปีเดียวมันจะอะไรกันนักหนาว่ะ “เหตุผลแค่นี้เหรอ” ผมจ้องหน้ามิรินไม่วางตา “พี่ชอบคนที่มีวุฒิภาวะสูงกว่าพี่และมีความเป็นผู้นำ” “ชอบคนแก่ว่างั้น” ผมเดินเข้าชิดตัวแสดงความกวนตีนใส่มิรินนิดๆ “ไม่มีไรแล้วพี่กลับก่อนนะ” มิรินหันหลังให้เตรียมจะเดินหนี “บอกว่าไง... อย่างแทนตัวเองว่าพี่” ผมพูดย้ำอีกครั้ง “ฉันเป็นพี่นาย..” มิรินเดินกลับมายัดช่อดอกไม้ใส่มือผมพร้อมกับพูดย้ำชัดถึงสถานะระหว่างผมกับเธอ ใจร้ายไปแล้วนะ อย่าให้ถึงทีผมบ้างก็แล้วกัน เธอไม่รอดแน่ มิริน...

"ไลลาไม่ได้ตั้งใจ..." เสียงหวานเอ่ยออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกลัวในท่าทีของรุ่นพี่หนุ่มรวมถึงตั้งใจอยากที่จะอธิบายให้อีกคนได้รู้ ทว่า...คนตัวสูงที่ยืนคร่อมร่างเล็กอยู่ก็ไม่คิดสนใจ "ทำไม อยากได้ฉันมากนักเหรอ" ดวงตาคมจ้องมองถามคนตัวเล็ก "พะ พี่คามิล...มันไม่ใช่แบบนั้นนะคะ" "ครั้งเดียวไม่พอใจใช่ไหม" ปากหนายังคงถาม "มะ ไม่ใช่นะคะ พี่คามะ..." ไม่รอให้ริมฝีปากบางได้พูดจบ "ถ้าอยากได้ฉันนัก ฉันก็จะสนองให้..."

“เธอต้องชดใช้สิ่งเธอทำ!" "แล้้วฉันต้องชดใช้ให้นายอีกเท่าไหร่นายถึงจะพอใจ"

เรื่องราวความรักของ "เพทาย" กับ "ใบข้าว" ที่เข้ามาเกี่ยวข้องกันจากแผนการบางอย่างของเพทาย ความใกล้ชิดทำให้ทั้งคู่เกิดความรู้สึกที่ดีต่อกัน อะไรต่างๆมันคงจะง่ายกว่านี้ถ้าความสัมพันธ์นี้ไม่ได้เริ่มจากการหลอกลวง

Adwith a cold-hearted CEO to the whole world. He is only soft and Loveable to his sister. The one who makes everyone plead in front of him on their knees can run behind his sister to feed her. The one who can make everyone beg for mercy can say sorry to his sister. He loves her too much. We can say she is his life. Aanya the girl who was pampered by her brother to the core where he can even bring anything on this earth within 5 minutes after she asked for it. She was a princess to him. In Front of him, she was crazy and still behaves like a kid whereas, to the outer world, she is a Xerox copy of Ishaan. Cold-hearted and reserved. She never mingles with anyone much. She doesn't have many best friends except for one girl. For her, the first priority is her brother. He is her best friend, father, mother, and caretaker. He is a guardian angel to her. What made Adwith hate his sister? Will they both patch up again? To know, come and read my story.

“คืนเดียวจบไม่คบไม่ผูกพัน” นี่คือสิ่งที่สาวๆ ทุกคน ต้องจำไว้ให้ดี เรย์ เดมอนต์ อดิศวรทัติ อายุ 24 ปี เจ้าของผับ เจ้าชู้ ฟันหญิงเป็นว่าเล่น “คืนเดียวจบไม่คบไม่ผูกพัน” ฟ้า ฟ้าใส พัชรกานต์กุล อายุ 20 ปี เติบโตมาจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า “รู้ทั้งรู้ว่าเขามันอันตราย แต่ก็ยังไปเผลอใจรักเขา” ~แรกๆ มันก็แค่เกมนึงที่ยังไม่อยากให้จบเร็ว~ หลังๆ ไอ้เหี้ยแม่ง..กูเกมเฉย~~

This book contains Steamy contents. Finn never wanted anything more than to take his revenge on the girl and her father who had not only made a fool of him, but had shattered his heart, dashing his hope of love. He was back to the hometown where he grew up, Finn was back to take everything that belongs to her father, he would bring David Gilbert to his knees, making sure he cries blood begging for mercy, since he was the one who turned him into the ruthless and heartless man he had turned into. Lilith would not be left out of his revenge plan, Finn made sure she got a taste of what it is like to be used and dumped, he would make Lilith beg, yearn for him, and run after him.

"หิวมากเหรอ กินพี่เพิ่มมั้ยอิ่มยันชาติหน้าเลยนะ" "ไม่ค่ะ หนูไม่กินควาย"