Gacha Story

คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ “รินทำไม่ได้เลย รินไม่เข้าใจ” หญิงสาวเอ่ยงอแงเมื่อเธอไม่สามารถทำตามในงานที่อาจารย์สั่งให้ทำส่งในศุกร์นี้ได้ “ไหนขอพี่ดูหน่อย” ลีวายเอ่ย พรางหยิบงานที่ฟารินงอแงไม่ยอมทำ “พี่ลีวาย ทำให้รินหน่อยนะๆๆ” “ถ้าพี่ทำให้ อาจารย์ก็รู้ซิครับ” ลีวายเอ่ย “อาจารย์จะรู้ได้ยังไงคะ เรารู้กันสองคน”ฟารินเอ่ย “พี่อยู่ปี3 ทำงานส่งอาจารย์จนอาจารย์จำลายเส้นได้หมดแล้วครับ แล้วน้องปีหนึ่งแบบน้องฟารินเนี้ย จะใช้ลายเส้นพี่ปี3ไปส่ง จะรอดได้ยังงไง” “แต่รินทำไม่ได้นี่คะ….” “เฮ้อ งอแงแบบนี่แล้วพี่จะทำยังไง”ลีวายเอ่ย “ไม่รู้ค่ะ” “งอแงไม่เข้าเรื่องเลยเรา” ปากบ่น แต่มือก็ยังคงเริ่มร่างงานที่ฟารินบอกทำไม่ได้ “พี่ลีวายใจดีจัง” “ใจดีแบบนี้ ให้พี่เป็นแฟนได้หรือยังละครับ” “คะ!!….” “เอากลับไปคิดดูก่อนก็ได้” ลีวายเอ่ย

Hidup Gadis berubah total sejak ia menolong seorang pria asing yang terluka. Tanpa diduga, karena fitnahan keji, ia dan pria itu malah menikah. Tanpa tahu bahwa pernikahan itu akan mengikatnya pada rahasia kelam. Mahen, suami yang dingin tapi penuh perhatian, membawanya ke kota dan memberi kehidupan baru. Segalanya tampak sempurna, hingga Gadis tahu kebenarannya. Mahen bukan pria biasa. Ia adalah ayah dari sahabatnya sendiri. Dan lebih buruk lagi, Gadis hanyalah istri kedua yang disembunyikan. Antara cinta dan persahabatan, Gadis harus memilih bertahan dalam kebohongan, atau kehilangan segalanya demi kebenaran.

เลย์ ... ชายหนุ่มสายบันเทิงเริงสวาทสุดเจ้าชู้ หนุ่มหล่อผู้ชอบเซ็กส์สายสวิงเป็นชีวิต จนทำให้ในทุกๆวันของชีวิต อยู่บนเตียงกับหญิงสาวและดื่มเหล้าซะส่วนใหญ่ การที่จะมีเซ็กส์กับผู้หญิงแค่คนเดียว ถือเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเขา “คิดว่าพี่หยุดได้แบบนั้นเหรอ? คิดผิดหรือเปล่า” เลย์เอ่ย “พี่เลย์...” “พี่ไม่อยากมีปัญหากับพี่ชายเธอหรอกนะ” เลย์เอ่ย “หนูจะไม่บอกใครก็ได้ค่ะ..” “หึ!!!”

ร่างแกร่งของชายหนุ่มที่เพิ่งกลับจากทำงานหนักทั้งวัน พร้อมลูกน้องที่เดินตามหลังมานับสิบ สายตาคู่เย็นเฉียบเรียบนิ่ง ไม่บ่งบอกอารมณ์ แม่บ้านหลายคนที่เดินออกมารับ พร้อมเตรียมรองเท้า รับของที่เจ้านายหนุ่มถือมา “ทำไมบ้านเงียบ?” “คุณท่านไม่อยู่ค่ะ” แม่บ้านเอ่ย “อืม แล้ว…” “เฮียยยยยยย” เสียงใสๆของหญิงสาวที่กำลังวิ่งมาอย่างร่าเริงเข้ามาหา ก่อนกระโดดกอดเขาเต็มแรง “หรรษา ทำไมหนูต้องวิ่ง” “รอเฮียมาทั้งวัน กว่าจะเสด็จกลับมานะคะ”หรรษาเอ่ย “รอเฮียทำไม จะเอาอะไรอีก” “หนูขอออกไปเที่ยวนะคืนนี้” หรรษาเอ่ย “จะไปก็ไปซิ ปกติหนูก็ไปไม่ใช่เหรอหรรษา” กะตัญเอ่ย “หนูจะขอพาเอแคลไปด้วยไงคะ” “ทำไมต้องพาเอแคบไปด้วย?” “ก็น้องจบม.6แล้ว หนูจะพาไปฉลอง เป็นอันว่าขอแล้วนะคะ ฟ่อดดด รักเฮียจัง” เอแคลที่หรรษาพูดถึง เป็นหนึ่งในสาวใช้ในบ้าน ซึ่งเธอเป็นหลานสาวของหัวหน้าแม่บ้านที่นี่ โตที่นี่ และดินแดนกับพาเพลินก็เอ็นดูส่งเสียให้เรียน “นี่สาบานว่าเป็นแฝดผมจริง” กะตัญเอ่ยกับป้าแม่บ้าน “คุณหนูหรรษาร่าเริงจริงๆค่ะ”

With only an hour left until the concert began, every trending topic across the internet was dominated by a single headline. [Breaking: Rising Star Tiffany Burgess to Propose to Her Manager After Ten Years of Romance, Leaving Fans in Awe.] This proposal was not just a personal milestone; it was the centerpiece of our company's most ambitious PR campaign of the year and the culmination of a love story between Tiffany and me. Then, in the fire escape, I bumped into Tiffany, dressed in her wedding gown, locked in a passionate kiss with a young man. "Wayne, let me explain," she pleaded. "Explain what?" I snorted. "That just before our proposal, you're sneaking around with another man? The proposal is live-streamed to millions, with thousands of media outlets eagerly awaiting the announcement." I slammed the engagement ring down onto the table in front of her. "After the encore tonight, you'll either propose to me on that stage, or you'll be ruined, both in reputation and career!" Her fists clenched, but in the end, she gritted her teeth and grabbed the box. "Fine." Under the spotlight, she stood before me in her wedding dress, pulling out the ring. But instead of turning to me, she held the ring up toward the guest seating area, where her true love sat. "Wayne, thank you for helping me reach the stars," she declared. "But tonight, I'm going to chase my moon." The crowd erupted in shock and confusion. In a single instant, I became the laughingstock—the unwitting prop in her grand romantic gesture. My heart shattered the moment she reached him.

I was shattered to learn that my precious child was not mine. My own flesh and blood was gone forever. I was not going to crumble under the weight of the revelation or consume myself with hysteria or grief. Instead, I channeled my pain into putting my mother-in-law behind bars and breaking my husband before moving on with my life.

My girlfriend called me frantically out of the blue, saying her mother's water had broken. She begged me to take them to the hospital. But I lazily hung up the phone and turned away, buying myself an ice cream bar instead. In my previous life, her mother had also gone into labor late in life. I had risked everything to rush her to the hospital, running twelve red lights, pushing my car to the limit until the fuel gauge nearly burst. Yet, despite all that, her mother had lost the baby. Worse still, she turned around and accused me of killing the baby. My girlfriend had hated me for it, blaming me for her mother's inability to have children again. That very night, she and her shameless relatives took over my family's house, forcing my parents into such anger and despair that they ended up in the hospital. My company went bankrupt, and as if that weren't enough, I was beaten so severely that both my legs were broken. In the end, I fell into a deep depression and took my own life. But when I opened my eyes again, I found myself reborn. This time, I uncovered the secret her mother had been hiding.

During the holiday, my six-year-old son received his cleft-lip surgery. He wore a mask and sat quietly in our family bookstore, engrossed in a picture book. A young man came in, pinching his nose dramatically as he swaggered up to the manager. "Why did you let someone with an infectious disease in here?" he demanded loudly. "Get them out!" The manager winced. "Sir, I'm sorry, but I don't have the authority to remove other customers." Undeterred, the man marched up to me. "Be wise and get out of here. My girlfriend is Imogen Slater, CEO of the Slater Group. You don't want to mess with me." I froze in stunned silence. Imogen despised all men except me, and this guy claimed she was his girlfriend.

I realized my period was two weeks late after going on a trip to the swimming pool with my best friend, Gianna Lowe. Gianna insisted that I take a pregnancy test. I was stunned when I saw the two red lines on the pregnancy stick test. I had a boyfriend, Mitchell Gray, but I was a conservative person, so I still hadn't slept with Mitchell. I couldn't help but wonder whose baby this was. I planned to just terminate the mystery pregnancy, but Mitchell pretended to be worried about my health, offering to marry me and raise the child. It was finally my delivery date. I was lying weakly in the delivery room when Mitchell shoved a pillow over my face and smothered me, roaring, "You slut! Did you think I'd raise another man's child? I'll make you and this illegitimate child pay for everything!" I was too weak to resist since I had just given birth, so Mitchell successfully killed me. I suddenly open my eyes and realize that I have returned to the day I found out about my pregnancy. I am completely determined this time—I have to find out who the father really is!

Our bridal room was set on fire, and my husband, a firefighter, was grievously wounded while trying to save me. I sent him to be saved at the hospital where Winnie Sloan, his childhood friend worked, but the surgery ended up being a failure, and my husband passed away. After the announcement that my husband was deceased, Winnie told me that his dying wish was that he wanted a child. Hearing that, I powered through my grief and used the sperm he had previously frozen to conceive a child through IVF, raising my son to be enrolled in the most prestigious university in the area. On the day of the celebration party, my son kicked me out and invited my husband and Winnie onto the stage as his 'biological parents', and that's when I found out that my husband had faked his death. All those years ago, he and Winnie had swapped out the embryo I'd conceived in secret. The son I had painstakingly given birth to and raised turned out to have no blood relation to me whatsoever. Meanwhile, my husband had been enjoying a luxurious life overseas with Winnie while waiting for a chance to reconnect with his son. In my rage, I confronted them and demanded an explanation, but ended up dying because they pushed me down the stairs. When I came to, I was back to the day of the fire.