Gusion Story

เมื่อความสนุกคึกคนองจนทำให้ก้าวพลาดทำลายชีวิตผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงอย่างไม่รู้ตัว เมื่อผลของการกระทำเผยออกมาในรูปแบบของเด็กน้อยตาดำๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เมื่อพ่อไม่ได้รักแม่ และแม่ไม่รู้จักพ่อ เรื่องราวความดราม่าในความรักจึงเกิดขึ้น

ดินแดน ที่เป็นเหมือนคำจำกัดความ ขอบเขตของความเจ็บปวดสำหรับหญิงสาวที่แสนอ่อนหวานอย่างพาเพลิน เขาคือรักเดียวสำหรับเธอ แต่เพราะความแข็งกร้าวที่เขามี มันสร้างกำแพงสูงขึ้นเพื่อกั้นเธอเอาไว้แบบไร้เหตุผล

“ ถึงจะต้องแต่งเพราะสัญญาแต่เธออย่าคิดว่าเธอจะรอดเรื่องบนเตียง หน้าที่เมีย เธอควรทำมัน “

“พี่บูม จะไปไหนเหรอคะ?” “มีนัด ถามทำไม” “คือ…หนูมีไปออกค่าย สะ…สองวันคะ” “แล้วฉันจำเป็นต้องให้ไปมั้ย?” “ถ้าไม่ไป…รุ่นพี่ก็จะไม่ให้หนูผ่านกิจกรรม…ค่ะ” “แล้วแต่!” “ขอบคุณค่ะ” “เดี๋ยว! เธอจะไปไหน?” “พอดีพี่ๆที่คณะนัดให้ไปคุยงานค่ะ” “ที่ไหน??” “XX PUBค่ะ” “ว่าไงนะ!” “พี่บูม!!! อื้อออ” ชายหนุ่มรั้งร่างเล็กเข้าไปกดจูบ ก่อนจะขบเม้มลงบนซอกคอเธอจนเกิดรอยแดงราวกับว่าทำความเป็นเจ้าของเธอแบบนั้น “จะได้รู้ตัวไว้ว่าเธอเป็นของฉัน!”

She was deceived by people who were wolves in sheep's clothing and ended up dead on the operating table with both her eyes and uterus removed. However, God was kind enough to give her a second chance of life. She was gifted with ethereal beauty and a gaze that could kill. Every gesture and expression she made was as poisonous as opium poppy. Step by step, she laid out her scheme, swore to send people who murdered her down to hell and suffer in eternal doom. At the same time, she took great lengths to insinuate herself in the life of her ex-fiancé after breaking off the engagement in her past life for the douchebag. One day, she approached him with a seductive smile and said, "Mr. Gu, you might view me as wild and promiscuous, but in reality, I am a well-mannered lady. I am also loyal and faithful to my loved one. You will have to see past this facade in order to know the real me."

เมื่อความรักอยู่ในความลับ และความลับก็ซ่อนอยู่ในความรัก หัวใจของเรื่องนี้จะจบที่ตรงไหน

ฉันกุมความลับของเธอแล้ว ดูท่าเธอจะหนียากสักหน่อยนะ ฉันมันพวกเกลียดการโกหกซะด้วยซิ เธอจะไปไหนไม่ได้จนกว่าฉันจะสั่ง!

“คุณแบล็คครับ คุณเอวาทำงานอยู่ที่บาร์XXครับ” “มึงว่าไงนะ!” “กำลังเต้นรูดเสาอยู่เลยครับ” มาเฟียหนุ่มวางปืนสุดหรูที่เพิ่งได้มาเป็นสินค้าใหม่ทันทีด้วยใบหน้าที่บอกบุญไม่รับ บาร์XX เสียงเพลงอีกทึกครึกโครมแสงไฟอันน้อยนิด หญิงสาวนุ่งน้อยห่มน้อย หุ่นเพรียว ผิวเนียนจรดทั่วทั้งตัว กำลังเต้นรูดอยู่บนเสาเหล็กเงาวับกลางบาร์ด้วยท่าทางพาเอาหนุ่มๆของขึ้นไปตามๆกัน “ไม่ได้กลัวตายเลยถูกมั้ย” เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มร่างสูงรูปหล่อผิวขาวใส่ชุดดำสนิททั้งตัวพรางมีแมสสีดำปิดใบหน้า หญิงสาวเหมือนค้างกลางอากาศ แต่ก็ยังคงเต้นต่อจนกระทั่งชายหนุ่มปลดแมสสีดำสนิทที่ปิดหน้าลงจนเผยใบหน้าเต็มๆ “วอนตายมากซินะ” แบล็คเอ่ยพร้อมสายตาแสนน่ากลัว “ว๊ายยยยยยย” ผลัก!!!! ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก หญิงสาวหล่นร่วงลงมาจากเสาที่กำลังเต้นเมื่อตกใจใบหน้าของชายหนุ่มที่ยืนจังก้ามองเธอตรงหน้า

I worked for a restaurant, and our boss loved making empty promises about giving us restaurant shares. The boss said we would start with zero shares, but we could earn 0.01% for every two hours of overtime, covering someone else’s work or saving the restaurant 1,000 bucks. I suggested she write this down in an official document and have someone track it properly. She just smiled and told everyone to work harder. She never actually put it in writing. The experienced staff did not believe her, but one prep cook took it seriously. At the end of the year, he went to the boss to claim his shares. The boss said, “Sorry, the head chef told me there’s no official document, so it doesn’t count. You can’t claim any shares.” The prep cook worked hard all year and got nothing for it, so he took his anger out on me. The day before I was going home for the New Year, he killed me with a knife. “If you hadn’t said it doesn’t count without an official document, this whole restaurant would’ve been mine!” I lay in a pool of blood. When I opened my eyes, I was back to the day the boss first made those empty promises.

It was a national holiday and we decided to drive back to my husband's hometown to spend the holidays. One day before we left, my husband's childhood crush came crying to him that she had not managed to buy train tickets home. My husband immediately decided to let her have my seat in the car and insisted that I take the train instead. I looked at him in disbelief. There was shock in my eyes. Even my son insisted I take the train. "Mommy, Aunt Rosie is so pretty. How could you make her take the train?" I did not argue. I booked my train ticket right in front of them. However, it was to my own hometown. I no longer wanted a biased husband and a disloyal son.