Gwen Stacy Actor

เธอแอบรักพี่ชายข้างบ้านมาตั้งแต่เยาว์วัย ความรู้สึกที่มีให้ไม่เคยปิดบัง แต่ทว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่ชายคนนี้ไม่เคยคิดอะไรกับเธอไปมากกว่าคำว่าน้องสาว พอวันนึงที่เธอเปลี่ยนไปความรู้สึกของเขากลับหงุดหงิดขึ้นมาซะงั้นทั้งๆ ที่เมื่อก่อนอยากให้เธอออกไปจากชีวิตสักที

“เมื่อความสัมพันธ์ที่มากกว่าเราสองคน” เมื่อถึงจุดหนึ่ง เธอต้องตัดสินใจ แต่หัวใจกลับไม่ยอมเลือก เพราะทั้งคู่ต่างก็เป็น “ครึ่งหนึ่ง” ของสิ่งที่เธอต้องการ สูญเสียทั้งคู่, หรืออยู่ร่วมกันอย่าง “รักแบบเรา” เธอรู้สึกผิดเพราะเติบโตมาในสังคมที่สอนว่า “รักเดียวคือของแท้” แต่หัวใจกลับสั่นไหวกับคนมากกว่าหนึ่งคนพร้อมกัน ความรู้สึกที่แทรกซึมเข้ามาจนกลายเป็นความรักที่หาคำตอบไม่ได้ว่า… จะอยู่กันอย่างไรในโลกแห่งความจริง

เพียงเพราะคำว่าบุญคุณ ทำให้เธอต้องยอมทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนผู้เป็นป้า จนกระทั่งวันหนึ่งเธอไปพลาดท่าเสียทีให้กับชายคนหนึ่งเข้าจนคนเขานินทาไปทั่ว เธอจึงยอมเสียสละด้วยการยอมแต่งงานกับชายแปลกหน้าที่เธอไม่เคยรู้จักเป็นการรักษาหน้าตาของผู้เป็นป้าเอาไว้ แต่แล้วสวรรค์ก็เล่นตลกกับเธอซะจริงๆ ที่ทำให้เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้งในฐานะแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง แล้วเธอจะทำอย่างไร เมื่อเขาไม่ยอมอยู่เพียงแค่สถานะลูกเลี้ยงเท่านั้น “คิดจะเอาทั้งพ่อทั้งลูก มันไม่มักมากไปหน่อยเหรอลลิสา เธอต้องการเท่าไหร่ฉันจะจ่ายให้เอง แลกกับการที่เธอไม่แต่งงานกับพ่อของฉัน” “ถ้าคุณเสนอให้ฉันเร็วกว่านี้ ฉันอาจจะรับไว้ก็ได้ แต่ตอนนี้มันสายไปแล้วค่ะ ฉันจดทะเบียนสมรสกับคุณลุงแบบถูกต้องตามกฏหมายเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ฉันคือแม่เลี้ยงของคุณ คุณชาลิต” “เธอไม่ใช่แม่เลี้ยงฉันลลิสา ในเมื่อห้ามแล้วไม่ฟัง ก็พากันลงนรกไปพร้อมกันนี่แหละ”

  "พี่กลัวน้องชายตัวเองจะไม่ได้เมียหรือไงถึงตามติดผมขนาดนี้" ผมยืนกอดอกจ้องหน้าพี่สาวไอ้ซันอย่างเหลืออดแล้วถามคำถามที่ผมคันปากจะพูดมาหลายวันเพราะวันๆ แม่งไม่ทำอะไรเอาแต่ตามติดผมแจจะไปไหนทำอะไรก็ตาม ตามแม่งทั้งวัน "ก็ถ้านายไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับตะวันพี่ก็ไม่มาตามให้เสียเวลาแบบนี้หรอกจะบอกให้ คิดว่าอยากมารึไงร้อนก็ร้อน เชอะ"  ผมเหลือบมองการกระทำซายน์พี่สาวของไอ้ซันเธอสะบัดหน้าพรึดแบบโกรธๆ หึ นิสัยแบบนี้แม่งเป็นกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยสินะ "ถ้าน้องชายพี่มันทำตัวดีกับตะวันผมก็คงไม่เข้าไปยุ่งหรอกแต่นี่น้องชายพี่มันทำเลวไงแปลกตรงไหนที่ผมจะปกป้องคนที่ผมรัก" ผมรักตะวันผมก็บอกว่ารักไม่คิดจะปิดบังแล้วซายน์จะมาทำหน้าหงิกหน้างอใส่ผมทำไมผมไม่เข้าใจ "แต่ตะวันรักซันไม่ได้รักนายยังไงตะวันก็ต้องกลับมาคืนดีกับน้องชายพี่อยู่ดี" พี่สาวที่แสนดีกลัวน้องจะไม่ได้เมีย หึ  (ตะวันกับซันเดย์อยู่ในเรื่อง เพื่อนที่แปลว่าเมียนะคะไปอ่านกันได้ค่า รับประกันว่าต้องมีเสียน้ำตา)  

เด็กสาวในวัย 18 ปี จะจัดการอย่างไรกับความรู้สึกที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเหมือนคลื่นยักษ์... แต่เปิดเผยไม่ได้เพราะ…กฎ ที่เขาตั้งไว้ ขวัญบูชาไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะตกต่ำถึงขั้นต้องขายตัวแลกเงิน ซ้ำร้ายผู้ชายที่เธอขายตัวให้เขากลับอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับพ่อของเธอ เขาปากร้าย ชอบดุ ชอบว่า ชอบสั่งแล้วก็ชอบสอน จนหลายครั้งทำให้เธอแอบเผลอหลงคิดเข้าข้างตัวเอง เขาทำเหมือนรู้จักเธอดี ทั้งที่เธอไม่เคยรู้จักเขา เขาเมินเฉย เขาเย็นชา ตีค่าตัวเธอไม่ต่างจากเด็กคนก่อนๆ ของเขา แต่เธอกลับไม่เคยรู้ว่า เขารักและหวงแหนเธอมากที่สุด

ท่ามกลางผู้คนมากมายฉันมองเห็นเธอแค่คนเดียว... เธอรักเขามาตลอดรุ่นพี่คนนั้นที่ชื่อ ต้า (ต้าที่แปลว่าใหญ่ในภาษาจีน) เขาย้ายมาเรียนม.6 โรงเรียนเดียวกับเธอ ตอน วาโย อยู่ม.3 เธอเห็นเขาครั้งแรกก็ตกหลุมรักทันที  จนวันเวลาผ่านไปเกือบปีที่เธอได้แต่เฝ้ามองต้า เขาดูดีจนเธอไม่กล้าคิดจะสารภาพรักเลยด้วยซ้ำ จนหนึ่งเดือนสุดท้ายก่อนสอบปลายภาค ไม่รู้ว่าเป็นบุญหรือเวรกรรมอะไร วันนั้นช่วงบ่ายตอนเปลี่ยนคาบเรียน เธอดันทำกล่องถุงยางอนามัยหล่นต่อหน้าต่อตาของต้าผู้ชายที่เธอคลั่งไคล้มานานหลายเดือน  ผ่านไปสามปีเขาเรียนจบกลับมาไทยพร้อมกับคำว่านายแบบหน้าใหม่ที่โด่งดัง เธอเจอเขาอีกครั้งในฐานะแฟนคลับของเขา  จนกระทั่งการโต้ตอบกลับแชตของเขาที่ส่งให้เธอนั้น กลับทำให้เรื่องราวและความรู้สึกของเธอที่มีให้เขาเปลี่ยนไปทันที แต่เขาก็พยายามหาคำตอบ ทั้งๆ ที่เธอเคยรักเขามากมายขนาดนั้น ทำไมวันนี้มาอยู่ใกล้กันเธอถึงไม่สนใจเขาเลย “ที่ผ่านมาพี่ดีไม่พอเหรอ หรือจะให้พี่ร้าย เธอถึงจะมองมาที่พี่แค่คนเดียว ตอบพี่มาสิ! วาโย"  

...เมื่อรุ่นพี่ที่สนิท ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต สิ่งที่พายุได้รับจากการเป็นเจ้าหนี้ ที่ไม่ได้เงินคืนซักบาท แถมยังต้องรับอุปการะสาวน้อยน่ารัก ที่สูญเสียทั้งพ่อและแม่ เขาจึงจำเป็นที่จะต้องรับเลี้ยงเธอไว้! ในฐานะ"ของเล่นแก้ขัด" แต่สำหรับสาวน้อยไร้เดียงสา ผู้อ่อนต่อโลกอย่าง "ข้าวหอม" กลับมองว่าสิ่งที่เขาให้มา มันคือ "ความรัก " เมื่อความดีและความใสซื่อของเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่สามารถหยุดความเจ้าชู้รักสนุกของคนที่เธอรักได้ และได้ยินคำพูดเหยียดหยามมากมาย ข้าวหอมจึงเลือกที่จะหนีออกไปจากชีวิตผู้ชายใจร้ายที่เธอไม่มีวันลืมได้ลง... แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ"บุญวาสนา" หรือ"บุญวาดชาติหมา" ทำให้ทั้งคู่กลับมาเจอกัน! ในฐานะ ท่านประธานของบริษัท กับเด็กนักศึกษาฝึกงาน ที่การกลับมาเจอกันครั้งนี้ ข้าวหอมคนเดิมของพายุ กลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง...

ด้วยหน้าที่การงาน และฐานะทางสังคม หรือจะด้วยอะไรก็ตามแต่ มันทำให้พวกเขาต้องเหินห่างและแยกย้ายกันไป ใช่ว่าคนทุกคนจะยอมรับและพร้อมจะเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาเป็น … ทามไท หนุ่มลูกครึ่งไทยอิตาลี ผู้เลื่องลือเรื่องความเจ้าชู้ เขาได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง ซึ่งจริงๆตอนนี้ยังสบสนในเพศสภาพของตัวเองอยู่ว่าจริงๆเขานั้นชอบแบบไหน … เพทาย หนุ่มลูกครึ่งไทยสวีเดน พวกเขาต่างฮอตในหมู่สาวๆไม่แพ้กัน เขากับเพทายเคยเป็นคนรักกันอย่างลับๆเมื่อครั้งสมัยมหาลัย วันเวลาผันเปลี่ยนคนทั้งสองก็ต่างแยกย้ายกันไปเติบโต ทว่าในใจลึกๆแล้ว พวกเขายังคงนึกถึงกันและกัน คนทั้งคู่ต่างเป็นรักแรกของกันและกัน จนกระทั่งวันเวลาล่วงเลยผันผ่าน ก็ทำเอาคนทั้งคู่กลับมาพานพบกันอีกจนได้ ทว่าครั้งนี้พวกเขาต่างมีคนข้างกายกันอยู่แล้ว แต่ความสัมพันธ์ที่มันยังไม่ถือว่าจบดี และแล้วถ่านไฟเก่ามันก็เกิดคุกรุ่นขึ้นมาอีกครั้งท่ามกลางความสับสนของคนทั้งสี่ การกลับมาเจอกันในครั้งนี้มันต่างเป็นข้อเครื่องยืนยันที่ว่า จริงๆแล้วพวกเขายังคงต้องการกันและกันอยู่หรือไม่!! เรื่องนี้ไรท์ยังคงคอนเซป มีเรื่องราวพ่วงมาด้วยความแซ่บและความตื่นเต้นท้าทายกับสถานที่ต่างๆเช่นเดิมนะคะ

ดีลลับ ระหว่างพี่ฉลามและน้องขนมเริ่มต้นขึ้นเพราะมีประโยชน์ร่วมกัน ต่อหน้า เพื่อนของฉลาม ขนมเป็นเหมือนเหยื่อลำดับที่นับไม่ถ้วน เหยื่อที่ฉลามดุลากมาขย้ำ พออิ่มหนำก็คงทิ้งขว้างไม่ได้คิดจริงจัง ทว่าน้ำหยดใส่หิน หินกร่อนฉันใด ผู้ชายก็มักพ่ายแพ้ให้กับ ‘ของที่ได้มายากๆ’ เช่นกัน

องค์ชายของแคว้นหนานฉี่ ถ้าเปรียบดังความสง่างามใน 4 ฤดู 1.ผู้ที่ใสซื่อบริสุทธิ์ดุจน้ำเปล่า ซื่อตรง สดใส เพียบพร้อม สูงส่ง ราวกับฤดูใบไม้ผลิ คือองค์รัชทายาทอันซื่อ 2.ผู้ที่เปี่ยมไปด้วยความฉลาดมากความสามารถ มีความอบอุ่น และอ่อนโยน เปรียบดังฤดูร้อน คือองค์ชายรอง ต้วนอวี้ 3.ผู้ที่ร่าเริง แข็งแกร่งและทรงพลัง ดูมีชีวิตชีวา ส่องประกายแสงสีสองทองในฤดูใบไม้ร่วง คือองค์ชายสามซานอี้ 4.ผู้ที่เงียบขรึม ฉลาด สุขุม รอบคอบ เจ้าเล่ห์ มากแผนการและเยือกเย็นดังฤดูหนาว คือองค์ชายสี่ลั่วซือ “เจ้าคิดว่าเจ้าจะเป็นผู้เลือกได้รึ?