Kang Maman Suherman

"I love you, Luke?" "Hindi niyo alam ang sinabi niyo, ma'am!" "I'm old enough to know what I'm doing," gusto niyang isigaw iyon. "Why don't you want to believe?" Zarah Buenaflor ang dating anak-mayaman na walang ibang alam kundi ang mahalin ang kanilang hardinerong si Luke. That was six years ago. Noong langit at lupa pa ang pagitan nila. Ngunit sadyang bilog ang mundo at umiikot ang gulong ng kanilang kapalaran. Luke Guevarra was once a gardener who became to be a billionaire. Regardless of his wealth, he was inherently arrogant. "What have you done to your life, Zarah? You're playing the role of a whore!" asik ni Luke. "Wala kang pakialam!" "Pang-ilan na ba ako sa pinagregaluhan sa'yo?" "Hindi ko na mabilang!" Ang kauna- unahan nilang tagpo pagkatapos ng mahabang panahon. Ngunit bakit tila hanggang ngayon ay naroon parin ang familiar na tibok ng kanyang puso? Hindi pa ba sapat ang katagalang iyon upang tuluyan na itong mawalay sa kanyang sistema? Paano kung sa isang araw ay bibilhin siya nito sa isang napakalaking halaga? Papayag ba siya o tuluyan niya na itong iwasan at kalimutan? At paano niya ipaglaban ang sarili kung gayong nakatatak na sa isip nito, na siya ay isang mababang uri na babae? Tunghayan ang masalimuot na kuwento sa buhay nina Luke and Zarah. How their lives being twisted in a cruel twist of fate.

Faranisa Cantika adalah seorang perempuan yang ulet dan cerdas. Sesuai makna namanya, Faranisa memiliki karakter kuat sebagai perempuan yang terampil. Perempuan yang biasa dipanggil Nisa itu juga merupakan gadis yang selalu riang. Namun, kehidupannya mendadak jungkir balik ketika ia mulai menaruh rasa pada salah satu rekan kerjanya, Ahmad Tarek Bahrudin Mahadi. Berada di lingkungan kerja baru merupakan tantangan buat Nisa. Ia harus mampu beradaptasi dengan lingkungan pondok pesantren yang benar-benar asing untuknya. Nisa lahir dan besar dalam keluaga yang tak terlalu keras dalam hal spritual. Memang ketika setelah lulus sekolah dasar, ia sempat masuk Madrasah Tsanawiyah, namun tentu saja lingkungan pondok sangat berbeda. Apalagi Nisa saat ini menjadi guru, tentu saja ia harus mampu menjadi referensi sosial untuk muridnya. Kehidupan Nisa yang berat mendapat hawa segar ketika ia menyadari pesona seorang lelaki berkacamata yang biasa disapa dengan Kang Bahrudin. Lelaki itu berparas manis, cerdas, dan sangat humoris. Sayangnya kisah cinta Nisa tak semudah drama Korea. Ia harus melewati banyak hal untuk mengetuk pintu hati lelaki dambaannya. Intrik, fitnah, dan air mata akan mewarnai sepak terjang Nisa dalam memperjuangkan perasaannya terhadap Bahrudin. Sementara Bahrudin seperti batu yang keras, tak bergerak dan terkikis sedikitpun oleh perjuangan Nisa. Ia bahkan cenderung anti pati terhadap Nisa.

''tell me about yourself?" seryosong tanong ng lalaki sa isang inosenteng dalagita na nasa kanyang harapan . Hawak ang isang papel bago ibigay sa dalaga . Nakalagda doon ang mga rule's na kailangan sundin ng dalaga para maging asawa nito . ''ano ito job interview?'' naloloka niyang tanong . ''hindi ba trabaho ang gagawin mo sa akin , magpanggap kang asawa ko at bayaran kita buwan buwan plus unti unting mahulugan ang utang ng iyong pamilya sa akin .Kung bakit kasi hindi nag iisip ang ama mo bago siya gumawa ng isang hakbang .Ang tanging nasa isip lang pera! '' pabulyaw nitong salita .Unti nalang mawawalan na siya temper dahil sa pagiging isip bata ng dalaga .Nagsisi si Dreymond na pumayag sa kondisyong hindi niya alam kung hanggang kailan ang pasensya niya sa isip batang katulad ng dalaga . Magagawa kayang sikmurain pakisamahan ni Evie Quinros ang isang babaerong lalaki .Magpapakasal sila at maging asawa siya sa isang papel lamang pero paano kung mas higit pa ang hingiin nito .Hindi niya gustong mahirapan ang kanyang ama dahil sa utang nito .Gagawin niya lahat kahit maging asawa pa ng isang manhid at walang puso na lalaki basta mabayaran niya lang ang pagkakautang ng kanyang ama sa mga Clarkson at ano ang matutuklasan ni Evie sa buhay ni Dreymond. Warning this is SPG 18+ is allowed to read this book .

Yung bata na iniligtas ko noong maliliit pa kami ay lumaking isang possessive at obsessive na CEO. Sampung taon niya akong kinontrol, gamit ang sakit ng lola ko bilang pang-blackmail para pilitin akong magpakasal sa kanya. Sinubukan niyang gawin ang lahat para makuha ang loob ko—kahit anong paraan, ginawa niya,pero hindi ko siya kailanman minahal. Dahil sa sobrang galit, nakahanap siya ng babaeng halos kamukha ko para pumalit sa akin. Ipinagmalaki nila ang relasyon nila sa harap ng lahat, at may mga bulung-bulungan na natagpuan na raw ng CEO ang tunay niyang pag-ibig. Pero isang araw, dumating ang babaeng iyon sa villa kasama ang mga alipores niya, gamit ang atensyon at pagmamahal ng CEO bilang lakas ng loob. Isa-isa niyang binali ang mga daliri ko, sinugatan ang mukha ko gamit ang utility knife, at inalis ang damit ko para ipahiya ako. “Kahit nagparetoke ka pa para magmukhang ako, palalagpasin ko na ‘yun. Pero natuto ka pang magpinta nang kagaya ko? Grabe kang mag-aral! Tignan natin kung paano ka makakaakit ng mga lalaki ngayon!” Habang duguan na ako at halos mawalan ng malay, sa wakas dumating ‘yung obsessive na CEO. Hinila ako ng babae sa harapan niya at mayabang na nagsumbong, “Honey, itong babaeng ‘to ay nagtatago rito sa villa, tinatangkang akitin ka. Siniguro kong hindi siya magtatagumpay!”

"Kasal kana Thunder!" malakas na sigaw ko rito at kitang kita ko ang galit sa kanyang mukha. "Shut up, you bitch! Ano ngayon kung kasal na tayo? Sa tingin mo magbabago ang pakikitungo ko sayo? Huwag kang umasa Jewel! Kasal lang tayo sa papel, dala mo lang ang apelyido ko pero hindi mo ako pag mamay ari at kahit kailan ay hindi kita mamahalin! Itaga mo 'yan sa isip mo!" sigaw niya sabay alis. Bilang asawa ng lalaking pinakamamahal niya ng lubos, hanggang saan nga ba ang kaya niyang tiisin? Palagi niyang itinatanong sa kanyang sarili ang bagay na 'yon, pilit hinahanap ang tamang sagot, ngunit sa huli siya ay pikit matang iiling, itatabi ang katotohanan at patuloy na uunahin ang pagmamahal para sa kanyang asawa. Para sa lalaking kailanman ay hindi niya nakikitaan ng pagmamahal sa kanya. Hanggang saan ang kaya niyang gawin para sa pag ibig? Hanggang kailan niya kayang magtiis at lumabang mag isa? Hanggang kailan niya ilalaban ang isang laro na pilit pinapatalo ng taong mahal niya? Jewel Dawson, nag iisang anak at tagapagmana ng pamilyang Dawson, nakatakda na maging asawa ni Thunder Alcantara na nanggaling din sa mayaman na pamilya. Isang taong pagdurusa. Isang taong sakit. Isang taong pagiging miserable. Hanggang saan siya dadalhin ng kanyang pagmamahal?

Le jour où Claire Jarry a fait une fausse couche, Adrien Charon et leur fils, Léo Charon, assistaient au spectacle préféré de l'amour idéal d'Adrien. « Claire, tu cherches toujours des histoires, tu trouves ça drôle ? » « Papa, change de maman, elle est trop pénible ! » Le jour de son anniversaire, Claire revenait de l'hôpital lorsqu'elle a découvert son mari en train de fêter l'anniversaire de son amour idéal. Le fils qu'elle avait mis au monde, au péril de sa vie, répétait sans cesse qu'il voulait protéger celle qui lui avait tout pris. Les yeux rougis, Claire a esquissé un sourire ; elle a quitté, sans hésiter, la prison conjugale qui l'avait enfermée pendant cinq ans. Adrien et Léo croyaient qu'en quittant la famille Charon, elle ne survivrait pas ; à leur grande surprise, elle est devenue une femme hors de leur portée. « Monsieur Charon ! Le modèle conçu par Madame a pris la tête des ventes nationales, il a totalement écrasé le groupe Charon ! » « Monsieur Charon ! Madame a remporté le championnat du monde de design en intelligence artificielle ! » « Monsieur Charon ! Madame a été invitée par un Président étranger à un banquet d'État ! » Le cœur en miettes, Adrien, tenant son fils, s'est mis à genoux devant elle, « Claire, je t'en supplie, aime-moi encore une fois ! Si tu reviens, je suis prêt à vivre comme un chien ! » Mais, de l'autre côté de la porte, Maxime Delaunay, d'une beauté troublante, portait un collier de cuir ; Il a enroulé la laisse ornée de diamants autour de la paume de Claire, le regard brûlait d'une dévotion folle, « Ma maîtresse, à partir d'aujourd'hui, je ne vivrai que pour toi. Adopte-moi, je t'en prie. »

Ma famille a été attaquée par des loups sauvages lorsque nous avons pénétré sur leur territoire. Ma louve a été gravement blessée, et finalement, c'était moi qui ai sauvé tout le monde. Alors que je m'effondrais, épuisée, personne n'est venu vers moi, ils ont tous couru vers ma sœur adoptive, Félicie, en se souciant de quelques égratignures superficielles. Lorsque les membres de la meute m'ont transportée à l'infirmerie, le guérisseur m'a annoncé la terrible nouvelle : ma louve avait été frappée par un poignard d'argent et que le petit d'un mois que je portais dans mon ventre ne survivrait pas. Pourtant, mon compagnon, Luc, a donné à Félicie le seul traitement qui pouvait sauver la vie. N'ayant pas d'autre choix, j'ai refusé les remèdes du guérisseur et j'ai soulagé la douleur de ma louve avec des herbes rudimentaires, sachant que cela ne nous donnerait que trois jours avant la mort. Au cours de ces derniers jours, j'ai tout laissé aller. J'ai donné à Félicie toutes mes possessions et l'argent de l'assurance, tandis que mes parents souriaient en signe d'approbation. J'ai signé sans hésiter l'accord de rupture de lien que Luc m'a glissé sur la table. Luc était satisfait, convaincu que j'étais attentionnée. Kévin, mon frère, a hoché la tête lorsque je lui ai dit de donner ma chambre à Félicie. Même mon fils Jérémie, quand je lui ai demandé d'appeler Félicie « maman », s'est écrié joyeusement. Personne ne m'a demandé pourquoi j'avais donné toutes mes affaires à Félicie, et leurs regards approbateurs en disaient long : « Bien. L'ancienne Emmanuelle est de retour. » Mais à mesure que le temps passait, une pensée me hantait : « Quand ils trouveront nos corps, celui de ma louve et celui de mon petit à naître, cette satisfaction se transformera-t-elle en regret ? »

'Yong feeling na ipinagkasundo ka na palang ipakasal sa taong kinamumuhian mo. Sa isang taong makita mo pa lang ang mukha umiinit na ang ulo mo. 'Yong taong hindi mo makasundo. Ni sa hinagap 'di mo man lang pinangarap na makasama habambuhay. Lust or love at first sight? 'Yong feeling na makakita ka ng isang Adonis na nakatapis lamang ng tuwalya sa ibabang parte ng katawan nito. Sa 'di mo inaasahan na lugar at pagkakataon. 'Yong tipong tumakas ka sa kanilang lahat pero napadpad ka naman sa isang lugar na mas ikakapahamak mo. Magpapadilim ng kapalaran mo. Lugar kung saan naisuko mo ang pinakaiingatan mo. Sa lalaking 'di mo lubos kilala ang pagkatao at ayaw mo. Sa isang lalaking hinusgahan kaagad ang pagkatao mo. Ano ang gagawin mo kung sa paglipas ng mga araw na nakakasama mo s'ya sa iisang bubong ay unti-unting nahuhulog ang loob mo sa kanya? At pa'no kung kailan hulog na hulog ka na. Ibinigay mo na ang lahat na meron ka sa kanya. Wala ka nang tinira pa para sa sarili mo. Saka naman isa-isang nagsipagsulputan ang mga babae n'ya. Tatanggapin mo ba ang pagsusumamo n'ya sa'yo? Mga pangakong magbabago s'ya para sayo? Maniniwala ka bang magbabago ang isang certified playboy dahil sayo? Ano ang gagawin mo kung isang araw malalaman mong nakabuntis ng ibang babae ang lalaking mahal na mahal mo na? Ang lalaking inakala mong s'ya na ang "THE ONE" mo. Mapapatawad mo pa ba s'ya or tatakas kang muli?

"Come, sit here" itinuro ni Bryan ang kanyang hita kung saan nya gustong paupuin si Nathalie. Agad naman itong sinunod ni Nathalie. Umupo nga sya sa hita nito na nakaharap sya sa table. "No, that's not how I want you to sit. Humarap ka sa akin and both of your legs should be opposite side of my thigh". Hindi malaman ni Nathalie ang gagawin dahil tanging bistida lang ang suot nya na hanggang legs dahil yun ang sabi ni Bryan. "Ahm kase Bryan bistida lang suot ko e ,pwedeng magpalit muna ako? Magsusuot lang ako ng underwear" Sagot naman ni nathalie dahil wala nga naman syang suot na pang ibaba. Tatayo na sana si Nathalie ng bigla syang hawakan ni bryan sa magkabilang bewang nya at iniangat sya nito, pinaupo sa kanyang hita na ngayon ay magkaharap na silang dalawa at ang dalawang hita ni Nathalie pinag-isahan ng dalawang side ng legs ni Bryan, dahilan para maramdaman ni nathalie sa kanyang gitna ang matigas na bagay sa loob ng boxer nito dahil wala syang suot na underwear. " I don't care kung wala kang Bra at underware dahil tulad nga ng sinabi ko, kapag nandito ako sa bahay you have no right to wear undies, only dress." galit na sabi nito. Hep hep hepppppp HAHAHAHAHA "This story is puro imahinasyon ko lamang at bawal sa bata, for adult only okay?? Hahaha kung ikaw ay 18 years old pababa, bawal ka dito. Understood? HAHAHA Enjoy reading mga ante" hahaha

Kang Jae Woon is the youngest prosecutor in his department. With his handsome appearance, outstanding achievement, and powerful family background, he is being admired and envied at the same time by many people. One day, his best friend, Han Ryan is murdered by a serial killer and Jae Woon felt his world is crumbling down. Due to his excessive sadness, Jae Woon drowns himself in alcohol at his house, alone. He drunk and snacking food until his body suddenly convulsed in an allergic reaction. "Shit! Who the fuck put almonds in my snack?! I clearly remind the salesgirl to not put any almond in my baggage! Damn it! Where is my medicine?!" As he's groping around in agony, searching for his precious medicine, Jae Woon felt his body plopped on the bed as his consciousness faded and darkness is embracing his body. How miserable. To think I would die because of a stupid almond...Ryan will be laughing when he heard this. ------ "Wake up, you pig!" A harsh voice is jolted him away from his sleeping state. At the same time, his body is being drenched by a bucket of smelly water. "Since you're a pig, you didn't mind to bathe in poop, right?" Mocking waves of laughter are resounding in the dark, small room. Three boys and one girl are looking down at him with disgusted expressions plastered on their faces. One of the boys is holding an empty bucket. Jae Woon is dumbfounded. Wha...? Where is he? No, no, no. Actually, who are these pompous brats?! How dare they...Jae Woon suddenly felt that something is wrong with his body. He had difficulty in moving around and felt extremely sluggish. What is this?! Since when his slender and sturdy body changed into a piggy in just one night?!