Kaya Sa Pagtayo Ko Sa Umaga

Sa wakas ay nabuntis na ako pagkalipas ng tatlong taon ng kasal. Papunta na ako sa asawa ko bitbit ang baong tanghalian sa kamay ko para sabihin sa kanya ang magandang balita. Pero napagkamalan akong kabet ng kanyang sekretarya. Itinapon ng babae ang pagkaing ihinanda ko sa ulo ko, hinubaran ako, at patuloy akong hinampas hanggang sa malaglagan ako. “Katulong ka lang. Ang lakas naman ng loob mong akitin si Mr. Gates at ipagbuntis ang anak niya? “Ngayon, sisiguraduhin kong pagdurusahan mo ang mga kahihinatnan ng pagiging kabet!” Pagkatapos ay pinuntahan niya ang asawa ko para manghingi ng gantimpala. “Mr. Gates, sinuway ko na ang katulong na gustong mang-akit sa’yo. Paano mo ako gagantimpalaan?”

Ang ideal man ko ay isang lalaking mabait, gwapo, kaya akong protektahan sa kahit ano, masarap kasama at syempre yung ako lang ang babaeng tinitibok ng puso nya. kaso, sa di inaasahang pagkakataon nabuntis ako. Nabuntis ng isang casanova. hindi namin gusto ang isat isa pero paano nga ba namin haharapin ang buhay mag asawa? how is life Marrying A Casanova?

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

Kylee Nicole Montenegro, ako 'yun. Labing-walong taong gulang na at malapit ng mag-kolehiyo. Hindi na ako nagho-homeschool; malapit na akong maging normal na estudyante, tulad ng pangako ni Dad. Homeschooled ako mula nung ako'y limang taon dahil sa isang aksidente. Madalas sabihin ng mga tao na marami daw nangyari sa buhay ko noong bata ako, pero isang bagay lang ang matandaan ko — isang panyo. Isang hindi kakilalang bata ang nagbigay sa akin nito, at hindi ko alam ang pangalan niya. Malamang, hindi ko na siya makikilala matapos ang maraming taon, pero umaasa ako na isang araw ay makakita ako sa kanya para magpasalamat. Ang hindi kakilalang ito ang tumulong sa akin nang mawala ako sa mall. Naalala ko ang bahagi ng pangyayari, pero hindi lahat. Napapangiti ako nang hindi ko namamalay. Pagkatapos kong lumabas ng banyo, napansin ko ulit ang panyo at ngumiti. Mukhang may kaunting paghanga ako sa taong nagbigay nito sa akin. Ilang taon na itong nasa akin at hindi ko pa ito nalalabhan. May nakasulat ding salitang "TRIST" dito. Iniisip ko kung pangalan ba ito. Nagtango na lang ako dahil wala akong alam. Nahulog sa malalim na iniisip, isang katok sa pinto ang bumalik sa akin sa realidad. "PUPUNTA NA!" sigaw ko nang marinig ko si Ate Lena na nagpapaalam na ang almusal ay handa na. Isinilid ko ulit ang panyo sa aparador, may kakaibang tanong pa rin sa aking isipan. SINO KA?

“Hubby, pwede ba akong makahiram ng pera?” ang malambing kong tanong sa aking asawa na ngayon ay pagkasama-sama ng tingin sa akin. Paano ba namang hindi eh feeling close ako sa kanya. “Why would I give you? Sa tingin mo ba ay dahil pumayag akong makasal sayo ay makukuha mo na, at ibibigay ko sayo ang mga kailangan mo ng ganun ganun lang?” galit na galit at parang gustong manakit na sabi ni Jared. Ewan ko ba kung bakit sinubukan ko pang lumapit sa isang ito kahit na alam ko naman sa sarili ko na hinding hindi niya ako pagbibigyan.

Sino siya? Will, siya lang naman ang lalaking nagpabaliw sa akin ng ganito. Kilala nila ako bilang isang inosenteng babae and that's true. Ayaw kong makarinig ng mga malalaswang bagay galing sa kahit sino.. kahit sa best friend ko na kilalang playgirl. Pero noong nakilala ko siya, doon ko natutunan lahat ang natutunan ng best friend ko. Halos lahat ng bagay binigyan ko ng meaning. Naging dirty minded ako dahil sa kanya. Pero iyun ang gusto ko, iyung ang ginusto ko, doon ko siya nakilala so bakit ako mag pabebe? Mahal ko siya at hindi ako mag rereklamo kong ano man ang nagawa niya sa akin. Masaya ako dahil sa kanya ko natutunan lahat. I don't care what they say. I don't care if magagalit ang best friend ko. Pero hindi siya nagalit sa akin kundi sa lalaking mahal ko. Super protective and that's fine with me. Until everyone's know. I'm a model and he's a billionaire. They say, hindi ako nababagay sa kanya. They say, hihilain ko lang siya pababa. Hindi ako kagaya ng best friend ko na palaban. I'm sensitive so after hearing those words from his supporters, it's hurt a lot and I left him. Yes, I left him for my peace of mind. I don't deserve him. Ang bilis ko lang siyang iwan. Deserve niya ang babaeng hindi siya iiwan para sa sarili niya, gaya ng ginawa ko. But can I stay? Why? Cause I love him.

Lumaking salat sa maraming bagay si Candy, kaya pangarap niyang maiahon sa hirap ang kanyang pamilya at mapagtapos ng pag-aaral ang kanyang magkakapatid. Nagsisikap siya ng husto upang maabot ang mga ito. At syempre gaya ng pinagarap ng maraming babae, pangarap rin nyang magkaroon ng mala Cinderellang love story. "... lilinawin ko lang first requirements ng magiging prince charming ay Rich capital R I C H --- rich, as in mayaman ung gagawin akong Cinderella ng buhay nya, Pak ganon. Diba bongga ? Pero mas angat pag complete package basta alam nio na yon...? "Kaya kung ikaw lalaki ay wala sa nabanggit wag ka nang magtanggka. Dahil sinasabi ko sayo RED FLAG ka na agad." Nangangarap magkaroon ng prince charming na gagawin siyang reyna ng palasyo nito. Pero paano pa ba mangyayari yon,eh ang pasaway niyang puso, kinilig at nainlove sa isang kargador ng Ricemill at kahit anong iwas niya rito ito parin ang itinitibok ng kanyang puso. Paano ba niya pipigilan ang pusong umibig dito? Susugal ba siyang mahalin ito at i let go nalang ang mala Cinderellang love story na pinangarap niya? Darating pa kaya ang prince charming na inasam niya? Ano kaya ang mananaig pusong nagmamahal o isip na umaasam?

Pagkatapos ng tatlong taon naming pagdadate ni Nathan Foster, inakala kong alam ko na kung saan kami tutungo. Pero hindi siya kailanman nagpropose sa akin. At sa halip ay nagawa pa niyang malove at first sight sa aking stepsister. Naging direkta at walang tigil ang ginawa niyang panliligaw dito na hindi nagiwan ng pagdadalawang isip sa aking isipan. Pero sa pagkakataong ito, hindi na ako nagbreakdown o naghintay pa sa mga mangyayari habang umaasa na babalik pa siya gaya noon. Napagdesisyunan ko nang makipaghiwalay. Itinapon ko ang lahat ng regalo niya sa akin, pinagpunit punit ko rin ang wedding dress na lihim kong binili at noong kaniyang kaarawan, iniwan ko sa aking nakaraan ang Riverdale. Nang sasakay na ako sa aking flight, nagmessage si Nathan sa akin: “Nasaan ka na? Hinihintay ka ng lahat.” Ngumiti ako, pero na ako nagreply sa kaniya habang binoblock ko siya sa bawat platform. Wala siyang ideya na dalawang linggo na ang nakalilipas mula noong tanggapin ko ang proposal ng aking college senior na si Eustace Cooper. Nang lumapag ang eroplano sa bagong siyudad na aking titirhan, nakahanda na kami ni Eustace na simulan ang bagong yugto ng aming mga buhay nang magkasama—bilang magasawa.

“I had you first, and I won’t let any man get close to you!” -Dr. Kent Marcus Smith “I am Kent Marcus Smith, AKA Dr. Smith, 34 year old, a handsome cardiologist. Born in America but my heart is purely pinoy. They say I am a good person-that’s what they believe. What they don’t know is that, I have a dark secret. I met this girl, a beautiful young lady, took advantage of her weakness and innocence years ago, and now I'm back , I offered her to be my secretary and planned to completely make her mine”. “Hindi ko ito gusto, pero kinailangan kong gawin. Ipinangako ko sa sariling aayusin ang aking buhay sa kahit na anong paraan, lumaki ako sa magulong pamilya at ngayon, pinili kong tumayo sa sarili kong paa para makatakas sa kanila. Ako si Mikaela Ramirez, ang babaeng ibinenta ang sarili sa hindi ko nakikilalang tao sa edad na 20 at ngayon ito ay “Sugar Daddy” ko pa. Yes, hindi ko sya kilala dahil sa tuwing may mangyayari sa amin ay hindi ko sya nakikita dahil sa sobrang dilim ng kwarto. Isa ito sa mahigpit na Rule ng aking Sugar Daddy- Bawal ang may kahit na ano mang liwanag sa loob ng silid kung saan kami nag-kikita. Oo imoral akong tao, pero ito ang nagbigay pagkakataon sakin para makapag-aral ng Nursing sa Prestihiyosong Paaralan. Hangang sa makatangap ako ng letter mula sa kanya at sinabing-Hindi sya makikipag kita sa akin ng ilang buwan o taon pero siguraduhin ko daw na walang ibang gagalaw sa akin bukod sa kanya dahil tuloy-tuloy pa din ang suporta na ibibigay nya at sa pag balik nya, ihanda ko daw ang aking sarili. Should I be scared? Hmm I’m not, matagal na akong patay, pero kelangan ko lang mabuhay.”

Nang ikasal si Alexandra sa kaniyang asawa ay iniwan niya ang kaniyang trabaho. Pinili niyang manatali sa bahay at asikasuhin lamang ang kaniyang asawa. Ngunit unti-unti niyang nalaman na niloloko siya ng kaniyang asawa. Agad siyang nakipaghiwalay dito. Dahil sa sobrang sakit, nagpakalasing siya at pumunta sa iba’t ibang bar para maghanap ng lalaki. Ngunit nang matapos ang nangyari sa kanina, paggising nila sa umaga, nalaman niyang ang lalaking kaniyang katabi ay ang tiyuhin ng kaniyang asawa. Si Lorence Tyron Mendez, is one of the most feared corporate lawyers, handling high-stakes divorces, business lawsuits, and criminal defense cases. Pareho lang silang lasing ng gabing iyon kaya pinampas nila ito. Umaasang walang nabuo ang kanilang pagsasama sa isang gabi lamang. Dahil iniwan ni Alexandra ang kaniyang asawa, nawala ang lahat sa kaniya. Kaya naman naghanap agad siya ng trabaho. Nagkataon na naghahanap ng secretary si Tyron, at siya ang nakuha para sa posisyon. Akala ni Tyron, ay ginagamit lamang siya ni Alexandra para mawala ang bisa ng kasal. Akala niya ay nagpanggap itong buntis para tuluyang mapawalang bisa ang kasal sa dating asawa. Kaya naman nagalit si Tryon kay Alexandra, pero hindi niya ito kayang sisantihin sa trabaho. Lalo pang lumala ang sitwasyon nang magkamali ng akala si Tyron tungkol kay Alexander, iniisip na may masamang balak ito sa kanya. Pero sa kabila ng lahat, ang tanging nais lang ni Alexandra ay ang makalaya sa lason na kasal at mabawi ang buhay na isinuko niya noon para sa pag-ibig. Ngunit paano siya makakaalis sa kamay ng traydor niyang asawa, lalo na’t ginagawa nito ang lahat upang pigilan ang kanilang hiwalayan? At sa gitna ng lahat ng ito, paano nila haharapin ang damdamin nilang unti-unting nabubuo para sa isa’t isa? Paano kung sila talaga ang nakatadhana?