Filter By
Updating status
AllOngoingCompleted
Sort By
AllPopularRecommendationRatesUpdated
O Antídoto

O Antídoto

O homem por quem eu me apaixonara e seu pai haviam sido envenenados com afrodisíaco. Sem hesitação, tirei minhas roupas para ajudar o pai dele - Henrique Costa. Na minha vida passada, fui forçada a ser o antídoto para Rafael Costa, chegando a dar à luz seu filho. Mas ele passava noites longe de casa, mantendo sua pureza para seu "verdadeiro amor". No quinto ano de casamento, ele nos cortou em pedaços - a mim e ao nosso filho - e nos enterrou como fertilizante no pomar de romãs dela. Ele estava convencido de que eu, com más intenções, o havia drogado para aquela noite de paixão, impedindo-o de ficar com quem realmente amava, levando sua amada ao suicídio longe de casa. Quando acordei, me vi de volta ao momento do envenenamento. Nesta vida, eu escolhi me tornar a nova esposa de seu pai...
Read
Add to library
Nadurog na Pagmamahal

Nadurog na Pagmamahal

Ang boyfriend ko ay forensic doctor. Nakidnap ako at may nakadikit na bomba—meron na lamang sampung minuto bago sumabog. Ang mga nagkidnap sa akin ay pinilit na tawagan ko ang boyfriend ko, pero napagalitan lamang ako. “Ano bang kailangan mo, Michelle? Anong pinaplano mo, ginagamit ang buhay mo bilang palusot dahil lang nagseselos ka?” “Ang pusa ni Vi ay hindi makuha mula sa puno ng tatlong araw na. Mahal niya ito na parang ang buhay nito ay buhay niya! Kung idedelay mo ako sa pagligtas dito, magiging mamamatay tao ka!” Nakarinig ako ng malanding boses sa kabilang dulo ng tawag. “Salamat para dito, Kev. Ang husay mo!” Nakilala ko ang boses na iyon—pagmamay ari ito ng childhood friend ng boyfriend ko. Tinext ko ang boyfriend ko ng sasabog na ang bomba. “Paalam habang buhay. Pinagdadasal ko na hindi na tayo magkita pang muli sa ibang buhay.”
Short Story · Romance
2.1K viewsCompleted
Read
Add to library
La Luna que se negó a arrodillarse

La Luna que se negó a arrodillarse

Le di tres años de mi vida, solo para que me trataran como a una simple sustituta… peor que a un perro. Cuando su llamada “luz blanca de luna” regresó, me apartó sin dudarlo. Está bien. Acepté la alianza familiar y me casé con el Alfa más poderoso del Norte. ¿Ahora se arrepiente y me ruega que vuelva? Demasiado tarde. Confabularon contra mí con aconita, queriendo que muriera en un sucio sótano. Pero mi compañero —el verdadero Rey del Norte— arrasó con toda la hacienda solo para salvarme. Intentaron robar mi linaje alfa con magia oscura. Los hice saborear el exilio, convertidos en renegados, despreciados por todos. ¿Y él? Se arrodilló ante mí, suplicando por perdón. Yo me refugié en los brazos de mi compañero y lo vi ser desterrado para siempre. —Ángel —le dije con frialdad—. —Abre los ojos. Yo soy la única Luna del Norte.
Read
Add to library
The Cursed Alpha

The Cursed Alpha

**The Cursed Alpha** ##Warning## Highly addictive! You may suffer a gripping inability to look away once you start! I highly recommend! *I heard her whispered words before I sank my fangs into her soft flesh. “I love you, Brian.” ‘As I love you, Lyra.’ I screamed from the edges of consciousness as my wolf devoured her body, with no one but the damned moon and the woods as witnesses to my depravity.* Cursed to a life of heartbreak and bloodshed, Alpha Brian has lost fourteen mates to a dark legacy he cannot escape. His world changes when he meets Violet—a spirited 17-year-old werewolf with a painful past and a muted inner wolf. This time, Brian jealously guards his heart, but there is no escaping his mate bond or Vi’s burgundy gaze. Thrown together by fate, Violet must navigate her new role as a wolfless Luna within Brian's guarded pack, while he grapples with the curse that threatens to take her from him. As rogue attacks loom and secrets unravel, their bond becomes the key to breaking the curse—or Violet's ultimate undoing. Nestle in the cold glare of the full moon, and discover a compelling tale of love, betrayal, and redemption in **The Cursed Alpha**.
Werewolf
6237 viewsOngoing
Read
Add to library
Hasta que el Fuego Nos Separe

Hasta que el Fuego Nos Separe

La noche del incendio, no volví a detener a mi prometido cuando corrió a salvar a Sofía, su sobrina sin lazo de sangre. Lo vi desaparecer entre las llamas. En mi vida anterior, el hotel se incendió el mismo día de nuestra boda. Mateo y yo logramos escapar; Sofía quedó atrapada. Cuando él quiso lanzarse de nuevo, lo frené una y otra vez. Al final apagaron el fuego, pero de ella no quedó rastro. Mateo dijo que no me culpaba. Mintió. Tres años después —el día de nuestro aniversario y del tercer luto de Sofía— nos llevó a mi hijo y a mí a bucear., y, una vez a casi cien metros bajo el agua, arrancó nuestras mangueras de oxígeno. —Me impediste salvar a Sofía. Una vida por otra —escupió. Supliqué por mi hijo. Se dio la vuelta y nos dejó. Morimos asfixiados. Solo entonces supe la verdad: Mateo siempre amó a Sofía. Me odió por robarle a la mujer que quería. Al abrir de nuevo los ojos, volví al día del incendio...
Read
Add to library
Si volviera al pasado, tampoco te elegiría

Si volviera al pasado, tampoco te elegiría

Fui sola al concierto de mi cantante favorito. En la parte de las dedicatorias, el corazón me latía con fuerza. Recé en silencio para que la suerte me escogiera a mí. Pero al siguiente segundo, en la pantalla gigante apareció mi esposo, que supuestamente estaba de viaje por trabajo, y a su lado estaba su primer amor, Patricia Castellón. —Quiero pedir una canción: "Volver al pasado", volver tres años atrás, cuando Nicolás jamás habría terminado con Patricia. El público estalló en aplausos y vítores, celebrando aquella historia de amor. Solo yo, entre la multitud, me quedé con el rostro empapado en lágrimas. En la siguiente ronda de dedicatorias, de pronto vi en la pantalla mi propia cara hinchada de tanto llorar. —Yo también quiero pedir "Volver al pasado", volver al momento en que nunca habría aceptado la propuesta de matrimonio de Nicolás Varas.
Short Story · Romance
2.8K viewsCompleted
Read
Add to library
The Trials of Love

The Trials of Love

The day before our wedding, my fiancé invites our family onto a cruise ship. He says he wants to test the authenticity of my feelings for him. He shoves my mother off the ship when the waves are at their choppiest. Then, he jumps into the water, too. I'm caught between a rock and a hard place. I panic, not knowing what to do. My mother had already choked on a lot of water, but she pushed me away weakly. She cried, "Save Adrian first! He can't swim!" However, after I drag Adrian Lawson onto land and go back for my mother, I find that she's already stopped breathing. Adrian watches me cry, his expression frosty. "Drop the act. Your mother was a swimmer when she was younger—how can she be dead? I can't believe you didn't save me first. "Vi is right—you don't love me enough. Our wedding is postponed. It'll happen only after you've reflected on your mistakes and I've received an apology from you and your mother." After that, he leaves while holding Vivian Sinclair's hand. He doesn't know that my mother can no longer swim after a major illness a few years back. He's shoved her to her death.
Read
Add to library
Amor, Traición y Venganza: mi segunda vida

Amor, Traición y Venganza: mi segunda vida

En mi vida pasada, obligué a Diego Ramírez —hijo de una familia en quiebra— a casarse conmigo usando como excusa el hijo que llevaba en mi vientre. El día de la boda, su amor verdadero dejó una carta de despedida antes de lanzarse al mar: “Al final, el verdadero amor nunca puede vencer al poder. Me rindo.” Cuando Diego recibió la noticia, no mostró la menor reacción; incluso sonrió mientras terminaba la ceremonia conmigo. Pero medio año después, el día del aniversario luctuoso de esa mujer, nos llevó a mí y a mi hijo de tres años a bucear. Me arrancó la manguera de oxígeno a mí y a mi hijo bajo el agua, y los dos fuimos ahogados vivos. Tras mi muerte, vi cómo colocaba mi cadáver frente a la tumba de su amada, pidiéndole perdón. “Carmen, ya vengué tu dolor. Si allá, donde descansas, lo supieras, ¿te daría alegría?” Al abrir los ojos de nuevo, regresé a aquella noche en que usé a mi hijo para obligarlo a casarse conmigo.
Read
Add to library
Retorno à Noite Trágica: A Luta pela Verdade

Retorno à Noite Trágica: A Luta pela Verdade

Durante o plantão noturno, recusei o pedido de aplicar soro no paciente que minha irmã de criação cuidava. Vi, com meus próprios olhos, um menino de sete anos morrer devido a uma reação alérgica causada pela medicação errada. Na vida passada, mal tinha terminado de aplicar o soro, quando familiares furiosos invadiram o posto de enfermagem e me espancaram até meu rosto ficar irreconhecível. Mas o soro era apenas glicose, não havia razão para acontecer algo assim. Com a consciência turva, ouvi alguém chamar a polícia. Achei que, finalmente, a salvação havia chegado. Jamais imaginei que seria meu próprio irmão, policial, quem me jogaria no chão. Meu amigo de infância, agora médico legista, apresentou o laudo da autópsia e me incriminou. Sem ter como me defender, acabei sendo espancada até a morte pelos familiares do menino, tomados pela fúria. Até o último suspiro, não entendi por que meu irmão querido e o amigo de infância agiram assim comigo. Quando abri os olhos novamente, estava de volta àquela noite.
Read
Add to library
Perdi Para Sempre o Meu Coração

Perdi Para Sempre o Meu Coração

Sou casada com Renato Vieira há dez anos. Conheci todas as namoradas que ele teve desde o nosso casamento. Sempre que ele se cansava e queria trocar de companhia, eu virava a desculpa perfeita para ele terminar com cada uma delas. — Se você se casar comigo, vai acabar ficando como ela. No fim, a relação fica tão familiar que não sobra nem um pingo de novidade. No nosso aniversário de casamento, eu enxugava as lágrimas da última garota que ele tinha acabado de abandonar, enquanto ele assistia a um filme com a nova namorada. Depois de gastar uma caixa inteira de lenços, vi em seus olhos a imagem de quem eu já tinha sido um dia. Então, pedi o divórcio a Renato. Ele, pela primeira vez, pareceu confuso: — Não quer esperar mais um pouco? Quem sabe eu não mude e volte a ser o mesmo? Sorri de leve, sem responder, e comprei uma passagem para o outro lado do oceano. Já que não vou esperar pelo seu arrependimento, sigo eu primeiro.
Short Story · Romance
1.6K viewsCompleted
Read
Add to library
PREV
1234567
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status