Kowloon Tong Hong Kong

For my friends. "Ikaw ang papakasalan ko, Meggay. Ikaw ang gusto kong maging asawa," sincerong wika ni Patricio habang nakatingin sa akin ng maigi. My eyes sparkle with different emotions, thousands of butterflies are emerging to my stomach. Then, He married someone else. "Meggay Minx Foreister," also known as the most famous architect in the Philippines; but she can't move on from what happened to her seven years ago, when she met the man who stole her first kiss, and was her first love. She met him again, and he acted like nothing happened between the two of them, and because of him, she became the most ruthless woman in the mafia world.

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.

Bata palang ay nakakakita na si Melody ng mga multo. Sinusubukan nya itong iwasan dahil 'yon ang sabi ng mama nya dahil nakikita nitong na bu-bully sya noon ng mga kaklase dahil sa pagiging weirdo. Pero kahit anong iwas nya ay wala, naiinis sya sa mga multo kaya hindi minsan ay hindi nito mapilang awayin at sigawan ang mga multong kinaiinisan nya at sanay na 'tong tawaging weirdo sa skwelahan nila. Lahat na yata ng studyante ay ayaw sakanya, bukod sa mahirap siya ay napalalapit din sya sa heartthrob ng school nila... Sa skwelahan na hindi sya bagay pero nakikibagay. Nakapasok lang naman sya sa school na 'yon dahil kaibigan ng mama nya ang may-ari non... Pero pano kung isang araw ay malaman nyang 'yon ang totoo nyang ama? May mam-bu-bully pa kaya sakanya? Ano nga bang magiging buhay nya kasama ang ama at ang mga multong nakapaligid sakanya? Makakahanap pa kaya sya ng lalaking tatanggapin ang pagka weirdo nya? Yong lalaking naniniwala sakanya...pero pano kung makatagpo sya ng lalaking hindi naniniwala sa multo? Tunghayan natin ang kwento ni Melody at pati ang mga multong laging nakasunod sakanya, tunghayan natin ang sari-sarili nilang kwento.

"Nakalimutan man ng isip ko ang pangalan mo, ang lahat ng tungkol sa iyo ngunit alam kong ang pagtibok ng puso ko ang magpapaalala nito sa akin, sa iyo." -Rojainnah Scheiner - Frostier He is a calm devil waiting for his turn to strangle people to death but he can be an angel for the sake of his amnesiac wife. Rojainna Scheiner-Frostier suffered from retrograde amnesia where she can't remember anything from her past. Including her husband, the crowned fearless billioniare and her brother. Maalala pa kaya niya kung sino siya sa tulong ng asawa o tuluyan nang ibaon sa limot ang lahat?

Ang mga magulang ko ay dinala ako sa korte para makuha ang puso ko at maligtas ang ampon na kapatid kong babae. Ang judge ay gumamit ng advanced technology upang ma-extract ang aming mga alaala. Ang jury ng 100-katao ang magdedesisyon ng hatol. Kung ang mga magulang ko ang mananalo sa kaso, ang mga laman-loob ko ay mapupunta sa kanila. Sa tingin nila ay hindi ako magpapakita sa trial dahil sa tingin nila ay masamang tao ako. Gayunpaman, ang lahat ay napuno ng luha nang makita nila ang mga alala at ang katotohanan ng nangyari!

"MAPAGLARONG TADHANA." Ito lagi ang aking bukambibig sa tuwing binabalikan ko ang masasayang ala-ala ng nakaraan. Ang dati na masayang pamilya na binuo ng aking mga magulang na ngayon ay hindi ko na yata masisilayan pa. MAGDA ang tawag sa akin. Tulog sa umaga, gising sa gabi. Hindi ko ginusto ang kapalaran kong ito. Isang tanikalang bakal na tila nakagapos sa aking mga paa na kahit pilit akong kumawala ay wala akong magawa. Wala na bang pag-asang makaahon sa putik na aking kinalugmukan? Huli na ba ang lahat?

“Hubby, pwede ba akong makahiram ng pera?” ang malambing kong tanong sa aking asawa na ngayon ay pagkasama-sama ng tingin sa akin. Paano ba namang hindi eh feeling close ako sa kanya. “Why would I give you? Sa tingin mo ba ay dahil pumayag akong makasal sayo ay makukuha mo na, at ibibigay ko sayo ang mga kailangan mo ng ganun ganun lang?” galit na galit at parang gustong manakit na sabi ni Jared. Ewan ko ba kung bakit sinubukan ko pang lumapit sa isang ito kahit na alam ko naman sa sarili ko na hinding hindi niya ako pagbibigyan.

Pera! kapalit ay dangal. No choice Ang dalagang si lea na ibenta Ang pagkabirhen nito. Dahil sa kagustuhan niyang mabawi Ang lupang sinasaka ng kanyang ama na tanging ala-ala sa yumao nitong ina. Nag decision siyang ibenta Ang katawan sa Isang gabi,bilang regalo sa lalaking malapit ng ikasal at iyon ay si Alejandro Fortin. Isang bilyonaryong nagmamay-ari ng naglalakihang mall sa syudad at sa probinsya. May malawak rin na lupain. Paano Kong darating Ang araw muli silang magkita. At ito Pala Ang magiging boss nito. Makakaya kaya niyang Sabihin rito na may nabuo sa isang gabing may nangyari sa kanila.Abangan......

“Kael…please…make it fast. I want you.” ungol ko. At ginawa nga ni Kael, mabilis siyang gumalaw sa ibabaw ko, at sa sobrang bilis niya gusto ko na siyang tumigil lalo na’t mabigat ang paghawak niya sa baywang ko habang binabayo ako. “Kael…stop, ” Hindi natapos ang sasabihin ko nang bigla siyang tumigil. Tumayo siya, mabigat ang bawat galaw. Nakatitig lang sa sahig. “Kael?” mahina kong tanong. Tahimik siya at saka dahan-dahan siyang tumingin sa akin. “Solene,” sabi niya, kalmado. “Let’s get a divorce.” Parang may sumabog sa tenga ko. “Ano?” halos hindi ko marinig ang boses ko. “Ano’ng sinabi mo?” Tuwid ang tindig niyang sumagot. “I already talked to my lawyer.” Huminga ako nang malalim, pilit na pinapaklam ang sarili ko. “Bakit?” “She’s sick.” Tumigil siya sandali bago tumingin sa akin. “Si Natalyn… she only has six months left.” Namilog ang mga mata ko. “So?” “She wants to spend her last days as my wife.” Walang pagbabago sa tono niya. “After that… I’ll come back to you.” Napangiti ako. Mapait. “Babalik ka?” bulong ko. “Para ka lang aalis sa bakasyon.” “Please, Solene.” Mahina pero mariin. “She’s dying. Don’t make this harder.” Natahimik ako. Ang hangin sa pagitan naming dalawa ay mabigat. Ang mga kamay kong kanina’y nakayakap sa kanya, ngayo’y nakalapat sa kama, nakakuyom. Anong kahibangan ito? Hindi pa kami tapos sa ginagawa namin pero bigla nalang siyang titigil at isang nakakagulat na balita ang sasabihin sa akin?

Sa inis ni Aura Beatriz Diaz, nakuha niyang makipag-usap sa kaklase at kapitbahay niyang iniiwasan ng lahat. Sa ngalan ng plus points, pinilit niya si Shintaro Terrano na magpalit sila ng points sapagkat ito ang dahilan kung bakit siya na-late sa klase. “Sino naman ang nagsasabi sa iyong ayaw ko ng points? Pasensiya ka na, ‘di ko magagawa iyan...” Sagot ni Shintaro sa kanya. “Pero may ibang paraan ako para makakuha ka nito...” Namangha niya nang namalayan niyang kaya naman palang makipag-usap nito sa mga tao. “Babaguhin natin ang nakaraan.” Sinabi pa nito. Napatigil siya nang hawakan nito ang kamay niya at literal na umikot ang kanyang mundo. Pumikit siya ng mariin at noong sa tingin niya'y tumigil na ang pag-ikot. Nanlaki ang mga mata niya sa nakita. Wala na sila sa paaralan. Nasa waiting shed na sila kung saan sila nag-agawan ng pwesto sa jeep kanina. “P-Paano mo nagawa ito? I-Isa ka bang w-wizard? G-Guardian? Guardian angel?!” Halos pasigaw na tanong niya. Mababaliw na siya. Paano ito nagawa ng isang Shintaro Terrano? Ano nga ba si Shintaro Terrano? Umangat ang gilid ng labi nito. “Akala ko ba matalino ang isang Aura Beatriz Cortes Diaz? Bakit hindi mo napagtagping maaaring isa akong manglalakbay sa kahapon, kasalukuyan at hinaharap… Oo, manlalakbay ako. Kaya kong baguhin ang nangyari na. Itong kaharap mo ngayon ang totoong Shintaro. Ikaw lang ang nakakaalam ng totoong Shintaro Terrano… Ikaw lang ang hahayaan kong makaalam.”