Kowloon Tong Hong Kong

Matapos mamatay ng aking asawa sa isang car accident, walang sawa akong nagtrabaho sa pagpapatakbo ng isang maliit na restawran upang palakihin ang aking anak na si Henry. Bago ang kasal ni Henry, nanalo ako ng walong milyon sa lotto. Tuwang-tuwa ako, nagpasya akong ibenta ang restaurant at sa wakas ay tamasahin ang pagreretiro. Kaya naman, tumawag ako upang sabihin kay Henry ang tungkol sa pagbebenta ng restaurant, ang kanyang karaniwang magalang na fiancee ay nagbago ang ugali. "Hindi mo naman inaasahan na susuportahan ka namin, 'di ba? Halos kaka-simula lang natin magtrabaho!" Binantaan niya pa si Henry, "Kung gagastusan mo ang mama mo gamit ang pera natin, hindi na natin itutuloy ang kasal!" Nakipagtalo sa kanya si Henry ngunit pagkatapos ay sinigurado, at nangako siya, "Nagsumikap ka na nang husto, Ma. Aalagaan kita." Gumanda ang pakiramdam ko, Binalak kong bigyan siya ng dalawang milyon para makapagsimula ng negosyo. Kinabukasan, nakatanggap ako ng tawag na nagsasabing si Henry ay nasangkot sa car accident at agad na nangangailangan ng limampung libo para sa operasyon. Agad kong ipinadala ang pera, ngunit pagkatapos, nawala si Henry. Desperado, matapang akong dumaan sa isang bagyo upang hanapin siya sa lungsod niya, ngunit napunta lamang ako sa isang kasalan sa isang mamahaling hotel. Naroon si Henry, nakikipag-toast sa isa pang babae “Ma.” Ah, at ang katabi niya? Ang aking “patay” na asawa mula noong nakaraang sampung taon.

WARNING: SSPG Ang mismong araw na nahuli kong may kinakamang iba ang fiancee ko, ay ang araw na nawala sa akin ang lahat. My grandfather and fiancé betrayed me for the same reason; my half-sister. Kaya naman nagpakalayo ako at nakontento sa isang normal na buhay. Not until I met him... the famous business tycoon, and my rival. Killian Stanislav. He's the CEO of the Thompson Enterprise's rival company. Killian offered me a deal. A contracted deal and that's to be a spy inside my grandfather's company and to be his acting lover. In exchange, ay makakamit ko ang paghihiganti na gusto kong gawin sa mga trumaydor sa akin. It's a win-to-win deal, but little did I know... na kasama pala roon ay ang pagsilbihan siya sa kama. Pero tinanggap ko pa rin, dahil alam kong wala nang mas maganda pang opportunity kesa dito. Pero mayroon kaming isang kasunduan sa kung saan, ako ang talo. During the process of our contract, kapag nabuntis ako ay ipapalaglag ko ang bata sa ayaw o sa gusto ko, dahil kung hindi—the contract will immediately get cancelled. I accepted it again, being certain na hindi ako mabubuntis. But I did. Nabuntis ako, pero ayaw kong malaman niya, natatakot akong pilitin niya akong ipalaglag ang bata—so in the end. I packed my things and left. Without telling him anything at sinakripisyo ang revenge na noong una ay gusto kong gawin kaya nakipagkasundo ako sa kaniya. Pero paano na lang kapag magkita ulit kami? Ano na lang ang mangyayari kapag nalaman niyang itinago ko ang anak niya? May tyansa pa kayang maayos ang relasyon naming dalawa? O tuluyan na itong mababaon sa limot, gaya ng nakaraan kong ayaw ko nang ungkatin pa.

Sa unang araw ko ng trabaho, isa sa mga bago kong katrabaho ang nagpapakita sa amin ng mga senyales na siya ang anak ng chairman. Sumipsip at pinuri siya ng lahat nang marinig nila iyon. At hindi pa rito nagtatapos ang lahat—dahil pinalabas din nila na isa akong sugar baby ng isang mayamang matanda! Galit akong tumawag sa chairman. “Tinawag ka nilang matanda na may sugar baby, Dad!”

Nagluluksa si Amara Alcantanra sa burol ng kaniyang ina habang abala ang kanyang asawa sa pagdiriwang ng kaarawan ng unang babaeng minahal nito—punong-puno ng kasiyahan at engrande ang selebrasyon. Klarong-klaro ang lahat kay Amara. Kung hindi siya mahal ng lalaki, ayaw na rin niya dito. Iniwan niya ang kasunduan ng diborsyo sa ibabaw ng mesa at piniling ipalaglag ang dinadala, at lumakad palayo nang mag-isa. Limang taon ang lumipas. Sa isang marangyang subastahan, lumitaw ang chief auctioneer nakasuot ito ng isang hapit na makabagong Filipiniana na backless, may mataas na slit sa hita, at natatakpan ng puting belo ang kanyang mukha. Lahat ng mata ay kusang tumigil sa kanya. Napasimangot si Argus De Luca, bahagyang nanliliit ang mga mata. "Ang pangalan niya'y Reina?" Tumango ang kanyang assistant. "Yes, Sir. May nabalitaan rin akong minsan may nag-alok ng sampu-sampung milyon kapalit ng pagkakataong makita ang tunay niyang mukha pero tinanggihan niya." Sa wakas, natagpuan na ni Argus De Luca ang babaeng matagal na niyang hinahanap sa loob ng limang taon. Kinagabihan ay hinarang niya ito sa isang kanto. "Auctioneer Reina, hanggang ngayon ay tinatakbuhan mo pa rin ako o mas tamang sabihin kong Amara?" "Argus, hiwalay na tayo." "Hindi ko kailanman sinang-ayunan 'yon. Nasaan ang anak ko?" "Mukhang nakalimot ka, Argus… ikaw mismo ang dahilan kung bakit nalaglag ang bata, limang taon na ang nakalipas!" Ngunit ngumisi si Argus, at may inilantad sa harap niya. "Kung gayon, ipaliwanag mo ito." Triplets na limang taong gulang ang nakatayo sa harap nila.

Nag-umpisa sa isang arrange marriage Ang relasyon na kailangan buuin nina Niel at Mekki. Dahil pinakasundo sila ng kanilang mga magulang. Dahil may ibang mahal si Niel at kakahiwalay lang nila nito. Kaya Hindi pa ito handa sa bagong relasyon. Pero Wala siyang magawa kailangan niyang tuparin Ang kasunduan ng amang yumao sa mga Reynares sa pamilya ni Mekki. Pero pa ano Pala kong Ang akala na anak Ng mga Reynares ay Hindi Pala tunay na Reynares. Magagawa bang tanggapin iyon ni Niel at Ang kayang Ina? At paano Kong bumalik Ang dating kasintahan nito at gusto niyang bawiin si Niel. Hahayaan ba ni Mekki. Na maagaw si Niel sa kanya. Paano sila magtitiwala sa isa't Isa at patunayan Ang kanilang pagmamahalan.

Noong tinanong ako ng aking ama kung sino ang gusto ko pakasalan para sa kapakanan ng alyansa ng aming pamilya, iba ang pinili ko sa buhay na ito. Hindi ko na pinili si Leonardo Vittorio. Sa halip, pinili ko ang nakatatanda niyang kapatid, si Ivan Vittorio. Mukhang naguluhan ang ama ko. Alam nga naman ng lahat sa Chicago na lumaki kami ng magkasama ni Leonardo. Sampung taon ko siyang hinahabol. Bilang nakatatandang anak na babae ng pamilya Lucien, matagal ng nakaukit ang pangalan ko sa tabi ng kanyang pangalan para sa listahan ng mga arranged marriage. Naniniwala na ang pagsasama namin ay nakatadhana. Habang inaalala ang nakaraan kong buhay, pinilit ko ngumiti ng mapait. Dati, pinakasalan ko si Leonardo tulad ng matagal ko ng hinihiling. Pero makalipas ang aming kasal, hindi niya ako ginalaw kahit isang beses. Ang akala ko may sakit siyang hindi niya masabi at nagpakahirap ako na pagtakpan siya. Sa ika-anim na anibersaryo ng aming kasal ko nalaman ng buksan ko ng hindi inaasahan ang kahadeyero niya. Sa loob, may maayos na litrato niya kasama ang ampon na babae na nagmakaawa ako sa ama ko na ampunin. Sa mga litratong iyon, may dalawang taong gulang na batang lalaki din–ang anak nila. Masaya silang pamilya ng tatlo. Doon ko napagtanto sa mga oras na iyon. Hindi sa may sakit siya. Hindi niya inisip na asawa niya ako. Para mapalayas ako, nagplano sila ng ampon kong kapatid para ako’y patayin. Ngayon at nabigyan ako ng ikalawang pagkakataon, pinili ko na ibigay sa kanila ang blessing ko. Pero noong naglakad ako sa simbahan suot ang aking wedding dress, habang nakapatong ang braso ko sa braso ni Ivan, pumasok si Leonardo bigla ng may dalang baril. Mukha siyang baliw at wala sa kontrol. “Madeline!” Paos ang boses niya at halos maputol. “Ang lakas ng loob mo?”

"MAPAGLARONG TADHANA." Ito lagi ang aking bukambibig sa tuwing binabalikan ko ang masasayang ala-ala ng nakaraan. Ang dati na masayang pamilya na binuo ng aking mga magulang na ngayon ay hindi ko na yata masisilayan pa. MAGDA ang tawag sa akin. Tulog sa umaga, gising sa gabi. Hindi ko ginusto ang kapalaran kong ito. Isang tanikalang bakal na tila nakagapos sa aking mga paa na kahit pilit akong kumawala ay wala akong magawa. Wala na bang pag-asang makaahon sa putik na aking kinalugmukan? Huli na ba ang lahat?

Ako si Sapphire, isa akong taong lobo. Isa ang lahi namin sa maraming nilalang na sinasabing produkto lamang ng malikot na imahinasyon ng mga tao. Siya si Night, ang anak ng alpha ng aming tribo. Matagal ko na siyang kilala ngunit kamakailan lang nang muli kaming nag-usap. Sa hindi malaman na dahilan ay masungit at malamig siya sa akin. Siya ang dati kong malapit na kaibigan, pinaglayo kami ng isang aksidente. Malungkot man ang kinahinatnan ng pagkakaibigan namin, namuhay naman ako ng normal sa kabila nito. Pero sa paglipas ng mga taon ay muli kaming pinagsama sa isang proyekto para sa kinabukasan ng aming tribo. Ang mas malala pa rito ay kailangan namin na tumira sa iisang bubong. Paano ko kaya malalagpasan ang matinding pagsubok na ito sa buhay ko? May pag-asa pa kaya na maibalik ang dati naming pagkakaibigan? O baka may iba pa kaming madiskubre sa isa’t isa na maaaring magsilbing mitsa ng mas malaking pagbabago sa matagal nang sira naming relasyon.

Sabi nila lahat ng bagay at tao my lugar may pwesto, may panahon at oras makakapagpasaya man sayo o hindi. Gaya na lang ng araw sa umaga bwan sa gabi, ang tubig sa ilog umaagos at ulan ay pumapatak, ang tao ay nabubuhay at namamatay... But Im not buying it kasi kung ganon? Bakit kinuha agad ang mahal ko? Ang lugar at pwesto pati panahon at oras nya ay dapat sa tabi ko. Kaya isa lang ang ibig sabihin LIFE IS A BIG BULLSHIT UNFAIR! Sandali ko lang syang nakasama pero kinuha na lang sya bigla. Marami pa kaming gustong gawin at puntahan. Marami pa syang pangarap na gustong tuparin. Kung maibabalik ko lang ang oras. Pero kahit anong gawin ko di na ko makakabalik sa oras na yon. Yong masaya at kasama ang mahal ko. *** Tumgin ako sa salamin at yuko. Tumingin uli ako sa salamin... Tingin sa likod.... Sa salamin uli.... "Oh jesus!!!!" "Waaaaaaahhhhhh..." Sigaw ko habang nakaturo sa salamin. Subra talaga ang takot ko kaharap ko ang bata kong pag mumukha! Sigaw pa rin ako ng sigaw buti na lang walang tao kundi para akong baliw. Totoo ba to? Kinurot ko sarili ko at pinag sasampal. "Aray! Putik ang sakit" "Ano bang nangyayari? Ganito ba sa heaven?" Lumabas ako hahanapin ko na si mahal walang duda patay na ko! As in dead. Pero pano si mommy? Hinihintay ako. "Bala na si batman basta mahanap ko si mahal." Napadaan ako sa labas ng at.. Ano ba showing nila mga luma na pang 2014 pa. sariwa pa sa akin ang mga taon ng nakilala ko si mahal. Teka? Parang may di tama. Kaya nag duda na ko nagtanong- tanong ako at sa 20 na taong tinanong ko isa lang ang sagut... Today is APRIL, 17,2014. Hindi pwede, 2055 na sa panahon ko.

“Pinili kong umalis para hindi ka mahirapang pumili at magdesisyon.” Lumuluhang sabi ni Via sa binata. Mapaklang ngumisi si Russell at nakakainsultong tumitig sa mga mata niya. “Do I need to thank you for that? Do you fucking want to hear me say, Oh, thank you for fucking ruin my life!” Napapitlag siya nang sigawan siya nito ngunit hindi siya nagpatinag. Alam niyang kasalanan niya kung bakit nito sinasayang ang buhay nito. “I don’t have any choice—” “Goddamn it, Via! Don’t fucking tell me that you don’t have a damned choice! Pinili mong iwan ako sa kabila nang labis kong pagmamahal sa’yo! You choose to hurt me, so stop telling me your bullshits and get lost!” Nakagat niya ang kanyang labi at pinigilang huwag mapahagulhol. Nasasaktan siya sa sinapit nito, ramdam niya ang matinding galit nito sa kanya. Magagawa niya pa rin bang gamutin ang sugat na tinamo nito nang iwan niya ito? Could she really have a chance to fix the bad boy’s, broken heart?