Kwento Ng Buhay Ko

Teardrops start to fall every time I remember my dad. He didn't just left me with a broken heart but also a crocked life. I grew up to be a very timid girl, palaging binubully at pinagmamalupitan ng mundo. Every time I wake up, I always wonder when will I feel at ease in life? Yung tipong I can be who I want to be and have what I want kagaya ng twin brother ko, sumalangit nawa... He is enjoying the life as a solo child thanks to my mom! Kung sana lang things happened differently baka buhay donya rin ako at walang mangaapi at manglalait sakin! Buong buhay ko, wala na akong ibang ginusto kundi ang matanggap ako bilang ako. Well, I'm not ugly naman and darn! My smiles can melt a man's frozen heart pero joke lang naman 'to kasi NBSB pala ako.. ha ha ha I can have his life, why not? I want to have his life and enjoy everything that he had... I am still the daughter of our father! I'm Izel Sezin and I promise to do the switch!

[Senshi comes from japanese word meaning 'fighter'.] Buong buhay ni Blaire Aqear ay inalay niya upang maprotektahan ang mga batang nailigtas niya mula sa bihag ng mga masasamang nilalanang na tinatawag na dark enchant. Naninirahan sila sa dark forest kung saan wala nang pakialam ang buong light kingdom dito. Hindi sila naaksyunan. Wala silang mapuntahan kaya naman ginamit ni Blaire ang limang porsyento ng kaniyang kapangyarihan upang makapaglagay ng matibay na barrier. Ngunit ano ang mangyayari sa mga batang ito kung ang tagapagligtas nila ay hindi na nakabalik pa? Saan nga ba ito nagpunta? Nawawalan sila ng pag asa. Makakalabas pa ba sila dito o bago pa man sila makaapak sa labas ay nakuha na sila ng mga dark enchant? Sa kabilang banda ay aksidenteng nakarating si Blaire sa senshi academy. Ayaw niya doon. Paano siya makakabalik? Paano niya mapapaliwanag na ang dark forest na kinatatakutan ng lahat ay may mga batang umaasa na maililigtas sila? Paano siya makakauwi sa kaniyang tahanan? Sa pananatili ni blaire sa akademya ay naranasan niyang maging masaya, malungkot, magtaka at mag usisa. Hindi siya makapaniwala sa mga nangyayari sa kaniya. "Kung alam ko lang na ganito ang kapalit sa lahat ng ginawa ko para sa kanila, sana hindi ko na itinuloy pa." Blaire Aqear.

Masakit para kay Helen Kate Reyes ang pagtapon nila sa kanya sa bahay ampunan kaya lumaki siyang ulila at dahil sa tulong ni Doña Fatima ay nag iba ang pananaw sa buhay . Dahil gusto siya ng Doña ay gumawa ng paraan para maipakasal niya si Helen sa kanyang apo . Dahil hindi niya gusto ang nobya nito ay naisip niya si Helen nalang ang ipapakasal niya sa apo sa lalong madaling panahon . Tatanggapin kaya ni Kurt Andrew Baizon ang alok ng lola niya gayong may isang taong masasaktan sa bandang huli. Mahahalin kaya nila ang isat isa o masasaktan nila ang bawat isa ? ''hindi na ako papayag pa na lokohin at maliitin niyo ang pagkatao ko .Ipapakita ko sa inyo ang isang maamong tigre na naging mabangis dahil sa kalupitan niyo '' isang malakas na sigaw ang pinakawalan ni Helen .Sinusumpa niya lahat ng mga taong nanakit sa kanya . (warning this is SPG) 18+ only

Sa mata ng buong mundo, si Catherine Adams ang pinakamapalad na babae—minahal, pinrotektahan, at pinangakuan ng habang-buhay ng lalaking pinapangarap ng lahat: si Nolan Martinez. Mula pagkabata hanggang sa proposal na isinahimpapawid sa buong mundo, saksi ang lahat sa tila perpektong pag-iibigan nila. Ngunit sa likod ng matatamis na ngiti at engrandeng singsing, may lihim na pilit niyang nilulunok—ang pagkakanulo ng lalaking minahal niya ng buong puso. Sa bawat "overtime", sa bawat palusot, unti-unting nalaman ni Catherine ang sakit ng katotohanang may ibang babae sa buhay ni Nolan. Kaya’t isang desisyon ang binuo niya: maglaho. Sa mismong araw ng kasal, ang bride na inaasahang pupuno ng altar ay isang “patay” na katauhan. “Wala na kaming kinabukasan.” Ito ang paniniwala ni Catherine, kahit pa sa bawat sulyap ni Nolan ay tila may lambing na totoo. Pero sa isang mundong puno ng kasinungalingan, may lugar pa ba para sa tunay na pagmamahal? Isang kwento ng pagkakanulo, paglimos ng katotohanan, at ang masakit na pagpili—pag-ibig o paghilom?

“I only needed to be married to you for three months. Pero hindi ibig sabihin noon ay aasta kang asawa ko, because I will never treat you as one.” Akala ni Jyla ay wala nang mas lalala pa sa buhay niya sa selda at ang sunod-sunod na trahedyang napagdaanan niya, not until Zion Calvino, a sociopathic bastard, bailed her out. Nagkanda letse-letse na nga ang buhay niya simula nang mag-krus ang landas nila at kailangan pa niya itong pakasalan at pakisamahan bilang asawa sa loob ng tatlong buwan kahit gaano pa sila nasusuklam sa isa’t isa.

Ang boss ko ay may matinding trust issues—at ako lang ang pinagkakatiwalaan niya, kahit madalas niya akong nasisigawan. Pero kailangan ko nang mag-resign dahil kailangan ako ng ate ko na nasa Dubai. Ang problema? Ayaw akong pakawalan ng boss ko maliban na lang kung makahanap ako ng kapalit… in just three months. Eh choosy pa naman siya! Paano ko ‘to maaayos bago ako maiwan ng eroplano?

Hindi ko kailanman inakala na ang isang desperadong desisyon ay tuluyang magbabago sa buhay ko. Nang lumobo ang bayarin sa ospital ng aking lola, wala akong ibang pagpipilian kundi tanggapin ang isang hindi pangkaraniwang alok—ang magpakasal kay Conrad, ang bulag ngunit malupit na tagapagmana ng makapangyarihang pamilya Laurier. Sinasabi nilang ipinanganak siyang nagdadala ng kamalasan dahil namamatay ang mga mahal niya sa buhay. Ngunit kailangan nila ng asawa para sa kanya, at kailangan ko ng pera. Dapat sana, isang simpleng kasunduan lang ito. Ngunit mula nang pumasok ako sa kanyang mundo, napagtanto kong may higit pa kay Conrad kaysa sa mga bulung-bulungan. Ang kanyang pagkabulag ay hindi kahinaan—bagkus, ginawa siyang mas matalas, mas mapanganib. Bawat salitang binibigkas niya ay may bigat, at bawat dampi ng kanyang kamay ay nagpapadala ng kilabot sa aking balat. Hindi niya ako pinagkakatiwalaan. Iniisip niyang isa lang ako sa mga babaeng nais samantalahin siya. Pero paano kung unti-unti kong makita ang totoong lalaking nasa likod ng malamig niyang maskara? At mas masama pa—paano kung mahulog ako sa kanya?

Isang pirma. Isang apelyido. Isang kasunduang tuluyang babago sa buhay ni Celestine Ramirez. Walang kaalam-alam sa galaw ng mga makapangyarihang tao, napilitang pumayag si Celestine sa isang kasal na hindi niya ginusto—isang papel na dapat sanang gampanan ng kapatid niyang tumakas sa responsibilidad. Ang lalaking pinakasalan niya? Si Lucas Arguelles Sevllia. CEO ng Arguelles Holdings. Kilalang malamig, walang puso, at kayang pabagsakin ang sinumang hindi sumunod sa kanya. Akala ni Celestine, tatlong buwan lang ang lahat—hanggang makansela ang kontrata. Pero paano kung ang lalaking walang pakialam ay unti-unting nagiging protektibo, mapagmasid, at... mapagmahal? At paano kung sa likod ng tahimik nitong pagkilos, ay ang matagal nang lihim—na hindi aksidente ang pagkakapili sa kanya? "Hangga’t dala mo ang apelyido ko, akin ka," bulong ni Locas sa kanyang tainga. "At hindi ko hayaan na maagaw ka ninuman." Pero sa mundong puno ng lihim, kasinungalingan, at makakalaya pa ba siya sa isang pangalang hindi niya pinili… ngunit minahal na niya?

"Oo ford! ...ako nga ang iyong asawa na pinabayaan mong mamat*y sa kamay ng ina mo at sa babaeng tinuri kong kapatid buong buhay ko!" walang tigil sa pagpatak ang aking luha habang sinasabi lahat sa kaniya lahat ng sakit na dinanas ko sa kamay ng kaniyang pamilya at sa t*ksil kong kaibigan. "M-maniwala ka sakin hon ...please-e maniwala ka wala akong alam sa sinasabi mo" paliwanag niya habang sinusubukan niya akong yakapin. "Tigilan mo ako sa mga kasinungalingan mo! magmula ngayon, hindi na ako ang dating mahinang si gwen! dahil hindi na ako muli pang magpapa-api sa inyo!" kumalas ako sa pagkakahawak niya sakin saka tumalikod sa kaniya. "Maniwala ka gwen ...ikaw parin ang babaeng pinakamamahal ko-o" tumulo ang aking mga luha habang nakikinig sa kaniyang kasinungalingan. "M-mahal? ...kung mahal mo ako ford sa akin ka naniwala! sa lahat ng tao dapat ikaw yung unang kumampi sa akin! alam mo ba yung sakit na dinanas ko?! ...ford hindi mo alam kung anong hirap at pasakit naranasan ko sa inyo!" Wala paring hinto ang pagtulo ng aking mga luha habang isa isa kong sinasabi sa kaniya lahat ng nangyari mula noong nasa pamamahay nila ako. "Maniwala ka ...wala akong alam sa nangyari, patawarin mo ako kung, kung hindi ako nakinig sayo mga panahong yun" while crying saka nakaluhod papalapit kay gwen. "T-tama na ford! ...tama na! ...hinding hindi ko kayo mapatatawad lalo ka na!" muli akong bumitaw sa kaniya saka nagpatuloy sa paglalakad habang ang agos ng ulan tuloy tuloy padin. "You're the worse man i've ever met!" in her mind Muling nagsipag patakan ang noo'y nais kong pigilan na mga luha ngunit kusa itong lumalabas at ayaw paawat.

Lagi akong ikinukunsidera ng pamilya ko na tagapagdala ng kamalasan. Dahil ito sa nakikita ko ang countdown bago mamatay ang mga kamag-anak ko. Sinabi ko sa kanila kung kailan mamamatay si lolo, ama, at ina. Nagkakatotoo ito dahil sa iba’t ibang mga aksidente. Ang tatlong mga kapatid ko ay kinamumuhian ako mula sa kaibuturan nila dahil sa tingin nila isinumpa ko ang mga magulang ko at lolo. Ang nanay ko ay namatay matapos iluwal ang nakababata kong kapatid na babae, pero ang mga kapatid ko ay walang tigil siyang iniispoil. Sinasabi nila na siya ang suwerte nila dahil nagiging okay ang lahat para sa pamilya sa oras na iluwal siya. Pero hindi ba’t namatay si Ina noong iniluwal siya? Sa ika-18th kong kaarawan, nakikita ko ang death countdown kapag tinitignan ko ang sarili ko sa salamin. Bumili ako ng urn at naghanda ng pagkain. Gusto ko kumain ng huling beses kasama ang mga kapatid ko, pero walang nagpakita sa kanila noong nag zero na ang timer...