Logic Na Tanong

THE GREEN TEMPTATION SERIES #1 —Slander Vlustero "You won't escape from me, not again." napaigtad ako nang marinig ko ang pamilyar na boses. Hindi ako kumibo. Sinundan ko lang ng tingin ang kanyang ginagawa. Lumapit ito sa akin at inilapag ang isang paper bag. "What's your answer?" napatitig ako sakanya. Yung titig na kinasusuklaman ko sya. Gusto ko syang pagmumurahin at patayin. "Hindi ko kailangan mamili dahil makakalabas ako dito." matapang na sagot ko. "Really?" hindi makapaniwalang tanong nito sa akin. Taas nuo ko naman syang tiningnan. "Oo, at hinding hindi ako mahuhulog sayo, gago. Itaga mo yan sa bato, kumulubot man yang pagmumukha mo." narinig ko itong tumawa. "Did you see the outside of this room?" umiling ako. Alam ko imposibleng makalabas dito palang sa loob ng kwarto paano pa kaya sa labas. "Wala akong pakialam kung kamatayan ang nasa labas, ang mahalaga makatakas ako. Hindi ko masisikmura ang mga pinaggagawa mo." sa totoo lang kauti lang talaga ang tiyansa na makatakas ako rito. Pero susubukan ko. How can I escape from someone like him? Can I really escape from him even if I escaped from here?

Seminggu setelah ayah Katherine Brown menghembuskan napas terakhir. Tepat di depan matanya, suami, mama tiri dan adik tirinya membunuh bayinya yang baru saja melihat dunia.  Semakin hancur lagi hati Katherine, tatkala dalam keadaan sekarat menyaksikan Karl dan Lea bercumbu mesra, hendak melawan. Namun, tak mampu. Perdarahan hebat yang dialami membuat pandangannya mulai buram. "Biadap! Apa kalian sudah gila?!" "Berisik! Kau menganggu kegiatanku." Karl Grafton "Ah, Karl, ini sangatlah enak, jangan berhenti!" Lea Brown Kedua manusia menjijikkan itu mengabaikannya, lantas melakukan hubungan tak lazim di hadapan Katherine. Pemilik mata abu-abu itu bersumpah akan membalaskan dendam. Akan tetapi, tepat di bibir lautan, pandangan Katherine tiba-tiba menggelap. Ia pun tewas lalu dibuang ke laut bersama bayinya. Keesokan paginya Katherine tiba-tiba terbangun di pesisir laut. Katherine ingat bila pernah terjatuh dari kapal pesiar dan ditolong Pangeran Frederick Abraham Edmund, sebulan sebelum pernikahannya berlangsung. Pangeran malang yang ditinggal mati sang tunangan, memiliki kekuasaan hanya dengan menjentikkan jari-jemarinya saja.  Diberi kesempatan untuk hidup kembali, Katherine berencana melakukan aksi balas dendamnya melalui Pangeran Frederick, putra mahkota yang akan menjadi raja di negara Denmark.  "Pangeran maaf menganggu waktumu, mau kah kau menikah denganku?" Tanpa ragu Katherine berkata.  "Aku akan menikahimu tapi hanya sebagai istri kontrak saja, cintaku hanya untuk Victoria." Frederick Abraham Edmund Akankah rencana Katherine berhasil? Bagaimanakah cara Katherine membalaskan dendam? Penasaran, yuk dibaca.

"Do you want me to stop?" tanong ni Nicholas sa akin gamit ang pang-aakit na boses. Naglalakbay ang kaniyang mga kamay patungo sa aking perlas na sinilangan. Napaarko ang katawan ko sa kiliti at sensasyon na binibigay sa akin ng kaniyang kamay. "Tell me, Rosetta. Do you want me to stop?" "No..." "No what, Rosetta? No what?!" "No, Daddy. Please Daddy, Wreck me. Pleasure me...." **** After losing everything—her father, her fortune, and her future—Rosetta Morgan is desperate. The bills are stacking up, and the world she's known has turned cold. Then comes an offer she can’t refuse: one man, one deal, one way out. Nicholas Rivas is a billionaire with a body built for sin and a heart frozen by the past. He doesn’t do love. He does control. But Rosetta is unlike anyone he's ever met—fierce, vulnerable, and too tempting to ignore. Their arrangement is simple: no strings, no emotions. Just pleasure, power, and enough sparks to burn down every rule he’s ever made. But when passion turns possessive and feelings get in the way, the lines start to blur—and the cost of falling might be more than either of them bargained for.  

"Willing to wait and still hoping na makilala si Mr. Right! kahit na trenta anyos na ako ay hindi ako kinakabahan na hindi makapag-asawa! Ilang bilyon ba ang tao sa mundo? Kahit isa naman siguro sa mga iyon ay may inilaan si Lord sa akin hindi ba?" ALYANNA Paano mo masasabi kung ang isang lalake ay ang siyang nakatadhana para sa iyo? Ito ang ang palaging tanong ng marami, pero sa katauhan ni Aya na isang probinsiya at hindi hinahanap ang pag-ibig ay bigla na lang itong nanghina ng makita ang isang lalakeng inakala nitong dayo sa lugar nila. Ito ay si Marcus Napoleon, ang anak ng gobernor sa Ilocos Sur. Isang modulo sa Manila na napilitan lang umuwi ng Ilocus Sur dahil sa pakiusap ng ama nito. Pero hindi nito inakala na sa pag-uwi muli nito ay makilala nito si Aya Ramos. Maganda at simpleng dalaga pero brusko ang dating. Hindi maganda ang pagkikita ng dalawa ng sa unang beses na magtagpo ang mga landas ng mga ito ay parang mga aso't pusa ang dalawa. Pero sa muling pagkikita ni Marcus at Aya ay biglang maiiba ang ihip ng hangin. Magkakaroon ng spark at liwanag ang paligid ni Aya na hindi nito maintindihan sa tuwing makikita nitong nakakatitig dito si Marcus. Ito na kaya ang pinakahihintay na pag-ibig ng dalaga o mag-iiwan lang ito ng isang masakit na alala sa buhay ni Aya? Sabay-sabay nating abangan ang kuwento ni Marcus at Aya, at kung paanong ang isang tao na inakala mong mali para sa iyo ay magiging siyang pinaka tamang tao na inilaan ng Diyos sayo.

Possession Series Mula ng mamatay ang kapatid ni Raphael ay naiwan sa pangangalaga niya ang pamangking si Riley. Pinangako niya sa kapatid na gagawin niya ang lahat huwag lang mapunta sa mga De Lobo ang bata. Para magkaroon siya ng pagkakataong maipanalo ang custody ng bata, bukod sa financial ay kailangan kasal siya. Kaya nang alukin siya ni Nicolo ng kasal ay hindi niya ito nagawang tanggihan. Ang problema ni Raphael kay Riley ay nabigyan ng solusyon, pero hindi ang puso niyang nahuhulog ng tuluyan sa binata. Tama bang umibig siya sa isang De Lobo kahit na ang pamilya nito ang dahilan ng paghihirap ng kapatid niya? O ang tamang tanong, magagawa kaya siyang mahalin ni Nicolo kahit isa siyang lalaki, gayong pinakasalan lang naman siya nito alang-alang sa mana. WARNING!!! DON'T READ IF YOU ARE NOT A BxB LOVER!

"You're a virgin?!" sigaw ni Lysander Cuevas saka umalis sa ibabaw niya. Hinilamos nito ang palad sa mukha, trying to absorb everything that just happened. Trying to fully understand how could his wife be a virgin when she's supposed to be pregnant, the very reason of their forced marriage. "Papaano?" tanong ni Lysander at saka pinagmasdan siya na kumuha ng kumot upang takpan ang hubad na katawan. She trembled in fear as she finally looked up to him. "I'm Isabella, the twin sister of Gabriela, your bride." - Pinahid na lamang ni Isabella ang mga luha na lumalandas sa kanyang mga pisngi habang inaalala ang nangyari noong gabing iyon. After that confrontation ay agad na nagdesisyon ang asawa niyang si Lysander na palayasin siya sa mansyon. Ang malupit pa nito ay agad pinaasikaso ni Lysander ang mga papeles para sa legal nilang paghihiwalay, ngunit hindi niya iyon tinanggap. "Señorita Isabella, naghihintay na po ang sasakyan sa labas," sambit ng lalaking nasa likuran niya. It was her grandfathers' assistant. Tumango lamang siya dito, "susunod na ako, salamat." Muling lumingon si Isabella sa mansyon at doon ay namataan ang asawang si Lysander na nakatayo sa balcony at matalim ang tingin sa kanya. Hinihinntay niyang pigilan siya ni Lysander ngunit wala itong ginawa. Sa puntong iyon ay tuluyang tumalikod si Isabella at naglakad patungo sa naghihintay na sasakyan sa labas ng malaking gate. She's going home to the Herrera's. She looked at the facade of the mansion where she once lived. "Babalik ako." She whispered. - This is the story of Isabella Herrera-Cuevas, a castaway wife who made her way back to her rightful place, as Lysander Cuevas wife.

Kylee Nicole Montenegro, ako 'yun. Labing-walong taong gulang na at malapit ng mag-kolehiyo. Hindi na ako nagho-homeschool; malapit na akong maging normal na estudyante, tulad ng pangako ni Dad. Homeschooled ako mula nung ako'y limang taon dahil sa isang aksidente. Madalas sabihin ng mga tao na marami daw nangyari sa buhay ko noong bata ako, pero isang bagay lang ang matandaan ko — isang panyo. Isang hindi kakilalang bata ang nagbigay sa akin nito, at hindi ko alam ang pangalan niya. Malamang, hindi ko na siya makikilala matapos ang maraming taon, pero umaasa ako na isang araw ay makakita ako sa kanya para magpasalamat. Ang hindi kakilalang ito ang tumulong sa akin nang mawala ako sa mall. Naalala ko ang bahagi ng pangyayari, pero hindi lahat. Napapangiti ako nang hindi ko namamalay. Pagkatapos kong lumabas ng banyo, napansin ko ulit ang panyo at ngumiti. Mukhang may kaunting paghanga ako sa taong nagbigay nito sa akin. Ilang taon na itong nasa akin at hindi ko pa ito nalalabhan. May nakasulat ding salitang "TRIST" dito. Iniisip ko kung pangalan ba ito. Nagtango na lang ako dahil wala akong alam. Nahulog sa malalim na iniisip, isang katok sa pinto ang bumalik sa akin sa realidad. "PUPUNTA NA!" sigaw ko nang marinig ko si Ate Lena na nagpapaalam na ang almusal ay handa na. Isinilid ko ulit ang panyo sa aparador, may kakaibang tanong pa rin sa aking isipan. SINO KA?

"P-Pa..bat nyo naman ako iniwan" sabi ko sa malamig na bangkay ni papa na nasa loob ng kabaong,umalis lang ako saglit pagdating ko patay na sya. "Ano pang ginagawa mo dito?" Napatingin ako kay tita habang nakapamewang sya. Napayuko nalang ako dahil pinagtitinginan kami ng mga tao dito. "T-tita--" "Wag mo akong matita tita dyan! Ikaw ang malas sa buhay namin! Pati asawa ko namatay dahil sa kamalasan mo!! Ngayon layas!!" Malakas na sigaw nito,nagbubulungan na ang ibang tao. "T-tita wala p-po akong m-matutuluyan e" Umiiyak na sabi ko kay tita.Bigla nya akong kinaladkad palabas ng mansyon. "Pag sinabi kong layas! Layas!!" Sigaw nanaman nito dahilan para mapatingin maging ang mga tao sa labas ng gate. Umiiyak na tumayo ako,nagmamakaawang wag naman sana nya akong palayasin. "Malas ka samin alam mo ba yun?! Ha?! Dahil sayo nawalan ng pake sakin ang asawa ko! Nasa sayo ang atensyon nya! Huh! Bakit nga ba ganun?! E AMPON KA LANG NAMAN!!" Malakas na sigaw nanaman nito kaya mas lalong lumakas ang mga bulungan. "Mom whats happening here?" Tanong ni Stella....anak nya. "Pinapalayas ko na sya" maawtoridad na sabi ni Tita,tumawa naman si Stella. "So ano pang ginagawa mo? Layas na! Chupi! Bawal ang malas dito!" Sigaw nito. Wala akong nagawa kundi ang tumakbo ng tumakbo.Siguro nga malas ako,wala na si Papa sakin...wala na rin akong matutuluyan,bakit pa ako nabuhay?!

"Bakit ang dungis mo na naman? Tanong ni Marilyn sa pamangkin. Mula nang mamatay ang mga magulang ng bata, siya na ang kumupkop dito, naging pangalawang ina siya ng bata. "Si Dolly po kasi, sabi ko sa kanya ayoko maglaro pero nagalit siya." Tukoy ng bata sa hawak na manika. Nasundan naman ng tingin ni Marilyn ang manikang hawak nito, pero dahil walong taon palang ang kanyang pamangkin ay sinawalang bahala niya ang mga sinasabi ng bata. "Anong ginagawa ni Dolly kapag nagagalit siya?" Sinakyan ni Marilyn ang sinabi ni Maya. "Minsan tita nagpapalit po kami, minsan ako ang nasa loob ng kahon para maging manika at siya naman ay magiging tao." Naguluhan si Marilyn sa sinabi ng pamangkin, natatawang ginulo niya ang mahabang buhok nito. Ngunit isang araw ay muli niyang nakita ang isang maputing batang babae, hawak nito ang kahon kung saan nilalagay niya ang manika ni Maya. Pinagsabihan ni Marilyn ang batang babae sa pag-aakalang kukunin nito ang manika ng pamangkin niya. Pinaalis niya ang batang babae, ngumiti lang ito sa kanya. Ngiting nagbigay ng kaba sa sa dibdib ni Marilyn. Inilapag ng batang babae ang kahon at mabilis na itong tumakbo palabas ng gate. Ngunit ganoon na lamang ang hilakbot na nadarama ni Marilyn nang buksan niya ang kahon at makita ang isang manika na nasa loob. "Hindi ito totoo, Maya!"

Giovanni is being compromised by his beloved mother to become a full pledge priest someday as his mother's promised when he survived from a terrible accident when he was a 4 year old. Being an obedient and only son of his parents, walang siyang nagawa kundi sundin ang kanyang Mahal na ina. Since he started junior high, he serves as an altar boy on their city parish church. "Are you sure that you want our only son enter the seminary after his graduation? Seryosong tanong ni Don Nicolas sa asawa. "And what makes you think na magababago isip ko Nicolas?" alam ni Donya Esmeralda ang iniisip Ng kanyang Mahal na asawa, nag aalala ito na walang magmamana ng kanilang Multi-million businesses at magpapatuloy Ng kanilang angkan Ng mga Ricablanca. Nasa huling taon na sa pagpapari si Giovanni sa seminaryo at kailangan nyang dumaan sa isang Malaking pagsubok bago siya ordinahan bilang isang pari. Kailangan nyang gugulin ang natitirang isang taon sa labas Ng seminaryo. Eksaktong siyam na taon lumabas siya Ng semenaryo upang subukin kung talagang nasa pagpapari ang kanyang buhay. In his mind and heart, he is already decided in this vocation, but fate seems to be playing him around. Dalawang buwan na lang at oordinahan na siya Ng makilala ang kauna unahang tao na hindi mawala sa isip nya, nakapag papapula sa kanyang mukha pag tinititigan siya, at higit sa lahat Parang tinatambol ang kanyang puso sa bilis nitong pagtibok pag nakikita Niya ito. Ito ay sa katauhan Ng isang babae, si Jessica. Ito na yata pinakamagandang babae na nakita nya. Will he able to fulfill his mother's dream or will he able to satisfy his heart's desire? But deep in his heart, he needs to choose one because loving both of them is breaking all the rules.