Majutsushi Orphen Hagure Tabi

Hindi alam ni Veronica Atienza, kung saan napulot ng kanyang ama ang isang lalaking nagpakilalang Samson Pelaes, pilit silang ipinakasal at naging asawa nga niya ito, nagkalayo sila dahil nadistino si Veronica bilang isang police woman sa malayong lugar, upang lutasin ang isang kaso tungkol sa isang sindikato, hindi niya alam na involve rin ang asawa niyang inaapi ng lahat, basura, hampas lupa, at kung ano-anong mababang salita ang tinamo nito sa kanyang pamilya, ngunit nanatili ito sa kanyang tabi, kaya naman hindi niya namamalayan na ang dating galit at inis para sa mahirap na asawa ay naging pag-ibig, lingid sa kaalaman ng lahat na anak pala ito ng pinakamayamang tao sa Europe, sa bansang France ito lumaki at nagka-isip. At hindi niya alam na ang lalong ikagugulat niya ay ang espesyal at naiiba pang katangian ng kanyang asawa, ang lakas nito na hindi matatawaran, kaya nabansagang si Samson. Ano kaya ang magiging reaksiyon ng lahat kung sa muli nilang pagkikita matapos ang limang taon ay babalik itong napakayaman na at hindi na nila masasaling pa? Maghihiganti ba ito? O pag-ibig ang paiiralin?

Isabela? Caroline? Patricia? Vivian? Nakasubsob si Enrique sa gitna ng puting satin sheet at tinitigan ang blonde na may umaagos na buhok na natutulog sa tabi niya, pero wala siyang ideya kung sino ang babaeng iyon... Na para sa kanya ay normal lang, dahil tuwing gabi ay iba ang babae. nakahiga sa kanyang kama. Si Enrique ay isang batang bilyonaryong CEO na palaging nasa kanyang mga kamay ang lahat ng gusto niya... Mga mansyon, magagarang sasakyan at maging ang mga babae. Ang malamig, sarado at ganap na brutis na lalaki ay namumuhay sa isang madilim at mapanglaw na buhay na sarado sa sarili niyang mundo, ang hindi niya inaasahan ay ang isang matamis na yaya na may magandang kalooban at mapang-akit na ngiti ay magpapabaligtad sa kanyang buong mundo.

Hindi man totoo ang relasyon ni Dorothea kay Clarence, hindi niya matanggap ang nangyari sa pagitan niya at ng lalaking hindi niya kilala matapos magising sa tabi nito sa isang estrangherong motel na hindi niya maalala kung paano niya napuntahan. Pinaghalong sakit at pagkadismaya sa sarili ang naramdaman niya at hindi niya maatim na harapin ang lalaking nagbigay ng kalayaan niya kaya mas pinili niyang lumayo rito. In her pursuit of distance between herself and the man who she genuinely loved despite their unusual connection, she found herself bearing the fruit of that one blurry night with a complete stranger. Iniisip na isang malaking pagtataksil iyon sa lahat ng kabaitan ni Clarence sa kanya, mas pinili ni Dorothea sa itago ang katotohanan tungkol sa kanyang anak. Pero paano kung lingid sa kanyang kaalaman, na ang lalaking pilit niyang tinatakbuhan ay patuloy ring humahabol sa kanya? Paano kung ang kanyang bawat paglayo, ang katumbas ay ang lalong paglalapit ng kanilang mga landas? Ano ang gagawin ni Dorothea kung isang araw, makita niya ang lalaking pilit niyang iniiwasan sa kanyang harapan, at itanong ang mga bagay na pilit niyang itinatago? Magagawa ba niyang magsinungaling? O ipagpatuloy ang nasimulang pagtakbo sa totoo?

Sabi nila lahat ng bagay at tao my lugar may pwesto, may panahon at oras makakapagpasaya man sayo o hindi. Gaya na lang ng araw sa umaga bwan sa gabi, ang tubig sa ilog umaagos at ulan ay pumapatak, ang tao ay nabubuhay at namamatay... But Im not buying it kasi kung ganon? Bakit kinuha agad ang mahal ko? Ang lugar at pwesto pati panahon at oras nya ay dapat sa tabi ko. Kaya isa lang ang ibig sabihin LIFE IS A BIG BULLSHIT UNFAIR! Sandali ko lang syang nakasama pero kinuha na lang sya bigla. Marami pa kaming gustong gawin at puntahan. Marami pa syang pangarap na gustong tuparin. Kung maibabalik ko lang ang oras. Pero kahit anong gawin ko di na ko makakabalik sa oras na yon. Yong masaya at kasama ang mahal ko. *** Tumgin ako sa salamin at yuko. Tumingin uli ako sa salamin... Tingin sa likod.... Sa salamin uli.... "Oh jesus!!!!" "Waaaaaaahhhhhh..." Sigaw ko habang nakaturo sa salamin. Subra talaga ang takot ko kaharap ko ang bata kong pag mumukha! Sigaw pa rin ako ng sigaw buti na lang walang tao kundi para akong baliw. Totoo ba to? Kinurot ko sarili ko at pinag sasampal. "Aray! Putik ang sakit" "Ano bang nangyayari? Ganito ba sa heaven?" Lumabas ako hahanapin ko na si mahal walang duda patay na ko! As in dead. Pero pano si mommy? Hinihintay ako. "Bala na si batman basta mahanap ko si mahal." Napadaan ako sa labas ng at.. Ano ba showing nila mga luma na pang 2014 pa. sariwa pa sa akin ang mga taon ng nakilala ko si mahal. Teka? Parang may di tama. Kaya nag duda na ko nagtanong- tanong ako at sa 20 na taong tinanong ko isa lang ang sagut... Today is APRIL, 17,2014. Hindi pwede, 2055 na sa panahon ko.

Si Clara Annette Alvarez ay isang tagapagmana ngunit balak siyang ipakasal sa isang mayaman na matanda kaya tumakas siya sa kanilang mansion. Dahil sa kalasingan nagkrus ang landas nilang dalawa ni Noah Rafael Garcia, dahil sa kahilingan niyang makatakas sa kaniyang problema hinamon niya ang lalaki. Ngunit ang hamon na iyon ay nauwi sa mainit na gabi nilang dalawa. Kinabukasan ay nagulat si Clara ng makita ang lalaking nasa tabi niya mahimbing na natutulog, mabilis siyang bumangon at tumakbo palayo. Ngunit hindi niya inaasahan na ang maiinit nilang gabi ng estranghero na nakasama niya ay magbubunga ng isang anghel na hindi niya inaasahan. Noong araw na nalaman niya na buntis siya, nagulat siya noong makita ang tauhan ng kanilang pamilya sa ospital at balak siyang kunin, ngunit mas nagulat siya noong marinig ang pamilayar na seryosong boses ng lalaki. “Subukan nyong hawakan ang ina ng anak ko, buburahin ko kayong lahat dito sa mundo!” sigaw nito.

Ang boyfriend ko ay itinuturing na prince charming sa aming social circle, ngunit sa selebrasyon ng kaarawan ko sa isang yate, tinulak niya ako sa dagat para lang magpakitang-gilas sa isa pang babae mula sa aming university, pinagtawanan nila ang takot ko sa tubig. Lingid sa kaalaman niya, mayroon akong aquaphobia. Dahil dito, sinugod ako sa ICU habang nagawa naman niyang makuha ang puso ng campus belle. Noong nagising ako, nasa tabi ko siya at humihingi ng kapatawaran, ngunit wala akong ideya kung sino siya. “Pasensya na, kilala ba kita?” Tanong ko, takang-taka ako. Pinaliwanag ng doktor na nawala ang ibang alaala ko. Subalit, patuloy niyang ipinagpilitan na siya ang boyfriend ko. Hindi ko napigilang makipagtalo sa kanya. “Imposible! Si Raleigh Landon ang boyfriend ko!” Alam ng lahat na si Raleigh Landon ang pinakamumuhian niyang kaaway.

Noong tinanong ako ng aking ama kung sino ang gusto ko pakasalan para sa kapakanan ng alyansa ng aming pamilya, iba ang pinili ko sa buhay na ito. Hindi ko na pinili si Leonardo Vittorio. Sa halip, pinili ko ang nakatatanda niyang kapatid, si Ivan Vittorio. Mukhang naguluhan ang ama ko. Alam nga naman ng lahat sa Chicago na lumaki kami ng magkasama ni Leonardo. Sampung taon ko siyang hinahabol. Bilang nakatatandang anak na babae ng pamilya Lucien, matagal ng nakaukit ang pangalan ko sa tabi ng kanyang pangalan para sa listahan ng mga arranged marriage. Naniniwala na ang pagsasama namin ay nakatadhana. Habang inaalala ang nakaraan kong buhay, pinilit ko ngumiti ng mapait. Dati, pinakasalan ko si Leonardo tulad ng matagal ko ng hinihiling. Pero makalipas ang aming kasal, hindi niya ako ginalaw kahit isang beses. Ang akala ko may sakit siyang hindi niya masabi at nagpakahirap ako na pagtakpan siya. Sa ika-anim na anibersaryo ng aming kasal ko nalaman ng buksan ko ng hindi inaasahan ang kahadeyero niya. Sa loob, may maayos na litrato niya kasama ang ampon na babae na nagmakaawa ako sa ama ko na ampunin. Sa mga litratong iyon, may dalawang taong gulang na batang lalaki din–ang anak nila. Masaya silang pamilya ng tatlo. Doon ko napagtanto sa mga oras na iyon. Hindi sa may sakit siya. Hindi niya inisip na asawa niya ako. Para mapalayas ako, nagplano sila ng ampon kong kapatid para ako’y patayin. Ngayon at nabigyan ako ng ikalawang pagkakataon, pinili ko na ibigay sa kanila ang blessing ko. Pero noong naglakad ako sa simbahan suot ang aking wedding dress, habang nakapatong ang braso ko sa braso ni Ivan, pumasok si Leonardo bigla ng may dalang baril. Mukha siyang baliw at wala sa kontrol. “Madeline!” Paos ang boses niya at halos maputol. “Ang lakas ng loob mo?”

[Salfuego Girl's Series #1] Pamela Salmonte is the breadwinner of her family. Siya rin ang pangunahing provider, lalo na sa mga kapatid niyang nag-aaral at sa kanilang ina na may sakit. Swerte siyang nakapasok sa isang malaki at kilalang hotel, ang Salfuego Palace, kahit na hindi siya nakapagtapos ng kolehiyo. Siya ang tumutugon sa lahat ng pangangailangan ng pamilya, kahit na hindi niya mabili ang mga bagay na kailangan niya para sa sarili. Sa kabila ng mabigat na responsibilidad, may boyfriend siya, isang Japanese na si Albie Yuan Hiroshi. Masaya na siya kahit paano dahil sa pagkakaroon ng isang understanding na boyfriend na laging nasa tabi niya. Pero mali ang akala niya, dahil ang inaasahan niyang marespeto at gentleman ay kabaligtaran pala sa tunay na ugali nito. Nang malaman niya ang totoo, she breaks up with him right away. In the middle of her heartbreak, she crosses paths with the hotel owner, Drevin Onyx Salfuego. Habang nakakasama niya si Onyx, hindi inaasahan ni Pamela na mapapalagayan niya ito ng loob. Sa kabila ng mga sakit at pagtitiis niya sa pamilya, tila nakahanap siya ng totoong tahanan, sa mismong tabi ni Onyx. But she didn't know, being with Onyx would bring her even more heartaches.

Tinaguriang most eligble bachelor in town, owned a multi billionaire company pero iyon nga lang wala sa vocabulary ni Archer ang salitang "Relasyon o Marriage" para sa kaniya laro-laru lang ang lahat. Hindi niya na raw kailangan ng babaeng makakasama niya pera lang ang mahalaga sa kaniya. Kung usapang tawag ng laman madali lang sa kaniya iyan dahil may pera siya. Nagbabayad siya ng mga babaeng pera lang ang habol at basta na lang binibenta ang laman para lang sa pera. Pero nagbago ang lahat ng iyon sa isang gabi ng pagtatalik nila ng isang babaeng bayaran, sa lahat ng babaeng naikama niya iyong babaeng iyon lamang na may butterfly tattoo sa likod ang kakaiba para sa kaniya. Hindi niya maipaliwanag ang pakiramdam ng gabing iyon. Kakaibang sarap ang pinaramdam sa kaniya na hindi niya kailanman natikman sa mga naunang naikama niya. Ngunit nagising siya nang wala na ito sa tabi niya at nag-iwan na lamang ng isang sulat bilang pasasalamat sa isang gabi na puno ng ligaya. Binalikan ni Archer kung saang bar niya nakuha ang babae ngunit bigo siyang makita pa ulit ito at hanggang sa kasalukuyan ay pinapahanap niya pa rin ito. Hanggang sa nag-krus ang landas nila ni Choleen, ang pamangkin ng isa sa mga katulong nila. Pinasok ito bilang katulong sa isa sa mga resort nila, Doon na nagsimula ang kwento nila, noong una ay akala niya nangbu-bwesit lang ito dahil sa mga sunod-sunod na kapalpakang ginagawa sa trabaho. Doon niya lang nalaman na wala pala talaga itong alam sa kahit anong trabaho at gawaing bahay. Sa tinatagal-tagal nakayanang pagtiisan ni Archer ang pagiging inosente ni Choleen. Ngunit isang madilim na sekreto pala ang nakabalot sa pagkatao nito, malalaman kaya ni Archer na ang babaeng matagal na niyang hinahanap ay nasa harapan niya na mismo.

Sa gabi ng aking kasal, nasagasaan ako ng kababata ng aking fiancé. Nilagay nito sa panganib ang aking buhay. Sinubukan ng aking best friend na tawagan ang aking fiancé, pero agad niyang ibinaba ang tawag. Pinadalhan niya rin ito ng isang text message. “May sakit si Ruth. Wala akong oras para riyan.” Tinawagan ng aking best friend ang kaniyang boyfriend na isang artista na may malawak na koneksyon. Pero sinabi nito na, “May sakit si Ruth. Kailangan niya ako sa tabi niya ngayon.” Pagkatapos ng isang gabi ng resuscitation, tiningnan namin ang isa’t isa sa ward bago kami sabay na magsalita. “Ayaw kong magpakasal.” Pero nasurpresa kami nang mawala sa sarili ang aming mga fiancé nang ikansela namin ang aming mga kasal.