May Lighter Ka Ba

Lumaking salat sa maraming bagay si Candy, kaya pangarap niyang maiahon sa hirap ang kanyang pamilya at mapagtapos ng pag-aaral ang kanyang magkakapatid. Nagsisikap siya ng husto upang maabot ang mga ito. At syempre gaya ng pinagarap ng maraming babae, pangarap rin nyang magkaroon ng mala Cinderellang love story. "... lilinawin ko lang first requirements ng magiging prince charming ay Rich capital R I C H --- rich, as in mayaman ung gagawin akong Cinderella ng buhay nya, Pak ganon. Diba bongga ? Pero mas angat pag complete package basta alam nio na yon...? "Kaya kung ikaw lalaki ay wala sa nabanggit wag ka nang magtanggka. Dahil sinasabi ko sayo RED FLAG ka na agad." Nangangarap magkaroon ng prince charming na gagawin siyang reyna ng palasyo nito. Pero paano pa ba mangyayari yon,eh ang pasaway niyang puso, kinilig at nainlove sa isang kargador ng Ricemill at kahit anong iwas niya rito ito parin ang itinitibok ng kanyang puso. Paano ba niya pipigilan ang pusong umibig dito? Susugal ba siyang mahalin ito at i let go nalang ang mala Cinderellang love story na pinangarap niya? Darating pa kaya ang prince charming na inasam niya? Ano kaya ang mananaig pusong nagmamahal o isip na umaasam?

Si Lou Wisesun ay may kakayahan na makita ang future marriage ng isang tao. Kaya nitong tuklasin ang buong pangalan ng taong mapapangasawa mo at taon kung kailan mismo kayo maikakasal. Handa ka bang magbayad para makilala si “The One”? Ngunit anong gagawin mo kung nakita sa’yo na ikakasal ka sa isang mahirap na farmer? Sa isang lalaki na may limang kapatid at walang ibang ginawa ang buong pamilya niya kundi ang magtanim ng palay sa kanilang bukiran. Kaya mo nga bang baguhin ang takbo ng tadhana mo? This is the story of Onalisa Gwen. She has a mission. A mission to stop marrying her future Husband in order to protect her family reputation.

Si Ava Miller isang probinsyana may angking ganda matangos ang ilong na nakuha niya sa namayapa niya amang, malamlam na mata na kulay berde, ang namumula nito labi na malambot na kay sarap dampian ng halik at hubog na pangangatawan na nakuha niya sa ina na. Lumuwas siya sa syudad para makamit ang pangarap. Pero hindi iyon naging madali sa baguhan katulad niya, kaya labag sa kagustuhan naibigay niya ang sarili sa hindi karapatdapat na tao para lang matupad niya ang pangarap. Pero nabago ang pananaw niya nang makilala niya si TG. Naging kontento na sakanila buhay pero kung kailan masaya na sila atsaka nalaman ng lalaki ang lihim niya. "Nakakadiri ka! Ava." Mas nadurog pa siya nag-itanggi ng lalaki ang dinadala niya bata sa sinapupunan niya at ang masakit pa doon lumipad pa ito ng bansa after a week. Nang maglaon pinagpatuloy niya ang buhay nila ng anak niya sa sinapupunan. Pero kung kailan mapayapa na silang namumuhay atsaka ito magpapakita. Hindi naging madali makasama ito bilang boss niya, pinag-iinitan siya nito sa trabaho. Isang araw nakita siya nito kasama ang ina na kasama ang anak nila. "Is that my son?" "So your claiming him now." Hindi siya pinagbigyan ni Ava para maging ama sa anak nila. Pero ilang araw niya pa lang hindi nakakasalamuha ang lalaki tila hinahanaphanap niya ito. Nababaliw na siguro siya dahil pinalangin niya kahit galit ito sakanya basta nakikita niya ito araw araw. Nang malaman niya ang kinaroroonan ng lalaki kaagad niyang pinuntahan. Handa na tanggapin ito ng buo pero ang lalaki ang gusto lumayo para sa ikabubuti ng lahat, hindi na ito napigilan ng babae. After two years nagkita sila sa anibersaryo ng magulang ng lalaki doon inalok siya ng kasal ni Ava na tinaggap niya kaagad. "Daddy did you propose to mommy?"

Bago ang kasal, nahuli ni Mithi ang fiancé niya na nagtataksil sa kaniya. Sa isang hotel room kung saan doon sana gaganapin ang unang gabi nila, ay nakita niya si Luis na may ibang kasiping. “Kasalanan mo rin naman dahil nagpaka-feeling santa ka. Ikakasal ka na sa akin pero ayaw mong haIikan kita o ayaw mong pumayag makipagsex sa akin. Mithi, lalaki ako at may pangangailangan rin ako.” Ang sinabi ni Luis na tila ba ay naging kasalanan pa niya ang lahat. Sa hindi inaasahang pagkakataon, may isang lalaki ang biglang dumating sa kwarto kung saan sila nagtatalo. Lalaking handa siyang sagipin para hindi siya mapahiya sa maraming tao. “If you can’t cancel the wedding then papakasalan kita. I’ll be your groom.” Natigilan silang lahat matapos iyon sabihin ng isang estrangherong lalaki. Dahil wala na sa sarili, isang tango ni Mithi ang isinagot niya. Isang tango na siyang naging ganti na rin sa fiancé niyang nagtaksil sa kaniya. Agad siyang kinaladkad no’ng estrangherong lalaki paalis ng hotel. “S-Saan tayo pupunta?” tanong ni Mithi “To the mayor’s office. Let’s get married!” Sagot nito na taimtim na nakatitig sa kaniya.

"Magkano ang kailangan mo, upang layuan ang anak ko?" tanong ni donya Marsha kay Estella, "hindi kita maaaring tanggapin dahil isa ka lamang dukha! saan ka ba napulot ni Ludwig? sa club? At sinong nakakaalam, kung yang dinadala mo, ay sa anak ko?" Isang sampal iyon para kay Estella. Ang inaasahan niyang maayos na pagtanggap sa kanya, ay magiging isa palang bangungot! Ang akala niya, matapos niyang matakasan ang matandang ipinagkakasundo sa kanya ng kanyang ama, ay magiging maayos na ang buhay niya, hindi pa pala. Kaharap niya ngayon ang isang repleksiyon ng matapobre niyang madrasta. Kuyom ang kamao, nilisan niya ang lugar na iyon, upang hindi na maalipusta pa, ng kahit na sino, sa pamilya ni Ludwig, dala dala ang anak nilang kambal, na hindi pa man naiisilang, ay itinakwil na. "Ako ang bahala sa inyo mga anak. Hindi ko hahayaang may mang-api pa sa inyo, gaya ng naranasan ko," kinakausap niya ang mga bata sa kanyang tiyan. "Babangon ako, at maniningil!" Tiningnan niyang muli ang mansiyon, sa huling pagkakataon. Hinulma niya sa isipan ang sinabi sa kanya ng kanyang biyenan. Saka hilam ng luha ang mga matang lumayo, na hindi alam kung saan tutungo.

Bakit kaya hindi pantay ang mundo? Bakit hindi na lang kaya mayaman ang lahat ng tao para wala ng mahirap? Para wala ng nagugutom? Para wala ng gumagawa ng masama para lang may mauwing pagkain sa hapag? Bakit kaya may mga mahihirap na katulad ko? Bata pa lang ako. Iyon na palagi ang tinatanong ko sa sarili ko. Kung bakit may mga mahirap na kagaya ko. Masama ba akong tao sa nakaraan kong buhay at pinaparuhasan Niya ako't ang pamilya ko ng ganito? Ewan ko. Basta ang alam ko lang na tinatak ko sa isip ko ng magdalaga ako- hindi titigil ang mundo sa 'yo kung patuloy at patuloy mo lang iisipin kung gaano kahirap ang buhay. Hindi uulan ng pera kapag hiniling mo. At mas lalong hindi magiging magaan ang buhay mo kung puro hiling ka lang sa Kanya at walang kasamang pagbabanat ng buto. Natuto ako sa mahirap na paraan. At iyon ang ginagamit ko ngayon na sandata araw-araw sa malupit at madilim na mundo na ginagalawan ko ngayon. "KEISHA! Ikaw na ang sasalang sa stage! Bilisan mo na! Marami ng mga guest ang naghihintay sa 'yo!" A novel by: TheGuyWithTheGlasses STATUS: COMPLETED Date started: June 18, 2022 Date finished: September 19, 2022

"How much do you want?" Pagkakuwa'y saad ko. Kay bilis niyang napalingon sa akin muli ay masama niya akong tinignan. "Hindi ako mukhang pera!" I scoffed again. "Hindi nga ba? E, anong pinunta mo rito? 'Di ba sabi mo hindi ka papayag na 'di ko panagutan ang virginity mo? Kung ayaw mo ng pera what the hell are you here for? Nag-iskandalo ka pa talaga." Napangisi ako ng magkaroon ng idea. Puno ng panghuhusga ko siyang tinitigan. "Oh, don't tell me you want me to marry you instead because I was your first?" Nakita ko ang guilt sa mga mata niya. Hindi siya muling nakapagsalita. "And you thought just because nakuha ko virginity mo I am oblige to marry you? Oo nga naman! Kung pakakasalan kita mas malaki nga makukuha mo dala dala mo pa ang apelyido kong Montefalco." Bahagya akong natawa sa isipin. "You're just hallucinating Ms. Suarez! You're not even an inch to the woman I love."

Kung ikaw si Lyresh Fontanilla, mamahalin mo ba ang lalaking pinagkait sayo ang bawat pangarap ng mga babaeng makasal sa taong mahal at pinapangarap nila? Makakaya ba ng puso mong palagpasin ang sapilitan pagkuha sa iyong pagka babae? Ang isang Zyaire Torricelli ba ay may pag asang magbago kung sa paningin mo ay isa siyang demonyo?

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

Fate. What is fate? According to my research, it is to be destined to happen, turn out, or act in a particular way. Iyon na ang dapat na mangyari e—nangyari na e. May magagawa pa ba? It is what it is kaya tatanggapin na lang? Para bang kahit anong mangyari sa buhay mo, wala ka nang magagawa. Iyon ang nakatadhana, iyon ang dapat na mangyari, iyon ang nakasulat sa libro ng buhay mo kaya wala na. Tanggapin mo na lang. I was born rich. Nakukuha ko ang lahat ng gusto ko—kailangan ko man o hindi. My attitude and personality was already rotten that nobody can tame me except for the man who introduced himself as my fiancee. If my parents were both heartless for me, he isn't. Ako lagi. Ako muna bago ang iba—bago siya. But, the story of my life isn't favor of me. From being proud and arrogant to pathetic life. Good thing that I have him. He is always the shoulder that I always have to lean on. He is like my guardian angel for taking care of me. Siya lang talaga ang may kayang umunawa sa akin. Siya lang talaga ang nag-iisang umiintindi sa akin. That's why I kept on asking him, why — why does he love me so much?