Mañanas Milagrosas

Il m'a exécuté pour trahison. La déesse de la Lune m'a donné 100 jours pour prouver mon innocence, dans le corps de quelqu'un d'autre. L'alpha Kieran Drake a tué sa compagne il y a deux ans. Il a cru les preuves. Il a cru les mensonges. Il m'a transpercé le cœur d'argent sans hésiter. Maintenant, je suis de retour, piégée dans le visage d'une étrangère, et son loup reconnaît ce que son esprit refuse d'accepter : **je suis toujours sa compagne.** Mais je ne suis pas ici pour me réconcilier. Je suis ici pour découvrir la vérité. Quelqu'un m'a piégée. Quelqu'un d'assez proche pour falsifier des lettres, manipuler des témoins et s'en tirer à bon compte pendant que je mourais. Et cette personne est toujours là, empoisonnant mon compagnon, détruisant ma meute de l'intérieur. Il me reste 100 jours avant que ce corps emprunté ne me lâche. 100 jours pendant lesquels mes souvenirs disparaîtront un à un, notre premier baiser, le visage de ma sœur, et même mon propre nom. 100 jours pour dévoiler un complot, sauver l'Alpha qui m'a assassinée et décider si le lien qui nous unit mérite une seconde chance. **Le problème ?** La culpabilité de Kieran est aussi dangereuse que son amour. Et le monstre qui a orchestré ma mort ne me laissera pas survivre une seconde fois. On dit que l'amour vaut la peine de mourir, mais le mien exige que je vive.

J'étais innocente et inconsciente de tout, malheureusement insuffisant pour m'épargner, les ténèbres les plus obscures qu'on puisse imaginer ont pris possession de moi et la persécution était à son paroxysme. La foi, la persévérance et la patience ont été mes armes de combat les plus redoutables pour ma survie. Je me nomme Jessie Oyenga et voici mon histoire.

"Ne confondez jamais les papillons dans le ventre avec le véritable amour, surtout si la personne qui les provoque cache un poison. Car lorsque la vérité éclate, l'aveuglement est tel que vous vous demandez comment vous avez pu être si naïve... Découvrez l'histoire de Diana, une optimiste qui a tout donné à la mauvaise personne - son cœur, sa confiance, et presque son âme."

Pumayag si Matet sa kasunduan na ginawa ni Javi. Magpapanggap sila na mag-asawa sa loob ng 3 buwan para sa kapakanan ng Lola nito na may taning na ang buhay dahil sa sakit na kanser.Kapalit nito ay bibigyan sya ng malaking halaga bilang sahod nya sa mga buwan na pagpapanggap nilang mag-asawa. Dahil hindi pa naman sya kinokontak ng agency na pinag-aaplayan nya abroad (nag-apply sya bilang OFW sa bansang Turkey) at paubos na rin ang ipon nya kaya sya pumayag sa kasunduan. Nagkakilala sila ni Javi sa resort kung saan sila nagbakasyon ng 3 araw na magpamilya. Ito ang may ari ng resorts na yun. Inakala nya na tahimik ang buhay nito dahil sa mayaman ito pero mas magulo pa pala ito kesa sa kanyang buhay. Ngunit, sa likod ng kanilang pagpapanggap, may natuklasan sya, may mga lihim na interes ang pamilya ni Javi sa mga "family Heirlooms" na maaaring mamanahin kapag namatay na ang matandang donya. Ano kaya ang nakatagong sekreto sa "Family Heirlooms" na yun para pagkainteresan ng pamilya ni Javi?Paano kung mas may malalim pa na sekreto syang matuklasan? Ipagpatuloy pa ba niya ang kasunduan kung pati buhay nya ang nalalagay sa panganib o tatalikuran nya ito? Tutulungan nya itong malutas ang misteryo sa likod ng "Family Heirlooms" na yun?

"Ma, tolong aku! Ayah mengunciku di dalam mobil." Aku menerima telepon dari putriku pada pukul 2 siang di musim panas saat matahari sangat terik. Aku panik ingin menyelamatkannya dan buru-buru menelepon suamiku. Tapi, begitu telepon diangkat, suaranya terdengar tidak sabar. "Anak Olivia sedang ngambek, aku mau menemaninya berkeliling taman hiburan. Jangan ganggu aku!" Mendengar suara panggilan diputus, hanya satu yang ada dalam benakku. Kalau terjadi apa-apa pada putriku, kalian harus membayarnya!

La vie paisible et tranquille d'Emily est réduite en miettes en une seule journée par nul autre que le diable déguisé. Il s’est imposé dans sa vie dans un fracas assourdissant, bouleversant tout son monde, l’exposant à une vie qu’on lui avait toujours appris à fuir. Sa vie tranquille est brisée quand il, un chef de mafia impitoyable et rusé, éclate dans son univers, l’ouvrant à un monde de danger et de tromperies. Avec sa présence menaçante et son charisme, il attire Emily dans un royaume sombre de crimes et de passions, la forçant à affronter des secrets et des désirs qu’elle avait longtemps réprimés. À mesure que leurs mondes se percutent, Emily doit naviguer dans le paysage traître de son domaine, où la loyauté est un luxe et la survie l’objectif ultime. EXTRAIT — "Tu n’écoutes pas, hein, ma jolie ?" Il rit d’un rire sombre. Emily le repoussa de toutes ses forces et saisit une arme qui traînait par terre, elle appartenait à l’un des hommes qu’Angelo avait tués, et s’assurant qu’il y avait une grande distance entre eux, elle visa l'arme sur lui. Ses mains tremblaient, mais elle ne se laisserait pas faire. — "Tu crois vraiment que ça va me faire peur, ma petite ?" Angelo rit, son rire sinistre résonnant dans ses oreilles tandis qu’il parlait d’une manière sadique. — "T’es un meurtrier, d’abord tu as tué ma tante, maintenant tu as tué des innocents, combien d'autres vas-tu tuer ?" Emily hurla, sa main tremblant tandis que la peur la saisissait. — "Tu veux vraiment savoir ?" Angelo demanda, s’avançant encore plus près.

Sebuah pesan masuk ke dalam gawaiku, tak ada firasat apapun saat itu. Dengan santai pesan itu kubuka. Sebuah foto yang dikirim oleh nomor tak dikenal. Mataku membulat sempurna, tak percaya dengan apa yang kulihat, hingga berkali-kali aku memperhatikan bahkan sampai men-zoom foto itu sedetail mungkin, takut jika mata ini salah menyimpulkan. [Maafkan saya, Bu!] tulis si pengirim foto. Aku tak menghiraukan pesannya, butir demi butir air mengalir dari sudut mata, mengaburkan penglihatan. Menandakan bahwa foto itu membuat luka didalam sana. Sebuah foto resepsi pernikahan yang berlatarkan salah satu pemandangan di Puncak, tertampang nyata, sangat indah begitu pula dengan senyum dari kedua mempelai yang terlihat sempurna dan bahagia. Mas Arya, pengantin laki-laki yang kini sedang bersanding dengan seorang wanita muda dan cantik itu adalah suamiku. Suami yang sudah sepuluh tahun ini kuhaturkan bakti kepadanya. "Ma, Mama kenapa menangis?" cepatku susut air mataku dengan ujung jari, dan mematikan ponselku agar gambar yang begitu mengiris hati itu tak sampai terlihat oleh Alisa, putriku. "Ga, sayang. Mata Mama kelilipan," ungkapku asal. Kuraih tubuh mungil Alisa dalam pelukan, gadis lima tahun ini begitu sangat berarti bagiku. "Kak Alif mana sayang?" tanyaku mengalihkan pembicaraan. "Ada, Ma lagi di kamar, muraja'ah," Aku tersenyum getir. 'Mas, kita sudah punya putra dan putri yang begitu membanggakan, aku juga meninggalkan karierku demi berbakti kepadamu, kenapa masih saja curang dibelakang ku?' bisikku dalam hati. "Ma, Ayah kapan pulang?" Alisa bersandar didadaku, tanganku terulur membelai rambut panjang nan hitam milik Alisa. "Baru juga dua hari, Ayah pergi Nak, udah rindu aja," ujarku menggoda sambil menekan emosi dihati. Dua hari yang lalu, Mas Arya pamit akan ke Kalimantan mau mengurus bisnisnya. Aku yang tak begitu mengikuti perkembangan perusahaan, percaya saja padanya. Tak mungkin rasanya, Mas Arya mengkhianatiku dia lelaki yang baik, sholeh, penyayang dan selalu romantis. Namun, apa yang terjadi benar-benar diluar bayanganku

Ma demi-sœur m’a accusée à tort d’être responsable de ses allergies, et, dans un accès de rage, mes trois frères m’ont enfermée dans une cave exiguë, sans lumière ni air. Ils ont même enchaîné la porte. J’ai frappé la porte de la cave, suppliant de toutes mes forces qu’on me laisse sortir. Alors que le frère aîné, un homme d’affaires d’élite, s’apprêtait à partir, une froide colère se lisait sur son visage : « Tu as l’habitude de maltraiter Zoé dans de petites histoires, mais je n’ai pas l’intention de t’embêter pour ça. Cette fois, tu savais que Zoé était allergique aux fruits de mer, et malgré cela, tu l’as laissée en manger. N’est-ce pas là une malveillance délibérée ? Tu ferais bien de réfléchir à ce que tu as fait ! » Le deuxième frère, récemment couronné Roi des Chants, et le troisième, un peintre talentueux, ont grogné : « Une personne aussi perfide que toi, qui trouve toujours des excuses, tu vas rester là-dedans, et que cela te serve de leçon ! » Après avoir dit ces mots, ils ont pris ma demi-sœur, tremblante, dans leurs bras et se sont précipités à l’hôpital. Peu à peu, l’air dans la cave se raréfiait. Chaque respiration devenait un combat. La suffocation m’a envahie, et bientôt, tout ce que j’avais ressenti s’est transformé en un calme absolu. Je suis morte, seule, dans cet espace clos. Trois jours plus tard, lorsqu’ils sont revenus de l’hôpital avec ma demi-sœur, ils se sont souvenus enfin de moi. Mais ils ont ignoré que, dans l’obscurité de cette cave étouffante, j’avais déjà succombé au manque d’oxygène.

Ahhhhh...... Tama na Luther maawa ka, maawa ka sa magiging anak natin... Umiiyak na pagmamakaawa ni Abby ng maramdaman niya na tumama sa likod niya ang latigo na inihampas sa kanya ng kanyang asawa na si Luther. Puro pasa na din ang aking mukha at katawan sa walang tigil na pananakit nito sa akin. Sobrang sakit nito at pakiramdam ko matatanggal pati balat ko tuwing hinahampas sa akin ang latigo na gamit nito. Nakadapa ako sa lapag habang walang tigil sa pananakit sa akin si Luther. May mga bakas na din ng dugo sa sahig na nanggaling sa akin. "Your Slut Abby... Pagbabayaran mo ang lahat ng ito. Alam mong ayaw ko sa lahat ang niloloko ako. Sigaw ni Luther sa akin sabay hawak sa aking mukha ng mariin at sinampal ako. Halos mabagok ang ulo ko sa sahig sa lakas ng impact nito. Nandito kami sa basement ng mansion. Alam kong walang makakarinig sa akin kahit na ilang beses akong sumigaw para humingi ng tulong. Parang mga bingi ang mga tauhan ni Luther sa pagmamakaawa ko. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata. Hindi ko na mabilang kong ilang suntok, sampal, at latigo ang tumama sa aking katawan. Siguro kailangan ko ng tanggapin na hanggang dito na lang ako. Marahan kong kinapa ang aking tiyan. "Sorry anak, hindi kita magawang ipagtanggol. Siguro hanggang dito na lang tayo. Pangako mamahalin kita sa kabilang buhay." anas ko sabay pikit.

Adam dan Nisa, yang tak tahan lagi harus angkat kaki dari rumah Siti -Ibunya Adam. Semua berawal dari tidak kesenangan Siti, lalu merambat ke Sri -Kakak ipar Adam dan Nisa. Fitnah terus berselancar dengan indah, menghantam Nisa dengan telak. Adam yang notabenya sebagai seorang suami membela sang istri. “Aku sudah tidak mau berbasa-basi lagi, aku juga tidak mau menumpang benalu dalam rumahku. SEKARANG KELUAR KALIAN DARI RUMAH INI!” -Siti “Kami pamit, Ma ….” -Adam