Meri Dharkano Ko Qarar Do

 Mataman ko lamang siyang pinagmamasdan mula rito, sa may ‘di kalayuan. Batid ko na kanina pa siya sa akin naghihintay.  Halata ang labis na pagkainip na mababanaag sa kaniyang hapong mukha, ngunit sadyang hindi ko magawang maihakbang ang aking mga paa palapit sa kaniya… hindi ko pa kaya.  Alam ko, na sa sandaling gawin ko ang bagay na iyon ay ito na rin ang magiging simula nang tuluyan kong paglimot sa kaniya— na matagal ko na sanang ginawa.      ●  SA edad labing-anim, labis na nasaktan ang murang puso ni Cinderella, nang malaman nito na ang lalaking lubos n’yang hinahangaan ay may napupusuan na palang iba.  Dahil sa nangyari, isinumpa niya sa sarili na hinding-hindi na siya muling iibig pa. Na si Miguel Balbuena lamang ang nag-iisa at natatanging lalaki na kakikiligan niya –wala ng iba.  At para maisakatuparan ng dalagita ang bagay na iyon, napagpasyahan nito na baguhin ang sarili niyang katauhan– ang maging isang tomboy.   Hanggang kailan mapaninindigan ni Syd ang pagtotomboy-tomboyan, kung makasalamuha niya na ang lalaking katulad ng isang Juan Benedicto Antonio III?   Juan Benedicto Antonio III, a 25-year-old future CEO of Antonio-Go Corporation, one of the largest distributor of Agro-Chemicals, fertilizers and seeds in the Philippines. A certified womanizer at never pang nagseryoso sa isang babae. Ayaw nitong pinagsasabay ang business and pleasure,kaya naman agad nitong sinisibak sa trabaho ang sinuman sa mga nagiging sekretarya, na nagpapakita ng mga kakaibang motibo sa kaniya.  Paano kung makasalamuha na ng binata ang kakaibang sekretarya sa katauhan ni Syd Santos, isang lesbiyana at nang nagsabog ang Diyos ng lakas ng sex appeal sa mundo ay sinalo na nito lahat.  May mamuo kayang love story sa pagitan ng dalawang nilalang na ito, na parehong nakararanas ng Pogi Problem Syndrome?

"P-Pa..bat nyo naman ako iniwan" sabi ko sa malamig na bangkay ni papa na nasa loob ng kabaong,umalis lang ako saglit pagdating ko patay na sya. "Ano pang ginagawa mo dito?" Napatingin ako kay tita habang nakapamewang sya. Napayuko nalang ako dahil pinagtitinginan kami ng mga tao dito. "T-tita--" "Wag mo akong matita tita dyan! Ikaw ang malas sa buhay namin! Pati asawa ko namatay dahil sa kamalasan mo!! Ngayon layas!!" Malakas na sigaw nito,nagbubulungan na ang ibang tao. "T-tita wala p-po akong m-matutuluyan e" Umiiyak na sabi ko kay tita.Bigla nya akong kinaladkad palabas ng mansyon. "Pag sinabi kong layas! Layas!!" Sigaw nanaman nito dahilan para mapatingin maging ang mga tao sa labas ng gate. Umiiyak na tumayo ako,nagmamakaawang wag naman sana nya akong palayasin. "Malas ka samin alam mo ba yun?! Ha?! Dahil sayo nawalan ng pake sakin ang asawa ko! Nasa sayo ang atensyon nya! Huh! Bakit nga ba ganun?! E AMPON KA LANG NAMAN!!" Malakas na sigaw nanaman nito kaya mas lalong lumakas ang mga bulungan. "Mom whats happening here?" Tanong ni Stella....anak nya. "Pinapalayas ko na sya" maawtoridad na sabi ni Tita,tumawa naman si Stella. "So ano pang ginagawa mo? Layas na! Chupi! Bawal ang malas dito!" Sigaw nito. Wala akong nagawa kundi ang tumakbo ng tumakbo.Siguro nga malas ako,wala na si Papa sakin...wala na rin akong matutuluyan,bakit pa ako nabuhay?!

Hindi man lang ako hinawakan ng aking asawa sa aming honeymoon. Sabi niya, masyado siyang pagod at nakiusap na maghintay ako. Pero tuwing madaling-araw, palihim siyang bumababa sa basement. Kapag bumabalik siya, agad siyang naliligo para mawala ang hindi maipaliwanag na amoy. Tinanong ko siya kung ano ang ginagawa niya roon, at ang sagot niya, nag-eehersisyo siya. Pero sino namang mag-eehersisyo sa kalagitnaan ng gabi? Hindi ko na kaya. Isang gabi, nagdesisyon akong sumilip sa basement para alamin ang totoo. Hinabol niya ako at hinawakan ang pajama ko, saka pasigaw na sinabi, "Bumalik ka rito! Hihiwalayan kita kapag bumaba ka dyan!"

Ako nga pala si Antonnia Yulliene Villa. One-half Bisaya, one-half Ilonggo, and 99.9% NBSB. (08)036-024-36 Nakakalungkot mang aminin pero hindi 'yan ang vital statistics ko. Telephone number ng bahay namin 'yan. Wala lang... In case may gustong umakyat ng ligaw. Chaar. Pero seryoso, kung may balak kayo, tumawag muna kayo para naman maitali ko nang maigi ang bulldog naming si Djangga. Ilang magnanakaw na rin kasi ang napaospital namin dahil ang hilig manlapa ng bitch. PS. I-a-update ko lang 'to kapag may progress na ang love life ko. Uunahan ko na kayo. Pasensya na kung slow. *insert chef's kiss* Xoxo, Toyang

Hi! ako si Laura,breadwinner ng pamilya.Panganay ako sa limang magkakapatid,wala na kaming tatay!namatay siya noong ako'y magtatapos pala mang ng sekondarya,na stroke pa si nanay.Kaya ako ang tumatayong ina at ama sa aking mga nakababatang kapatid. Isa akong estudyante,Kolehiyala sa umaga at Magdalena naman pagsapit ng gabi. Wala akong pakialam ano man ang sabihin nila basta ang alam ko dito ko kinukuha ang pangtustos ko sa eskwela at ikinabubuhay ng aking pamilya. Sa istilo ng aking trabaho wala ng puwang ang tibok ng puso basta may pera ka!puwede mo akong "MAIKAMA"if the price is right?C'mon and get me. Tagabigay aliw sa mga taong uhaw sa tawag ng laman.Hanggang sa makilala ko ang magpapabago ng masalimout kong mundo. Si Tyron, heartrob ng university namin.Guwapo macho at so papalicious talaga. Mapapansin kaya niya ang isang tulad kong Nerd? Mamahalin kaya niya ang isang tulad kong magdalena.?

"Alam mo na ngayon ang sikreto ko. That's really bad, Summers." He smirked. That nerd smirked! Tawagin niyo na akong baliw pero sa oras na 'yon, he looked goddamn hot. "Hindi ko sasabihin sa iba," I blurted the words out, umaasa na mapapalagay ang loob niya at pakakawalan niya na ako. Kahit na sobrang guwapo at hot niya, he also looked dangerous. Trying to stop myself from trembling, I bit my lips. Nahuli niya ang ginawa ko at yumuko siya. Nabalot ako ng amoy ng dope na sinisigarilyo niya kanina. Tilting his head, he clicked his tongue and smiled. "Wrong move." With that, he slammed his lips against mine, knocking all the air from my lungs. Hinalikan niya ako nang walang patawad. His mouth slipped at the seam of my mouth, at nablanko ang utak ko nang maramdaman ko ang paghaplos ng dila niya sa akin. Pulling away, tiningnan niya ako nang may nakalolokong ngiti sa kanyang mukha at sinabing, "ngayon, sa 'yo na ako."

“ Anika Tara na sa library. Nag hihintay na si attorney enriquez at judge Bala.” Sabi ni Tito loreal “Wait lang po bakit may judge at attorney?” Hindi nila ako pinakinggan dumiretso lang “William follow us” sigaw ng tatay niya. Napatanga nalang ako sa kinatatayuan ko. Hindi rin sumunod agad si William sa parents niya. Umikot siya papaharap sakin. Sobrang lapit niya. Seryoso lang siyang naka titig sa akin. Mas Guwapo pa pala Ito sa malapitan. Kinakabahan na ako mas lumalapit pa siya sa akin habang ako naman na papa atras na. Bumangga ang likod ko sa pader Wala na Akong I aatras. “Alexander What are you doing, you are making me uncomfortable.” “I didn’t do anything. Wait what? What did you called me?” “Alexander?” Kumunot ang noo niya noong inulit Kong sabihan ang pangalan niya. Lumapit siya sakin. Inilapit niya ang bibig niya sa te nga ko. Hindi ako makagalaw sa ginawa niya sobrang tumatambol ang dibdib ko. “I don’t know what our parents are about to, or maybe you already knew and I am not enjoying what is happening!” Bulong niya “ I——don’t know either.” Yon lang ang nasabi ko. Bigla na siyang tumalikod sakin. Iniwan niya akong nakatayo lang doon. What’s with that man? He makes me shivers by his voice. “No! This will not going to happen!” “Tito Enrico do you think I will agree? Of course not!” Pag pasok ko sa loob ng library yon ang una Kong naabutan sumisigaw sa galit si William. May nakita Akong dalawang papel na nakalatag sa lamesa at dalawang singsing. Napatakip ako ng bibig sa nakita ko. Nakatingin silang lahat sa akin Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Nanginginig ang buo Kong katawan. “I will not marry her. I have a girlfriend” galit paring sabi niya

Mula nang mabutnis ako, hindi na ako ginalaw ng asawa ko. Gayunpaman, nakakahiya man, lalo lang naging sensitibo ang katawan ko. Tuwing gabi, naghahanap ako ng pisikal na koneksyon, hindi ko mapigilan ang isip ko na magpantasya ng kung anu-ano, iyon ay hanggang sa may lalaking naka maskara na pumasok sa bahay ko.

Teardrops start to fall every time I remember my dad. He didn't just left me with a broken heart but also a crocked life. I grew up to be a very timid girl, palaging binubully at pinagmamalupitan ng mundo. Every time I wake up, I always wonder when will I feel at ease in life? Yung tipong I can be who I want to be and have what I want kagaya ng twin brother ko, sumalangit nawa... He is enjoying the life as a solo child thanks to my mom! Kung sana lang things happened differently baka buhay donya rin ako at walang mangaapi at manglalait sakin! Buong buhay ko, wala na akong ibang ginusto kundi ang matanggap ako bilang ako. Well, I'm not ugly naman and darn! My smiles can melt a man's frozen heart pero joke lang naman 'to kasi NBSB pala ako.. ha ha ha I can have his life, why not? I want to have his life and enjoy everything that he had... I am still the daughter of our father! I'm Izel Sezin and I promise to do the switch!

------ Naniniwala ka ba sa mga 'Angels?' Diba kasi sabi nila lahat daw tayo binigyan ni God ng kanya kanyang Guardian Angel para bantayan tayo. Naniniwala ba kayo dun? Ako kasi, Oo naniniwala ako. Ramdam ko na Andiyan lang siya. Lagi niya akong binabantayan, at panigurado rin na namomoblema rin siya dahil sa kapilyahan ko. Bakit ko nasabi?