Mutya Ng Section E Author

"Sa paglubog ng araw, ang liwanag ay naglalaho. Katulad ng mga ngiting sa kalungkutan natatago." Si Maureen Cruz ay isang masayahin na tao. Kahit na lumaki siya na hindi nakukuha ang lahat ng kanyang ninanais ay hindi iyon naging dahilan upang hindi yakapin at bigyan ng halaga ang buhay na mayroon siya. Primarya lamang ang kanyang natapos, at hindi na siya nakapag-aral pa dahil sa kahirapan. Gayunpaman, ginamit niya ang lahat ng kanyang mga pinagdaanan upang lumaban ng patas sa hamon ng buhay. Hanggang saan siya susubukin at dadalhin ng kanyang matapang na personalidad kung pag-ibig na ang sumukat sa kanyang dignidad? Mapanindigan kaya niya ang pag-ibig na itinanim nito sa kanyang puso at diwa? Hanggang kailan? Tunghayan ang k’wentong pag-ibig ng isang babaeng magtuturo, kung gaano kaganda ang buhay mula sa likod ng takipsilim. DISCLAIMER: No part of this book may be reproduced in any form or by any means without the author's consent. Please obtain permission. Names, Characters, Places and Incidents are products of the author's imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental. ️ WARNING ️ It may contain mature scenes and words. Read at your own risk.

Antes de completar dezoito anos, eu era a adorada princesa da família Moretti. Tudo mudou no meu décimo oitavo aniversário, quando meu pai trouxe para casa uma garota órfã chamada Carina. — Ela precisa de um lar. — Disse meu pai. — Você cuidará dela, como uma irmã. A partir daquele momento, nada foi igual. Meu irmão, que antes me adorava, tornou-se frio e distante. E meu noivo... o amor dele por mim parecia se reduzir pela metade da noite para o dia. A família elogiava Carina por ser dócil e obediente, chamando-a de uma filha muito melhor do que eu, sua própria carne e sangue. Depois de muito ser deixada de lado por Carina, finalmente desabei e segurei a manga do meu pai. — O sangue não significa nada? — Perguntei. A fúria do meu pai se acendeu. Ele abrigou Carina em lágrimas atrás dele, e diante de toda a família, deu-me um tapa no rosto. — Seu desperdício egoísta. Eu devia nunca ter tido você. — Você traz vergonha a esta família. — A voz do meu irmão Marco soou fria como uma lâmina. — Saia. E meu noivo, Vincent, olhou para mim com desapontamento: — Se ao menos eu estivesse noivo da Carina desde o início. Eles achavam que eu me curvaria aos pés deles, como sempre fizera. Mas não disse uma palavra; apenas fui até o cofre da família, retirei os documentos oficiais e risquei meu nome com um único traço. Tirei o anel de noivado do dedo e o coloquei sobre a mesa. Dei a Carina tudo aquilo que eles achavam que eu não merecia. Afinal, eu tinha apenas mais vinte e quatro horas de vida. Mas eles não faziam ideia, naquele momento, de que — em meio às ruínas da família Moretti — um dia se ajoelhariam na chuva implorando pelo meu retorno.

Abot tainga ang ngiti ni Elisa habang naglalakad papunta sa opisina ng kanyang asawa. Pinaglalaruan niya sa isip at ini-imagine ang mga eksena kung paano maaaring mag-react ang asawa niya sa balita tungkol sa kanilang magiging anak. Buntis siya, dalawang buwan na. Habang papalapit siya sa opisina, napansin niyang bahagyang nakabukas ang pinto, sapat na para makita at marinig ang usapan sa loob. “Tama na, Azrael, ang kulit mo talaga!” malakas na hagikgik ng isang babae. "Nakikiliti ako!" Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Elisa, at pakiramdam niya ay dumaloy nang mabilis ang dugo sa buong katawan niya. Hindi siya sigurado sa narinig, kaya napagpasyahan niyang sumilip—ingat na ingat na hindi makita o marinig. Dahan-dahan siyang yumuko at nakita niya si Azrael, ang kanyang asawa, nakayakap sa baywang ng babae at mapusok na hinahalikan ang leeg ng babae. Nanlaki ang mga mata ni Elisa sa nakita, lalo pa nang sakupin ni Azrael ang mga labi ng babae. Parang sinasaksak nang dahan-dahan ang puso niya, hindi niya alam ang gagawin. Hindi niya rin namalayan na tumutulo na pala ang mga luha niya. "A-Azrael..." nanginginig niyang bulalas, dahilan kung bakit napatingin sa kanya ang asawa.

Zola, 24 ans, substitut du procureur, est réservée et manque de confiance en elle, jusqu’au jour où elle rencontre Erwan, un avocat charismatique et confiant. Leur alchimie incontestable crée un conflit entre ses sentiments naissants et ses responsabilités professionnelles. Alors que leurs chemins se croisent, Zola doit naviguer entre ses insécurités, les attentes familiales et la tension entre amour et devoir. Sera-t-elle prête à accueillir l’amour, ou la peur la freine-t-elle ?

Nabalot ng inggit at galit ang puso ni Jane sa kaniyang nakakatandang kapatid babae na si Shiba dahil ito na lamang ang magaling sa mga mata ng kanilang mga magulang. Ngunit mas lalong sumidhi ang kaniyang galit sa kapatid ng pati ang pinakamamahal niyang bilionaryo na si Keiron ay sa kapatid niya rin nagkagusto at ito ang nais na mapang-asawa kaya isang sakim na plano ang napagdesisyunan niyang gawin 'yon ay ang akitin si Keiron upang tuluyan itong mapasakaniya. Nagtagumpay si Jane sa kaniyang plano but to her surprised next morning she woke up in someone else's bed dahil lasing na lasing siya noong isinagawa niya ang kaniyang plano kung kaya't ibang lalaki ang kaniyang naakit at napag-alayan ng kaniyang puri. She mistaken the young billionaire who also Kieron's brother as Keiron, mahahanap ba nilang dalawa ang katiyakan sa piling ng isa't-isa o, kakalimutan na lamang ang isang gabing may nangyari sa kanila?

Eu estava no meio de uma conferência internacional quando o telefone da Helena tocou. Do outro lado da linha, ela chorava: — Mana, roubaram a minha vaga de intercâmbio... Fui direto para a escola. Encontrei minha irmã encurralada no canto do gabinete, com os olhos cheios de lágrimas. Uma garota de cabelo rosa, maquiagem carregada, apontava o dedo para ela com arrogância: — Vai competir comigo? Eu sou filha da Família Almeida de São Paulo! Meu pai acabou de doar um prédio inteiro de laboratórios para a escola! Quem é você na fila do pão? Até o professor Ricardo entrou na conversa: — Clara, a Cecília é filha da Família Almeida. Seja sensata e não traga problemas para todos nós. Eu já ia retrucar, mas o título "filha da Família Almeida" me fez parar. Família Almeida de São Paulo? Desde quando meu pai tinha outra filha além de mim e da Helena? Na hora liguei para ele e falei, com sorriso frio: — Pai, desde quando você tem outra filha fora do casamento?

Le jour où Jeanne Vidal et Clément Weyland ont fêté leurs cinq ans de mariage, Claire Lefèvre, la femme que Clément n'avait jamais vraiment oubliée, est rentrée de l'étranger. Le soir même, Jeanne a trouvé Clément enfermé dans la salle de bain, en train de se caresser en chuchotant le prénom de Claire. Là, elle a compris pourquoi, en cinq ans, il ne l'avait jamais touchée. « Jeanne, Clio est revenue seule. Elle traverse une période difficile. Je fais juste ce qu'un ami ferait. » Elle : « D'accord. » « Jeanne, j'ai promis à Claire de l'accompagner sur une île pour son anniversaire. Je respecte juste ce que j'ai dit à l'époque. » Elle : « Très bien. » « Jeanne, pour ce gala, j'ai besoin de quelqu'un qui tienne vraiment la route. Et Clio correspond mieux à ce rôle que toi. » Elle : « Vas-y. » Quand Jeanne n'a plus crié, n'a plus pleuré, n'a plus fait le moindre reproche, c'est là que Clément a commencé à s'inquiéter. « Jeanne, pourquoi tu ne te mets plus en colère ? » Pourquoi ? Parce qu'elle allait partir. Fatiguée d'un mariage qui ne menait plus à rien, Jeanne a appris l'anglais en secret, a passé l'IELTS en cachette et a envoyé ses dossiers de candidature pour partir étudier à l'étranger. Le jour où son visa a été validé, elle a posé un dossier de divorce sur la table. « Ne plaisante pas, Jeanne. Sans moi, tu comptes survivre comment ? » Elle n'a rien répondu. Elle a pris son billet d'avion dans la foulée et a disparu de la vie de Clément. La seule nouvelle qu'il a eue d'elle, c'était une vidéo qui faisait le buzz sur les réseaux : Jeanne, en rouge vif, dansant sous le ciel d'un autre pays. Il a serré les dents. « Jeanne, même au bout du monde, je viendrai te récupérer. »

La famille Ducasse avait été fourrée dans une conspiration et avait été brûlée par les flammes, Christine Cyr avait risqué sa vie pour tirer Charles Ducasse du brasier.Dix ans plus tard, Charles est revenu en gloire pour rendre grâce et se venger également.Payer de retour le sauvetage de Christine. Venger l’extermination de la famille Ducasse. Charles est apparu devant Christine, « Dorénavant, tant que je suis là, le monde entier appartient à toi ».

Na minha vida passada, usei o filho na minha barriga para forçar Vinicius Martins, cuja família estava falida, a se casar comigo. No dia do nosso casamento, seu grande amor deixou uma carta de despedida e se jogou no mar: [O amor verdadeiro finalmente perdeu para o poder. Eu me rendo.] Vinicius não demonstrou reação ao saber da notícia e concluiu o casamento sorrindo para mim. Mas, no dia do terceiro aniversário do nosso filho, ele nos levou para um mergulho. A cem metros de profundidade, ele arrancou nossos tubos de oxigênio, e meu filho e eu morremos afogados. Depois de morta, vi Vinicius levar meu corpo até o túmulo do seu grande amor como um pedido de desculpas. — Jasmim, eu te vinguei. Você ficará feliz aí onde está? Quando abri os olhos novamente, eu havia voltado para a noite em que o forcei a se casar comigo por causa do bebê.

Sybil est un vampire de sang royal, plus précisément la sœur du roi, après qu’une sévère épidémie a frappé son espèce, celle-ci se retrouve presque éteinte, comme si cela ne suffisait pas quelques disparitions injustifiées des siens s'en sont ensuivi. Dans le souci de préserver le peu d’entre eux qui sont encore en Vie, son frère le roi décide de faire venir dans leur royaume Draegan l’Alpha Suprême des lycans dans le but de passer avec lui un accord, lui donner des territoires en échange de sa protection pour son espèce. Cependant, nul n’en ignore la haine générationnelle entre ses deux espèces, depuis la nuit des temps les vampires et les loups-garous se voue une haine acharnée, Sybil n’est pas de cet avis et ne compte pas se plier et s’abaisser pour quémander l’aide d’un « gros chiens ». Toute fois, elle n’avait aucune idée de à quel l’arrivée de Draegan va bouleverser son quotidien, du jour au lendemain, deux personnes au caractère bien trempé se retrouvent lié à vies, car celui-ci s’avère être sa source et elles sont âme sœur. Comment leur union sera-t-elle prise dans ce monde ou les deux espèces se hait profondément ? Comment vont-ils à leur niveau gérer ce lien indésirable que ni l’un ni l’autre ne veut partager ? leurs haines pourra-t-elle résister face au feu brulant et puissant qui va alimenter leurs passions ?