Noon At Ngayon Pictures

After eight years of love, Liz Smith went from being the woman Zac Lincoln once saw as the love he could never forget, to someone he couldn’t wait to get rid of. She had spent three years trying to hold on, giving everything she had. But once her last bit of affection ran dry, she finally gave up and walked away. On the day they broke up, Zac sneered coldly and said, “Liz, I’ll be waiting for you to come crawling back, begging me to take you back.” But what came instead wasn’t a plea—it was news that she was getting married. Furious, he called her. “Are you done with your little game?” A deep male voice answered from the other end. “Mr. Lincoln, my fiancée is in the shower. She can’t come to the phone right now.” Zac let out a bitter laugh and hung up. He convinced himself it was just another one of Liz’s tricks—playing hard to get. It wasn’t until her wedding day, when he saw her in a white gown, holding a bouquet, walking down the aisle toward another man, that reality finally hit him. Liz had truly let him go. Like a madman, he pushed through the crowd and rushed to her. “Liz, I know I was wrong. Please don’t marry someone else. Please.” Liz lifted her dress and walked right past him. “Didn’t you say you and Xena were perfect for each other? Why are you kneeling at my wedding now, Mr. Lincoln?”

"Hello Bestie.. Kumusta?" sagot ni Roldan sa kabilang linya. "Bestie, help!!!! Hindi ko na kaya" habol ang hininga na sagot ni Carissa. "Bestie, what happened.... Saan ka ngayon pupuntahan kita" natataranta na sagot ni Roldan. Humihikbi na sumagot si Carissa " Dito sa park Bestie.. Please puntuhan mo ako.. Hindi ko na kaya... Nakipaghiwalay na siya sa akin...... Ang sakit...... Sakit.." sumisigok na sagot ni Carissa. Halatang pinipilit na lang nitong magsalita. "Saang Park Bestie??? Please hold on.. Wag mong masyadong isipin ang problema.. Pupuntahan kita diyan promise.. Send mo sa akin ang location mo ok????... Tarantang sagot ni Roldan. Hindi sumagot si Carissa.. Patuloy lang ito sa pagluha. " Hello Bestie naririnig mo ba ako?? Send mo sa akin ang location mo Para napuntahan kita." halos nagmamakaawa na wika ni Roldan. Alam niya kasi na wala sa huwesyo ang kanyang kaibigan baka mapahamak ito. "Bestie please magsalita ka naman. Sige na send mo na sa akin kung saan ka. Paalis na ako.... Nandito na ako sa kotse." wika ulit ni Roldan. Nag-umpisa na din ito magdrive. Maya-maya pa ay nareceived na din niya ang location kong saan naroon si Carissa. Agad niya itong pinuntahan at natagpuan sa isang upuan. Nakayuko ito at halatang hirap sa paghinga. Nang mahawakan ni Roldan ay agad niyang itinaas ang mukha ni Carissa. Nagulat siya sa hitsura nito. Maputla ito at nakapikit na. Bakas sa mukha nito ang mga luha at paghihirap. Agad na niyakap ni Roldan ang kanyang kaibigan. Maya-maya pa ay naramdaman niya itong lumungay-ngay sa kanyang balikat. Bumagsak din ang mga kamay nito. Nataranta si Roldan ng marealized niya na nawalan ng malay si Carissa . Agad niya itong binuhat at isinakay sa kotse. Pinaharurot agad niya papuntang hospital.

All Raina just wanted was a peaceful home but rather, she ended up living a miserable and submissive life. Despite giving her husband everything, he still betrayed her trust and almost got her killed but then, he was going to regret it. Rina was going to get her revenge, even if it meant selling herself and becoming someone entirely new, but what if she then discovers that everything was planned?

Si Claire Sanchez ay mag-aapply bilang sekretarya ni Zekiel Gray sa dalawang dahilan. Una ay gusto niyang mabawi ang kumpanya nang kaniyang yumaong ina at pangalawa ay upang makita ang isa sa kambal niyang anak. Wala siyang nagawa noon kungdi ang iwan ang panganay na lalaki sa tapat nang gate ni Zekiel dahil sa hirap na palakihin ang kambal at dahil nga kamukang kamuka ito nang lalaki pwera sa mata na nakuha sa kaniya ay pinalaki at kinupkop ito ni Zekiel.Ang kambal ay bunga nang isang gabing hindi nila parehong inakala, One-night stand. Ano kaya ang mangyayari kapag nalaman ni Zekiel na ang kaniya palang sekretarya ay ang babaeng matagal na niyang hinahanap lalo na at sigurado niya na ang ina nang anak niyang lalaki na si Zayn ay ang babaeng nakasama niya limang taon na ang nakakalipas.

Sa loob ng mahigit kalahating dekada, tiniis ni Trixie ang malamig na pakikitungo ni Sebastian sa kaniya. Naniniwala kasi siyang kung mananatili siya sa tabi nito, maaaring matunaw rin ng pagmamahal niya ang nagyeyelong puso ng lalaki. At kung maaari... ay babalik na dito ang pagmamahal sa kaniyang tila nakalimutan na. But her patience was rewarded not with love—but betrayal and manipulation. Sebastian fell in love with another woman at first sight. Much worse? It's her half-sister that stole her husband. Binusog ng lalaki ng pagmamahal at kalinga ang babae na hindi na niya naibigay kay Trixie matapos ang gabing iyon. Hanggang sa dumating ang araw na naubos na ang pag-asa niya. Ang araw kung saan nakita ni Trixie kung paanong matagal na palang wala sa kaniya ang kaniyang sariling mag-ama. Doon na siya sumuko. Pinirmahan ang divorce papers, iniwan ang bahay nilang mag-asawa, isinuko ang karapatan sa anak, at kinalimutan ang pag-ibig na tila nilumot na ng panahon.  But suddenly, there's a sudden turn of events. Ang asawang inabandona siya noon, ngayon ay lagi nang nasa tabi niya. And when she demands a divorce?  He corners her and whispers, "Divorce? That would be impossible, Wife.”

Anibersaryo ng kasal namin nang mag-post ang high school sweetheart ng asawa ko ng sonogram picture sa kanyang social media, na may caption na public thank-you sa asawa ko: [Salamat sa lalaking nandiyan para sa akin sa loob ng sampung taon, at sa pagbibigay sa akin ng anak.] Umikot ang kwarto, at namuo ang galit sa akin habang mabilis akong nagkomento: [So, proud ka sa pagiging homewrecker?] Halos kaagad, tumawag ang asawa ko, puno ng galit ang boses. "Paano mo nagawa na mag isip ng nakakasuklam na bagay? Ang ginawa ko lang ay tulungan siya sa IVF, natupad ang pangarap niyang maging single mom.” "At oo nga pala, kailangan lang ni Ruby ng isang subok para mabuntis, habang ikaw ay may tatlong round ng walang resulta. Walang kwenta ang katawan mo!" Tatlong araw lang ang nakalipas, sinabi niya sa akin na pupunta siya sa ibang bansa para sa negosyo—hindi pinapansin ang aking mga tawag at mensahe sa buong panahon. Akala ko busy lang siya. Gayunpaman, sa huli ay kasama niya pala si Ruby, dumadalo sa prenatal checkup nito. Makalipas ang kalahating oras, muling nag-post si Ruby, na ipinakita ang isang mesa na puno ng masasarap na pagkain. [Nagsawa ako sa French food, kaya ginawa ni Ash ang lahat ng paborito kong pagkain. The best talaga siya!] Napatitig ako sa pregnancy test sa kamay ko, ang saya na naramdaman ko kanina, ngayon ay tuluyan ng nawala. Matapos ang walong taong pag-ibig at anim na taon ng paglunok ng aking pride para lang manatiling buhay ang kasal, sa wakas ay handa na akong bumitaw.

Minahal ni Madeline Crawford si Jeremy Whitman sa loob ng labindalawang taon, subalit siya mismo ang nagpadala sa kanya sa kulungan. Sa gitna ng kanyang sakit at pagdurusa, nakita niya pang nahulog ang lalaking ito sa ibang babae… Limang taon ang nakalipas, nakabalik na siya ng may panibagong lakas, hindi na siya ang parehong babae na pwede nilang maliitin ilang taon na ang nakararaan! Sa bago niyang anyo, sisirain niya ang kahit sinong magpapanggap at aapakan niya ang lahat ng sinumang basura. Kaya nga lang, nang sisimulan niya na ang kanyang paghihiganti sa lalaking sumira sa kanya… Biglang nagbago ang ugali nito. Mula sa pagiging isang malamig at walang emosyong tao, naging isa itong mapag-alaga, maalalahanin, at mapagmahal na lalaki! Hinalikan pa nga nito ang kanyang paa sa harap ng maraming tao habang nangakong, “Madeline, nagkamali ako na magmahal ng iba. Mula ngayon, ibubuhos ko ang natitira kong buhay para bumawi sa iyo.” Tumugon naman si Madeline, “Papatawarin lang kita kapag…. namatay ka na.”

Masaya si Eunice nang mapangasawa ang lalaking mahal niya. Kahit nahihirapan siya sa kanya, patuloy siyang umuunawa at nagmamalasakit. Ikinasal sila para sa kapakanan ng kumpanya at sa kagustuhan ng kanilang mga magulang. Tiniis niya ang lahat, umaasa na balang araw ay matutunan din siyang mahalin at tanggapin ang kanilang kasal. Ngunit nagkamali siya; mas lalo siyang nasasaktan. Mas binibigyan ng atensyon ng kanyang asawa ang dating kasintahan kaysa sa kanya. Hanggang isang gabi, laking gulat niya nang makita ang kanyang asawang lasing na nakatayo sa harap ng kanyang kwarto. Bigla na lang siyang hinila papasok. Doon, may nangyari sa kanila. Ibinigay ni Eunice ang sarili sa kanyang asawa kahit lasing na lasing ito. Pagkaraan ng isang buwan, nalaman niyang siya ay buntis. Pinili niyang lumayo. Natakot siyang hindi siya paniwalaan at itakwil ang kanilang anak. Umalis siya nang hindi sinasabi ang tungkol sa kanyang pagbubuntis. Ilang taon ang lumipas, bumalik siya, ngayon kasama ang kanilang anak. Paano kung muli silang magtagpo at ang tadhana ay magbuklod muli sa kanila? Ano ang gagawin ni Eunice? Sasabihin ba niya ang katotohanan na may anak sila, o patuloy niya itong ililihim?

Limang buwan na ang nakalilipas ay ibinenta ni Hanna ang katawan at naiwala niya ang pinakaiingatang puri. Isang malaking pagkakamali ngunit kailangan niya ng pera upang maipagamot ang kapatid. Namasukan siya bilang dyanitres sa pinakamalaking kumpanya sa kanilang bayan. Hindi niya akalain na ang lalaking naka-one night stand at ang CEO, ang bilyonaryong si Charles Ethan Rodriguez ay iisa! Inalok siya nitong magpanggap bilang girlfriend. Pumayag siya dahil bukod sa sobrang gwapo at matipuno nito ay babayaran siya ng malaking halaga. Paano kung sa kasunduan nila ay umibig siya sa mayamang binata? Ngunit parausan lamang ang tingin nito sa kanya habang hinihintay nitong bumalik ang babaeng tunay na minamahal. Hanggang saan siya magtitiis para sa lalaking walang pagtingin sa kanya? Hanapin kaya siya nito kung isang araw ay bigla na lamang siyang maglahong parang bula?

Kahihiyan, malas, pagkakamali, bastarda, palamunin, inggrata. All those words are embedded in my mind, and in my soul. Bawat araw ng buhay ko, wala ni isang sandali na hindi pinaalala sa'kin ng pamilya ko na pagkakamali lang ako. I feel so alone. I feel neglected. Nandidiri ako sa sarili ko sa katotohanang bunga ako ng kasalanan. Pakiramdam ko, hindi ko karapatang mabuhay. But then he came. He made feel that I'm worth it, I'm worth loving. He made me feel beautiful. Just like the pictures he takes...picturesque. And it’s too late before I realize that it was all just for show.