Paglalayag Sa Puso Ng Isang Bata

Si Beatrix Del Rosario ang bunsong anak ng mga Del Rosario. Pitong taon na itong kasal kay Miggy Sandoval ngunit dahil sa hindi niya mabigyan ng anak ang kanyang asawa ay nagawa nitong mangaliwa sa kanyang pinsan at gusto siyang hiwalayan. Dala ng sakit ay nagpakalasing siya at nagawa pang humila ng isang lalaki sa hotel para lamang mapawi ang sakit na nararamdaman. Paggising sa umaga ay ni ayaw niyang makilala ang lalaking nakasiping at tanging ang tattoo lamang nito sa likod ang kanyang naaalala. Sinubukan niyang kalimutan iyon at ipokus ang sarili sa kumpanya lalo pa't malapit na silang matalo ng isang Levi Archer Alcantara na kanyang kinasuklaman sa taglay na kahambogan at isa ang lalaki sa suspect niya sa pagkamatay ng kanyang pamilya. Ngunit paano kung magbunga ng kambal ang isang gabing dala ng kalasingan? At paano kung makita niya ang tattoo sa likod mismo ng isang Levi Archer Alcantara na kanyang kaaway? At paano siya magiging masaya nang tuluyan kung nakatali pa siya sa dati niyang asawa?

Habang brutal akong pinapaslang ng kriminal, ang dad ko, ang head ng Criminal Investigation Division, at ang mom ko, ang Chief Forensic Pathologist, ay nanonood sa laban ng kapatid kong si Lily Lambert. Bilang paghihiganti, ang kriminal, na dating nahuli ng dad ko, ay pinutol ang dila ko at ginamit ang phone ko upang tawagan siya. Isang bagay lang ang sinabi ng dad ko bago niya binaba ang tawag. “Anuman ang nangyayari, ang laban ni Lily ang pangunahing prayoridad ngayong araw!” Ngumisi ang kriminal, “Mukhang maling tao ang dinukot ko. Akala ko mas mahal nila ang tunay nilang anak!” Sa pinangyarihan ng krimen, nagulat ang mga magulang ko sa brutal na kalagayan ng bangkay at kinasuklaman nila ang kawalan ng awa ng killer. Subalit, hindi nila napagtanto na ang gula-gulanit na bangkay na iyon ay ang sarili nilang anak.

Sa araw ng kanyang kasal, namatay ang kanyang asawa, na iniwan siya sa isang mahirap na sitwasyon. Pinagbawalan siya ng kanyang mga biyenan na magpakasal muli at pinilit siyang magtrabaho bilang isang sekretarya ng kanyang bayaw, na presidente ng isang kumpanya. Hindi nagtagal ay napagtanto niya na ang pangulo ay ang lalaking nakatagpo niya sa nakamamatay na gabing iyon. Tila nakilala niya siya at tinatrato siya nang may paghamak, pagmamataas, at kabastusan, na nagparamdam sa kanya ng labis na pagkabalisa. Naisipan niyang tumakas, ngunit nahuli siya nito at ibinalik. Ano ang kanyang tunay na intensyon?

Paano kung ang babaeng anak ng taong pumatay sa iyong pamilya ay ang babaeng pinakamamahal mo? Handa mo bang isakripisyo ang pag-ibig mo kapalit ng iyong paghihiganti?

"Ano? Sa tingin mo ba, I’d fall for you if you sweet-talked me?" Anya ni Claire na sinamahan niya pa ng nakakadismayang iling. "I waited for you for five long years, Luke. Five years and now that I am finally over you and dating your best friend," dagdag niyang pailing iling ulit habang unti unting umaatras si Luke sa pader, "—you dare do this to me, wreaking havoc on my emotions? Gago ka ba talaga ha?!" "I can't stop myself. I love you and I won't give you up that easily, Claire. I won't. I can't." "I want you." "You know you can't have me," she murmured and bit her lips, begging him to kiss her. Just kiss the hell out of her para matauhan siya sa kahibangang nararamdaman niya ngayong yakap yakap siya ni Luke. "It’ll be risky if you stay another minute, Claire. Get out now before I lose my mind completely," he murmured between heavy breathing and gazing at her lips. A muscle in his jaw twitched, knowing full well that their close proximity made his blood warm and tingly. God, he wanted this woman so bad. Yes, he wanted her so much that he risked his friendship with Owen. And yes, he was insane for doing so.

Kapalit ng dalawang pari na bigla na lang nawala na parang bula, dumating sa Iglesia Catolica de Villapureza si Father Merlindo "Mer" Fabian na may sariling bagahe rin na dinadala. Lingid sa kanyang kaalaman, may mas malaking problema pa pala siyang kakaharapin sa kanyang pagbabalik mula Vaticano kabilang na doon ang batang babae na nagngangalang Minggay at ang mga lihim nito na pilit niyang itinatago.

Ang first love ng asawa ko ay nag-post ng isang video sa kanyang social media. Sa video, nagpapasa silang dalawa ng playing card gamit ang kanilang mga labi. Nang mahulog ang card ay nagtagpo ang kanilang mga labi sa isang halik. Hindi sila huminto—parang nawala sa sandaling iyon, mapusok silang naghalikan sa loob ng isang minuto. Ang caption niya: [Still the same clumsy piggy! PS: Ang mga skills ni Steve ay kasing galing tulad ng dati!] Tahimik kong ni-like ang post at nag-iwan ng komento: [Congrats.] Sa sumunod na segundo, tumawag ang asawa ko, galit na galit na sumigaw, "Walang ibang babaeng kasing drama mo! Nakipaglaro lang ako kay Lanie. Bakit naman ummakto ka na parang baliw?" Noon ko napagtanto na ang pitong taon ng pag-ibig ay walang kahulugan. Oras na para umalis ako.

Si Alex ang batang master ng pinakamayamang pamilya sa buong mundo, ang lalaking gustong pakasalan ng maraming prinsesa. Gayunpaman, mas masahol pa sa katulong ang trato ng bayaw niya sa kanya.

Halos muntik lang naman malunod habang lumalangoy ang kapatid ni Hadden, at para diyan, itinulak niya ako sa pool pagkatapos itali. Iniwan niya lang ako ng maliit na butas para sa hangin na may sukat na isang pulgada. Sinabi niya na pagbabayaran ko ang lahat ng doble para sa bawat pagdurusang dinanas ni Julia. Hindi ako marunong lumangoy. Wala akong magawa kundi subukan ang aking buong makakaya habang umiyak ako at pinakiusapan siya na pakawalan ako. Pero ang natanggap ko lang ay leksyon. “Hindi ka matututo kung hindi kita tuturuan ng leksyon ngayon.” Nagpumiglas ako para manatiling nakalutang, pero… Inabot ng limang araw bago naglaho ang galit ni Hadden at itinigil niya na ang pagdurusa ko, pero huli na ang lahat. “Pakakawalan kita sa pagkakataong ito, pero huwag mo nang uulitin ang parehong pagkakamali!” Namatay na ako sa pagkalunod.

Dahil lang kumain ako ng isa pang extra na paa ng manok kaysa sa kapatid kong lalaki, pinalayas ako ng tatay ko mula sa bahay sa gitna ng isang snowstorm. Noong tumagal, ang tatay ko na isang archeologist ay nahukay ang aking katawan. Dahil sa nawawalang ulo ko, hindi niya ako nakilala. Kahit na noong nakita niya ang katawan ay may parehong mga peklat na meron ako, wala siyang pakialam. Pagkatapos, ang nanay ko ay kinuha ang aking puso at pinakita ito sa kanyang mga estudyante. “Ngayong araw, pag aralan natin ang puso ng isang taong may congenital heart disease.” Minsan niyang sinabi na makikilala niya ako kahit na anuman ang itsura ko. Mama, ngayon at ang tanging natitira sa akin ay ang puso ko, nakikilala niyo pa rin ba ako?