Papa Minta Jambak

J'ai eu une relation secrète avec Alex Thomas pendant cinq ans et je l'ai séduit d'innombrables fois. Même quand je me suis tenue nue devant lui, avec des oreilles de lapin sur la tête, il m'a simplement couverte d'une couverture de peur que j'aie froid. J'ai cru que c'était la retenue d'un chef de la mafia, qu'il voulait garder notre première fois pour la nuit du mariage, mais un mois avant la cérémonie, il a secrètement organisé le plus grand feu d'artifice de la ville pour fêter l'anniversaire de son amie d'enfance. Ils se sont enlacés devant tout le monde, ont mangé le gâteau ensemble, puis sont entrés dans un hôtel pour couples. Quand je les ai vus quitter l'hôtel ensemble le lendemain matin, j'ai compris qu'Alex n'était pas réservé ni froid, il ne m'aimait tout simplement pas. En sortant de l'hôtel, j'ai appelé mes parents : « Papa, Alex et moi, nous nous sommes séparés. J'accepte d'épouser le fils de la famille des Laurent. » Mon père a été stupéfait : « Mais tu ne l'aimais pas à la folie, Alex ? Comment avez-vous pu rompre ? » « J'ai entendu dire que le fils de la famille des Laurent ne pouvait pas avoir d'enfants… Toi qui aimes tant les enfants, comment feras-tu sans les tiens ? » J'ai répondu d'une voix lasse : « Ce n'est pas grave… je pourrai en adopter beaucoup. »

Tahun 1963, di desa Galogandang, tiga anak kecil berusia 12 tahun bersahabat. Kasim, Fikri, dan Khairul. Di antara mereka bertiga, Khairul merupakan anak toke beras dan paling kaya di kampung. Namun, orang tua Khairul Pak Anwar dan Buk Rosma melarang anaknya itu bergaul dengan orang miskin. Tanpa sepengetahuan orang tuanya, Khairul diam-diam tetap berteman dengan kedua anak tersebut. Suatu hari, Kasim dan Fikri belum makan seharian. Mereka minta makanan ke Khairul. Khairul mengatakan ibunya baru saja merebus ubi jalar. Mungkin dia bisa memberi mereka ubi rebus tersebut. Kasim dan Fikri sangat gembira. Mereka bertiga lalu pergi ke rumah Khairul ketika waktu sudah menunjukkan pukul sembilan malam. Khairul menyuruh teman-temannya itu menunggu di dekat kandang sapi, sementara dia pergi mengambilkan ubi tersebut. Ketika Khairul pergi, Pak Anwar ternyata sedang menuju ke kandang sapi dan memeriksa kandang tersebut. Hal rutin yang biasa dia lakukan setiap malam. Kasim dan Fikri langsung takut dan bergegas bersembunyi di belakang kandang. Sampai akhirnya Pak Anwar pergi. Saat Khairul kembali, dia berpapasan dengan Pak Anwar. Pak Anwar bertanya mau ke mana malam-malam, dan Khairul gugup sambil mengatakan kalau dia hendak membuang sampah. Pak Anwar pun curiga. Tanpa sepengetahuan Khairul, dia menguntit anaknya tersebut. Khairul yang merasa sudah aman, segera memanggil kedua sahabatnya. Mereka pun keluar dan semangat hendak memakan ubi. Saat itulah Pak anwar muncul lalu memarahi anak-anak tersebut. Pak anwar tidak segan-segan menurunkan tangan kasar ke Kasim dan Fikri. Sampai-sampai Fikri muntah darah dan Kasim merasakan tulangnya seperti mau patah setelah dibanting ke tanah oleh lelaki dewasa itu. Ketika kedua orang tua anak tersebut tahu apa yang menyebabkan anak mereka sakit, dendam dan kebencian pun menyeruak. Pak Abdul selaku ayah si Fikri dan Pak Uday sebagai ayah si Kasim mencari Pak Anwar untuk membuat perhitungan. Mereka menuntut keadilan untuk anak mereka. *** Cover dibuat menggunakan AI dari canva.com

Di suatu kota ada seorang gadis yang cantik, kuat, dan pemberani. Dia hidup sebatang kara di kota tersebut, dan dia menghadapi banyak rintangan hidup juga pemendam rasa terhadap seseorang. Seiring berjalannya waktu dia menemukan suatu hal aneh di kota tersebut. Mimpi-mimpinya harus bisa tercapai dan dia memiliki tekad yang kuat. Tapi yang anehnya, dia tidak mudah berbaur dengan yang lainnya. Dia suka menyendiri dan suka pergi ke suatu tempat dengan sendiri juga tanpa ada teman. Karena kesendirian membuat dia nyaman tanpa menggangu kehidupan orang lain. Tapi hal ini tidak baik dengan dirinya sendiri. Tapi dia berargumen masa bodoh dan cuek sekali pada kehidupan sekitar. Dia suka menyendiri dan mandiri melakukan tentang hal apapun itu. Baginya perjuangan itu harus dan dia tidak mau di repotkan dan jika ada minta pertolongan dia langsung segera untuk menolong. Dia memiliki jiwa seni yang tinggi juga rasa kepedulian yang tinggi. Dia cuek karena menggangap suatu hal tidak penting baginya untuk itu dia melakukan semuanya sendiri. Dia sudah terbiasa dalam menghadapi hidup yang rumit, dan hal ini membuat dia bisa bertahan, untuk mencapai hal itu memang tidak mudah, harus optimis dan bekerja secara cerdas juga tetap berserah padaNya. Dia yakin semua hal yang dia lakukan adalah untuk membuat dia belajar memaknai hidup juga dia tidak pernah mengeluh, dan tetap bersyukur. Dia di besarkan di keluarga yang sangat sederhana dan hanya memiliki seorang Ibu yang baik hati dan memiliki sifat kerja keras dan sama dengan dirinya sendiri. Dia sudah menyelesaikan sekolah di perguruan swasta terbaik selama 4 tahun dan kini meranjak untuk merantau kembali ke negeri orang untuk meningkatkan hidupnya dan membuat ibunda tercinta bangga terhadap dirinya. Dia seorang gadis berumur 25 tahun, dan hobi menulis juga memasak. Berkarya dan selalu berkarya adalah impian terbesarnya. Karena berkarya membuat dia bisa menginspirasi semua orang termasuk bagi keluarganya sendiri.

Daya berasal dari keluarga terpandang. Papanya adalah seorang dokter bedah jantung yang handal. Mamanya juga memiliki profesi yang sama sebagai dokter, namun dengan spesialiasi anestesi. Seluruh keluarga besar Daya adalah orang terpelajar. Masyarakat di kota tempat tinggalnya lebih mengenal mereka sebagai keluarga dokter. Sejak ungku, panggilan Daya kepada orang tua laki-laki papanya yang juga seorang dokter bedah masih muda, keluarga Daya sudah terkenal atas kepemilikannya terhadap salah satu rumah sakit besar di kota kelahirannya tersebut. Ketiga adik papa Daya juga menjadi dokter yang terkenal dengan spesialisasinya masing-masing. Sebagai anak dan cucu pertama laki-laki dalam keluarga Syahbri, Daya diharapkan dapat menjadi penerus gelar keluarga, menyambung profesi dokter. Segala upaya dicukupkan untuk Daya. Fasilitas pendidikan dan sekolah di tempat yang elit khusus bagi putra putri keluarga berpunya dipersiapkan untuk Daya. Namun semua itu tidak pernah menjadi keinginan Daya. Daya tidak pernah merasa berada di tempat yang seharusnya, alih-alih dalam keluarga, tidak juga dalam tubuhnya. Daya tidak pernah bahagia terlahir sebagai laki-laki. Hal inilah yang selalu berusaha ditutupi dan dibungkam oleh seluruh keluarga, kecuali Tante Azmi yang berprofesi sebagai psikiater, lulusan dari Perancis. Walaupun masih takut untuk terlalu membela Daya di depan keluarga besarnya, setidaknya Tante Azmi adik bungsu papanya itu masih mau mendengarkan dan menghibur Daya. Selepas Sekolah Menengah Atas, keluarga besar mendesak Daya untuk memilih jurusan kedokteran. Sementara Daya tertarik untuk menjadi seorang cellis, pemain cello. Sementara, papanya terus memaksa Daya dengan berbagai cara. Hingga pada satu malam, Daya tak sanggup lagi menahan segalanya. Daya pergi dari rumah, meninggalkan segala yang dirasa tak mampu memahami seluk beluk hatinya. Kemanakah Daya pergi? Mampukah dia bertahan? Bisakah Daya mencapai cita-citanya?

"Sya jangan tidur sore. Apalagi habis Ashar,"ucap Fatih membuat ku kembali membuka mata. "Trus saya mau ngapain,"tanyaku memutar ceramah yang mungkin saja ada lewat di podcast Islami. "Kewajiban istri yang baik tidak pernah menolak ajakan suam "Indahnya mahligai rumah tangga dengan berkah apalagi kalo di dalam nya "Anak yang sholeh ada dari kedua orang tua yang soleh. "Istri ingat ya. Ada hadits yang mengatakan barang siapa yang menolak ajakan suami berhubungan sampai suami tidur dalam keadaan marah. Maka malaikat akan melaknat nya sampai waktu pagi," "Gila kayaknya aku hari ini,"ucapku mematikan radio. "Ngga ada kah yang waras sedikit gitu. Waras sih cuma ngga ada kah yang bisa masuk di nalar ku,"ucapku sebal sendiri. Laknat sampai pagi. Fix aku kayaknya kalo begini terus malah nambahin dosa dengan akh sudahlah. Sembari menikmati suasana sore, tanpa sengaja malah memandang pria yang duduk di sebelah ku. Sosok Fatih yang tengah fokus cukup membuat ku jatuh dalam pesona nya. "Mau sampai kapan liatin saya Rafsya,"ucap Fatih. "Err ngga papa Pak. Saya liat jalan malah ngantuk,"ucapku. "Jadi kalo liatin saya?,"tanya Fatih. "Ngga. Soalnya ingat tugas saya banyak,"ucap ku refleks. -^- Rafsya Anitya (20 tahun) gadis yang harus menerima nasib buruk saat 500 ml larutan H2SO4 4N tumpah mengenai separuh tubuhnya. Hingga membuatnya harus menikah di usia muda sebagai bentuk pertanggungjawaban dari sang pelaku. Sifatnya yang masih labil berpadu dengan keras kepala Fatih (35 tahun) mengisi keseharian rumah tangga nya. Hingga sebuah piring akhirnya pecah menyisakan dua pilihan. Meninggalkan pria penyebab masalah hidupnya dan menikah dengan laki-laki yang telah lama do tunggu. Atau menetap dengan segala jenis konsekuensi dan mengabaikan penantian yang telah lama.

“ Anika Tara na sa library. Nag hihintay na si attorney enriquez at judge Bala.” Sabi ni Tito loreal “Wait lang po bakit may judge at attorney?” Hindi nila ako pinakinggan dumiretso lang “William follow us” sigaw ng tatay niya. Napatanga nalang ako sa kinatatayuan ko. Hindi rin sumunod agad si William sa parents niya. Umikot siya papaharap sakin. Sobrang lapit niya. Seryoso lang siyang naka titig sa akin. Mas Guwapo pa pala Ito sa malapitan. Kinakabahan na ako mas lumalapit pa siya sa akin habang ako naman na papa atras na. Bumangga ang likod ko sa pader Wala na Akong I aatras. “Alexander What are you doing, you are making me uncomfortable.” “I didn’t do anything. Wait what? What did you called me?” “Alexander?” Kumunot ang noo niya noong inulit Kong sabihan ang pangalan niya. Lumapit siya sakin. Inilapit niya ang bibig niya sa te nga ko. Hindi ako makagalaw sa ginawa niya sobrang tumatambol ang dibdib ko. “I don’t know what our parents are about to, or maybe you already knew and I am not enjoying what is happening!” Bulong niya “ I——don’t know either.” Yon lang ang nasabi ko. Bigla na siyang tumalikod sakin. Iniwan niya akong nakatayo lang doon. What’s with that man? He makes me shivers by his voice. “No! This will not going to happen!” “Tito Enrico do you think I will agree? Of course not!” Pag pasok ko sa loob ng library yon ang una Kong naabutan sumisigaw sa galit si William. May nakita Akong dalawang papel na nakalatag sa lamesa at dalawang singsing. Napatakip ako ng bibig sa nakita ko. Nakatingin silang lahat sa akin Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Nanginginig ang buo Kong katawan. “I will not marry her. I have a girlfriend” galit paring sabi niya

Caregiver sa gabi, secretary sa umaga, ganyan ang araw-araw na buhay ni Irina Elizalde matapos lamunin ng trahedya ang masayang pamilya niya. Nang mamatay ang Papa niya sa isang aksidente at mabaldado ang Mama niya, napilitan siyang maging breadwinner, kahit pa sinisisi siya ng Tita Shiela niya sa lahat ng nangyari. Sa pagiging caregiver, may konting ginhawa naman siya, lalo na’t mabait ang matandang inaalagaan niya na si Lola Vicky. Pero sa trabaho niya bilang secretary ng suplado at bastos na CEO na si Ravi Lopez, araw-araw siyang parang nasa impyerno. Mabuti na lang at guwapo at yummy, kaya napagtitiisan niya, kahit na, gusto na niya itong layasan. Isang gabi, panay ang iyak ni Irina sa inaalagaan niyang si Lola Vicky. Kinuwento niya rito ang lahat ng paghihirap na dinadanas ngayon sa buhay niya. Sa awa ng matanda sa kaniya, binigyan siya nito ng mission. Mission na kailangang hanapin ang pörnstar na may-ari ng diary na hawak ngayon ni Lola Vicky, at kapag nahanap niya ito, ipapamana ng matanda sa kaniya bilyong-bilyong yaman nito. Ang problema, tila screen name lang ang meron siya. Mr. Ryder King. Iyon kasi ang nakalagay sa diary nito. Bukod doon, gusto ng matanda na sila ang magkatuluyan. Makukuha lang ni Irina ang bilyong-bilyong mana nito kung pakakasalan siya ni Mr. Ryder King. Paano kaya kapag nalaman ni Irina, na ang may-ari pala ng Diary ng XXX Celebrity ay ang suplado, bastos at mayabang niyang Boss CEO na si Ravi Lopez, pakakasalanan niya kaya ito? Kung payag man si Irina na pakasalan ito para sa bilyong-bilyong mana ni Lola Vicky, pumayag naman kaya si Ravi Lopez na pakasalan siya?

Noah's Pov: "Ready ka na, iho?" tanong sa'kin ni mama nang makababa ako sa hagdanan ng bahay namin. "Uh..huh!" sagot ko agad. Isasama niya daw ako sa party ng kaibigan niya at ipapakilala ako sa mga kaibigan nito na matagal niya nang gustong gawin. Bihira lang kasi ako dito sa Pilipinas. Madalas ay pinagbabakasyon lang ako ni papa kaya ako narito sa Pilipinas. Kadarating pa lang namin sa party when i saw this girl, she had a very adorable and innocent look. I was only ten pero pakiramdam ko ay bumilis ang tibok ng puso ko pagkakita ko pa lamang sa kan'ya. "Karina Villafuerte," tawag ng isang batang babaeng nagbeso sa kan'ya. She had a distinctive and unique appearance even at a young age with her genuine smile and a playfull expression, which i found endearing. She's wearing a white long gown with a big ribbon on the back of her gown. She's like a princess with that flower crown on her hair. Nagpatiim-bagang ako nang makitang ngumiti siya sa batang lalakeng lumapit sa kan'ya. Tss! mas gwapo ako d'yan! I was about to walk away nang makaisip ng paraan para mapansin niya ako. Mabilis akong naglakad papunta sa likod niya. Patay malisya kong inapakan ang nakalaylay niyang gown na ikinalingon niya bigla. Damn! Did i hear a ripping sound? Lagot na! ang balak ko lang ay apakan ang gown niya para mapansin niya ako. Pero hindi ko gustong mapunit iyon. "Oh my God! What did you do?" halos mamutla ako sa tanong niya. Oh, great! You really did a great job! You've got her attention: now what? Akala ko ay hahampasin ako nito ngunit bigla na lang itong naupo sa harap ko at tahimik na umiyak.

Christian Bennett était à la recherche d'argent pour payer les frais médicaux de sa tante Juliette, souffrante de nerfs scientifiques sévère. Elle travaillait dans l'entreprise appelée : ''Perrin Global Agency Group.'' Une agence de voyage, à appartenant à un certain Xavier Perrin, un riche milliardaire. Après avoir réclamé une paie en avance de son salaire, le PDG promit de lui donner cet argent à la fin de la journée. Après son travail, elle se rendit dans le bureau de l'homme pour trouver son patron en colère, furieux contre son fils Miguel Perrin. Miguel Perrin, 24 ans, est un fils à Papa qui ne fait rien de sa vie. Il est sans cesse mêler à des accidents de route, la consommation des stupéfiants. C'est un étudiant. Il a déjà été interpellé par la police , cinq fois pour conduite à l'état d'ivresse. Son père en a marre. Xavier Perrin, un homme dans la soixantaine, un chef d'entreprise responsable. Il aime son fils cadet, et lui chouette beaucoup. Mais, après plusieurs erreurs, il commence à réfléchir sur l'avenir de son fils. Étant dans son bureau, il décida de changer la vie de son fils ainsi que celle de Christiane Bennett, une secrétaire dont-il admirait beaucoup. Il prend la décision de les mariés tous les deux. [ « mademoiselle Bennett, aimeriez vous épousez mon fils, en échange, je vous donne ma parole de m'occuper de votre tante. Je lui donnerai les meilleure soins qu'elle en a besoin, que pensez-vous ?» ] A t-il demandé à Christiane Bennett. Une erreur à réparé, une vie à sauver, est-ce que le mariage de ces deux là; réglera le problème comme le pense monsieur Xavier Perrin ?

Mon compagnon Éthan, un Oméga sans loup, que personne ne veut embaucher comme employé régulier, nous fait vivre dans la pauvreté, mais je suis convaincue que notre amour nous permettra de surmonter toutes les difficultés. La septième année après mon accouplement avec Éthan, en raison de la faim, mon fils Théo et moi passons la nuit à chercher de la nourriture dans les poubelles. Théo fouille une poubelle rapidement et doucement, il trouve habilement de la nourriture et me dit joyeusement : « Maman, cette poubelle appartient à un restaurant Michelin, la nourriture qui s'y trouve est fraîche et délicieuse, ramenons-la à papa pour qu'il la goûte ! » Le lendemain, je mets mes vêtements les plus décents, qui ont été décolorés par trop de lavages, et j'essaie de postuler pour un poste de nettoyage dans ce restaurant. Si je réussis l'entretien, je pourrais au moins ramener les restes de nourriture à la maison avant qu'ils ne soient jetés à la poubelle. Mais quand je lève les yeux, je vois Éthan sortir d'une limousine de dizaines de millions d'euros, suivi d'une mère et d'un fils luxueusement vêtus. Je reconnais la femme comme étant Miranda, l'amie d'enfance d'Éthan. Le patron s'excuse : « Je suis désolé, Madame Chantal, Alpha Éthan a réservé tout le restaurant pour Miranda aujourd'hui, j'ai dû me concentrer sur le service et je n'ai pas le temps de faire un entretien avec vous. Vous pourrez revenir une autre fois. » A ce moment-là, mon fils et moi nous figeons sur place tous les deux.