Paper Flower Novel Bl

วัยรุ่นหนุ่มสองคนที่ไม่เคยมีความรักมาก่อน...เริ่มมีใจให้กันและกัน มาลุ้นกันว่าทั้งคู่จะประคับประคองความสัมพันธ์ในครั้งนี้ไปได้ตลอดรอดฝั่งหรือไม่

"แต่งเมื่อไหร่กันล่ะคะ หนิงจะได้เตรียมตัว..." "ฉันจะแต่งวันไหนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ" ร่างสูงเบือนหน้าหนีออกทางหน้าต่าง เขาไม่อยากจะมองใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตาของคนที่กำลังเรียกร้องสิทธิ์ที่ไม่ควรจะได้ เขากับหล่อนมาได้เท่านี้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรื่องทายาทก็สำคัญ ไม่ว่าจะเกิดมาจากผู้หญิงคนไหน เขาก็คือสายเลือดของรักษ์สุขเกษม นั้นคือสิ่งที่เขาต้องการ "ทำหน้าที่ของเธอให้ดีที่สุด เด็กคนนี้เขาจะได้ทุกอย่าง ไม่แพ้ลูกในสมรส" นันนลินทร์เงียบไปครู่หนึ่ง หล่อนหน้าชาไปกับคำพูดจากปากเขา หล่อนตัดพ้อเขาทางสายตา คิดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำคำนี้จากเขา หล่อนไม่อยากเจรจาต่อความยาวสาวความยืดกับเขาในตอนนี้ หล่อนแค่ขอเวลาคิด แต่แน่นอนว่าเจตนาของหล่อนนั้นไม่ได้ต้องการให้ตัวเองและลูกในท้องยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายที่ชื่อธาฎา รักษ์สุขเกษมได้อีกต่อไป หล่อนเจ็บเกินกว่าจะทนเห็นเขา ในวันที่เขาไล่หล่อนออกไปจากชีวิต แล้วพรากลูกไปดูแลเพียงผู้เดียว

#แอบรัก #กินเด็ก #ความลับ #แฟนเด็ก #เมียเด็ก #ท้องได้ #วายไทย #นักเรียน #วัยรุ่น #มหาวิทยาลัย​ #ดารา #ไอดอล #คอสเพลย์ #ร้ายกาจ #เอาแต่ใจ #พี่น้อง #แอบคบ #มีความรุนแรง #หยาบคาย #น่ารัก #ขี้อ้อน

เขาพยายามครอบครอง​หัวใจดวงนั้น​กับมารู้ว่า​ มันถูกยกให้คนอื่นโดยที่ไม่เคยแม้แต่จะเผื่อ​แผ่มาให้เขาตั้งแต่แรก...

ไลโอเนลกลับมาที่เมืองบ้านเกิดหลังจากไปนานเกือบสิบปี เขาได้พบกับเรื่องราวปริศนามากมายของโอ๊คเฮเว่นที่ไม่เคยรับรู้มาก่อน และได้พบกับรักแรกของเขา อัลแตร์

ธนัท เจ้านายผู้ใจดีที่คิดไม่ซื่อ กับ ณดล ลูกน้องคนซื่อที่แสนจะเจียมตัว

'เฉินซือหยาง' ได้รับพระราชทานสมรสกับ 'จ้าวลี่หมิง' แต่เดี๋ยวก่อนนะ เสด็จพ่อท่านเข้าใจผิดอะไรหรือไม่ นี่มันผู้ชายนะ! ผู้ชาย!!

"Ayo, menikah denganku! Aku serius. Di Indonesia seusia kita bahkan sudah banyak yang punya anak!" Tidak seharusnya Aya mendengar kalimat diluar nalar itu diusianya yang masih 20 tahun. Saat dia sedang pusing-pusingnya memikirkan kuliahnya dan kerja parttime di Adelaide, Australia. Dan lagi! Laki-laki sebaya di depannya ini tahu seperti apa masa lalu Aya. Aya yang menjauh dari Indonesia, mengubur semua ingatan buruknya, dan berperang dengan ketakutannya sendiri. Laki-laki ini pasti tahu. Jadi tidak mungkin dia sampai punya perasaan ke Aya, bahkan berniat menikahnya. Ini jelas-jelas diluar nalar. Aya tahu mereka teman SMA. Punya banyak ingatan yang bisa dijadikan bahan berdebat. Tapi, hubungan mereka bukan hubungan romantis yang penting untuk dikenang oleh otak dan hati. Jadi kenapa? Datang tiba-tiba di depannya begini. Di saat Aya sudah menjauh sejauh ini...

“พลสัญญากับพี่ได้ไหม ต่อจากนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สัญญาได้ไหมว่าจะไม่ปล่อยมือกัน"

ยีนส์เด็กหนุ่มบ้านนอก ต้องมาผจญโลกในเมืองกรุง ท่ามกลางแสงสี จนหลงระเริงเมื่อถูกทอดทิ้ง เขาจึงคิดได้ กลับมายืนหยัด ด้วยลำแข้งตัวเอง