Poem About Wikang Filipino

Handa si Sophia Grant na gawin ang lahat para maisalba ang kasal niya kay Julian—kahit pa unti-unti na itong lumalamig at tila ba nahuhulog na sa bitag ng magandang empleyado nitong si Vanessa. At ngayong may baby na sila, mas lalo siyang kumapit. Umaasa. Nagsusumamo. Pero habang lalong nabubunyag ang mga kasinungalingan at pagtataksil, unti-unting bumukas ang mga mata ni Sophia sa katotohanang ayaw niyang tanggapin—na minsan, hindi sapat ang pagmamahal lang. Wasak ang puso. Luhaan. Napahiya. Sophia chose to walk away… dala-dala lang ang mga sugat ng kahapon at ang pangakong babangon muli. Sa pagkakataong ‘to, hindi para kay Julian. Kundi para sa sarili niya. Ipinangako niya sa kaniyang sarili na magbabalik siya—mas matapang, mas malakas… at handang ipaglaban ang respeto at hustisyang matagal nang ipinagkait sa kanya.

Ilang taon na nagdusa si Erin sa konsensiya nang mamatay ang kaklase nila noong high school. Nang dahil sa udyok ng kanyang itinuring na mga kaibigan, tinanggap nito ang dare dahilan para ito mauwi sa trahedya. Pitong taon pa ang lumipas at hindi niya inaasahan na lalo siyang parurusahan ng tadhana nang ilagay ng kanyang stepfather sa last will and testament nito na mapupunta ang lahat ng ari-arian nila sa mga Arvesso—ang miyembro ng pamilya na namatay noon—at kasama siya sa mga kasunduan. Iyon na nga siguro ang parusa niya ang maging asawa ng taong matindi ang pagkamuhi sa kanya, si Orion. She believed he would let go of the past once they were married. However, it turned out that before becoming her husband, he had played the role of a protective brother. He agreed to the marriage to torment her.

Matapos ang pagkamatay ng kanyang mga magulang, si Amelia ay nabalian at nakulong. Kinuha siya ng kanyang mapagmahal na tiyuhin upang alagaan siya, ngunit hindi pa handa ang kanyang mga pinsan na tanggapin siya bilang pamilya. Ginawa nilang miserable at hindi mabata ang kanyang buhay. Pangarap niyang makatakas sa miserableng buhay na ito at magkaroon ng magmamahal sa kanya balang araw, ngunit tila napakaimposible. Ngunit ang lahat ng ito ay nagbago nang ihagis sa kanya ng kanyang tiyuhin ang isang sorpresang party, at nagkamali siyang nagnakaw ng isang halik mula sa isang mahalaga, kapansin-pansin ngunit mayabang na bilyonaryong CEO. Nagiging may utang na loob siya sa magarbong lalaking ito at kailangan niyang magbayad. Ngunit ano ang maibibigay ng isang mahirap na babae sa isang napakahusay na lalaki? Si James Parker ay isang sikat na bilyonaryong CEO, na pangarap ng bawat babae. Binubugbog niya ang sinumang babae na gusto niya. Ang mga babaeng ito ay kailangang maging maganda at sunod sa moda bago niya maisip na magkaroon ng anumang bagay sa kanila. Kung isasaalang-alang ang kanyang katayuan at kayamanan, hindi niya hahayaang mawala si Amelia, hindi pagkatapos na dumampi ang kaawa-awang labi nito sa mamahaling labi. Pinapanatili niya itong malapit sa kanya at pinahihirapan siya sa iba't ibang paraan para sa kanyang krimen. Ano ang gagawin ni Amelia kapag kailangan niyang maglakad patungo sa bilyunaryo na hindi niya nakitang kinabukasan, para lang mabayaran ang pagkakamaling nagawa niya? Makakamit kaya ni Amelia ang pag-ibig sa kanyang buhay na lagi niyang hinahangad? Ano ang mangyayari kapag nalaman niyang nagsinungaling siya sa buong buhay niya tungkol sa kanyang mga magulang?

Mataas ang expectation ng angkan ni Raina sa kanya bilang siyang pinakamatalino sa lahat ng magpipinsan. She was loved and well-respected by everyone. Ngunit sa isang iglap ay naglaho ang paghanga sa kanya ng buong angkan niya maging ang sarili niyang pamilya nang bigla na lamang siyang mabuntis at walang maipakilalang ama sa pamilya niya. And a sudden twist of event, nakilala niya si Evo Mondragon, ang mayamang fiance ng kanyang half-sister at siyang ama ng batang ipinagbubuntis niya...

Ursula had to escape from her father dahil pinipilit siya nitong ipakasal sa kanang-kamay nitong si Leon. Her father felt indebted to him because he saved his life on one of their encounters to the authority. Pero ang hindi alam ng ama ay masamang tao ang pinagkakatiwalaan nito dahil isang gabi na wala ito ay sinubukan siyang pagsamantalahan ni Leon at nang hindi siya pumayag ay sinaktan siya nito. Tumakbo siya ng tumakbo hanggang sa makarating sa isang kubo sa gitna ng sagingan at doon ay nakatulog siya. Nang magising ay nasa isang silid na siya at agad na bumulaga sa kanya ang mukha ng isang lalaki. The most handsome face she had ever seen. Hindi niya alam na posibleng makaramdam siya ng sense of security sa lalaking kakikilala pa lamang niya at iyon ang ibinibigay ng awra nito sa kanya. Agad na nahulog ang loob niya rito at hindi niya alam kung ano ang gagawin dahil nagpanggap siyang wala siyang naaalala kahit pa ang sarili niyang pangalan. Matatanggap kaya siya nito kapag nalaman nitong parte siya ng isang grupo na lumalaban sa gobyerno? Pero paano kung nahulog na rin pala ito sa kanya? Would he choose her dangerous love over his family?

WARNING: (R18) STORY WITH MATURE CONTENT: Si Aria ang kahulugan ng buhay para kay James. Mahal na mahal niya ang asawa niya at alam niya na kapag nawala ito ay guguho ang mundo niya. Iyon ang pinaka-kinatatakutan niya at iyon ang pinaka-hindi niya gustong mangyari. Pero paano kung ang kinatatakutan niyang iyon ay biglang mangyari? At paano kung sa muli nilang pagkikita ay hindi na siya kilala ni Aria? Paano na ang pamilya nila at ang ikalawang bata na dinadala sa sinapupunan ng kaniyang asawa?

At three months pregnant, I was diagnosed with an ectopic pregnancy. My husband, a doctor, was overwhelmed with worry, pulling every string he could to arrange surgery and remove the baby. "As long as you're okay, it doesn’t matter if we don’t have our own child. We can always adopt. I can't lose you, Evelyn!" Heartbroken, I blamed myself for being useless, for failing to carry our child, and for disappointing my husband. But then, I accidentally saw his chat messages with another woman on the phone. "Don’t worry, I already told her she had an ectopic pregnancy." "I’ll have her sign the adoption papers soon, then find a way to bring you into our home." "Asher is my only son. I will make sure he inherits everything I have!" That was when I realized that the husband I loved so deeply had long since built another family behind my back.

Amy didn't expect that her husband whom she had loved and trusted earnestly for many years would be cheating on her by having sex with his secretary. When she confronted him, he and his secretary mocked and ridiculed her, they called her barren to her face, afterall, she had not conceived for the past three years that she had been married to her husband, Callan. Terribly Heartbroken, she filed for divorce and left to the club, she picked a random gigolo, had a hot one night stand with him, paid him and dissapeared to a small city. She came back to the country six years later with three identical cute boys and three identical cute girls of the same age. She settled and got a job but soon find out that her CEO was the gigolo she had sex with six years back at the club. Will she be able to hide her six little cuties from her CEO, who happens to be the most powerful man in NorthHill and beleived to be infertile? Can Amy and the most powerful man in NorthHill get along considering the social gap between them.

Mon petit ami Jacques m'avait promis une grande cérémonie de marquage pour mes 20 ans. Pourtant, le jour de mon anniversaire, c'est devant tout le monde qu'il a solennellement demandé à ma demi-sœur Lydia de devenir son âme sœur. Sous les acclamations générales, je suis restée là, telle une pitre abandonnée, le cœur brisé. Alors que la douleur de la trahison m'engloutissait, Samuel, l'héritier Alpha de la Meute du Fantôme Noir, a surgi pour déclarer sa flamme : « Annie, je t'aime en secret depuis longtemps. Deviens ma Luna, veux-tu ? » Je l'ai accepté, et pendant cinq ans de mariage, il m'a chérie, gâtée, se souvenant de chacun de mes goûts. Jusqu'au jour où j'ai surpris sa conversation avec un Bêta et mon bonheur s'est brisé : « Samuel, Lydia est enfin devenue la Luna de le Meute de Rose Blanche. Vas-tu continuer à jouer un mari modèle devant Annie ? » « Puisque je ne peux avoir Lydia, peu importe qui partage ma vie. Au moins, comme ça, Annie ne viendra pas gâcher son bonheur. » Dans le coffre de son bureau, il conservait précieusement chaque cadeau de Lydia : pendentifs en crocs de loup, lettres marquées de ses empreintes... Même sur sa précieuse armure d'écailles, chaque plaque portait gravé le nom de Lydia. « Lydia, mon unique amour. Mes griffes trancheront tous les obstacles pour ton bonheur. » « Je t'offrirai mon cœur de loup battant, si tu le désires. » « Je te volerais même la lune, s'il le fallait ! » Ce que je croyais être cinq années de mariage heureux n'étaient qu'un mirage, et une fois la vérité révélée, tout s'est dissipé comme une brume. J'ai demandé à quitter la meute. Et dans deux jours, j'aurais disparu de la vie de Samuel pour toujours...

Lorsque je suis allée refaire le certificat de liaison conjugale, l'agent du service administratif m'a annoncé : « Votre ancien certificat de liaison est un faux. Nous n'avons aucune trace de votre enregistrement ici. » Je n'en croyais pas mes oreilles et j'ai insisté : « Sébastien et moi sommes pourtant officiellement liés depuis cinq ans… Comment est-ce possible ? Pouvez-vous vérifier à nouveau, s'il vous plaît ? » Cyrille a compulsé une seconde fois nos dossiers et a conclu : « Les documents de l'Alpha Sébastien sont bien là… Mais selon nos archives, son partenaire officiel n'est pas vous. » Ma voix s'est brisée : « Qui, alors ? » « Lorie. » Sa réponse était nette. À ce nom, j'ai serré le dossier de la chaise jusqu'à blêmir, luttant pour ne pas m'effondrer. Avant que Cyrille ne prononce le nom de Lorie, j'espérais encore une erreur. Mais maintenant, tout prenait un sens terriblement cohérent. Lorie… n'était autre que l'amie d'enfance de Sébastien ! À cet instant, tant de choses trouvaient enfin une explication : ces cinq années passées comme son partenaire, sans qu'il ne me marque jamais. Notre cérémonie de liaison, cinq ans plus tôt, n'avait été qu'une mascarade. J'avais tout abandonné pour lui, croyant à un bonheur possible. Mais ces cinq années de « félicité » n'étaient qu'une illusion, soigneusement fabriquée par lui. Puisque rien de tout cela ne m'appartenait vraiment… il était temps de partir...