Ponyboy Story

เขาหล่อ แต่เขาร้าย เขาดี แต่ไม่ใช่กับเธอ เมื่อแม่บ้านจำเป็นต้องมาปะทะกับเจ้านายมาเฟียผีดิบ จุดจบจะสุขหรือเศร้า

ชายหนุ่มผู้หลงไหลในการเดิมพัน ชีวิตผูกติดกับการเดิมพัน และสังเวียนการต่อสู้ ที่แลกมาด้วย เงิน ชีวิต และหญิงสาว แข็งกร้าวมาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวหล่อหลอมให้เขาไม่ยอมใครง่ายๆ แม้จะขาดใจก็ตาม “พี่บาร์อยู่มั้ยค่ะคุณอา” หญิงสาวหน้าหวานเรียบร้อยน่ารัก กำลังเอ่ยทักหญิงวัยกลางคนแม่ของชายหนุ่ม “อ้าวลลิส มากับใครลูก” เรมี่เอ่ยทักขึ้น “พอดีหนูกำลังจะไปเรียนค่ะ แวะเอาขนมมาฝาก” “อ่อจ้า เดี๋ยวอาเก็บไว้ให้บาร์นะ เมื่อคืนไม่ได้กลับบ้าน” “อ่อ งั้นหนูฝากด้วยนะคะ” ลลิส หญิงสาววัย18ที่กำลังจะเรียนจบมัธยมปลาย เธิสดใสสมวัยและไร้เดียงสาเพราะมองโลกในแง่ดี ผลั่ก!!! ผัวะ!!!! เสียงการต่อสู้ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากการเดิมพันผิดพลาด ชายหนุ่มที่เลือดอาบแขน อาบตัวเพราะฟาดฟันคนมานับสิบก่อนจะมาถึงห้องนี้ “อย่ามาแตะต้องหนู!!! อย่านะ!!!! หนูสกปรก!!!!”

เมื่อความเย็นชามีผลมาจากคนรักที่จากตาย เมื่อเจอรักใหม่ผลลับจากรักแรกก็มาลงที่รักปัจจุบัน เมื่อพ่อเลี้ยงเดี่ยวต้องเปิดใจอีกครั้ง

“ทำไมถึงมีรอยแผลแบบนี้บ่อยขนาดนี้ครับ อาทิตย์นี้ผมเจอคุณ 3ครั้งแล้ว?” หมอมาร์เวลเอ่ยกับหญิงสาวสวยเปรี้ยวถึงใจที่เธอมาโรงพยาบาลด้วยอาการเป็นแผลเหมือนเกิดอุบัติเหตุ แต่ไม่ได้เยอะอะไร ”คุณหมอจำเป็นต้องรู้เพื่อใช้สั่งยาหรือไงคะ“ ”ดูท่าทางคุณระมัดระวังกับรอยแผลมาก ไม่น่าจะสุ่มส่ามเป็นแผลเองบ่อยหรอกมั้งครับ เพราะถ้าแผลแค่นี้คุณรีบมาหาหมอละก็“ ”......“ ”ผมพูดถูกใจดำหรือไงครับ“ ”งานฉันมันต้องใช้เรือนร่าง เพราะฉะนั้นฉันจำเป็นต้องไม่มีตำหนิ“ ”........“ เมื่อได้ยินหญิงสาวพูดแบบนั้น หมอมาร์เวลถึงกับชะงักนิ่งไป ” ใช้เรือนร่างที่คุณว่า มันใช้แบบไหนกัน“ ” ถ้าคุณหมออยากรู้ ก็ไปที่อะโกโก้คลับตรงซอย 15 นะคะ“

“คุณหนูจะกลับเลยมั้ยครับ” “กลับเลย หงุดหงิดมาก” เสียงบ่นของนานี่ที่ดูจะไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะเดินปึงปังขึ้นรถไปโดยมีบอดี้การ์ดส่วนตัวเดินตามไปติดๆ เมื่อกลับมาถึงคอนโด นานี่ก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงโดยที่ไม่ได้ถอดแม้กระทั้งรองเท้า “คุณหนูอาบน้ำก่อนดีกว่าครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมนมอุ่นให้” “ทีโอ ... นายทำอะไรอ่ะ” นานี่เอ่ยทั้งที่ไม่ยอมลืมตาเมื่อรู้สึกว่าบอดี้การ์ดคู่ใจกำลังทำบางอย่าง บอดี้การ์ดหนุ่มค่อยๆถอดรองเท้าส้นสูงออกจากขาเรียวก่อนจะเดินเอามันไปเก็บที่ชั้นเก็บรองเท้าสุดหรูของนานี่ “นายดูแลฉันดีกว่าเมียอีกเนอะ”

With only an hour left until the concert began, every trending topic across the internet was dominated by a single headline. [Breaking: Rising Star Tiffany Burgess to Propose to Her Manager After Ten Years of Romance, Leaving Fans in Awe.] This proposal was not just a personal milestone; it was the centerpiece of our company's most ambitious PR campaign of the year and the culmination of a love story between Tiffany and me. Then, in the fire escape, I bumped into Tiffany, dressed in her wedding gown, locked in a passionate kiss with a young man. "Wayne, let me explain," she pleaded. "Explain what?" I snorted. "That just before our proposal, you're sneaking around with another man? The proposal is live-streamed to millions, with thousands of media outlets eagerly awaiting the announcement." I slammed the engagement ring down onto the table in front of her. "After the encore tonight, you'll either propose to me on that stage, or you'll be ruined, both in reputation and career!" Her fists clenched, but in the end, she gritted her teeth and grabbed the box. "Fine." Under the spotlight, she stood before me in her wedding dress, pulling out the ring. But instead of turning to me, she held the ring up toward the guest seating area, where her true love sat. "Wayne, thank you for helping me reach the stars," she declared. "But tonight, I'm going to chase my moon." The crowd erupted in shock and confusion. In a single instant, I became the laughingstock—the unwitting prop in her grand romantic gesture. My heart shattered the moment she reached him.

25 years ago, a maternity nurse secretly switched me out for her daughter. Unfortunately for her, my six-year-old brother saw this and secretly switched me back. 25 years later, the maternity nurse comes knocking with her actual daughter by her side. She accuses me, the heiress of Crawford Group, of being an impostor. The company's janitor starts insulting me and insinuates that my lipstick is a cheap imitation. Even my boyfriend humiliates me with her. "And here I thought you were the heiress of the Crawford family. You can't even compare to a hair on Pammy's head!" When the DNA test results are out, everyone is stunned. "That wretch bewitched me, Lori! Please forgive me—give me another chance!" my boyfriend cries. I look at him icily. "Another chance to do what? To clean the toilets?"

My mother-in-law is extremely frugal. She reuses paper others have discarded, carefully saving the unmarked portions. She even takes the black waste oil from the kitchen range hood and uses it to cook our meals. She says, "Frugality is a virtue—it brings blessings!" I try tirelessly to convince her otherwise, throwing out all her filthy items to protect my family's health. But while she praises me to my face, behind my back, she uses my baby's food scissors to clip her grimy toenails. My child eventually dies of a lung infection, leaving me heartbroken. My mother-in-law, however, points her finger at me, saying I'm unlucky and that I've brought misfortune to their family. Even my husband blames me. In the end, they use a knitting needle to pierce my throat and stab me to death. When I open my eyes again, I find myself back on the day I first see her picking up dirty paper. The first thing I do is hide all the high-quality tissue paper I had stocked up on before my pregnancy, pretending I knew nothing. She calls these blessings, right? Fine. The blessings of this miserly frugality—she can reap them all herself!

Soon after I came back to the country, someone slapped me right across the face in broad daylight, yelling that I was a mistress. A crowd of reporters closed in, pelting me with questions about whether Chandler Armstrong, CEO of Armstrong Industries, was keeping me as his mistress. I was stunned speechless for a moment, but then I pulled out my wedding photo with Chandler from seven years ago and held it up. "What are you talking about? I'm his wife!" The crowd went silent, and the woman who'd slapped me turned white as a sheet. Only then did I finally get it: while I'd been overseas, Chandler had been openly involved with an actress, and everyone in his social circle had already decided she was the future Mrs. Armstrong. Today, they all came expecting to confront a mistress—only to find out that I was actually his wife. Later, Chandler tried to justify it. "Alina, you've been out of the country for years. I'm a man, and I have needs. She's just a B-list actress; it's not like she threatens your position. Why should you be upset? Just let it go," he said. "Don't make a scene." I handed him the divorce papers. "You make me sick."

The new intern always claimed to have the company’s best interests at heart, but her actions told a different story. To cut costs, she secretly swapped the two-thousand-dollar gift basket I had prepared for a client with a knockoff version she bought online for just two dollars, shipping included. During a critical overtime session, she turned off the power to save on electricity. Then, she boldly suggested canceling the company’s annual holiday leave. With a self-righteous expression, she declared, “The company doesn’t support freeloaders. I believe the holiday season is the perfect time to boost sales. I propose everyone work unpaid overtime and dedicate themselves selflessly to the company!” While the employees grumbled in frustration, I stepped up to refute her absurd suggestion and spoke out on behalf of the team. But instead of backing down, she accused me of embezzlement in front of everyone and recommended to the boss that I be fired. The shocking part? The boss agreed. Fine. If that was how they wanted it, I couldn’t wait to see how the company would function without me.