Post Apocalypse Truck

Dibully! Didiagnosa Post Traumatic Stress Disorder dan Polisitemia, tak sehancur ketika Nick Walter menyaksikan Ibunya meregang nyawa di depan mata kepalanya sendiri, saat sebuah peluru menembus kepala Ibunya. Nick bertekad untuk membalaskan dendam kematian Ibunya yang ditembak mati oleh Carlos Ollyxton, mantan suaminya - pun Carlos Ollyxton juga memiliki dendam kepada Nick Walter saat mengetahui bahwa Nick Walter tiba-tiba menjelma menjadi Super Hero tangguh, kuat dan tak terkalahkan. Lalu siapakah yang lebih kuat diantara Nick Walter dan Carlos Ollyxton saat dua kekuatan berbeda itu bertempur?

Mengisahkan watak Monika yang merupakan seorang artis rakaman. Dia berasal dari sebuah keluarga ternama, kaya dan berpengaruh. Namun dia berusaha merahsiakan identitinya dari diketahui umum untuk keselamatan dirinya yang menjadi buruan pembunuh upahan setelah kesemua ahli keluarganya mati dalam satu kejadian yang tragis. "Polis ada tunjukkan satu fail sulit dekat aku. Dalam fail tu ada gambar-gambar mayat ahli keluarga aku. Yang menarik perhatian ialaha tanda yang sama ditinggalkan di beberapa bahagian tubuh mereka." Kehidupannya semakin teruk. Dia tidak tahu kemana arah patut dituju. Dia tergelincir di dalam lembah penuh kegelapan. "Aku mengaku ketika aku berumur belasan tahun, aku pernah ambil benda-benda macam tu. Dengan harapan ia dapat menolong aku keluar dari dunia realiti walaupun untuk seketika." Tepat pada masanya, Haliene hadir dalam hidupnya. Haliene merupakan pemilik studio rakaman yang menjadi naungan Monika juga selaku sahabatnya. Dialah yang bertanggungjawab membantu Monika keluar dari dunia gelap setelah pelbagai dugaan dilaluinya. Dia menjaga Monika seperti adik perempuan kandungnya sendiri. "Umm... aku tertanya-tanya apa akan terjadi kalau kita tak pernah berjumpa? Aku tentunya dah mati." Haliene juga menyimpan rahsia yang Monika tidak tahu mengenai pembunuhan keluarganya juga kemalangan yang hampir meragut nyawanya. "Sampai bila kau nak kita semua terus berlakon? Bila ingatan dia dah pulih nanti, dia akan tahu juga siapa dia. Kau tak boleh nak rahsiakannya lagi. Aku kawan dia, aku kenal dia dahulu dari kau." Credit Cover Book (pink colour): via Monika Santucci's social media post

“Ipapalaglag mo ang anak natin?!” galit na sigaw ni Carcel sa'kin. “Pinirmahan ko na ang divorce paper 'di ba?! Kaya huwag kang mangialam sa gagawin ko, Carcel!" “Huwag mong idamay ang bata, Jett! Ipanganak mo lang iyan, at kami na ni Gia ang magpapalaki sa kanya!" "Ginag*go mo ba talaga ako, ha?!" tumutulo ang mga luha ko sa sakit. "Gusto mo ba talaga akong durugin nang buong-buo, Carcel? Hindi ba sapat na niloloko mo ako para sa kapatid ko na 'yon at sa anak niya, tapos ngayon gusto mo pang ipanganak ko ang anak natin para kayo na mag-alaga?!" "J-Jett, minahal kita. Pero si Gia na ang mas matimbang sa akin ngayon kaya---" "Kaya nga ipapa-abort ko na lang ang nasa sinapupunan ko! Para tuluyan nang maputol ang koneksyon ko sa'yo!" umiiyak kong sigaw at tumalikod. "No, Jett! Hindi ako papayag na may gawin kang masama sa bata!!" Nagmamadali akong tumakbo sa kalsada para tumawid sa takot na mahabol niya pa ako. "NOOO!! JEEETTT!!!" Subalit nanigas ako sa kinatatayuan nang may isang malaking truck ang malakas na bumusina. Nabulag ako ng ilaw niyon ngunit alam kong nasa harapan ko na ito. Sa pagkabigla ay pawang hinihintay ko na lamang na bumangga sa katawan ko ang truck. "JETT!!" mabilis akong tumilapon sa malamig na semento dahil sa kamay na tumulak sa akin, hindi ako ang nabangga ng truck.  Nanlalaki ang mga mata ko sa gulat nang makita si Carcel na gumulong-gulong sa kalsada kasabay nang pagkalat ng kanyang dugo. "CARCEL!!!" Na-comatose si Carcel sa loob ng limang taon, at nagising siyang may-amnesia. Nakalimutan niya si Gia, at ang pagmamahal sa akin lamang ang naaalala. Ngayon ay umaakto siyang parang hindi siya nagloko at halos magmakaawa sa akin na mahalin ko siyang muli kasama ng four-year-old naming anak na babae.

Le jour de notre anniversaire de mariage, la « muse » de mon mari a posté une échographie d’un fœtus sur Facebook, accompagnée d’un texte : « Merci à cet homme extraordinaire qui m’a soutenue pendant dix ans et m’a offert un fils. » J’ai failli m’évanouir en voyant ça, mais j’ai quand même laissé un commentaire : « Tu as eu un fils avec lui tandis que tu sais qu’il est marié ? » Quelques minutes plus tard, mon mari m’a appelée, furieux : « Tu vois le mal partout ! Je ne fais que lui prêter mon sperme pour une FIV. Elle voulait juste être maman célibataire. » Puis il a ajouté : « En plus, Réa est tombée enceinte du premier coup. Toi, tu as essayé trois fois et toujours rien. Ton ventre ne sert à rien ! » Trois jours avant, il m’avait dit qu’il partait à l’étranger pour affaires. Il ne répondait ni à mes appels ni à mes messages. Je pensais qu’il était occupé. Mais non. Il était avec elle pour son rendez-vous de suivi de grossesse. Une demi-heure plus tard, Réa a partagé une photo d’un festin. « Marre de la cuisine au Pays M. Et Luc a cuisiné pour moi, tout ce que j’aime ! » Je regardais les résultats de ma prise de sang confirmant ma grossesse, mes mains tremblantes, alors que ma joie se transformait en désespoir glacé. Huit ans d’amour fou. Six ans de compromis douloureux après le mariage. Cette fois, c’est fini. Je lâche tout.

Le troisième jour de mon confinement postnatal, mon mari prétendait qu’il devait partir en voyage d’affaires en urgence, me laissant seule pour m’occuper du bébé. Trois jours plus tard, lorsque j’ai été hospitalisée, j’ai vu une photo de famille sur les réseaux sociaux, publiée par l’amie d’enfance de mon mari, avec la légende : « Photo prise en voyage, une famille heureuse de trois. » Sur la photo, mon mari s’est affiché tout sourire. Fort surprise, j’ai commenté par un point d’interrogation. Il m’a immédiatement appelée pour me réprimander : « Elle est une pauvre mère célibataire, sans homme pour s’occuper d’elle. Cette photo ne signifie rien. Ne sois pas mesquine ! » Le soir, son amie d’enfance a posté une nouvelle photo : un ensemble de trois bijoux en or d’une valeur de plusieurs millions. « Après la photo de famille, il a insisté pour m’offrir ces magnifiques bijoux. » C’était un cadeau pour faire plaisir à sa maîtresse, je le savais bien. Enfin, j’ai décidé de quitter mon mari.

It was never the intention of Raphaela "Ella" Morales to die clumsily by crossing the highway to her favorite coffee shop and inadvertently crashing into a fast-approaching truck as a result. She was never suicidal and she loved living on Earth with her loved ones. But then the accident happened and all of her aspirations and goals in life were crushed in an instant. The handsome, dark, and hooded grim reaper named Eric was waiting for her after she died. Ella decided to take her chance and tried to convince him to let her live for the second time, and she succeeded. In return, she needed to give herself to him forever, even after death.

Kehidupan Anna berubah sejak kecelakaan tragis yang merenggut nyawa kedua orang tua Anna dan membuat Anna menderita PTSD (Post Traumatic Stress Disorder). PTSD sangat mengganggu kualitas hidup karena akan membuat Anna cemas jika teringat akan kejadian masa lalu yang membuat trauma. Lalu Nenek dan Bibinya menganggap Anna sebagai pembawa sial sehingga menyingkirkan Anna ke Yayasan Panti Asuhan Cempaka Putih. Bagaimana kehidupan Anna selama berada di Yayasan Panti Asuhan Cempaka Putih? Apakah di Yayasan Panti Asuhan Cempaka Putih Anna mendapatkan kasih sayang dan bahkan cinta sejati? Apakah Anna dapat sembuh dari PTSD yang Anna derita selama ini? Ikuti kisah Anna dalam sebuah cerita "Finding Love."

Adara Fredelina gadis biasa yang bekerja sebagai Admin Workshop pada perusahaan tambang batu bara di pedalaman Kalimantan terjebak dalam alunan cinta yang dibawakan oleh tiga orang pria padanya. Perkenalan yang menjengkelkan dengan seorang Mekanik bernama Hanzel Manuru dihari pertama ia bekerja membuatnya menjalani hari-hari yang penuh kejutan dan tantangan bersama Hanzel Manuru atau dipanggil dengan Hanz. Akibat kejahilan Hanz Adara bertabrakan dengan seorang Mekanik Senior dari PT. TRACKON bernama Arya Mahardika, yang pada akhirnya hubungan Adara dan Arya semakin dekat semenjak peristiwa itu. Sikap Arya yang hangat dan romantis membuat benih cinta tumbuh di hati Adara begitu pula sebaliknya dengan Arya namun keduanya tak berani mengungkapkan perasaan yang mereka miliki karena takut merusak hubungan adik-kakak yang telah mereka bina serta perbedaan keyakinan yang tak ingin mereka paksakan. Disaat Adara berhasil membunuh rasa cintanya pada Arya dan memilih untuk menjalin hubungan yang serius dengan seorang Operator Haul Truck bernama Irwan, Irwan justru menipunya hingga tega menyebarkan fitnah yang hampir membuat Adara di PHK. Arya akhirnya mengungkapkan rasa cintanya pada Adara namun sayang Adara sudah mencintai Hanz. Ketika Hanz dan Adara ingin mengungkapan rasa cinta yang mereka miliki sebuah permainan takdir datang lewat perjodohan Hanz dengan Evelyin anak sahabat ibu Hanz dan kekhilafan satu malam yang dilakukan oleh Adara. Hanz membatalkan pertunangannya dan kembali ke Kalimantan untuk menjemput Adara dan menikah dengannya namun Hanz harus menelan kenyataan pahit karena Adara sudah menikah dengan Diandra lelaki yang diam-diam mencintai Adara.

Belle Martinez. 20 years old. Beautiful and smart. But not smart enough to choose a man that really love her. At the age of 20 she already have a child but no husband. Tinakwil na sya ng pamilya nya. Isang araw habang naghahanap ng trabaho online. Napunta sya sa isang website offering a set up marriage. Hindi na sya nagdalawang isip na mag apply. Wala na syang ibang choice kundi ito. William Santiago. An undeniable hansome. A multi billionaire. Wala sa isip ni William ang magpakasal pero kailangan nya upang makuha ang mana say mga magulang. Kaya napunta sya sa isang website at nag post ng job offer. While looking for the resume of applicants. She saw the resume of her ex-crush. And offer it the job. Tanging tandahan lang ang makakaalam ng magiging kapalaran ng dalawa. At sa kapalaran na iyon ay ninanais ni William na si Belle Martinez Ang kanyang tadhana.

Marion Hubert, mon mari, a soudain posté un statut sur Facebook. « J'ai déjà donné ma vie et mon énergie à la nation, je ne peux plus t'aimer. » Je me suis apprêtée à lui demander ce qui se passait quand il m'a envoyé un billet d'avion pour le Sahara. Il m'a dit que la mission était secrète et qu'il ne pourrait pas me contacter pendant ce temps. Dix mois plus tard, mon mari, qui devait être au Sahara, est revenu soudain et m'a surprise pendant mon rendez-vous prénatal. En voyant mon ventre de huit mois de grossesse, il était très en colère : « Inès Lopez ! Je suis parti dix mois, comment peux-tu déjà être enceinte ? » J'ai haussé les épaules : « N'était-ce pas censé être trois ans ? Pourquoi es-tu revenu après seulement dix mois ? »