Re Zero Reaction Fanfic

My first reaction when I encountered the landslide was not to run, but to immediately call Ethan. After all, Ethan always nagged at me, and I can almost hear him saying, "You can't do anything right; I always have to come to help." The phone rang for ages before it finally connected, and by then, the landslide had knocked me to the ground. "Yes? What is with you? Calling eight hundred times a day… Don't you ever get tired of it? I told you I'm working; I don't have time. "Hello? If you're not going to say anything, I'm hanging up. I've got other things to do." Beep, beep! Before I could say a word, Ethan impatiently scolded me. Typical. That had been Ethan Lang's attitude five years into our marriage. He might not have to put up with me anymore after this, though, because I might never see him again......

From a stall in the office restroom, I overhear someone badmouthing me. Henry Fielder, the intern I've been mentoring for three months, grumbles, "The guy's got zero people skills. He's a total fossil, like a robot stuck in one mode." I'm about to push the door open and jump in when someone laughs and piles on. "The paperwork is incomplete. The receipts aren't compliant. I can't reimburse it without a manager's signature. We could recite his canned empathy lines in our sleep!" Once they're gone, I quietly head back to my office. Later, Henry drops a thick stack of expense reports onto my desk. "Quit waving the rulebook and rejecting everyone's reimbursements." I skim the fake receipts, and for once, I don't call him out. Instead, I give a thin smile and say, "I have a headache. I can't make out the words."

"Yes, us. I don't want to marry you," Luna stated, her gaze fixed on Lucas's face, devoid of expression. "So, you're going to marry the pianist then?" Lucas guessed, causing Luna to become more certain that the man in front of her was already aware of everything. "Of course. I love him, so I will marry him," Luna replied, observing Lucas's reaction carefully. "But this time, I need this marriage," Luna continued, dismissing Lucas's scoffing smile. "And?" Lucas asked. "We'll make a prenuptial agreement," Luna declared. "Do you think I'll agree?" Lucas responded dismissively. "You have to agree. Whether you like it or not, we're going to make a prenuptial agreement," Luna insisted, prompting a threatening smile from Lucas. "Luna Estrada, you're too confident. Do you think I'd agree to this marriage? I even declined it," Lucas replied, belittling her. "We're not going to make a prenuptial agreement because we're never going to get married," Lucas added, causing Luna to clench her fists as if she had been rejected by the man before her. How could Luna Estrada face rejection? She couldn't allow it to happen. "Hahahahah." Luna forced a laugh, attempting to make it sound mocking to Lucas, although at this moment, she wished she could throw her heel at Lucas's head. "Then why did your grandfather force my grandfather to persuade me to accept this marriage, huh?" Luna said with traces of laughter in her voice, emphasizing each word. "Are you serious?" Lucas asked, his face showing mockery. "Didn't you ask your grandfather who would marry you? Weren't you suspicious? Who knows, maybe your grandfather was referring to my own grandfather, trying to match us," Luna's inner thoughts raced, attempting to calm herself.

"I've known you forever, Mathia. I can read your every move, every gesture, every reaction, and every word. You don't need to say it out loud because you're mine, and that's all that matters. Your feelings for me don't change the fact that you belong to me." ~ Draken Luzevia. ---- Mathia and Draken were deeply in love, and fate seemed to have destined them to be inseparable. However, life had other plans, and their relationship bore fruit in the form of a child growing within Mathia's womb. Instead of joy, Mathia felt overwhelming sadness and a heavy heart when Draken abruptly left her. Uncertain about her future, she found strength in her determination to care for their child. As time passed, the inevitable happened - the two were reunited, and Draken laid eyes on his child with his former lover. But what drove Draken to abandon his child and the mother of his child in the first place?

Facely Arshel Dedion is a number one fan of Zero Archebal member of a well-known band, Str8ight. What happens when the two meet? Unexpected emotions stirred inside the two of them. Love? What is that feeling? Will they fight for it or step back and wait until it fades?

ตะวัน อิทธิพล พัชรสินธิ์ุ ปีสี่ คณะวิศวะ 187/60 หนุ่มวิศวะต่างจัดหวัด ที่เข้ามาเรียนในกรุงเทพเพราะความชอบของตัวเอง นิสัยเป็นคนสนุกสนาน รักสนุก เป็นที่รักของเพื่อนทุกคน คาเทียร์ กชมน ธนหิรัญกิจ ปีสาม คณะบริหาร 163/47 ลูกสาวคนสวยของคิณกับขวัญตา ภายนอกเป็นลุคลูกคุณหนู ผู้ชายตามจีบเป็นขบวนรถไฟ แต่ยังไม่เจอคนที่ใช่ เลยปฏิเสธด้วยท่าทางสวย ๆ นิสัย เป็นคนรักเพื่อน สนุกสนาน ไม่ชอบผู้ชายที่เรียนวิศวะเพราะคิดว่าเถื่อน คำโปรย เพราะความผิดพลาดในคืนนั้น ทำให้เปลี่ยนความสัมพันธ์ของเขาและเธอที่ไม่มีวันมาบรรจบกันได้ไปตลอดกาล “เธอมันนิสัยไม่ดี ได้ฉันแล้วคิดจะทิ้ง ผู้หญิงดี ๆ เขาไม่ทำกันหรอก” “ถ้าฉันมันผู้หญิงไม่ดี พี่ก็อย่ามายุ่งกับฉันสิ” “เรามาไกลเกินกว่าที่จะพูดคำนั้นแล้ว ไปตกลงกันดี ๆ ดีกว่า” "ได้กันแล้ว พี่ต้องทำตัวเบอร์นี้เลยเหรอ" "เบอร์ไหน?"เขายักคิ้วกวนเธอ"เบอร์ตองหรือเปล่า"

"ฉันอยากได้...ตัวพี่ค่ะ ให้ฉันได้หรือเปล่าคะ" คนตัวสูงยิ้มเยาะออกมาทันที ไม่เคยพบเจอผู้หญิงคนไหนที่ประหลาดขนาดนี้มาก่อน "ขอโทษนะ ฉันไม่เอาผู้หญิงคนเดียวกันกับเพื่อน" "ฉันไม่เคยมีอะไรกับพี่ฟรินท์" "ฉันไม่ใช่เด็กนะ ที่เธอพูดอะไรฉันจะเชื่อ เธอไปหลอกเด็กอนุบาลเถอะไป" "ไม่เชื่อฉันไม่เป็นไรค่ะ แต่เพื่อนสนิทพี่ที่ตอนนี้เกี่ยวดองกันเป็นพี่เขย น้องเมีย พี่ก็ไม่เชื่อเหรอคะ พี่ฟรินท์รักพี่สาวพี่ขนาดไหนพี่ก็รู้ เขาจะยอมเอาตัวเองมาเกลือกกลั้วผู้หญิงอย่างฉันเหรอคะ" ไทเกอร์ยิ้มเยาะคำพูดเธออีกครั้ง"เธอนี่ตลกดีนะ กล้ายอมรับว่าตัวเองเป็นผู้หญิงไม่ดีด้วย ขอถามได้ไหมว่าผ่านผู้ชายมากี่คนแล้วล่ะ ถึงได้เที่ยวเสนอตัวเองให้ฉันขนาดนี้" "จะกี่คนก็เรื่องของฉัน ก็แค่เอากันค่ะ พี่จะคิดมากทำไมคะ" "ยิ่งเธอทำแบบนี้ฉันยิ่งขยะแขยงเธอ" "งั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดกับพี่แล้วค่ะ หลีกไปด้วย"

เมื่อขวัญตาถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้ เธอค้านหัวชนฝาแต่พ่อไม่ยอมบอกถ้าไม่แต่งครอบครัวเธอก็จะไม่เหลืออะไร "นี่พี่เองเหรอผู้ชายที่ฉันต้องแต่งงานด้วย" คิณมองคุุณหนูปากดีที่เขาเกลียดหนักหนาแล้วนึกสนุก จากที่ไม่อยากแต่งกลับรู้สึกสะใจขึ้นมาซะงั้น "สุดท้ายคูณหนูปากดีแบบเธอก็ต้องมานอนครางใต้ร่างคนอย่างฉัน" นิยายในเซตเดียวกัน อ่านแยกกันได้ค่ะ 1.วิศวะร้อนรัก เพลิง&ปิ่นมุก 2.วิศวะลวงรักร้าย คิณ&ขวัญตา 3.วิศวะร้ายพลาดรัก เสือ&มะปราง 4.เล่ห์รักพายุร้าย พายุ&ลินดา

"You’re being bullied. I’m being harassed and stalked by my past flings, so why don’t we help each other out, nerd?" "How?" "It’s easy. Be my girlfriend." "Like a fake girlfriend?" "Yeah, that. Your presence is gonna keep those bitches away and I get to keep your bullies away. Problem solved." When the school's bad boy proposes an enticing offer to the school’s nerd, it feels like the perfect plan at the moment. She becomes his fake girlfriend, resolving his chaotic sexual life, and he gets to defend her from her bullies. A fantastic plan, with zero loopholes. But what happens when the desires and sentiments set in between them? Do they make a plan out of that too, or are they trapped for life? Can they find a common ground to groom these intense feelings in a Pack where hierarchy rules, forbidding them from being together? Or would they have to let go of each other?

"I'm not scared I'm just shocked." I tried to reassure him. He stared at me, studying me. Trying to see if there were any lies hanging in my words. He must've not expected this kind of reaction out of me. "Come closer then," he suddenly asked. "W-what? Why?" "If you say that you're not scared you shouldn't have any trouble with approaching me." I looked at him suspiciously. Was this a trap? Would he completely devour me? I didn't have any problem with approaching him but I never know what kind of actions he might do. "You're not gonna eat me alive aren't you?" He chuckled a little bit showing me that damn sexy smirk again. "Come and find out." Amaya Wilson is a twenty-five-year-old librarian. Her life will forever change when she meets an old book laying on her bed. She will soon learn that her destiny is to be the chosen one and to protect the small notebook in order to take the power it holds for herself before the wrong hands take possession of it instead. Damon Cullen is a fallen vampire whose destiny is to be the protector of the sacred book. He's gone through generations of chosen ones without breaking his facade. However, what happens when it's Amaya's turn to be the chosen one. Will he let his feeling get the best of him or will he keep his professional facade?