Read Oshi No Ko

Isa lamang akong estudyante na lumipat ng School, dahil sa kagustuhan ng ama ko. Akala ko maging okay ang lahat, maging tahimik ang buhay ko. Nagkamali ako sa isiping ‘yun. Hanggang sa nakilala ko ang pitong lalaki na sinugo yata ng diyablo. Sasakan ng sama ng ugali, manyak, lahat na yata ng negative na mga salita pwede ng ibato sa kanila. I didn’t realize na mahuhulog ako sa isa kanila, na maging delikado ang puso ko dahil sa kaniya. What should I do? Pano ko tanggalin ang nararamdaman kung ‘to? Pano? Iiwasan ko ba siya? Mag mo-move on? Oh hayaan ko na lang ‘tong puso ko na tumibok sa kaniya. I’m so doomed!

"Sa tingin mo mamahalin kita? Hinding-hindi kita magawang mahalin Anna, kaya 'wag mo ng ituloy pa ang pagpapakasal saakin!!" "Alam kung matutunan mo rin akong mahalin Dylan, kaya pakiusap.. Pakasalan mo ako.." "Hinding-hindi kita mamahalin isinusumpa ko!" -Dylan "Nagustuhan mo ba?" Hindi ako pa rin ako makapaniwala sa nakikita ko sa kanya, bakit bigla nalang siyang nag-iba? Bakit gumaganda siya sa paningin ko? At bakit.... Bakit Minahal ko siya? Siya ba talaga ang asawa ko?- DYLAN

Kylee Nicole Montenegro, ako 'yun. Labing-walong taong gulang na at malapit ng mag-kolehiyo. Hindi na ako nagho-homeschool; malapit na akong maging normal na estudyante, tulad ng pangako ni Dad. Homeschooled ako mula nung ako'y limang taon dahil sa isang aksidente. Madalas sabihin ng mga tao na marami daw nangyari sa buhay ko noong bata ako, pero isang bagay lang ang matandaan ko — isang panyo. Isang hindi kakilalang bata ang nagbigay sa akin nito, at hindi ko alam ang pangalan niya. Malamang, hindi ko na siya makikilala matapos ang maraming taon, pero umaasa ako na isang araw ay makakita ako sa kanya para magpasalamat. Ang hindi kakilalang ito ang tumulong sa akin nang mawala ako sa mall. Naalala ko ang bahagi ng pangyayari, pero hindi lahat. Napapangiti ako nang hindi ko namamalay. Pagkatapos kong lumabas ng banyo, napansin ko ulit ang panyo at ngumiti. Mukhang may kaunting paghanga ako sa taong nagbigay nito sa akin. Ilang taon na itong nasa akin at hindi ko pa ito nalalabhan. May nakasulat ding salitang "TRIST" dito. Iniisip ko kung pangalan ba ito. Nagtango na lang ako dahil wala akong alam. Nahulog sa malalim na iniisip, isang katok sa pinto ang bumalik sa akin sa realidad. "PUPUNTA NA!" sigaw ko nang marinig ko si Ate Lena na nagpapaalam na ang almusal ay handa na. Isinilid ko ulit ang panyo sa aparador, may kakaibang tanong pa rin sa aking isipan. SINO KA?

"Alam mo ikaw ha, masyado kang pala-desisyon. Buhay ko ito kaya huwag kang makialam lalo pa at wala naman ako’ng naging say sa love life mo,” naiinis na pahayag ko kay Franco. Naiinis kasi ito nang malaman na gusto ko ng magkaanak. Lagpas na ako sa kalendaryo at sa takot ko na mapag-iwanan ay ito ang naisip ko na solusyon. Wala sa vocabulary ko ang pag-aasawa dahil na rin sa naging karanasan ng nanay ko at sa nakikita ko sa paligid ko kaya nawalan na ako ng interes lalo na sa mga lalaki. Maraming nanliligaw subalit lahat sa akin ay red flags. Dagdagan pa nitong kaibigan ko na walang inaayawan basta naka-palda sa paningin nito lahat ay maganda. Mabait naman ito, matalino, responsable, masipag at madiskarte subalit sadyang palikero. “Ako ha, concern lang ako sa iyo. Huwag sanang masamain. Mamaya sa kagustuhan mo ay mapahamak ka pa.” Patuloy na litanya ni Franco sa akin. “Kaya nga bago pa mangyari iyon ay uunahan ko na. Hindi ako mai-inlove, hindi ako magiging martir at lalong hindi ko hahayaan na masaktan lang ako ng kagaya mo. Kaya nga anak lang ang gusto ko at iyon na ang pupuno sa pangarap ko. Hindi ako mag-aasawa at sakit lang iyan sa ulo,” masungit na sagot ko. “Ganun ba? Bakit ka pa maghahanap sa malayo at hindi mo kilala kung mayroon naman sa harapan mo? Ako na lang kaya, ano? Makakasiguro ka pa na galing sa magandang lahi at pamilya ang magiging anak mo,” tugon ni Franco. Napamaang ako sa naging sagot n’ya. Pwede kaya o baka magiging mitsa lang ito ng bagong kalbaryo sa buhay namin? Mas makapagpapatibay o makakasira kaya ito sa aming pagkakaibigan? Subalit hindi ko maiwasan kiligin at makadama ng challenge na baka ako lang pala ang makapagpapatino kay Franco.

"Yes! I want to be your girlfriend, Kairus Dhan Alvarez. Sinasagot na kita," sigaw ng kaibigan ko. Ouch! Nanigas ako sa kinatayuan ko ng pagpasok ko pa lang sa university kung saan ako nag-aaral, ng marinig ko ang sigaw ng isang pamilyar na boses, o should I say, ng aking best friend. Ang ganda naman ng bungad. Hindi ako makagalaw sa kinatayuan ko. Para akong natulala. Para akong binagsakan ng langit at lupa. "WOAH, CONGRATS NEW COUPLE." Nanlalabo ang paningin ko habang pinagmamasdan ang kaibigan ko at ang lalaking mahal ko. Kitang kita ko kung gaano kasaya si Kairus nang sagutin siya ni Amara. Nagyayakapan silang dalawa, at worst, they kissed each other in front of me. Mas lalong lumakas ang sigawan ng mga tao habang ako naman ay parang nabingi. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Basta alam ko lang, unti-unti nang nawawasak ang puso ko. Yumuko ako. Ramdam na ramdam ko ang physical na sakit sa puso ko. "I LOVE YOU, AMARA... SO MUCH!" D@MN! Tuluyan nang nawasak ang puso ko nang marinig ko ang katagang iyon mula sa bibig ng mahal ko na para sa kaibigan ko. Kinagat ko ang aking ibabang labi upang pigilan ang luha na gustong kumawala sa aking mga mata. Dapat handa na ako sa ganito, alam kong darating ang araw na ito, pero p*tangina, bakit parang sobrang sakit? Bakit parang hindi ko kaya? "BESH...!" Kaagad kong pinunasan ang isang butil na luha na tuluyan itong kumawala sa mata ko. Huminga ako ng malalim at saka inangat ang paningin sa kaibigan kong patakbong palapit sa akin na may malaking ngiti. Ngumiti din ako, pero pilit lang. Sinubukan kong maging masaya para hindi siya makahalata. "KAMI NA... I ALREADY SAID YES TO HIM," masaya niyang sabi bago ako niyakap.

I didn't hide your daughter, you're the one who hide from your daughter, Karic. "Oo nga at di kita masyadong kinilala p-pero pinapasok kita sa buhay ko kahit di ako sigurado, nagtake ako ng risk dahil ang sabi mo mahal mo ako! Gusto kong maranasan magmahal pero binigo mo ako. Nasira ang lahat sa akin, ang pag-aaral ko, ang pangarap ko! Kaya wag mokong sumbatan na para bang kasalanan ko!"

Sa araw ng divorce ko, nag-update ng social media ang dating biyenan ko gamit ang isang larawan. Ito ay ultrasound ng kerida ng asawa ko – buntis siya. Binati siya ng kanilang mga kaibigan at pamilya. Habang ako naman ay nag-share ng isang premarital medical report. Ito ay pag-aari ng anak niyang si Owen Wade. Malinaw na nakasaad dito na mayroon siyang congenital necrospermia. Hindi ko kailanman nanaisin ang isang lalaking baog!

Noong nakita ko siya, hindi ko mapigilang humanga sa kanya. Ang kanyang mukha ay napakaamo na akala mo hindi makakabasag pinggan, ngunit hindi ko akalain na isa siyang matapang at kaya niyang gawin ang lahat, kaya niyang ipagtanggol ang sarili niya at kahit ako. Kaya siya simula noon hinahangaan ko na siya dahil siya ay isang cool na babae.

“Hubby, pwede ba akong makahiram ng pera?” ang malambing kong tanong sa aking asawa na ngayon ay pagkasama-sama ng tingin sa akin. Paano ba namang hindi eh feeling close ako sa kanya. “Why would I give you? Sa tingin mo ba ay dahil pumayag akong makasal sayo ay makukuha mo na, at ibibigay ko sayo ang mga kailangan mo ng ganun ganun lang?” galit na galit at parang gustong manakit na sabi ni Jared. Ewan ko ba kung bakit sinubukan ko pang lumapit sa isang ito kahit na alam ko naman sa sarili ko na hinding hindi niya ako pagbibigyan.

Hindi akalain ni Adela na masisira ang buhay niya nang isang gabi lang dahil sa pagpinagkakatiwalaan niyang kaibigan. AT ang masalimuot na gabing iyon ay ang gabing makikila niya si Desmond Kyle Aviel Monarco ang kinatatakutan at pinaka makapangyarihan sa larangan nang negosyo at isa sa mga mayayamang tao. pilit niyang kinakalimutan ito, kahit halos gabi gabi itong bumabalik sa mga alaala niya, Ngunit paano niya gagawin iyon kung kahit saan siya magpunta ay nagkikita sila, Sa bawat pagkikita nila ay sinusunggaban siya nang halik, mga halik na lalong nagpapgagulo sa puso at isipan niya, sa bawat haplos nito ang nagpapadingas nuoh ng init ng katawan niya. Inaangkin siyang pag aari nito, pilit man niya na iwasan ito ay lagi siya nitong nahahanap. "Where do you think your going baby hmmm" Saad niya sa akin na ikinaatras ko, madilim ang mga mata nitong nakatitig sa akin, umiigting ang tulisan nitong mga panga. "K-Kailangan ko nang bumalik sa trabaho ko" Sagot ko rito na ikinaatras ko na lalo naman nitong ikinalapit sa akin. "Are you avoiding me?" Madiin niyang saad sa akin na ikinaatras ko pa, malamig na pader na ang naramdaman ko sa likod ko. Itinokod nito ang isang kamay nito sa pader sa gilid ko, langhap na langhap ko ang pabango at amoy nitong alak sa bibig niya. Bago pa ako makapagreact ay sinunggaban niya agad ako nang halik, may dahas ang bawat halik niya pilit niyang ipinapasok roon ang dila niya sa bibig ko na napagtagumpayan niya. "Hmmmppp" daing ko na pilit siyang tinutulak, pinakawalan niya ang labi ko, hingal na hingal kami dahil sa halik "Don't you ever try to avoiding me or else i'll make you cry harder, screaming and begging like no mercy" madiin niyan sabi sa akin,na iniwan akong tulala at may kaba.