Relationship Karma Quotes

Isya Rasyuka jatuh cinta buat pertama kali di dalam hidupnya. Lelaki bertuah itu adalah Aqif Azka. Ketampanan dan sifat gentleman lelaki itu sangat menepati ciri-ciri lelaki idamannya. "Aku nak tegur dia tapi aku takut dia tak layan. Aku nak puji dia hensem tapi aku takut dia label aku pelik pulak. Aku nak beritahu dia yang aku sukakan dia tapi aku takut dia gelak. Wahai Aqif Azka, kalau kau nak tahu, aku selalu senyum macam orang gila bila nampak kau. Bila kau nak notice aku?" - ISYA RASYUKA Bagi Aqif Azka pula, dia langsung tidak rasa bertuah apabila mengetahui dirinya disukai oleh Isya Rasyuka. Dia menyampah kerana Isya Rasyuka sentiasa berusaha untuk mendekatinya. Dia merancang sesuatu dengan rakan-rakannya agar Isya Rasyuka tidak lagi suka padanya. Rancangannya berjaya dan Isya Rasyuka tidak lagi mendekatinya malah perempuan itu pula yang menghindarkan diri daripada bertemu dengannya. "Kenapa dengan aku ni? Takkanlah aku jealous tengok dia dengan mamat tu? Eh, buat apa pulak aku nak jealous? Aku bukan suka dia pun." - AQIF AZKA Kemunculan Adi Adham sebagai penyelamat Isya Rasyuka pada malam rancangan itu berlaku telah membuka ruang hati Isya Rasyuka untuk bercinta lagi. Layanan yang diberikan oleh Adi Adham membuatkan Isya Rasyuka merasakan cinta itu indah. Namun siapa sangka Adi Adham menyimpan sebuah rahsia besar. "I bukan yang terbaik tapi I janji, I akan mencintai you sepenuh hati." - ADI ADHAM Berjayakah Isya Rasyuka menemui cinta sejati? Atau cinta sejati hanyalah cerita dongeng semata-mata?

After being bullied to death at school, I was reborn as a newborn baby. And then I realized my mother was the same person who had tormented me. Now she was whispering to me sweetly, “Oh, my precious baby.” Precious baby? I immediately started thrashing in her arms, trying to jab my tiny fingers into her eyes. From this day forward, this ‘precious baby’ would be out for revenge!

I died beneath the Ferris wheel. The killer took a photo of the Ferris wheel and sent it to my mother. 'Mom, I want to ride the Ferris wheel with you too,' wrote the killer. In my mother's voice message, her tone was filled with hatred as she replied, "How dare you ask to ride the Ferris wheel with me when you killed your own sister? Why won't you just die?!" As she wished, I was dead. However, what she didn't know was that the one who killed me was my so-called dead sister.

Le troisième jour après ma mort, Louis Richard a reçu un appel pour identifier le corps. Serrant une femme dans les bras, il a dit d'un ton désinvolte : « Je m’en fous. Appelle-moi après l’incinération. » Mon corps a été brûlé dans le crématorium. Une fois réduit en cendres, le personnel a de nouveau contacté Louis. Agacé, il a poussé un soupir : « Je vois. J’arrive. »

That night, I returned from a business trip to surprise my wife. However, when I sneak home, I realize my boss is there, too. His smile deepens when he sees me; he tells me he's there to welcome me home because he knew I would return that night. My wife nods and agrees with him. For some reason, I can't help finding the looks on their faces odd.

Dania dan kedua anaknya memergoki suaminya yang selalu pergi pagi pulang pagi dengan alasan sibuk, ternyata dia malah makan di restoran besar dengan seorang wanita dan anak-anak yang entah anak siapa dalam waktu yang lama.

Elang Buana, kepala tim divisi kriminal yang tidak percaya hantu, dihadapkan pada kasus pembunuhan berantai dengan mayat korbannya berkepala terbalik. Saat berusaha memecahkan kasus tersebut, teror hantu berkepala terbalik membayanginya dan membuatnya percaya bahwa hantu itu ada. Siapa pelaku pembunuhan berantai itu? Manusia atau hantu?

Lima tahun setelah kematianku, ibuku menerima telepon dari polisi yang mengatakan bahwa ada kabar tentang diriku. Ibu bergegas pulang ke kampung halamannya bersama adik laki-lakiku. Setibanya di sana, dia langsung mendobrak pintu rumah nenek. "Mana Stella? Jago juga anak sialan itu bersembunyi. Cepat ambil kornea matanya buat adiknya." "Stella sudah meninggal," ucap Nenek terbata-bata sambil menangis. Ibu malah mencibir, "Bohong, polisi sudah meneleponku dan mengatakan kalau sudah ada kabar tentang dia." "Dasar nenek tua sialan! Kalau kamu nggak menyerahkannya sekarang, keluar sana dari rumah ini." Melihat sikap ibu, nenek menangis dan mengeluarkan fotoku dengan gemetar. "Stella, kamu nyesel tolongin adikmu?"

I am the hated true daughter of my family. One day, I was kidnapped along with my sister. The kidnappers cut off a section of my finger and sent it to my parents. But they just thanked God that the kidnappers had not cut off my sister’s finger. They deciphered the hint from my sister and alerted the police, but the kidnappers learned about it. To protect my sister, they told the kidnappers that I was the one who revealed the address to them. Because of it, I was tortured to death while my sister was saved. Oddly, when my parents found my mangled body, they broke down and said that they were going to make my sister and the kidnappers pay.

Après une fausse couche, je suis sortie seule de la chambre et me suis dirigée vers le bureau du médecin où Serge se trouvait. Alors que je levais la main pour frapper à la porte, j'ai entendu leur conversation. Serge : « Enlevez l'utérus de ma femme, je ne veux pas qu'elle me donne un autre enfant. » Il a saisi la femme à ses côtés et l'a conduite devant le médecin, la main caressant son ventre : « Mais l'enfant qu'elle porte, il faut absolument le préserver, c'est mon seul héritier. » Cette femme, je la connaissais bien, c'était Jessica Picard, la secrétaire de Serge depuis trois ans. Il a répété avec sérieux et anxiété ses instructions au médecin : « Utilisez les meilleurs médicaments ! Je ne tolérerai aucun accident ! » J'ai replié ma main, et tout mon corps s'est figé, comme plongé dans un abîme glacé. Je ne m'attendais pas à ce que l'homme que j'avais aimé, après avoir perdu notre enfant, prenne une décision aussi cruelle. Je ne pensais pas que ma confiance en lui se transformerait en une lame acérée, qui me poignarderait le cœur... Si l'amour a une autre forme, c'est probablement celle de laisser partir, pour lui permettre d'être heureux.