The Billionaire's Aggressive Maid
Tahimik ang mansyon.
Tahimik⦠maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig koāisang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng āto. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay.
Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabasāpero hindi ko na kayang kontrolin.
āPlease, Eliseā¦ā garalgal kong pakiusap. āāWag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayoā¦ā
Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niyaāhindi lang punĆ“ ng damit, kundi punĆ“ ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng āakala ko tayo.ā
āHindi ko āto pinlano, Levi,ā mahina niyang sagot. āPero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismoāy hindi buo.ā
Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya.
āAnak mo āto, Elise. Anak natinā¦ā pabulong kong daing. āKung hindi mo na ako kayang mahalin⦠kahit siya na lang. Kahit siya. āWag mong iwan ang anak moā¦ā
Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi.
"Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.