Short Karma Quotes

Dalawang buwan ng mamatay ako, napagtanto ng mga magulang ko na nakalimutan nila akong iuwi mula sa lakad nila. Naiinis na sumimangot at sumigaw ang ama ko. “Dapat siyang maglakad mag-isa mismo. Kailangan ba niya talaga itong palakihin?” Ang kapatid ko, na mayabang, ay binuksan ang chat namin at nagpadala ng emoji, kasama ng message. [Mamatay ka na dyan. Sa ganitong paraan. Kami ni Scarlet ang maghahati sa pamana ni Lola.] Wala siyang natanggap na sagot. Habang malamig ang ekspresyon, nagsalita ang nanay ko, “Sabihin mo sa kanya na kapag nagpakita siya sa kaarawan ng lola niya sa tamang oras, hahayaan ko na ang pagtulak niya kay Scarlet sa tubig.” Hindi sila naniniwala na hindi ako nakaalis ng gubat. Matapos maghukay ng malalim, nakita nila sawakas ang mga buto ko.

Nafkah adalah hal yang wajib dipenuhi oleh seorang suami terhadap istri dan anaknya. Namun bagaimana jika seorang suami menceraikan istrinya, lalu dia meminta kembali nafkah yang pernah dia berikan pada istrinya selama tiga tahun pernikahan? Itulah yang dirasan Mirna, setelah diceraikan suaminya, Mirna justru dituntut untuk mengembalikan seluruh nafkah yang pernah Fahmi berikan. Tak hanya itu. Bahkan handphone jadul dan juga uang maharnyapun dia minta kembali. Hingga akhirnya Mirna menyetujui untuk mengembalikan apa yang diminta suaminya terapi dengan syarat sang suami harus mengembalikan semua apa yang Mirna berikan termasuk keperempuanannya. Namun ditengah perjalanan, Fahmi meenyerah, dia sadar apa yang terbuat hanya karena permintaan selingkuhan yang masih SMA yang terus memanfaatkan dan ingin menguasai harta nya. Dia menyesali perbuatannya dan ingin kemabli kepada Mirna, tetapi keputusan Mirna sudah bulat bahkan setelah mereka resmi bercerai, Ibu Fahmi sudah menjodohkan Mirna dengan sepupu Fahmi sendiri.

On the eve of giving birth, my world turned into a nightmare. My husband’s sworn enemy broke into our home, seeking revenge. I was brutally cut open and my baby was ripped from me. Yet, I made the chilling choice not to call my husband for help. In my previous life, desperate and terrified, I begged him to return home. He abandoned a Valentine’s dinner with a scholarship student to rush back. That night, the student was preyed upon in a bar, leading to her tragic suicide. My husband’s wrath was unrelenting. Blaming me for her death, he locked me in a kennel, leaving me to be savaged to death. “This is the pain Wynne endured because of you. Now it’s your turn to suffer!” Given a second chance, I resolved to make a different choice. This time, I let him stay for his romantic Valentine’s evening with her. But when I returned home, he had spiraled into madness.

My boyfriend said that art held no restrictions, so he used my provocative paintings to enter a competition. Amidst a row of classic ceramic figurines, I became famous. He shot to fame, landing in the top ten of trending searches, while I was humiliated by the entire internet and mocked as a “ceramic influencer.” When I confronted him, he looked at me with disappointment. “They don’t understand art, and neither do you? I thought you would support my work, but I didn’t expect you to stir trouble! You’re so immature!”

The Beast King, Tharion Kael, has spent half his life on the battlefield, yet he has no heir. So, he summons every woman rumored to be blessed with fertility into the palace. Favored by fortune and against all odds, I, as a descendant of the Carp Clan, conceive. To keep me safe during my pregnancy, Tharion hides me away in a remote, deserted palace, guarded in secret by his Nightguards. But just as I am about to give birth, I unexpectedly crossed paths with the Vixen Consort, Lyra Swifttail, who wanders into the Forsaken Wing by mistake. She swishes her tail playfully, eyes sparkling with amusement as she looks at my round belly. Her smile is utterly captivating. "I didn't expect to find a little carp having an affair here…" With a spell, she drags me away, forcing me into my true form. Then, one by one, she scrapes the scales from my body until I am raw and bleeding. She has her catfolk attendant pour scalding oil over my wounds and orders guards to violate me until I am left broken like a rag. When I finally lose consciousness, she slashes me open with a claw and rips the stillborn child from my womb. She presents it with both hands to Tharion, who has just come to visit. She says, "Your Majesty, what perfect timing. I caught a carp sneaking around the Forsaken Wing. This is her illegitimate child!"

AKU TANPAMU menceritakan pasang surutnya kehidupan Tania Nadira sepeninggal suami tercintanya, Farhan Ibrahim. Tania kembali menemukan jodohnya, namun ternyata bayang-bayang masa lalu kelam sang suami menghantui perjalanan rumah tangganya. Bagaimana akhir kisah cinta Tania? Akankah kebahagiaannya harus kembali terenggut?

Najwa Asyifa, perempuan berusia 26 tahun yang sudah menikah selama dua tahun dengan Fabian Rizki yang lebih tua enam tahun dibanding dirinya. Pernikahan itu awalnya indah. Namun, semenjak kehadiran Ibu mertua dan adik ipar yang ikut tinggal bersama mereka, keadaan akhirnya berubah. Puncaknya, ketika Najwa mendapat sebuah kabar buruk. Sang suami membawa wanita lain ke rumahnya dan mengakui wanita itu sebagai istri kedua. * Kau bilang, aku tak bisa tanpamu, Mas. Ah, Benarkah? Ku rasa, itu terbalik. Bukankah, justru kau yang tak bisa tanpaku?

My mom kindly took in the daughter of her deceased friend. Unexpectedly, the girl smoked, drank, fought, and refused to improve. She even fell madly in love with the school bully and jumped into a river to prove her love for him. My mom tried to save her, but the girl pushed her head underwater. The girl was rescued and embraced by the bully, but my mom drowned. Reborn, I stopped my mom from jumping in, but she shoved me into the river, shouting, "Why isn't it you jumping in?"

À quatre mois de grossesse, mon mari, obstétricien, m'a accompagnée pour récupérer les résultats de l'examen prénatal. Son sourire s'est figé en voyant le rapport, et il m'a forcée à avorter. Je suis restée stupéfaite : le médecin traitant venait pourtant de dire que le bébé était en parfaite santé ! J'ai libéré mon bras et l'ai interrogé : « Pourquoi avorter ? » Il n'a pas répondu, mais a pris rendez-vous pour l'avortement. Voyant que je voulais m'enfuir, il m'a agrippé le bras : « C'est absolument impossible de garder cet enfant ! » Protégeant mon ventre, j'ai vite appelé mes parents, eux aussi obstétriciens. Mon père, qui m'a toujours chérie, a levé le poing pour frapper mon ventre. Ma mère, le visage terrifié, a secoué frénétiquement la tête : « Non, ça ne va pas. » « Enfermez Amélie avec quelques hommes. » Je ne comprenais pas pourquoi ils voulaient supprimer mon bébé ainsi. J'ai tenté de m'enfuir. Mais ils m'ont enfermée dans une pièce sombre. Voyant le sang couler, j'ai su que mon bébé était perdu. Ma mère est venue me chercher en souriant. Je l'ai suppliée de m'expliquer pourquoi ils m'avaient fait ça. Sans répondre, elle m'a envoyée dans un hôpital psychiatrique. Je suis morte après d'innombrables souffrances dans cet hôpital. En rouvrant les yeux, j'étais de retour au jour où nous devions récupérer le rapport prénatal. Mon mari m'a souri : « Chérie, c'est notre premier enfant. J'attends avec impatience le jour de sa naissance. »

Aku dan Rama sudah berpacaran selama sepuluh tahun. Saat aku merawat ibunya yang sakit meskipun diriku sendiri sedang demam tinggi, dia malah menemani Sinta yang patah hati sambil mabuk-mabukan. Saat aku dimarahi habis-habisan oleh bos di kantor, dia malah sibuk menjaga Sinta yang sedang sakit karena haid. Ketika kabar duka tentang kematian ibuku datang, aku mencoba menghubunginya, tetapi ponselnya mati. Setelah berusaha mencari kesana kemari, aku baru tahu kalau dia sedang ada di acara kelulusan Sinta. Akhirnya, aku menyerah. Namun, Rama tidak mau melepasku. Dia memohon dengan mata sembab agar aku memberinya satu kesempatan lagi.