The Strangers Real Story

My daughter, Vivian Montiago, is born with a heart condition. To protect her, I decide to spend 200 million dollars on building a prestigious preschool for her in the company's park. I don't want her to be lonely, so I also decide to allow the other employees' children to attend the preschool for free to keep Vivian company. However, on the first day of preschool, Vivian's smartwatch alert keeps going off. When I rush over to the preschool, I find out that Vivian is all tied up and left to die under the hot afternoon sun. Her skin is red and blistering, and her lips are purple as she teeters on the edge of death. "Are you all blind? Call the ambulance!" I yell in anger, grabbing Vivian and rushing out of the place. However, Hailey Lester, my husband's secretary, gets in my way. "You seduced my husband and birthed an illegitimate child. How dare you try to get away without being punished?" she screams, slapping me hard in the face. "I'm telling you that this preschool is a gift to me and my son from Rhett! And you're not allowed to step out of this place without my explicit permission!" "Her life is in danger! We'll talk about that later!" I exclaim, not wanting to argue with her. However, she kicks me to the ground and says, "So what if his bastard daughter dies? He can have a daughter with me if he really wants one!" The company employees don't seem to care about Vivian's health condition at all. They point at me and say, "Ms. Lester is Mr. Montiago's beloved wife, and she also owns this place! You're nothing but a homewrecker trying to take advantage of the free preschool program. Get down and apologize at once!" Fine. Since everyone is as blind as my husband, Rhett Montiago, in realizing who the real deal is, I decide that I am not sparing a single one of them.

In the middle of Tokyo’s relentless rush, two strangers cross paths—by accident, in the most ridiculous way, and at the most unexpected moment—yet it feels as if the universe had quietly arranged it all. What follows are hesitant steps, faltering words, and small messages that slowly create a warm, quiet space between them. Tokyo Love Letter: Hibiki is a story where silence speaks, where ordinary days suddenly begin to matter, and where someone appears out of nowhere… only to become a place to return to, and a space to simply be oneself. This isn’t a story about falling in love quickly, but about feeling it grow—quietly, unexpectedly—through coincidences, through distance, and through the little things we never meant to hold on to.

At the class session joined by the school leaders and officials from the Department of Education, my lecture PPT was swapped for a sensational "Mistress's Charge Letter". "Charge one. Willingly being the other woman makes her an unsuitable role model for students." "Charge two. Attempting to secure a higher position through sex." "Charge three. Menacing the lawful wife with the absurd hope of advancing through pregnancy." Amidst the leaders and officials, my husband's illegitimate child accused me of disrupting her parents' marriage. In the name of "expelling the mistress to achieve justice", she coerced me, the true wife, into a humiliating bow to the mistress. I confronted my husband upon his arrival, "Care to explain? Why didn't I know that you had an illegitimate daughter?" He responded with a strike to the girl's face. "Where are you from, you unruly child? You're so ill-mannered!"

During our decade together, I stay by Felix Valentino's side as he slowly ascends to the peak of the mafia world. I become the woman he trusts most. However, he secretly names an island that we fought for and won together after my best friend, Lilian Fenati. Why? Because Lilian is terminally ill. Her dying wish is to marry Felix on the island named after her. Felix clamps down on this and forbids anyone from telling me. He has no idea Lilian live streams the whole thing for me. That night, I cry my heart out. Meanwhile, Felix spends the night with Lilian. I lie in a pool of blood. My heart condition acts up, and my breathing starts to slow. Where is Felix? At the hospital with Lilian. Five days later, I accept a marriage proposal from Harold Bonanno, the mafia king.

My father-in-law said he wanted to experience "how the young folks have fun these days," so I took him to my wife's newly opened upscale cocktail bar for a quiet drink. I’d just finished ordering him a custom cocktail when a man from a booth across the room swaggered over, glass in hand. His eyes scanned the drink menu on our table, and a condescending smirk twisted his lips. "Only ordering the cheapest well drinks?" he sneered. "Brought the old man here to enjoy the free air conditioning? Trash like you belongs in a dive bar. Who even let you in here?" Anger burned in my chest. I stood up, my jaw clenched. "We're paying customers. What's it to you?" But before I could say another word, his face darkened with pure rage. He snatched the half-finished beer bottle from our table and smashed it on my head. "My girl owns this place!" he snarled. "Even if I crack your skull open, I can afford the payout! You filthy pauper—either get on your knees and lick my shoes dry, or get the hell out of my sight. You're an eyesore." The beer dripped down my face. My hands trembled with fury as I wiped it away. Then, a cold calm settled over me. I opened my phone, switched to the camera, and went live. "Alright, everyone," I said into the screen. "You won't want to miss this. We're going live to catch my cheating wife and see the double life she's been leading."

ดินแดน ที่เป็นเหมือนคำจำกัดความ ขอบเขตของความเจ็บปวดสำหรับหญิงสาวที่แสนอ่อนหวานอย่างพาเพลิน เขาคือรักเดียวสำหรับเธอ แต่เพราะความแข็งกร้าวที่เขามี มันสร้างกำแพงสูงขึ้นเพื่อกั้นเธอเอาไว้แบบไร้เหตุผล

“ ถึงจะต้องแต่งเพราะสัญญาแต่เธออย่าคิดว่าเธอจะรอดเรื่องบนเตียง หน้าที่เมีย เธอควรทำมัน “

เมื่อความสนุกคึกคนองจนทำให้ก้าวพลาดทำลายชีวิตผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงอย่างไม่รู้ตัว เมื่อผลของการกระทำเผยออกมาในรูปแบบของเด็กน้อยตาดำๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เมื่อพ่อไม่ได้รักแม่ และแม่ไม่รู้จักพ่อ เรื่องราวความดราม่าในความรักจึงเกิดขึ้น

“พี่บูม จะไปไหนเหรอคะ?” “มีนัด ถามทำไม” “คือ…หนูมีไปออกค่าย สะ…สองวันคะ” “แล้วฉันจำเป็นต้องให้ไปมั้ย?” “ถ้าไม่ไป…รุ่นพี่ก็จะไม่ให้หนูผ่านกิจกรรม…ค่ะ” “แล้วแต่!” “ขอบคุณค่ะ” “เดี๋ยว! เธอจะไปไหน?” “พอดีพี่ๆที่คณะนัดให้ไปคุยงานค่ะ” “ที่ไหน??” “XX PUBค่ะ” “ว่าไงนะ!” “พี่บูม!!! อื้อออ” ชายหนุ่มรั้งร่างเล็กเข้าไปกดจูบ ก่อนจะขบเม้มลงบนซอกคอเธอจนเกิดรอยแดงราวกับว่าทำความเป็นเจ้าของเธอแบบนั้น “จะได้รู้ตัวไว้ว่าเธอเป็นของฉัน!”

“คุณแบล็คครับ คุณเอวาทำงานอยู่ที่บาร์XXครับ” “มึงว่าไงนะ!” “กำลังเต้นรูดเสาอยู่เลยครับ” มาเฟียหนุ่มวางปืนสุดหรูที่เพิ่งได้มาเป็นสินค้าใหม่ทันทีด้วยใบหน้าที่บอกบุญไม่รับ บาร์XX เสียงเพลงอีกทึกครึกโครมแสงไฟอันน้อยนิด หญิงสาวนุ่งน้อยห่มน้อย หุ่นเพรียว ผิวเนียนจรดทั่วทั้งตัว กำลังเต้นรูดอยู่บนเสาเหล็กเงาวับกลางบาร์ด้วยท่าทางพาเอาหนุ่มๆของขึ้นไปตามๆกัน “ไม่ได้กลัวตายเลยถูกมั้ย” เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มร่างสูงรูปหล่อผิวขาวใส่ชุดดำสนิททั้งตัวพรางมีแมสสีดำปิดใบหน้า หญิงสาวเหมือนค้างกลางอากาศ แต่ก็ยังคงเต้นต่อจนกระทั่งชายหนุ่มปลดแมสสีดำสนิทที่ปิดหน้าลงจนเผยใบหน้าเต็มๆ “วอนตายมากซินะ” แบล็คเอ่ยพร้อมสายตาแสนน่ากลัว “ว๊ายยยยยยย” ผลัก!!!! ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก หญิงสาวหล่นร่วงลงมาจากเสาที่กำลังเต้นเมื่อตกใจใบหน้าของชายหนุ่มที่ยืนจังก้ามองเธอตรงหน้า