Tigress Po

"You're a virgin?!" sigaw ni Lysander Cuevas saka umalis sa ibabaw niya. Hinilamos nito ang palad sa mukha, trying to absorb everything that just happened. Trying to fully understand how could his wife be a virgin when she's supposed to be pregnant, the very reason of their forced marriage. "Papaano?" tanong ni Lysander at saka pinagmasdan siya na kumuha ng kumot upang takpan ang hubad na katawan. She trembled in fear as she finally looked up to him. "I'm Isabella, the twin sister of Gabriela, your bride." - Pinahid na lamang ni Isabella ang mga luha na lumalandas sa kanyang mga pisngi habang inaalala ang nangyari noong gabing iyon. After that confrontation ay agad na nagdesisyon ang asawa niyang si Lysander na palayasin siya sa mansyon. Ang malupit pa nito ay agad pinaasikaso ni Lysander ang mga papeles para sa legal nilang paghihiwalay, ngunit hindi niya iyon tinanggap. "Señorita Isabella, naghihintay na po ang sasakyan sa labas," sambit ng lalaking nasa likuran niya. It was her grandfathers' assistant. Tumango lamang siya dito, "susunod na ako, salamat." Muling lumingon si Isabella sa mansyon at doon ay namataan ang asawang si Lysander na nakatayo sa balcony at matalim ang tingin sa kanya. Hinihinntay niyang pigilan siya ni Lysander ngunit wala itong ginawa. Sa puntong iyon ay tuluyang tumalikod si Isabella at naglakad patungo sa naghihintay na sasakyan sa labas ng malaking gate. She's going home to the Herrera's. She looked at the facade of the mansion where she once lived. "Babalik ako." She whispered. - This is the story of Isabella Herrera-Cuevas, a castaway wife who made her way back to her rightful place, as Lysander Cuevas wife.

Unang araw sa trabaho ni Jean at hindi niya inaasahan na ang nakaaway pala niya sa shop ng kaniyang kaibigan ay ang magiging boss pala niya. “Good morning Ms. Jean Salazar! Remember me?” Sarkastikong sabi nito. At ako naman ay halos manigas sa kinatatayuan ko! At parang gusto ko na lang bumuka ang lupa at lumubog dito! Di ako makapag salita dahil parang walang lumabas na boses sa lalamunan ko, pinagpapawisan ako kahit ang lamig naman sa loob! Napakurap naman ako at tumikhim bago nagsalita. “Huh? Ah ehem,  g-good m-morning sir! I'm Jean Salazar sir! Nice to meet y-you!” "You can sit down Ms. Salazar baka sabihin mo wala akong manners?” sir Sandrex. “Po? si-sige po sir, t-thank you!” utal-utal kong sagot. “So Ms. Salazar, alam kong nagulat ka sa nalaman mo! Right? Na ang gago palang nakabungguan mo kahapon ay ang magiging boss mo ngayon!” sir Sandrex “S-sir! I...” “Ssshhh, Ms. Salazar don't worry I don't mix personal matters in my business!” sir Sandrex. 'Lord! Please gawin mo na kong invisible ngayon!' Binubulong ko to sa sarili ko habang nakatingin ako sa supladong lalaki na to! Aba, Malay ko bang siya pala ang magiging boss ko! Tadhana nga naman oo! Hinawakan nito ang magkabilang armrest ng upuan at inilapit ang muka sa akin! Na halos na aamoy ko na ang mabango nitong hininga at ang pabango nito na alam kong mamahalin! Ang lapit ng muka niya na halos ilang dangkal na lang ay lalapat na ang matangos niyang ilong sa ilong ko! Lord! Please ibuka mo na talaga ang lupa! Now na! “Afraid of what I'm going to do Ms. Salazar? Look straight into my eyes! And tell me what you said yesterday!” Sir Sandrex with his husky voice.

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

Astrid Guevarra, isang 3rd Year college student na gusto lamang makapagtapos. Ngunit ang kanyang ina ay mukang may ibang plano para sa kanya. Sa hindi malaman na rason, siya ay ipinakasal (ibinenta) ng kanyang ina sa isang kilalang at mayaman na anak ng pamilyang ito. "Nay naman! Nag aaral pa po ako! 3rd year nako, malapit na ako grumaduate! Hindi ba kayang maaantay yun?!" "Hindi." Sa loob ng isang araw na yun, hindi na alam ni Astrid ang kanyang gagawin. Lahat ng pagod, galit, gulat at pagkabalisa naramdaman niya, ngunit wala naman siyang ibang magawa kundi tanggapin na lamang. Eh ano pa nga bang magagawa niya? Pumayag na ang kanyang nanay? Hindi rin naman ito makikinig sa kanya. Ngunit ng paggising niya galing sa kanyang mahimbing na tulog, ay kaharap na niya ang tatay ng kanyang papakasalan. "Are you okay Miss Astria?” "I'm Timothy Miller. Ang tatay ng iyong mapapangasawa na si Tristan Miller, ang aking anak.” At teka sino si Astria?! Ito na ba ang sinasabi ng kanyang nanay? Ngunit bakit wala siya rito?! Natulog lamang siya, at pag gising ibang tao na siya?! Anong ibig sabihin non? Siya ba ay namatay? Sa buhay din na ito, siya ay papakasalan sa hindi niya na naman kakilala, at nakamaskara ito?!

Ravencroix Ville 1 Dans le village isolé de Ravencroix, encerclé par une forêt maudite, chaque pleine lune apporte son lot de disparitions et de hurlements dans la nuit. Une légende oubliée parle d’une lignée de loups-garous capables de contrôler leur métamorphose… mais aussi de se perdre à jamais dans la sauvagerie. Alma, étudiante en médecine à la recherche de ses origines, revient dans ce village natal après la mort mystérieuse de sa grand-mère. Elle y rencontre Elijah, un homme aussi séduisant qu’énigmatique, dont la présence semble étrangement liée aux phénomènes nocturnes. Fascinée et troublée, Alma se retrouve bientôt mêlée à une guerre ancestrale entre deux clans de loups-garous : les Protecteurs et les Dévoreurs. Alors que l’amour naît entre elle et Elijah, les secrets refont surface : Alma est la dernière héritière d’un sang ancien, celui qui peut mettre fin à la malédiction… ou libérer la bête ultime. Quand l’amour devient une faiblesse et la vérité un fardeau, Alma devra choisir : l’homme qu’elle aime, ou l’humanité tout entière. Ambiance : crépusculaire, sensuelle, violente et poétique. Thèmes : passion interdite, héritage mystique, perte de contrôle, dualité humaine/animale, et lutte contre soi-même. Palmarès ville 2 Lorsqu'un groupe de loups-garous commence à terroriser une ville nommé Palmarès, une jeune femme nommée Lena découvre qu'elle est la dernière survivante d'une meute de loups-garous qui a été décimée par des chasseurs. Mais lorsqu'elle commence à se transformer en louve-garou, elle doit apprendre à contrôler ses pouvoirs et à trouver les responsables de la mort de sa meute. Thèmes : L'acceptation de soi, La loyauté et l'amitié, La vengeance et la justice.

“ Anika Tara na sa library. Nag hihintay na si attorney enriquez at judge Bala.” Sabi ni Tito loreal “Wait lang po bakit may judge at attorney?” Hindi nila ako pinakinggan dumiretso lang “William follow us” sigaw ng tatay niya. Napatanga nalang ako sa kinatatayuan ko. Hindi rin sumunod agad si William sa parents niya. Umikot siya papaharap sakin. Sobrang lapit niya. Seryoso lang siyang naka titig sa akin. Mas Guwapo pa pala Ito sa malapitan. Kinakabahan na ako mas lumalapit pa siya sa akin habang ako naman na papa atras na. Bumangga ang likod ko sa pader Wala na Akong I aatras. “Alexander What are you doing, you are making me uncomfortable.” “I didn’t do anything. Wait what? What did you called me?” “Alexander?” Kumunot ang noo niya noong inulit Kong sabihan ang pangalan niya. Lumapit siya sakin. Inilapit niya ang bibig niya sa te nga ko. Hindi ako makagalaw sa ginawa niya sobrang tumatambol ang dibdib ko. “I don’t know what our parents are about to, or maybe you already knew and I am not enjoying what is happening!” Bulong niya “ I——don’t know either.” Yon lang ang nasabi ko. Bigla na siyang tumalikod sakin. Iniwan niya akong nakatayo lang doon. What’s with that man? He makes me shivers by his voice. “No! This will not going to happen!” “Tito Enrico do you think I will agree? Of course not!” Pag pasok ko sa loob ng library yon ang una Kong naabutan sumisigaw sa galit si William. May nakita Akong dalawang papel na nakalatag sa lamesa at dalawang singsing. Napatakip ako ng bibig sa nakita ko. Nakatingin silang lahat sa akin Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Nanginginig ang buo Kong katawan. “I will not marry her. I have a girlfriend” galit paring sabi niya

Matteo Montenegro is a 32 year old businessman. Isa siya sa pinaka kilala at maimpluwensyang tao pagdating sa larangan ng negosyo. At his age ay hindi na halos mabilang lahat ng mga negosyong naipatayo nito mapa loob o labas man ng bansa. "What?! Siya si Matteo Montenegro?" Agad naagaw ang aking atensyon sa kadarating lang na lalaki at saktong huminto ito sa aming harapan. Freya, my twin sister looked at the man with disgusts. "You've got to be kidding me, Mum! Ipapakasal nyo 'ko sa isang lumpo?!" Mabilis na tinakpan ni Mama ang bibig ng kambal ko sabay pinanlakihan niya ito ng mata. "Watch your mouth, Freya. Hindi kung sino-sinong lalaki lang 'yang kaharap mo." May halong diing saad ng aming ina tsaka ito muling humarap dun sa lalaki. "Pasensya na po kayo sa inasal ng anak ko, Mr. Montenegro, nagulat lamang po siya." Hindi umimik iyung lalaki at diretso lang ang tingin nito sa kawalan. Palihim ko naman itong pinasadahan ng tingin. He's dashingly handsome. From his deep, blue eyes, thick brows, pointed nose down to his firm jawline. Walang tapon. He's currently sitting on a wheelchair habang nasa likod naman niya ang isang matangkad na lalaki na naka all black attire, must be his bodyguard. It's obvious that he can't walk. "Wait, are you blind?" Ang diretsong tanong ng kambal ko habang naka kunot ang noo. Muli ay hindi naman umimik iyung lalaki kaya ang bodyguard na niya ang sumagot. "Yes, my boss is blind but-" "Oh, come on! Lumpo na ta's bulag pa? Ganyang klasi ng lalaki ang nais mong ipakasal sa'kin? What kind of a mother are-" "Enough, Freya!"

Hindi inakala ni Maria Calderon na aalukin siya ng kasal ng sarili niyang boss na si Apollo Saldivar, kapalit ng dalawampung milyong piso. Ang dahilan? Gusto nitong patunayan sa ex-girlfriend na tuluyan na siyang naka-move on, matapos siyang iwan para sa karera nito. Kontrata lang ang kasal. Magpapanggap lang silang nagmamahalan sa harap ng ex. Pagkatapos ng isang taon, magpapaanul. Walang commitment at walang complications. Tumanggi si Maria noong una. Pero nang mangailangan siya ng malaking halaga para sa kapatid, napilitan siyang pumayag. "Don’t fall in love with me, Maria. Hindi kita masasalo." 'Yan ang malinaw na bilin ni Apollo sa dalaga. "Don’t worry, Sir Apollo. I won’t. Alam ko po ang lugar ko," sagot niya. Pero paano kung kinain niya ang sariling salita? Paano kung isang araw, magising na lang siyang nahuhulog na sa lalaking hindi dapat mahalin?