Tula Para Sa May Kaarawan

Carissa s'était occupée de ses beaux-parents, utilisant sa dot pour améliorer le quotidien du foyer du général. Mais en retour, son mari avait cherché à se marier avec une autre générale, car selon lui, seuls ses mérites, ses exploits militaires et ses rêves pouvaient être compris par cette autre générale. Cet homme, Amance Warren, à qui elle avait consacré presque toute sa vie ainsi qu'à sa famille, la raillait : « Carissa, c'est grâce à Aurora et moi, grâce à notre bravoure face à de féroces ennemis, que tu as un train de vie aussi extravagant. Tu le réalises, ça ? Tu ne seras jamais aussi noble et admirable qu'Aurora. Tu ne fais que jouer des tours mesquins : des insinuations perfides, des calomnies doucereuses, des médisances déguisées en éloges et des dissimulations naïves, passant toute la journée à bavarder avec une bande de commères. » Carissa Sinclair, silencieuse face aux paroles déchirantes de cet homme, a quitté la maison. Le champ de bataille … Il avait raison. Elle avait presque oublié sa vie militaire, submergée par les bagatelles domestiques, se perdant elle-même. Après tout, elle venait d'une famille militaire. Elle était aussi une générale. Le fait qu'elle préparait les repas et faisait le ménage pour son mari ne signifiait pas qu'elle avait perdu son talent pour manier une lance !

WARNING: [R18] STORY WITH EXTREMELY EXPLICIT CONTENT She considered herself as Andrew's number one fan. Si Andrew Scott, isang sikat na actor at dito lamang umikot ang mundo ni Lana mula pagkabata. Pangarap niya itong makita at mayakap. Pangarap niya itong pakasalan. Pero hindi niya inakala minsan man na ang lahat ng pangarap at pantasya niya tungkol kay Andrew ay maaaring magkaroon ng mas nakakakilig pa palang mga eksena. Mas higit pa sa inakala niya.Hindi lang madali dahil magkaiba sila ng mundo, kaya napilitan siyang lumayo. Pero tunay nga na nagiging maliit ang mundo sa mga taong itinakda ng tadhana para sa isa't-isa. Dahil muli silang nagkita ng binata makalipas ang tatlong taon. At sa pagkakataong ito alam niyang wala na siyang magagawa pa, kundi ang ipakilala ang binata kay Andrea, ang anak nila na naging bunga ng isang gabing para kay Lana ay siyang katuparan ng matagal na niyang pag-ibig para sa hinahangaang artista.

Isang malaking problema ang kinahaharap ni Ellise, may sakit kase ang Ama nya at malaki na ang nagagastos sa pagpapagamot sa ama, naisangla narin lahat ng mga mga ari-arian na napundar ng Ama, pati ang bahay at lupa nila sa San Miguel ay nanganganib ng mawala sa kanila, kaya naman gagawin ni Ellise lahat para lang huwag mawala ang bahay at lupa nila at baka lalo lang malagay sa panganib ang buhay ng ama. Pumayag sya sa halok ng handler na tumatayong Manager nya sa pagmomodelo na ipakilala sa mga mayayaman sa industriyang ginagalawan nya na maaaring makatulog sa kanya sa pinasyal. Dahil na rin sa panggigipit sa kanila ng pinagkakautangan nila ay pumayag sya sa halok na trabaho ng kanyang Manager. Yun ay ang ibenta ang sarili sa mayamang matanda na nagka interes daw sa kanya si Mr. Pangilinan na isang matandang mayaman na halos iilan nalang ang buhok sa ulo at malaki pa ang tiyan, pero dahil nga sa pera ay hindi sya makaayaw.Ngunit sa gabi ng pagkikita nila ni Mr. Pangilinan ay hindi ang inaasahan nyang Mr. Pangilinan ang andoon sa hotel. Kundi isang makisig na lalake,matangkad, gwapo, malakas ang dating, maganda ang pangangatawan, malayong-malayo sa Mr. Pangilinan na nakita nya sa larawan. Gavin Saavedra yan ang pakilala ng lalaki sa kanya. Nagtataka sya dahil sa gwapo at lakas ng sex appeal nito ay pinili nitong gumastos ng milyon makatalik lang ang isang tulad nya.

“I-I will never like you. N-never. S-si Jena ang mahal ko kaya itigil mo na itong kalokohan mo, Ayeisha. Ikakasal na rin kami. K-kapatid lang ang turing ko sa ‘yo. Get it? Kaya kahit maghubad ka sa harap ko habang nagdedeliryo ako dito, hinding-hindi ako maakit. Dahil wala kang dating sa akin bilang babae.” -KING HERNANDEZ. ‘Yan na yata ang pinakamasakit na salitang binitawan ni King Hernandez kay Ayeisha Santillan, na nagdulot ng malaking sugat sa puso niya. Lalo na nang magpakasal ito sa nobya nito. Pakiramdam niya, dinurog at piniraso nito ang puso niya. Kaya napilitan siyang magpakalayo para makalimot. Pero paano kung muling pagtagpuin sila ng tadhana sa isang lugar na iba ang kan’yang katauhan? Makikilala kaya siya nito? Mapipigilan pa kaya niya ang muling pagtibok ng durog niyang puso?

“Valerie.” My head snapped up at the sound of my name. The Alpha was standing by the sofa, unbuttoning the neck of his coat. “Come,” he said. “We don’t have much time.” Much time? For what? A chill moved up my arms. I wouldn’t dare ask—not that I needed to. I was not an innocent child anymore. All of my training had been for this moment. There was only one reason why werewolves purchased young, human virgins. Sex. I was a slave. A pet. And my master could do whatever he pleased with me. _________ When the war started. They fought. They slaughtered. We were nearly wiped out on the earth. Surviving humans were classified into three categories: free humans, Servants, and Slaves. My name is Valerie Davis. My parents were accused of committing a crime against the creatures in the war. After their execution, I was captured and sent to the cell as a human slave. I lived in that cell for years before I was transported to a Slave Shop, where I would be picked by a Master. It was during the dry season when I was put in the display box. I wasn't afraid like the other girls, because I was unwanted for my weirdness. I was despised for being the criminals’ daughter. I was lucky, as the masters wouldn’t want to lay a finger on me. But then the Alpha came. When he looked at me, he said he want me. ___________________________ Daily Update!

Ahhhhh...... Tama na Luther maawa ka, maawa ka sa magiging anak natin... Umiiyak na pagmamakaawa ni Abby ng maramdaman niya na tumama sa likod niya ang latigo na inihampas sa kanya ng kanyang asawa na si Luther. Puro pasa na din ang aking mukha at katawan sa walang tigil na pananakit nito sa akin. Sobrang sakit nito at pakiramdam ko matatanggal pati balat ko tuwing hinahampas sa akin ang latigo na gamit nito. Nakadapa ako sa lapag habang walang tigil sa pananakit sa akin si Luther. May mga bakas na din ng dugo sa sahig na nanggaling sa akin. "Your Slut Abby... Pagbabayaran mo ang lahat ng ito. Alam mong ayaw ko sa lahat ang niloloko ako. Sigaw ni Luther sa akin sabay hawak sa aking mukha ng mariin at sinampal ako. Halos mabagok ang ulo ko sa sahig sa lakas ng impact nito. Nandito kami sa basement ng mansion. Alam kong walang makakarinig sa akin kahit na ilang beses akong sumigaw para humingi ng tulong. Parang mga bingi ang mga tauhan ni Luther sa pagmamakaawa ko. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata. Hindi ko na mabilang kong ilang suntok, sampal, at latigo ang tumama sa aking katawan. Siguro kailangan ko ng tanggapin na hanggang dito na lang ako. Marahan kong kinapa ang aking tiyan. "Sorry anak, hindi kita magawang ipagtanggol. Siguro hanggang dito na lang tayo. Pangako mamahalin kita sa kabilang buhay." anas ko sabay pikit.

Lagi, dan lagi Sherly Violeta Dunn kebetulan bertemu dengan laki-laki kumal itu. Dari mulai melihatnya mengais sampah, menolongnya ke rumah sakit, hingga berurusan dengan kantor polisi, semua Sherly alami saat dirinya bertemu dengan Dean Austin J. Badan kekar dan tampang acak-acakannya mengingatkannya pada seekor kucing liar jalanan yang kelaparan dan terlantar di pinggir jalan. Apakah keputusannya untuk "menampung" laki-laki itu sudah tepat? Secara Sherly adalah tipe wanita yang mudah dimanfaatkan. Karena tak bisa berkata tidak pada tampang memelas dan kumalnya itu, yang justru menurut Sherly sangat imut! Dan Dean sendiri tahu benar itu.

Matapos malaman ni Lorelay ang katotohanan na may kaugnayan si Mr. Shein sa pagkamatay ng papa niya, iniwan niya ito ng walang pagdadalawang isip. Nabuo ang galit sa puso niya para sa kaniyang asawa kaya kailangan niya ng oras para makabangon siyang muli. After she spent her last night with her husband, she decided to leave without leaving any traces behind. Because of her disappearance, maraming pagsubok ang dumaan sa kanila. Many third parties involved na naging daan kung bakit napagdesisyunan ni Lorelay na huwag ng bumalik sa asawa. After 5 years, bumalik si Lorelay. With the lawyer in front, she signed the contract stating that she'll be Mr. Shein's assistant kapalit ang isang milyon. Lorelay knew that the contract is not on her favor. She knew what will gonna happened to her while staring at Mr. Shein's cold eyes. Gone with the loving husband. Gone with the caring husband. All she can see now is the ruthless, and cold-hearted CEO. 'Para sa mga anak ko at kay auntie Lorena, lahat ay gagawin ko.' Ang sinasabi ni Lorelay sa isipan niya habang tinatahak ang daan papunta sa asawa niyang minsan na niyang nilayasan. She’s back in his husband’s embrace, knowing that she’ll taste his wrath for leaving him 5 years ago.

I had been with Lars Carter for six years. The head of Midas Capital in Eastwind City, he was a rising star in Riverton's Silver Street—the heart of this nation's financial world. Few knew his true roots. Within him flowed the Vitalus bloodline. Lars descended from an old mafia clan from the city of Virgil in Vitalus, the Viktors. Midas Capital was ours. We built it from the ground up together; Lars would haunt private clubs, ironing out business deals amid drinks. I would stay by his side, doing the accounts, steering the direction of the negotiations, and memorizing every detail of the high-stakes contracts. We did everything together—a tight team. Or so I thought. In my naivete, I was convinced I would rule the city alongside him. The woman behind the man, so to speak. …Until Pearl Ross arrived two months ago. His childhood sweetheart moved from Virgil to Eastwind City. It was then that I knew—she was the one he was waiting for all along. It had always been her. "Lars, I want to get married." Lars' face tightened; hesitation veiled in businesslike concern. "Bianca, you know the company's at a critical stage… We're mid-fundraising. I can't right now." I smiled, calm and composed. "That's fine." He misunderstood. I was getting married—just not to him.

Sa buhay maraming beses kang magmamahal pero may isang taong hindi mo makakalimutan. Isang taong mag-iiwan ng marka sa puso mo. Hindi man siya ang makakatuluyan mo pero mananatili siyang parte ng buhay mo. Bata pa lang, pangarap na ni Ava na balang araw, maiahon niya ang kanyang pamilya sa kahirapan. Nagsumikap siyang mag-aral para matupad ang pangarap na 'yon. Ngunit ganoon na lang pagkasira ng lahat nang makilala niya ang lalaking magpapa-ibig at wawasak sa kanyang puso. She felt tired, devastated, betrayed and heartbroken after malaman na ang lalaking pinagbigyan niya ng lahat-lahat ay pinaglaruan lang pala siya. How do you forgive someone who has caused you pain? How do you forgive someone who never asked for forgiveness? Is love strong enough to let go and forgive?