Tula Tungkol Sa Aking Sarili

Ako si Skyler Dela Rio ang nag-iisang slave ni Prince Alexander Monte Verde Matalik kaming magkaibigan simula pagkabata dahil ako ay isa ring prinsipe noon na anak ng hari at reyna ng Kaharian ng Dela Rio ngunit nagbago ang takbo ng lahat simula noong mamatay ang aking mga magulang. Kinupkop ako sa kaharian ng Monte Verde at nagtrabaho bilang slave ng prinsipe Magkaibigan kami ngunit hindi niya alam na higit pa sa kaibigan ang nararamdaman ko para sa kaniya Paano kaya kapag nalaman niya ang tungkol sa nararamdaman ko para sa kaniya? Susuklian niya ba itong pagmamahal ko sa kaniya o ipagtatabuyan niya ako sa kaharian? Basahin kung ano ang magiging takbo ng aming storya!

"Boss, nawawala si Madamé! Dala-dala niya rin si Young Master!" "What? Look for them! Or I'll bury all of you six feet under the ground!" Mabilis na nagkilusan ang lahat sa sigaw ng Mafia Lord patungkol sa asawa nito at hinanap ang kanilang Madame na laging tinatakbuhan ang asawa. Binuksan ni Amelia ang mga mata isang araw na walang naaalala tungkol sa kanyang nakaraan. Pero isang lalaki ang bumungad sa kanya at nagpakilala na asawa niya ito. May mga tanong man na nabuo sa utak, walang alinlangan na nagtiwala si Amelia kay Lance dahil sa pakiramdam niya, mahal niya ang lalaki. Pero paano kung malaman niyang si Lance ang dahilan kung bakit wala siyang maalala tungkol sa sarili at ang buong pagsasama nila ay kasinungalingan lang? Magagawa pa ba ni Amelia na ibigay muli ang tiwala sa lalaki kahit pa mahal niya ito kung isa si Lance sa mga taong una pa lang ay gusto na siyang mawala sa mundo?

ISANG GABI. ISANG PAGNANASA Siya si Solidad Santos Cutanda, o mas kilalang Sol- 20 years old. Nag-iisang tinaguyod ang nag-iisang kapatid na may sakit sa puso. Dahil sa kahirapan ay kung anu-ano na ang pinasok na trabaho para sa araw-araw na mintinas nang gamot sa kapatid. " Sigurado ka na kaya mo ibinta ang sarili kapalit ang kaligtasan sa kapatid mo, Sol?" "Oo, kahit ang katawan ko kapalit mailigtas ko lamang ang aking kapatid.'' Saan kaya hahantong ang kapalaran ni Solidad? Makakaya kaya niya ang mga hamon sa buhay?

Dahil sa kahirapan ng buhay, pinasok ni Erina ang iba’t-ibang trabaho para lang matustusan ang kaniyang pangangailangan araw-araw. Binubuhay niya nang mag-isa ang kaniyang sarili simula no’ng umalis siya sa puder ng kaniyang ama. Naging maayos naman ang takbo ng kaniyang buhay pero nagbago ang lahat nang dumating at nakilala niya ang binatang si Wayne Louie Anderson. Isang bilyonaryo, kilalang personalidad sa larangan ng negosyo, at nagmamay-ari ng mga tanyag na resorts at casino sa Pilipinas at maging sa labas ng bansa. Subalit, walang kaalam-alam si Erina tungkol doon. May isang pangyayari na nagtulak kay Wayne para ilihim ang kaniyang pagkatao at palabasin na siya ay nawawala. Ito’y naging daan para makasama siya ni Erina sa iisang bubong at naging daan para makilala at magustuhan siya ng dalaga. Magbabago kaya ang pagtingin niya sa binata kapag nalaman niya na ang tungkol sa totoong pagkatao nito? Isasantabi kaya niya ang galit para sa pag-ibig? O paiiralin ang galit at pagkamuhi, at sumuko sa iniibig?

“Lord pahiram ng anak ko! Please lang huwag mo muna siyang kuhain sa akin, hindi ko kakayanin. Sobrang bata pa ng aking anak! Huhuhu!” napasandal na lang ako sa wall ng hospital at humahagulgol na nananalangin. Bago pa ako makapagsalita ulit ay nakita ko ang Arnaldong iyun na nakatingin saming dalawa ni Regan, nakatayo lang din ito sa isang sulok malapit samin, yumuko siya ng makita niya akong nakatingin sa kanya. Bumitiw ako sa pagkakakapit ko kay Regan at lumapit ako papunta sa lugar kung nasan si Arnaldo, hinabol lang ako ng tingin ni Regan at hindi ko na napigilan ang aking sarili, isang malakas na sampal ang pinakawalan ko sa pisngi ni Arnaldo. Nagsusumigaw ang galit sa aking puso't isipan Nakita kong napakapit siya sa kanyang pisngi at nagatataka siyang napatingin sakin"Hay*p ka! nakapawalang hiya mo talaga. Nagpakalayo-layo na kami ni Anthony nasundan mo pa rin kami. Wala ka ng dinala sa buhay naming mag-ina kundi puro sakuna.(pinaghahampas ko ang kanyang dibdib habang patuloy ang aking pag iyak, Sobrang galit ang aking nararamdaman, hinahayaan lang naman niya ako sa kanyang ginagawa, maya-maya ay naramdaman kong niyakap na niya ako para huminahon, ) Hindi na ako nanggulo sa buhay niyong mag-asawa kagaya ng gusto mong mangyari! kaya please lang lubayan mo na kaming mag-ina. HUHUHU" bigla naman akong nanghina at tila nawalan ng lakas ng yakapin na niya ako, pakiramdam ko ay nasa maayos akong mga kamay sa piling ng bisig nito. "Naguguluhan ako! anong ibig mong sabihin?! Hindi kita maintindihan, Una kitang nakita sa bahay namin, kasama ko sa kwarto , yun na ang una at huli nating pagkikita!" sagot sakin ni Arnaldo

Genre: Romance, Drama Tags: CEO × Innocent Girl Sa kanyang pagbabalik sa Pilipinas matapos ang ilang taon upang hilumin ang nawasak na puso at buuhin ang sarili,muling magtatagpo ang kanilang mga landas ng lalaking minsang minahal—Richel Hermano—ang lalaking umiwan sa kanya sa panahong kailangang kailangan nya eto, ngunit ngayon ay walang maalala tungkol sa kanilang nakaraan dahil sa isang aksidente. At sa unti-unting pakikipaglapit muli ng lalaki, paano kung matuklasan ng lalaki ang isang lihim na inihanda nyang maging lihim dito habang buhay. Ngunit paano kung may higit pang lihim ang mabubunyag kay Justine na gigimbal sa kanyang pagkatao.

“Hubby, pwede ba akong makahiram ng pera?” ang malambing kong tanong sa aking asawa na ngayon ay pagkasama-sama ng tingin sa akin. Paano ba namang hindi eh feeling close ako sa kanya. “Why would I give you? Sa tingin mo ba ay dahil pumayag akong makasal sayo ay makukuha mo na, at ibibigay ko sayo ang mga kailangan mo ng ganun ganun lang?” galit na galit at parang gustong manakit na sabi ni Jared. Ewan ko ba kung bakit sinubukan ko pang lumapit sa isang ito kahit na alam ko naman sa sarili ko na hinding hindi niya ako pagbibigyan.

Biglang inatake sa puso ang aking mom, at mabilis na umapaw ang kaniyang medical bills bago pa man ako makahinga nang maayos.   Desperado na ako kaya agad akong humarap sa mayaman kong boyfriend sa pagasa na baka makatulong siya sa akin, o makaisip manlang ng solusyon sa sitwasyon. Pero sa halip na suporta ang aking matanggap, nagpakawala siya ng isang tirada na mas matindi pa sa kahit na anong salitang narinig ko.   “Ito ba ang dahilan kung bakit ka sumama sa akin? Para sa pera ko? Wala kang pinagkaiba sa ibang mga babaeng nagbibigay sa kanilang mga sarili sa akin. Parepareho kayong lahat—kaawa awa at walanghiya kayong mga babae kayo!”   Bago pa man ako makapagreact, agad niya na akong itinulak palabas ng pinto.   At nang maintindihan niya ang buong kwento, binigyan niya ako ng isang bank card nang hindi nagtatanong ng kahit na ano. “Candice”, tahimik nitong sinabi gamit ang nagsisisi niyang boses. “Birthday mo ang password nito.”   Hindi ako nagsabi ng kahit na ano sa kaniya. Hinayaan kong mahulog ang card sa sahig bago ako umalis nang hindi lumilingon sa kaniya.

Noong gabing bago ang kasal ng aking ina, may nagawa akong hindi ko na kailanman mababawi. Ibinigay ko ang sarili ko sa lalaking pakakasalan niya — kay Anton. Dapat natapos na iyon noong gabing iyon. Pero talagang malupit ang tadhana. Ngayon, kailangan kong manirahan sa iisang bubong kasama ang lalaking hindi ko dapat mahalin… at ang babaeng walang kamalay-malay sa katotohanan. Bawat tingin, bawat di-sinasadyang pagdampi, parang apoy sa balat ko. Gusto kong kalimutan siya, pero paano mo kakalimutan ang taong matagal nang may hawak ng puso mo?

Pagkalipas ng tatlong taon ay nagbalik siya, at narinig ko siyang pinag-uusapan ang tungkol sa dovorce. Wala siyang sinabi kahit na matapos niyang makuha ang aking pagkabirhen bago siya umalis. Sobrang sakit ng naramdaman ko. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataong maging mabuting asawa para sa kanya, pero gusto niya pa rin akong hiwalayan. Hindi dahil mahal ko siya, kundi dahil inakala kong naging tapat ako sa kanya habang siya naman ay nagpakasaya kasama ang kanyang kalaguyo. Ngunit nagawa pa niyang magreklamo na parang ako ang sumakal sa kanya. Galit na galit ako. Sisiguraduhin kong mahihirapan sila ng kanyang kalaguyo na makumbinsi ako sa diborsyo. Pero bakit parang iba ang ikinikilos niya? Bakit nakakaramdam ako ng pagkasabik sa tuwing magkakadikit kami?