Tula Tungkol Sa Komunidad

Sypnosis Mula pagkabata, hindi na naranasan ni Venisse ang init ng tunay na pamilya. Sa murang edad, natutunan niyang tumayong mag-isa—kahit pa ibig sabihin niyon ay isakripisyo ang sariling pangarap. Sa edad na 23, isang hindi inaasahang pagbubuntis ang tuluyang gumiba sa plano niyang buhay. Unti-unting nawala ang pag-asa. Araw-gabi siyang kumakayod—kahit anong trabaho, mapasukan lang. Para sa gamot, check-up, at isang kinabukasang hindi pa sigurado. Hanggang sa dumating ang panahong wala na siyang pagpipilian. Pumasok siya bilang GRO sa isang kilalang bar—isang trabahong kailanma’y hindi niya inakalang papasukin. Sa bawat ngiti at aliw sa mayayamang bisita, pinipilit niyang itago ang lungkot at takot sa likod ng mata. At doon sila nagtagpo—ni Dr. Kurt Navarro. Isang gabi, isang emergency. Ang batang dinadala ni Venisse sa sinapupunan, nalagay sa panganib. Isang komplikasyon. Isang mahal na operasyon. Isang bayarin na hindi niya kayang pasanin. At sa gitna ng kaguluhan, may inalok si Kurt. Isang kasunduan. Anim na buwang kasal. Walang emosyon. Walang label. Puro papel at pirma. Kapalit: kaligtasan ng anak niya. Pero paano kung habang lumilipas ang bawat araw, unti-unting lumambot ang pusong matagal nang pinatigas ng sakit? Paano kung sa likod ng kontrata, unti-unti niyang nararamdaman ang bagay na hindi kasama sa usapan? Pag-ibig. Isang kasunduan. Isang kasinungalingan. Isang pusong unti-unting bumibigay. Pero sa dulo ng anim na buwan… pipirma ba sila para sa wakas? O para sa panibagong simula?

Minahal ko siya sa kabila nang malamig niyang trato sa akin, ngunit sa huli ay parang basura niya lang kung itapon ako sa pagbabalik ng kaniyang unang pag-ibig. Pero hindi ako papayag na mauwi sa wala ang mga araw na natitira sa akin. Hindi mo na ako maaangking muli, President Riego!

Si Sofia Ramos lumaki sa isang orphanage. Musmos pa lamang, naintindihan niya na kung gaano kaimportante ang pera sa mundo. Kaya naman, nang makalabas na sa kinalakihang orphanage, napagpasyahan niyang makipagsapalaran sa syudad kahit ano pang trabaho ang pasukin niya. Pero isang lalaki lang pala ang mag-iiba at magaangat sa kaniya sa buhay. Sino nga ba ang lalaking ito na nagbigay ng kulay sa kaniyang walang kulay na buhay?

Pinagkatiwalaan. Minahal. Pero tinraydor. Gumuho ang mundo ni Dari nang mahuli niyang magkasama sa kama ang kanyang asawa at kakambal. Sa sakit at galit, tumakas siya sa gabing puno ng dalamhati—at natagpuan ang sarili sa bisig ng isang estranghero. Si David Kranleigh, isang bilyonaryong CEO. Isang gabing dapat ay malimutan. Pero hindi iyon basta nawala. Sa pagtatangkang magsimulang muli, isang trahedya ang tuluyang sumira sa kanya—isang aksidenteng nagdulot ng kanyang pagkabulag. Wala nang saysay ang lahat. Hanggang sa muntik na siyang sumuko… at isang pamilyar na tinig ang pumigil sa kanya. Si David. Hindi siya nito nakalimutan. At sa pagkakataong ito, hindi na siya nito hahayaang mawala. Upang iligtas siya mula sa mga traydor, pineke ni David ang kanyang pagkamatay at dinala siya sa Australia para magpagamot. Limang taon ang lumipas. Ngayon, hindi na siya ang dating Dari Wilson. Bumalik siya sa mismong anibersaryo ng kanyang pekeng pagkamatay—hindi bilang biktima, kundi bilang isang babaeng uhaw sa hustisya. Sisirain niya ang mga taong sumira sa kanya. Babawiin niya ang lahat ng ninakaw sa kanya. Ngunit isang sagabal ang hindi niya inaasahan—si David. Ang lalaking hindi sumuko sa kanya. Ang lalaking handang ipaglaban siya. Pero kaya ba niyang pigilan ang galit ni Dari? Sa laban ng pag-ibig at paghihiganti, sino ang mananalo?

Ilang taon nagtiis si Jesse sa puder sa tita at pinsan niya na todo ang pagpapahirap sa kan'ya kaya tumakas ito at nagtrabaho sa club at doon niya nakilala si ML na isang bilyonaryong lalaki na kayang tumulong sa kan'ya para sa paghihigante sa mag-ina. Tulong nga lang ba ang maibibigay ni ML o pati ang pagmamahal na minsan lang niya ipagkatiwala?

Sa taong 2030, sa lungsod ng Maynila, magtatagpo ang dalawang taong galing sa magkaibang mundo. Elaine Santos—isang simpleng babae mula sa isang maralitang pamilya, determinadong gawin ang lahat para mailigtas ang kanyang kapatid na may malubhang karamdaman. Nang mawalan ng pag-asa at pagkakakitaan, mapipilitan siyang tanggapin ang isang alok na magbabago sa kanyang kapalaran. Aidan Velasquez—isang batang negosyante at bilyonaryong kilala sa kanyang lamig, determinasyon, at pusong sarado sa pagmamahal. Sa mata ng publiko, siya ay perpekto. Ngunit sa loob, siya'y wasak—binuo ng pagkabigo, at nilason ng isang nakaraang hindi niya matahimik. Ang kanilang landas ay magtatagpo sa pamamagitan ng isang kasunduan—isang isang-taong kasal kapalit ng tulong pinansyal para sa kapatid ni Elaine. Sa simula, malinaw ang mga hangganan: walang damdamin, walang komplikasyon, isang kontrata lang. Pero sa bawat araw ng pagiging "asawa" ni Aidan, mararamdaman ni Elaine ang paglamlam ng kanyang mga pader. Unti-unti, binubuksan niya ang pintuan ng kanyang puso—hindi lang kay Aidan kundi sa lahat ng taong nakapaligid dito. At si Aidan, sa kabila ng kanyang malamig na maskara, ay masusubok harapin ang katotohanan ng kanyang nakaraan—lalung-lalo na ang sakit na iniwan ni Selene Navarro, ang babaeng minsan niyang minahal. Habang tumatagal, mas lumalalim ang komplikasyon. Lilitaw ang mga lihim. Mabubunyag ang mga sugat. At masusubok ang tibay ng damdamin sa gitna ng mga kasinungalingan, takot, at responsibilidad. Sa huli, ang tanong: Ang pag-ibig ba ay kailangang ikontrata—o ito'y malayang nararamdaman sa tamang panahon?

Ang anak ng first love ng tatay ko ay nagdusa sa heatstroke dahil iniwan ito sa sasakyan, kaya itinali niya ako sa galit at ikinulong ako sa loob ng kotse. Tinignan niya ako nang may labis na pagkamuhi at sinabing, “Wala akong malupit na anak na tulad mo. Manatili ka rito at pagnilayan mo ang sarili mo.” Nagmakaawa ako sa kanya, humingi ako ng kapatawaran sa kanya, at nakiusap na palabasin niya ako, pero ang nakuha ko lang bilang kapalit ay ang kanyang malupit na utos. “Maliban kung mamatay siya, walang sinong pwedeng magpalabas sa kanya.” Nakaparada ang kotse sa garahe. Walang makarinig sa akin kahit gaano kadaming beses akong sumigaw. Makalipas ang pitong araw, sa wakas ay naalala niya ako at nagpasyang palabasin na ako. Gayumpaman, wala siyang ideya na namatay na ako sa loob at hindi na muling magigising.

"First day of work new day starts again" wika ni Amethyst. Papunta na sya sa bago niyang papasokang hotel kung saan Siya ay magiging receptionist. Graduate Siya ng Business Administration In Hotel and Management. Average man ang katalinohan ay isa naman siyang napakagandang dalaga, Sexy, matangkad, maputi, matangos ang ilong. Lagi nga siyang inaanyayahang sumali sa mga beauty pageant sa school at sa kanilang baranggay. Siya lang talaga Yung ayaw sumali dahil hassle para sa kanya. Hindi rin niya gusto Yung nag to-two piece sa harap ng maraming tao shy type Siya kumbaga, Wala Siyang ganung confidence sa harap ng maraming mga tao sa kabila ng balingkinitan niyang katawan at making umbok ng bundok sa harapan ay nahihiya Siyang makita ito ng mga kalalakihan. Sa edad niya na 26 years old ay Hindi pa Siya nakapag boyfriend. "Good morning Amy!" Saad ni Louise isa sa katrabaho niya sa Hotel. Naging magkaibigan sila ni Louise sa isang Hotel kung saan sila nag OJT. Magkaiba ang napasukan nilang kolehiyo pero sa iisang hotel sila nag OJT sa sister's brach ng hotel ng pinapasukan nila. Ito ang pinaka malaking Hotel sa Lugar nila ang Forge Hotel. "Kumain kana Loe?" tanong ni Amethyst sa kaibigan. "Oo eh...nag sleep over kasi si Dwayne sa Bahay kagabi at nagsabay na kami kanina papasok sa trabaho kaya nakapagluto Ako ng maaga," si Dwayne ay boyfriend ni Louise.. Oo may boyfriend si Louise samantalang Siya ay di pa nakapag boyfriend kahit kailan. "Ikaw ba Amy Kumain kanaba?" dagdag pa nito. "Yah, Kumain na Ako sa Bahay, alam mo naman ako diba?" balik niya sa tanong niya sa kaibigan. "I know..so pano Tara na!" Aya nito ang ang ibig Sabihin ay pupwesto na sila sa desk information ng Hotel para mag ompisa na Silang mag duty. 9:00am nakasi.

Una pa lamang ay magustuhan na ni Helomina Ang binatang si Miguel na Ngayon lang niya nakilala. Ngunit ayaw niyang aminin sa kanyang sarili na gusto niya Ang binata. Dahil sa takot itong sumubok sa isang relasyon. Natatakot Kasi itong masaktan. Kaya minabuti na lamang niya itong irito sa kanyang matalik na kaibigan. Ngunit nalaman niya na may gusto Rin Pala Ang binata sa dalagang si Helomina. At inamin niya ito na siya Ang gusto niya at Hindi Ang kaibigan. Sa una ay nag-alinlangan Ang dalaga sa pagmamahal Ng binata ngunit hindi naglaun ay inamin din Ng dalaga na gusto niya Ang binata. Nagtagal Ang relasyon nila kahit malayo Ang binata sa dalaga. Pero dahil sa malayo at Hindi palaging nagkikita Ang dalawa ay nag-alinlangan Ang binata sa pagmamahal Ng dalaga. Kahit alam Naman niya Ang tunay na nararamdaman Ng dalaga para sa kanya. Kahit pa malayo sila sa isa't Isa naging tapat Naman Ang dalaga sa pagmamahal niya sa dalaga. Pero Hindi naglaon kahit mahal Ng binata Ang dalaga ay Hindi siya naging tapat dito. Dahil na rin sa hindi ito kapilinging Ang dalaga. Pero patuloy Rin ang pagmamahal Ng dalaga sa binata kahit na Kung minsan ay Hindi na ito nagpaparamdam sa dalaga. Kalaonan ay Ang binata na mismo Ang bumitiw sa relasyon Ng dalawa. Kahit masakit sa dalaga Ang katotohan na iniwan siya Ng kanyang minahal dahil Hindi niya ito kayang panindigan at ipaglaban. Nagdusa Ang dalaga dahil doon. Pero sa Oras na iyon ay may dumating sa kanyang buhay na isang lalaking na handa siya mahalin at ipaglaban. Kaya siyang panindingan at pasayahin sa abot Ng kanyang makakaya. Hindi Naman nabigo ang lalaki. Pero paano Kung may gustong bumalik sa buhay niya nagustong ipaglaban Ang pagmamahal niya pero huli na Ang lahat.

Warning: Please be advised that this story contains TRIGGER WARNINGS, and POTENTIALLY OFFENSIVE LANGUAGE, VIOLENCE, SEXUAL HARASSMENT, SENSITIVE LANGUAGE ang MATURED THEMES, that not suitable for young audiences. _________ Akala ko ang pagkamatay ni mama at papa ang pinakamasakit na nangyari sa buhay ko hindi pa pala dahil may mas lalong masakit pa na nanaisin ko na lang ding mamatay para makasama si mama at papa. Ang hirap at sakit na dinanas ko sa poder ng tiyahin ko.Ang pagmalupet niga sa akin. Ang pagtalikod sa akin ng mga kaibigan ko noong kailangan ko sila. Ang ipagtabuyan ako ng taong mahal ko at ang pagkamuhi niya sa anak namin dahil isa akong biktima ng panggahasa. Imbis na tulungan,pinili nilang ako ay talikuran at pabayaan. Ngunit sa kabila ng lahat ng pinagdaanan ko may taong taos-pusong tumulong sa akin at inako ang lahat ng responsibilad na hindi niya dapat gawin sa akin. Ngunit ang hindi ko inasahan na ang taong tumulong pala sa akin ay siya pala yong taong sumira ng buhay ko ng buong pagkatao. Ang taong tumulong sa akin siya rin pala ang taong gumahasa sa akin. Gusto ko siyang maparusahan sa ginawa niya sa akin, ngunit sa anong paraan? Ipagkatiwala ko ba iyon sa batas o ako mismo ang gagawa? Ngunit, paano? Gayong sa puntong ito natutunan ko na siyang mahalin. Bakit sa ganitong paraan ako pinaglaruan ng tadhana? Makayanan ko bang ipakulong ang taong mahal ko? Maibigay ko pa ba ang hustisya para sa sarili ko kung ang taong iyon ay parte na ng buhay ko?