Universitas Jurusan Tata Boga

Liora Morrin seorang mahasiswa jurusan musik yang hobi membaca novel bergenre fantasi, kini berada di tempat yang bagaikan negeri dongeng. Ingatan terakhirnya adalah dia sedang berjalan pulang ke kosnya setelah menyelesaikan kuliah malam. Dia sempat bertemu dengan sosok menyeramkan dan disinilah dia berakhir. Lalu apa-apaan desain kamar yang norak ini? Apa mereka sedang syuting film kerajaan abad pertengahan? Disaat dia belum benar-benar mencerna situasi dengan baik, pintu kamarnya diketuk. seorang lelaki tampan masuk, tidak... bahkan sangat tampan. Jangan-jangan.. dia masuk ke dunia novel seperti jalan cerita novel yang sering dibacanya?

Maria Everest Tolentino, a gold-medalist athlete. She's known for her skating skill. She's planning to join another international competition but everything got ruined in just one night. She was so mad at the man her father wanted her to marry. She knows that the guy wanted her virginity. As a rebel child, she's willing to share that 'trophy' with an escort para lang hindi mapunta sa lalaki. Hindi niya lang inaasahan na ibang kwarto ang napasukan niya. Ang malala pa'y kwarto ng kilalang artista.  What will happen when that mistake happened with the wrong person and in the wrong place? Naging almusal ng balita. Naging laman ng bawat diyaryo sa umaga. Ang malala pa'y nagbunga ang isang gabing pagsasama!

"Tolong jangan lupa siapa di sini yang mandul, Mas. Aku rela berkorban dengan menerima vonis mandul itu demi melindungi harga dirimu. Bukan untuk menjadi istri pertama yang terzolimi!" *** Airin, wanita sederhana dengan hati yang besar. Pernikahannya dengan Damian, seorang dosen di universitas swasta yang karismatik, tampak harmonis dari luar. Sayangnya, lima tahun berlalu tanpa kehadiran seorang anak, menjadi awal retaknya rumah tangga mereka. Ketika vonis dokter memastikan Damian mandul, dunia pria itu runtuh. Namun, ia memilih jalan licik untuk menyelamatkan harga dirinya, yakni dengan meminta Airin berpura-pura mandul di hadapan keluarganya. Dengan penuh cinta dan kesabaran, Airin menerima permintaan itu, berharap dapat mempertahankan rumah tangga mereka. Namun, kebohongan itu malah menjadi neraka bagi Airin. Ibu mertuanya yang obsesif dengan garis keturunan tak ragu menyudutkan dan menghina Airin. Ia bahkan memberikan ultimatum yang menghancurkan hati Airin: ikhlas dimadu atau tinggalkan Damian. Ketika Damian menikahi Anita, wanita pilihan ibunya, Airin merasa dunianya runtuh. Tidak hanya harus menghadapi rasa terhina, ia juga mendapati istri kedua Damian mulai merancang strategi licik untuk mengusirnya dari rumah. Kesetiaan dan cinta yang selama ini ia pertahankan mulai terkikis oleh pengkhianatan. Di tengah badai itu, muncul Daniel, wali murid di taman kanak-kanak tempat Airin mengajar. Sosok pria yang penuh misteri ini membawa harapan baru dalam hidup Airin. Namun, Daniel menyimpan rahasia besar yang berpotensi menyeret Airin ke dalam bahaya yang lebih besar. Kehidupan pria itu ternyata jauh dari biasa, bahkan penuh ancaman. Airin kini dihadapkan pada dua pilihan besar: kembali pada Damian yang telah menyakitinya demi mempertahankan harga diri keluarga atau melangkah menuju kebahagiaan baru bersama Daniel yang penuh risiko.

Habang brutal akong pinapaslang ng kriminal, ang dad ko, ang head ng Criminal Investigation Division, at ang mom ko, ang Chief Forensic Pathologist, ay nanonood sa laban ng kapatid kong si Lily Lambert. Bilang paghihiganti, ang kriminal, na dating nahuli ng dad ko, ay pinutol ang dila ko at ginamit ang phone ko upang tawagan siya. Isang bagay lang ang sinabi ng dad ko bago niya binaba ang tawag. “Anuman ang nangyayari, ang laban ni Lily ang pangunahing prayoridad ngayong araw!” Ngumisi ang kriminal, “Mukhang maling tao ang dinukot ko. Akala ko mas mahal nila ang tunay nilang anak!” Sa pinangyarihan ng krimen, nagulat ang mga magulang ko sa brutal na kalagayan ng bangkay at kinasuklaman nila ang kawalan ng awa ng killer. Subalit, hindi nila napagtanto na ang gula-gulanit na bangkay na iyon ay ang sarili nilang anak.

Ang kapangahasan ni Rose ang nagdala sa kanya sa isang malaking panganib. Kung saan sa malayong probinsiya at liblib na bayan sa Cotabato siya ay napadpad. Habang nasa biyahe ay hinarang ang kanyang sinasakyang bus ng mga masasamang loob. Binitbit siya ng mga armadong lalaki na may nakakatakot na mga pagmumukha. Animo mga buwitreng gutom na nakakita ng karneng pag-aagawan sa katauhan niya. Nanganganib siyang malapastanganan. Subalit sa kabila ng takot ay hindi pinanghinaan ng loob si Rose. Dinala sya ng grupo sa kuta ng mga ito at ginawang bihag. Sa puntong iyon alam niyang nasa panganib ang kanyang buhay lalo na at natipuhan siya ni Horan ang mabagsik na pinuno ng mga bandidong dumukot sa kanya. Napasakamay siya sa pangangalaga ni Dimitri. Ang lalaking may mala-leon na lisik ng mata. Ngunit Imbis na mas lalong mangamba sa kaligtasan ay natagpuan niya ang sariling nais na mahulog sa mga bisig ng lalaking tulisan.

Sa kaarawan ng anak ko, ang asawa ko ay hiniling sa kanyang first love na sunduin ang anak namin sa bahay. Noong nagpupumilit akong tumanggi na payagan siyang umalis, nagkaroon ng malaking sunog sa hallway habang nag-aaway kami. Tinamaan ako ng mga bumabagsak na piraso ng nasusunog na kahoy, at nagsimulang tumulo ang dugo mula sa ulo ko. Pero, ang anak ko ay ligtas habang nakahiga sa ilalim ko. Ang asawa ko, na bumbero, ay iniligtas kami. Pero ang binigyan niya ang nag-iisang gas mask sa kanyang first love. “Mahina ang pangangatawan ni Miss Leia. Ama, pakiusap ilabas mo muna siya. Ma, hintayin mo na iligtas ka ng ibang mga bumbero!” Pinanood ko silang umalis habang nakangiti ako ng ng mapait. Mukhang pareho na nilang nakalimutan na may matinding asthma ako at ang katotohanang mamamatay ako dahil wala akong gas mask.

Ang anak ng first love ng tatay ko ay nagdusa sa heatstroke dahil iniwan ito sa sasakyan, kaya itinali niya ako sa galit at ikinulong ako sa loob ng kotse. Tinignan niya ako nang may labis na pagkamuhi at sinabing, “Wala akong malupit na anak na tulad mo. Manatili ka rito at pagnilayan mo ang sarili mo.” Nagmakaawa ako sa kanya, humingi ako ng kapatawaran sa kanya, at nakiusap na palabasin niya ako, pero ang nakuha ko lang bilang kapalit ay ang kanyang malupit na utos. “Maliban kung mamatay siya, walang sinong pwedeng magpalabas sa kanya.” Nakaparada ang kotse sa garahe. Walang makarinig sa akin kahit gaano kadaming beses akong sumigaw. Makalipas ang pitong araw, sa wakas ay naalala niya ako at nagpasyang palabasin na ako. Gayumpaman, wala siyang ideya na namatay na ako sa loob at hindi na muling magigising.