สวย

“ผึ้ง… นี่ลุงจอม” กวินทร์แนะนำภรรยาให้รู้จักกับลุงจอมซึ่งมีศักดิ์เป็นพ่อบุญธรรม “สวัสดีค่ะคุณลุง… ” น้ำผึ้งส่งลูกให้สามีอุ้ม ยกมือไหว้ชายร่างสูงใหญ่ ด้วยเขาเปลือยอก นุ่งเพียงกางเกงขาก๊วย ทำให้เห็นรูปร่างกำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม ลายสักรูปพญาเสือโคร่งที่อกยิ่งทำให้ชายผู้นี้ดูขรึมขลัง ใบหน้าหล่อเหลาคมคร้ามสะดุดตา ไม่ว่าจะมองมุมไหนมีความเป็นชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว

นิยายอีโรติก แนวโคแก่ ดราม่า เลิฟซีนจัดจ้าน ไม่มีนอกกายนอกใจ จบดี 1 มาลีญา ไฟราคะแผดเผาร่าง ความรักพราวพร่างเต็มหัวใจ 2 มาลาณี จมจ่อมในห้วงกามา โหยหาเพียงเธอแนบกาย 3 บุษบง ตอกตรึงเธอไว้ใต้กายา แผดเผาด้วยไฟกามาจนมอดไหม้ 4 บุษบัน นกน้อยในกรงสวาท นางทาสราคะบำเรอรัก

ถึงอาจะบอกว่าไม่ชอบกินเด็ก แต่หนูคนนี้เด็ดอาจะกินไหม?

ยอมเสียความบริสุทธิ์เพื่อแลกกับเงิน และของมีค่าเกือบ 20 ล้านบาทกะว่าถึงฝั่งจะชิ่งหนี ทว่าโชคชะตากลับเล่นตลกผลักให้เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้ง "ว่าไงเมียจ๋า มาหาผัวถึงที่เลยเหรอ" 'ซวยแล้วไง...โอ๊ยยยยย!'

‘กังสดาล’ สาวน้อยฝึกงานในบริษัทของประธานพ่อหม้ายในเครือสหพันธ์กรุ๊ป เธอรับจ้างวิวาห์ให้กับชายนิรนามผู้หนึ่งที่บังเอิญเจอกันที่สตูดิโอชุดแต่งงาน ‘วิชพันธ์’ ชายหนุ่มทายาทของประธานบริษัทในเครือสหพันธ์กรุ๊ป ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศมารับช่วงธุรกิจต่อของบริษัท เขาตกลงว่าจ้างสาวน้อยนางหนึ่ง ขณะที่เธอไปเป็นเพื่อนว่าที่เจ้าสาวซึ่งเป็นญาติในสตูดิโอแห่งนั้น เขากำลังวุ่นวายใจที่พ่อของเขาบังคับให้หาเจ้าสาวแต่งงานอย่างรวดเร็ว เพราะพินัยกรรมระบุถึงกำหนดว่าทายาทจะต้องแต่งงานให้ทันเวลา ไม่เช่นนั้นกิจการทั้งหมดจะตกไปอยู่กับคุณอาของเขา ซึ่งคุณย่าได้ระบุเอาไว้อย่างจงใจแกล้งคุณพ่อของเขาตั้งแต่แรก กังสดาลตกลงเซ็นสัญญาแต่งงานกับชายหนุ่มเพียงแค่วันเดียว โดยสัญญามีข้อกำหนดหากหากเธอผิดสัญญาจะถูกริบเงินคืนพร้อมดอกเบี้ย แต่แล้วด้วยใจซื่อบริสุทธิ์ของหญิงสาวที่ทำหน้าที่ภรรยาในนามให้กับชายหนุ่มตลอดเวลาตามข้อตกลง ได้กลายมาเป็นความรักที่มีต่อเธออย่างไร้เงื่อนไข เขาพยายามสลัดเธอออกไปจากหัวใจของเขา แต่ทำได้ยากยิ่งทั้งที่เขามีอีกคนที่ถือว่าหมาะสมซึ่งครอบครัวกำลังจับคู่ให้ก็ตาม กังสดาลไม่เคยคิดว่าชายหนุ่มจะเข้ามาจับจองหัวใจเธอได้ เธอแค่รับจ้างเป็นเจ้าสาวให้เขาเพียงในนาม แต่หัวใจเธอกลับร่ำร้องทั้งที่อยากไปให้ไกลแสนไกล

เมื่อความสัมพันธ์เดินมาไกลจนล้ำเส้นเกินกว่าคำว่า 'เจ้านายลูกน้อง' เรื่องราวนี้จะจบลงอย่างไร

"ขึ้นมานอนได้แล้วพราว มันจะสว่างยังมัวแต่ยืดยาดอาบน้ำเป็นชั่วโมงอยู่นั่นแหละ" สายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองยังไปเตียงไข่มุกเธอใส่เพียงผ้าขนหนูนุ่งกระโจมอก เดินออกมาจากห้องน้ำ ชุดที่ใส่ไปในงานวันเกิดของเพลงมีนานั้นถูกฉีกขาดด้วยน้ำมือของพี่ชายเพื่อนสนิทตัวเอง พราวมุกถอนหายใจจ้องมองหน้าคนปากร้ายที่นอนบนเตียง "ถอนหายใจแบบนี้อยากออกไปจากคอนโดในสภาพนี้หรือเปล่า หรืออยากโดนเอาอีก" "อะไรพราวก็ผิดไปหมดเลยนะคะ ขนาดคุณข่มขืนพราว พราวยังกลายเป็นคนผิด หาว่าอ่อยคุณ ทั้งๆที่ไม่ได้อ่อยอะไรคุณเลย" อะไรก็ผิดไปหมดจริงๆ เธอเป็นคนอ่อยเขาอยากได้เขา เธอไม่เคยได้อ่อยเขาเลย แต่ถามว่ามองไหมมองเพราะคุณเพลิงเขาหล่อมีเสน่ห์ยิ่งมองไกล้ๆยิ่งแล้วเลยไม่อยากละสายตาเหมือนมีมนต์สะกตดึงดูดไว้ ไม่รู้เขาเอาความหล่อมาจากไหนมากขนาดนี้ "ไม่จริงหรอกที่เธอไม่อยากได้กู รู้ว่าคิดยังไงพราว และกูไม่ได้ข่มขืนนะอย่าเข้าใจผิด การข่มขืนคือฝ่ายผู้หญิงต้องไม่ยอม แต่นี่เธออ้าขาให้กับฉันเอาง่ายๆ" เธอรู้สึกจุกในคำพูดของคุณเพลิง เขาว่าเธอง่ายไม่ได้และขัดขืนเหมือนโดนข่มขืนจริงๆแต่เธอนั้นไม่ได้ยอมตั้งแต่แรก

ลินลี่สาวออฟฟิศวัยสามสิบปี อยู่ๆก็พบว่าแฟนหนุ่มที่คบหากันมาถึงห้าปีนอกใจแอบคบหากับเพื่อนสนิทของตนเอง นางผิดหวังจนดื่มยาดองที่ร้านยาดองหน้าปากซอยบ้านตัวเองเพื่อประชดชีวิตจนเมามายหลับไป แต่พอตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าฟื้นขึ้นมาในกระท่อมไม้ไผ่เก่าๆอย่างที่เคยเห็นแต่ในละคร พร้อมกับเด็กชายคนหนึ่งตัวผอมเกร็งร้องเรียกตนเองว่าแม่ แถมยังมีสามีอีกหนึ่งคน แม้จะมีเค้าความหล่อเหลาแต่บัดนี้เขาขาหักนอนอยู่บนเตียง แถมยังทำท่ารังเกียจเดียจฉันท์และหมางเมินกับตนเองที่ขึ้นชืี่อว่าเป็นเม่ียของเขาแบบงง ๆ แต่ลินลี่ก็ไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรที่จะกลับไปยังโลกที่ตนเองจากมา แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าที่นั่นนางก็ไม่มีใคร ในเมื่อกลับไปยังไม่ได้ก็ต้องหาทางสู้กันสักตั้ง ……กับสามีที่อยู่ๆก็รู้ตัวว่ามี

ทำดีแทบตาย ว่านอนสอนง่ายเชื่อฟังแต่ผัว สุดท้ายกลับได้เพียงเซ็กส์ รางวัลปลอบใจความดีของเมียมีเพียงอย่างเดียวคือความฟินชั่วครั้งชั่วคราว ก็ยังรักอยู่ ก็รักมาตลอด แต่มันเริ่มไม่ไหวจะทน!

มันเหมือนมีลางสังหรณ์ ดาวเรืองรู้สึกกลัวผู้ชายคนนี้ขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ด้วยรับรู้ได้ว่ามีกระแสความร้อนแรงอันประหลาด วูบไหวอยู่เบื้องหลังดวงตาสีน้ำผึ้งชวนฝันของเขา ดวงตาที่อ่านไม่ออก เดาไม่ถูก… ว่าเขาจะมาไม้ไหน? นี่แค่วันแรกที่เจอหน้ากันเขาก็ทำท่าราวกับว่าเกลียดชังหล่อนมาแต่ชาติปางก่อน นี่กระมัง ที่ทำให้ป้านิ่มเตือนว่า ‘อยู่ให้ห่างคุณคมน์เอาไว้’ คุณคมน์ไม่เหมือนกับคุณราเมศซึ่งเป็นน้องชาย