Share

DANGEROUS LOVE : 09 (1/2)

last update Last Updated: 2025-06-02 21:33:57

เช้าวันต่อมา….

@สนามบินเชียงใหม่

ผมยืนพิงราวเหล็กกั้นตรงด้านหน้าจุดเช็กอินของสายการบินชื่อดัง สายตาจับจ้องไปที่เพื่อนรักตัวเองอย่างไม่ลดละ ขณะที่มันไม่ได้สนใจผมเลยสักนิด มัวแต่คุยกับพ่อแม่ผม มิเชล มิณและก็ไอ้ยูตะอย่างเอาเป็นเอาตาย ถ้าให้เดา คงไม่พ้นเรื่องฝากมันหิ้วนู่นนี่นั่นกลับมาให้นั่นแหละ แต่เรื่องนั้นไม่อยู่ในสมองผมเลย ณ เวลานี้ ที่ผมเอาแต่จ้องมันก็เพราะเรื่องยัยหนูเฌอตัวร้ายนั่นต่างหาก มันเปลี่ยนรสนิยมตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ปกติไอ้หมอมันคว้าแต่แม่เสือสาวทั้งนั้น แมวเชื่องๆ อย่างยัยหนูเฌอนั่น ทำอีท่าไหนวะ...ถึงได้รับสิทธิพิเศษจากไอ้หมอ

“ไอ้เฮีย!!!”

“อ๊ะ! ไอ้สัส!!! ตกใจหมด ตะโกนหาพ่อง”

ผมสะดุ้งโหยงพร้อมกับหันไปด่าไอ้น้องชายตัวดีเสียงลั่น จนคนละแวกนั้นหันมามองเป็นตาเดียว ก่อนผมจะลด volume เสียงลงให้ได้ยินกันแค่สองคนในประโยคถัดมา แต่ก็ยังไม่วายด่ามันอยู่ดี ไม่รู้แม่งเดินมาตอนไหน เข้ามาไม่ให้สุ้มให้เสียงเลย ไอ้น้องเวร!!! กูเกือบช็อกตาย

“อะๆๆ พ่อผม พ่อเฮีย คนเดียวกัน นู้นยืนอยู่นู่น อยากเจอเหรอ เรียกให้ป้ะ? พะ…” มันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทะเล้นปนกวนส้นตีน แล้วทำท่าเหมือนจะเรียกพ่อที่ยืนอยู่ไม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 21 (1/2)

    20:00 น.ตื้ดด ตื้ดดดดด[มีไรให้รับใช้ครับ คุณวาโยเพื่อนรัก]ผมเอามือถือออกจากหูทันทีที่ปลายสายพูดจบ เพื่อมาดูว่าใช่คนที่ผมต้องการจะโทรหาจริงๆ รึเปล่า ก็ถูกแล้วนี่หว่า มันทำเสียงเหี้ยอะไรของมันว่ะ แม่งกระดกลิ้นเล่นรอ.เรือตรงคำว่ารักซะกูขนลุกเลย แต่ผมยังไม่มีเวลาด่ามันในตอนนี้“มึงเช็กเดี๋ยวนี้เลยว่าเฌออยู่โรงพยาบาลไหม”[ทำไมวะ]“กูให้ถามรึไงห๊ะ! หาคำตอบให้กูเดี๋ยวนี้!!!”ติ๊ด!ปึงงงง“โธ่โว้ย! หายไปไหนนะยัยเด็กบ้า” ผมถีบประตูห้องยัยเด็กนั่นอย่างแรงพร้อมสบถออกมาเสียงดังลั่น ไม่สนใจด้วยว่าห้องข้างๆ จะได้ยินไหมหรือจะด่าผมยังไง ตอนนี้ผมคลั่งจนแทบจะเป็นบ้า นี่มันสองทุ่มแล้วนะ ยัยเด็กนั่นยังไม่กลับมาห้องได้ยังไงกัน ไหนบอกเลิกคลาสตั้งแต่บ่าย ที่สำคัญคือผมไม่มีอะไรที่จะติดต่อเธอได้เลย เพราะเธอเพิ่งเปลี่ยนเบอร์ ประวัติทุกอย่างก็ยังคงลงเป็นเบอร์เก่า เบอร์ที่เคยโทรเข้าหาผมก็เป็นเบอร์เก่า.........ครืดดดด…ผมเลื่อนสไลด์หน้าจอรับสายเพื่อนตัวเองอย่างไวพร้อมกับใจจดใจจ่อรอ

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 20 (2/2)

    Warayu Talk@สนามแข่งรถผมเดินควงกุญแจรถบวกกับผิวปากมาตามทางอย่างอารมณ์ดี ทำไมผมถึงรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ยัยเด็กบ้านั่นวะ ผมคิดว่า...คงจะชอบยัยหนูเฌอนั่นเข้าให้แล้วแน่ๆ ในหัวผมมีแต่ภาพเธอเต็มไปหมดโอ๊ะ!!“ไอ้สัส!!! ตกใจหมด มาทำเหี้ยอะไรแต่เช้าเนี่ยย”ผมสะดุ้งสุดตัว สติแตกกระเจิงไปเลย หุบยิ้มแทบไม่ทันพร้อมกับพ่นคำด่าออกมาเป็นชุดเมื่อเปิดประตูห้องทำงานเข้ามาเจอไอ้น้องเวร ที่ดีดตัวขึ้นนั่งจ้องหน้าผมอย่างจับผิดอยู่บนโซฟากลางห้อง แม่งเอ้ย!! กูเกือบช็อกแต่ประเด็นสำคัญคือมันน่าจะเห็นรอยยิ้มบนหน้าผมแล้วแน่ๆ และแม่งก็ต้องเสือกอยากรู้ชัวร์“ฮั่นแน่! ใครน้าทำให้เฮียกูอารมณ์ดีได้ขนาดนี้”นั่นไง...กูว่าแหละ ต่อมเผือกกระดิกเร็วฉิบหายและหน้าตาแม่งก็กวนตีนสุดๆ ซะด้วย“ไม่เสือก!!” ผมด่ามันแบบชัดถ้อยชัดคำแล้วเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกัน ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ ภายในเวลาไม่นานกลุ่มควันสีหม่นถูกพ่นออกมาจนฟุ้งไปหมด คงเป็นเพราะเมื่อคืนผมไม่ได้แตะมันเลยละมั้ง มีความรู้สึกโหย

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 20 (1/2)

    เช้าวันต่อมา….@มหาวิทยาลัย M“ขอบคุณนะคะ ที่มาส่งหนู”“อืม”ฉันไม่ลืมที่จะหันไปขอบคุณเฮียวาโยที่อุตส่าห์ขับรถมาส่งที่มหาลัยแต่ได้กลับมาแค่คำตอบรับสั้นๆ ห้วนๆ เท่านั้น ก็จะไปหวังให้เขาพูดอะไรกลับมาล่ะ ตั้งใจเรียนนะ ตอนเย็นจะมารับ งี้เหรอ หวังเยอะไปไหม เฌอนารีนนนน...เฮ้อออ ลมหายใจถูกพ่นออกมาอย่างแผ่วเบาพร้อมกับคอที่ตกลงโดยอัตโนมัติก่อนจะหันไปเปิดประตูรถ แต่…แกร่กกกฉันยังไม่ทันเปิดเลยนะ แล้วเสียงเปิดประตูนั้นก็ต้องเป็นของฝั่งคนขับซินะ“เฮียจะไปไหนคะ” ฉันรีบหันไปคว้าแขนเฮียวาโยอย่างถือวิสาสะก่อนเขาจะพาตัวเองลงจากรถ“ก็...”“ไม่ได้นะคะ เฮียห้ามลงไปนะ” ฉันไม่รู้หรอกว่าจุดหมายปลายทางของเขาคือที่ไหนเพราะฉันโพล่งแทรกขึ้นซะก่อน แต่ฉันไม่ยอมให้เขาลงไปยืนเฉิดฉายอยู่ท่ามกลางผู้หญิงพวกนั้นแน่ ขนาดแค่เปิดประตูรถไว้นะ เลด้าของพวกนางยังทำงานได้ดีไม่มีตกเลยสักนิด ทั้งๆ ที่มีฉันนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถอยู่แท้ๆ ไม่มีความเกรงใจบ้างเลยรึไงกัน ฉันกวาดสายตามอ

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 19 (2/2)

    ไม่ใช่แค่ไอจีหรอกนะที่แจ้งเตือนเด้งไม่หยุด แต่ไลน์ก็ไม่น้อยหน้าไปกว่ากัน ดีที่ฉันตั้งสั่นไว้ ไม่งั้นละก็...ไม่อยากคิดเลย หนวกหูตายแน่ แค่รูปนิดเดียวเอง ตื่นเต้นไรกันนักหนา อย่าว่า...แต่พวกนั้นเลย ฉันเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้พวกนั้นหรอก ฮึ่ยๆ โมเมนต์แบบนี้ไม่ได้มีกันง่ายๆ นะบอกก่อน แลดูบ้าผู้ชายจริงจังมาก ถ้าวันหนึ่งเขาหายไปจากชีวิตฉัน...ฉันต้องตายแน่ๆ เลย แต่มันยังมาไม่ถึง ช่างไปก่อนแล้วกัน ตอนนี้ฉันมีความสุขก็พอ….ครืดดด~ ครืดดดด~~โอ๊ะ!ฉันสะดุ้งโหยงพร้อมกับปล่อยมือถือที่อยู่ๆ มันก็สั่นจากสายเรียกเข้าของใครบางคนหลุดมือด้วยความตกใจป๊อกกโอ๊ยยย…และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือองศาที่มุมมือถือตกลงไปกระแทกนั่นคือใจกลางหน้าผากของคนบนตักพอดิบพอดี...ร่างหนาร้องลั่นด้วยความเจ็บก่อนจะดีดตัวขึ้นนั่งจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่องพลางยกมือขึ้นลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ“หนูขอโทษค่ะ เจ็บมากไหม หนูขอโทษ” ฉันรีบเอ่ยบอกเขาแบบร้อนรน แล้วเอามือขึ้นลูบรอยแดงตรงหน้าผากเขาเบาๆ อีกสักพักมันต้องปูดขึ้นเป็นลูกมะนาวแหงๆ แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจนี่นา แต

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 19 (1/2)

    ปังๆๆ สวบๆๆๆ ปัง ปัง หวืออออระหว่างที่ฉันกำลังทำหน้าที่แม่บ้านแม่เรือนอย่างขะมักเขม้นอยู่นั่น ทั้งเสียงปืน เสียงวิ่ง เสียงหวอก็ยังคงดังสนั่นหวั่นไหวลั่นห้อง ให้ตายเถอะ...นึกว่าล้างจานอยู่ในสนามรบก็ไม่ปาน แต่เสียงเหล่านั้นก็ไม่ได้ทำให้ฉันตกใจได้เท่ากับเสียงเอะอะโวยวายของคนหัวร้อนที่ควบคุมอยู่ในโลกของความเป็นจริงนี้หรอก“นั่นๆ กูโดนเข้าแล้วสัส ไอ้แม็กซ์ ไอ้เหี้ย มาช่วยกูก่อน”และยังไม่พอนะ….ยังคงมีเสียงเอะอะโวยวายของอีกหลายคนตามมาด้วย คาดว่าน่าจะประมาณสี่คนได้ถ้ารวมเฮียวาโยด้วยก็เป็นห้า คิดดูเหอะ...เล่นกันห้าคน แล้วคือเสียงทุกคนก็ดังประสานกันแบบ...เสียงในเกมนี่เบาไปเลย แล้วคือ...สารพัดสัตว์มาเดินป้วนเปี้ยนในห้องฉันเต็มไปหมดแล้วเนี่ย[ไอ้สัส!! กูก็จะตายแล้วเนี่ย ไอ้เหี้ยดิน เก็บหาส้นตีนอะไรนักหนาปืนอ่ะ มาช่วยพวกกูก่อน][อ้าววว เฮีย อ่อนเองอย่าพาลดิวะ]คือมันจำเป็นต้องจริงจังขนาดนี้ไหม ฉันเช็ดไม้เช็ดมือหลังจากทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยพลางเหลือบตามองคนหัวร้อนที่นั่งหน้ายุ่งเป็นยุงตีกันอยู่บนโซฟา ท่าทางกระฟัดกระเฟียดสุดๆ สายตายั

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 18 (2/2)

    ไม่นานรถก็เคลื่อนมาจอดหน้าเจคลีน ความจริงจะเรียกตลาดสดก็ได้นะ แต่มันคือซูเปอร์มาเก็ตที่รวมของสดทุกอย่างไว้ในห้องแอร์ แตกต่างจากตลาดสดนิดหนึ่ง ถ้าเป็นคนทำกับข้าวกินเองจะต้องรู้จักที่นี่เป็นอย่างดีเลยแหละ ฉันเองก็มาแทบจะทุกวัน แต่เฮียวาโยเคยมาเดินที่แบบนี้ด้วยเหรอ อย่างเขาจำเป็นต้องมาจ่ายตลาดเองด้วยเหรอฉันเหลือบมองคนที่กำลังจะเปิดประตูลงจากรถด้วยความสงสัย และเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาหันกลับมามองฉันเหมือนกัน ความจริงฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจความหมายสักเท่าไหร่ แต่คิดว่า...เขา คงจะอยากด่าฉันว่านั่งบื้ออะไรอยู่ ทำไมไม่ลง แน่ๆ เลย ฉันต้องเซฟตัวเองก่อน รีบหันกลับมาปลดเข็มขัดนิรภัยของตัวเองแบบรีบๆ แล้วเปิดประตูลงจากรถเดินตามแผ่นหลังกว้างนั่นไปทันที คนอะไร...ดุชะมัดฉันสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อจู่ๆ มือหนาของเฮียวาโยก็เอื้อมมาสอดเข้าใจกลางฝ่ามือฉันแล้วออกแรงบีบน้อยๆ พอให้มันไม่หลุดจากกัน ขาฉันหยุดกึกทันทีจ้องไปที่มือของเราสองคนแบบอึ้งๆ ก่อนจะเงยหน้ามองคนตัวสูงที่ยืนหันข้างให้ฉันในจุดที่อยู่ห่างเพียงช่วงแขน“ขาสั้น เดินช้าชะมัด” เขาพูดขึ้นพลางส่ายหน้าไปมาแบบหงุดหงิด แล้วสา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status