----------
...นิยายของวาววา...
...
“แม่! ถ่ายรูปให้หนูหน่อย” วาววาร้องเรียกเสียงใส พร้อมยื่นมือถือให้แม่ของเธอถ่ายรูปเธอกับวิวสวยที่บ้านพักตากอากาศของเชนทร์ที่เขาใหญ่นี้
ด้วยความตั้งใจอยากให้อันนาและครอบครัวได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ เชนทร์จึงเชิญทุกคนมาที่บ้านพักตากอากาศส่วนตัว ซึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติอันงดงาม มีทั้งไร่องุ่นเขียวขจีและขุนเขาสูงตระหง่าน
“เข้ามาชมด้านในก่อนสิครับ”
เชนทร์เอ่ยเรียกอันนาที่ยืนยิ้มมองดูพ่อแม่และวาววาผลัดกันถ่ายรูปกันอย่างมีความสุขอยู่ที่สวนทางเข้าหน้าบ้าน
“ได้ค่ะ”
อันนาส่งยิ้มให้เชนทร์ก่อนที่จะเดินตามเขาเข้าไปด้านในบ้าน
บ้านพักตากอากาศสไตล์โมเดิร์นผสมผสานความหรูหราและธรรมชาติ ตั้งอยู่บนทำเลที่เงียบสงบในเขาใหญ่ มีไร่องุ่นส่วนตัวรายล้อม สวนหน้าบ้านตกแต่งอย่างสวยงาม และภายในบ้านตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง
“ทางนี้ห้องนั่งเล่นครับ คุณน่าจะชอบที่นี่ เพราะสงบเหมาะกับการอ่านหนังสือมากๆ เลย” เชนทร์กล่าว
ห้องนี้ตกแต่งอย่างสวยงาม วิวจากหน้าต่างที่มองเห็นสีเขียวของต้นไม้และภูเขา ทำให้อันนารู้สึกสดชื่นและผ่อนคลายเป็นอย่างมาก เธอเดินสำรวจห้องไปเรื่อยๆ จนสายตาไปสะดุดเข้ากับเปียโนตัวสวยตั้งอยู่มุมห้อง
“คุณเล่นเปียโนได้ด้วยเหรอคะ?” สายตาหวานกลมโตของอันนาจ้องมองเชนทร์ด้วยความสนใจ
“ได้สิครับ แล้วคุณล่ะเล่นเป็นไหม?” เชนทร์ถามคนรักของเขากลับ
อันนาส่ายหน้าเชิงปฏิเสธเบาๆ
“เล่นไม่เป็นหรอกค่ะ ท่าทางจะยากน่าดู...เพราะเล่นทีเดียวสองมือเลย”
“ผมสอนเพลงง่ายๆให้ อยากลองเล่นดูไหมครับ?”
อันนาพยักหน้ารับอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะนั่งลงตรงหน้าเปียโน เชนทร์ค่อยๆ อธิบายโน้ตเพลงให้เธอฟังทีละขั้นตอน อันนาจ้องมองเชนทร์ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความชื่นชม มือทั้งคู่สัมผัสแป้นเปียโนเบาๆ เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นพร้อมกับความสุขจากความรักของทั้งสอง...
...
..
----------
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เชิญค่ะ” วาววากล่าวเมื่อมีเสียงคนเคาะประตูห้องทำงานของเธอ
มีนาเลขาสาวสวยประจำตัวของวาววาเดินเข้ามาพร้อมถุงกระดาษเคลือบพลาสติกเรียบหรูสีดำติดโลโก้ R ร่วมสิบถุง
“คุณปวิธมาถึงแล้วนะคะคุณวา ตอนนี้อยู่ห้องรับรองแล้วฝากของทั้งหมดนี้มาให้คุณวาด้วยค่ะ”
วาววาจ้องมองถุงกระดาษในมือของมีนา สีหน้าของเลขาสาวที่ดูเหนื่อยล้าบ่งบอกได้ว่าของด้านในต้องเป็นของที่มีน้ำหนักพอสมควรเลยทีเดียว
“ขอบคุณค่ะ วางตรงนี้เลยก็ได้ค่ะ ดูท่าทางแล้วน่าจะหนัก” วาววากล่าวพลางเดินไปช่วยมีนาจัดแจงสิ่งของที่เธอถือมาให้วางเข้าที่บนพื้น
เธอเปิดถุงออกอย่างระมัดระวัง และต้องประหลาดใจเมื่อเห็นของที่อยู่ด้านใน...ขวดไวน์และแก้วไวน์จากงานเปิดตัว Rewat Legacy ที่เธอเพิ่งไปร่วมงานมา
“โอโห เล่นใหญ่จริงๆ” เธอบ่นพึมพำ สายตามองของที่ระลึกจากงานร่วมสิบถุงตรงหน้า เสียงของเชนทร์ก็แว่วเข้ามาในหัวในวันที่เขาบอกกับเธอว่า “เดี๋ยวให้คนเก็บไว้ให้สิบชุดพอไหม!?”
วันนี้ Zenith Mall และ Rewat Legacy มีประชุมเรื่องโปรเจค วาววาเร่งฝีเท้าเดินไปยังห้องรับรองที่ปวิธและผู้ติดตามของเขาสองคนรออยู่แล้ว เธอเข้าไปทักทายด้วยความสุภาพ
“สวัสดีค่ะคุณปวิธ” วาววากล่าวทักทาย “ขอโทษที่ให้รอนานนะคะ”
"สวัสดีครับคุณวาววา ไม่เลยครับ ผมและทีมเพิ่งมาถึงไม่นาน" ปวิธตอบ "คุณราเชนทร์ฝากไวน์มาให้คุณวาววานะครับ เลขาของคุณวาววาน่าจะนำไปให้แล้ว"
“ขอบคุณมากค่ะ” วาววากล่าวด้วยรอยยิ้ม แต่ตอนนี้เธอยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเชนทร์ ทำให้เธออดสงสัยไม่ได้ “ว่าแต่...วันนี้คุณปวิธมากับทีมสองคนเหรอคะ?”
“ครับ ถ้าคุณวาววากำลังจะถามถึงคุณราเชนทร์ วันนี้เขาติดธุระเลยไม่ได้มาด้วยครับ”
วาววาพยักหน้าตอบเบาๆ เธอรู้ดีว่าธุระที่ว่าคงหนีไม่พ้นเรื่องตามหาอันนาแน่นอน
การประชุมร่วมระหว่าง Zenith Mall และ Rewat Legacy เกี่ยวกับโครงการศูนย์การค้าใหม่ที่โคราชดำเนินไปอย่างราบรื่น และเพื่อเป็นการสานสัมพันธ์ที่ดีขึ้น
ทาง Rewat Legacy ได้มีกำหนดการพาทีมงานของ Zenith Mall ไปเยี่ยมชมสวนองุ่นและโรงผลิตไวน์ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ พร้อมกันนี้ก็จะนำเสนอแผนงานสำหรับศูนย์การค้า Zenith Mall สาขาใหม่ที่โคราชด้วย
ในวันนัดหมายที่สำคัญ วาววา วีวี่ และทีมผู้บริหารระดับกลางก็เดินทางมาถึง Rewatland Resort รีสอร์ทสุดหรูที่ตั้งอยู่บนเนินเขาสูง ท่ามกลางธรรมชาติที่โอบล้อม
รีสอร์ทสไตล์โกธิคตกแต่งอย่างอบอุ่นเรียบง่าย ทำให้ผู้มาเยือนรู้สึกผ่อนคลายราวกับได้ชาร์จพลังชีวิตกลับคืนมา และที่พิเศษไปกว่านั้น รีสอร์ทยังตั้งอยู่ติดกับสวนองุ่นอีกด้วย
เลขาส่วนตัวของปวิธเดินนำทางวาววาและวีวี่มายังหน้าบ้านพักของเชนทร์ ทั้งสองมองสำรวจสวนหน้าบ้าน ในท่ามกลางความเงียบ จู่ๆ เสียงทุ้มนิ่งกล่าวทักทายพวกเธอดังขึ้นจากระเบียงชั้นสอง
“ยินดีต้อนรับครับ”
เชนทร์ในชุดเสื้อสเวตเตอร์สีดำ ยืนเท้าทางมองลงมา วาววาและวีวี่ที่ยืนอยู่ด้านล่างต่างเงยหน้ามองขึ้นไปด้วยความสงสัย โดยเฉพาะวีวี่ที่ดูจะงุนงงเป็นพิเศษเพราะไม่เคยเจอเชนทร์มาก่อน
ปวิธก้าวเท้าเดินออกมาจากด้านในบ้านเพื่อรีบมาต้อนรับแขกคนสำคัญพร้อมกล่าวทักทาย
“สวัสดีครับคุณวาววา คุณวีวี่ ยินดีต้อนรับครับ”
“สวัสดีค่ะ / สวัสดีค่ะ” วาววาและวีวี่กล่าวทักทายปวิธกลับด้วยรอยยิ้ม
“คุณเชนทร์มาพอดีเลยครับ คุณวีวี่น่าจะเพิ่งเคยพบครั้งนี้เป็นครั้งแรก ผมขอแนะนำให้รู้จักเลยนะครับ” ปวิธกล่าวพร้อมผายมือไปยังด้านหลังของวาววาและวีวี่ที่มีเชนทร์ยืนอยู่
วาววากับวีวี่หันกลับไปมองเชนทร์ที่ยืนอยู่ข้างหลัง
วาววาพอจะเดาได้ว่าเขาคงกระโดดลงมาจากระเบียงชั้นสอง แต่วีวี่กลับดูงุนงง เธอเพิ่งเห็นเชนทร์ยืนอยู่ที่ระเบียงเมื่อครู่ แล้วทำไมเขาถึงมาอยู่ข้างหลังพวกเธอได้เร็วจัง
“นี่คือคุณราเชนทร์ ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของ Rewat Legacy ครับ” ปวิธกล่าวบอกวีวี่ด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันมาที่เชนทร์ “คุณเชนทร์ครับ...นี่คือคุณวีวี่จาก Zenith Mall พี่สาวคุณวาววาครับ”
เมื่อได้ยินคำว่า 'พี่สาว' จากปากปวิธ รอยยิ้มมุมปากของวาววาเผยให้เห็นถึงชัยชนะที่เธอกำลังลิ้มรส สายตาที่บอกเป็นนัยว่า 'เห็นไหม ฉันบอกแล้วไงว่าพี่วีวี่คือพี่สาวของฉัน ไม่ใช่อันนา'"
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
“ยินดีเช่นกันค่ะ”
เชนทร์และวีวียื่นมือออกไปสัมผัสกันเบาๆ ทำความรู้จักกันอย่างเป็นทางการ
“คุณวาววา คุณวีวี่ครับ เชิญตามน้องพนักงานไปที่ห้องพักได้เลยนะครับ พักผ่อนให้สบายๆ อีกสักครู่ เดี๋ยวผมพาชมไร่องุ่นกับโรงผลิตไวน์” ปวิธแนะนำอย่างเป็นกันเอง
คฤหาสน์หลังงามมูลค่าร้อยล้านหลังนี้ดูราวกับหลุดมาจากเทพนิยาย เชนทร์ก้าวออกมาจากประตูบ้านกว้าง สัมภาระของเขาถูกคนขับรถนำไปเก็บไว้บนรถที่จอดรออยู่ด้านนอก พร้อมสำหรับการเดินทางในวันนี้ในจังหวะเดียวกัน เสียงฝีเท้าของใครบางคนกำลังเดินเข้ามาใกล้ เขาหันไปมอง เห็นอันนาเดินเข้ามาพอดี เธอยิ้มทักทายเล็กน้อย“สวัสดีค่ะคุณเชนทร์”“สวัสดีครับ”อันนาเฝ้ามองคนขับรถที่กำลังวุ่นวายอยู่กับสัมภาระของเชนทร์ อยู่ที่ท้ายรถ“คุณเชนทร์กำลังจะออกไปข้างนอกเหรอคะ?”“ครับ”“ขนของไปเยอะแบบนี้ สงสัยไปค่อนข้างนานเลยใช่ไหมคะ?” อันนาถามด้วยความสุภาพ“น่าจะประมาณสองสามอาทิตย์ครับ”ความรู้สึกเสียดายฉายชัดในแววตาของเธอ เมื่อนึกถึงวันที่ไม่ได้เจอเขาบ่อยเหมือนเคย“อ่อ คุณเชนทร์คะ... พอดีฉันทำขนมมาฝากหนูใบบัว" อันนากล่าวพร้อมยื่นถุงขนมมาใ
วาววาในฐานะผู้บริหารการตลาดกำลังเตรียมตัวสำหรับการประชุมสำคัญที่กำลังจะมาถึง แต่ในใจกลับว้าวุ่นไม่หาย เหตุการณ์ในวันที่เธอได้พบกับหญิงสาวคนนั้นที่มีลักษณะภายนอกตรงกับอันนาในนิยายที่เธอเขียนทุกประการยังคงวนเวียนอยู่ในหัวแม้ว่าเธอจะเป็นผู้บริหารที่แข็งแกร่ง แต่ความรู้สึกกังวลที่เกิดขึ้นในใจตอนนี้กลับทำให้เธอรู้สึกอ่อนแอแสงแดดยามสายสาดส่องลงบนใบหน้าคมสันของเชนทร์ ขณะที่เขานั่งอยู่ในสวน ในมือถือถ้วยกาแฟไว้ ดวงตาคู่สีน้ำตาลอ่อนธรรมชาติมองขึ้นไปยังท้องฟ้าสีคราม ก่อนจะยกถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบช้าๆเสียงฝีเท้าเบาๆดังขึ้นมาจากประตูทางเข้าบ้าน เขาหันไปมองด้วยความสงสัยเล็กน้อย หญิงสาวร่างโปร่งสวมเดรสเรียบง่ายก้าวเข้ามา สายตาของทั้งคู่ปะทะกันเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่เธอจะก้มศีรษะลงเล็กน้อย ยิ้มอย่างสุภาพเพื่อกล่าวทักทายเชนทร์ยิ้มตอบกลับคุณครูอันนา ความรู้สึกคุ้นเคยมันคืบคลานเข้ามาในใจ ทำให้เขาต้องหยุดคิดทบทวนตัวเอง หรือจะเป็นเพราะในอดีตที่เขาหมกมุ่นอยู่กับการตามหาอันนาที่มีเชื้อสายลูกครึ่งและเป็นบรรณารักษ์เป็น
วันพักร้อนที่วาววาวางแผนไว้ว่าจะใช้เวลาพักผ่อนอย่างสบายๆ กลับต้องเริ่มต้นด้วยการวิ่งรอกเข้าออฟฟิศเพื่อจัดการงานด่วนด่วนที่เข้ามาแม้ว่าเธอจะอยากจะขี้เกียจอยู่บนเตียงนุ่มๆ แต่ความรับผิดชอบก็ผลักดันให้เธอต้องลุกขึ้นมาทำงานจนเสร็จสิ้น ก่อนจะขับรถตามโลเคชั่นที่เชนทร์ส่งให้เธอมา“ฉันมาถึงแล้วนะ”ทันทีที่วาววาจอดรถถึงจุดหมายก็กดโทรศัพท์หาเชนทร์เพื่อแจ้งให้เขาทราบ ไม่นานนัก ประตูรั้วก็ค่อยๆ เลื่อนเปิดออกอัตโนมัติ เผยให้เห็นสวนสวยที่ร่มรื่นและน้ำพุกลางวงเวียนที่พ่นละอองน้ำระยิบระยับ สวนดอกไม้หลากสีสันเบ่งบานสะพรั่งต้อนรับเธอเข้าสู่บ้านหลังใหญ่รถที่ขับโดยวาววาจอดนิ่งสนิท เธอค่อยๆ ก้าวลงจากรถและเงยหน้ามองขึ้นไปยังตัวบ้าน ร่างสูงสง่าของเชนทร์เดินลงมาจากบันไดอย่างช้าๆ ด้านข้างมีแม่บ้านหนึ่งคนในชุดกระโปรงสีฟ้ายืนคอยต้อนรับวาววาเงยหน้ามองบ้านหลังใหญ่นี้ที่เคยปรากฏในจินตนาการของเธอผ่านนิยายที่เธอเขียน ความหรูหราอลังการของทุกตารางนิ้วทำให้เธออ้าปากค้างไปเลยทีเดียว
ยามค่ำคืนแสนสงบ แสงดาวระยิบระยับแข่งกันบนผืนฟ้าสีดำสนิท มีเพียงเสียงคลื่นที่ซัดเข้าฝั่งเป็นจังหวะทำให้ค่ำคืนนี้ดูอบอุ่นใบหน้าหล่อเหลาสไตล์ตะวันตกยิ้มอย่างมีความสุขที่ได้ฉลองวันเกิดโดยผู้หญิงคนที่เขารักคนนี้เป็นคนจัดการและดูแลทุกอย่างจนทำให้ในค่ำคืนนี้ดูสมบูรณ์แบบที่สุดดินเนอร์ริมทะเลเต็มไปด้วยบรรยากาศโรแมนติก วาววายิ้มร่า ขณะเดินเข้าที่พักไปหยิบเค้ก แต่ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกถึงฝ่ามืออบอุ่นโอบรอบเอวเบาๆ เมื่อหันไปสบตาเชนทร์ หัวใจก็เต้นรัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก“ขอบคุณสำหรับวันนี้นะครับ ผมมีความสุขที่สุดเลย” เขาโน้มตัวลงหอมแก้มเธอพร้อมกับกระซิบขอบคุณเบาๆที่ข้างหู“ฉันดีใจนะที่คุณชอบ” วาววาตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มที่สดใส “ปะ...ไปกินเค้กกัน ร้านนี้อร่อยนะฉันชิมแล้ว”“อร่อยจริงเหรอ?” เขาถามในขณะที่ยังไม่คลายกอดจากเธอ “ขอลองชิมหน่อยสิ”วาววาหยิบช้อนเล็กขึ้นมาเตรียมจะตักเค้กให้เขา แต่ก็ถูกร่างสูงจู่โจมกอดเธอจากด
“ผมถึงแล้วนะ”เชนทร์ก้าวลงจากรถคันหรูที่เพิ่งมาส่งเขา ทันทีที่เท้าสัมผัสพื้นรีสอร์ท เขาก็รีบโทรบอกวาววา สายตามองไปยังตัวอาคารที่เงียบสงบ ด้านในยังคงมืดมิดราวกับไม่มีใครอยู่คนขับรถของเขานำกระเป๋าใบเล็กวางให้เขาที่หน้าประตูทางเข้ารีสอร์ทนี้ ก้มหัวให้เล็กน้อยก่อนจะขับรถออกไป ทิ้งให้เชนทร์ยืนอยู่คนเดียวในความมืด“เดินเข้าไปรอด้านในได้เลย อีกไม่นานฉันก็จะถึงแล้วเหมือนกัน” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นบนใบหน้าสวยของวาววาขณะที่โกหกเขาไปอย่างหน้าตาเฉย เพราะแท้จริงแล้วเธอแอบอยู่ด้านใน แทบจะอดใจไม่ไหวที่จะเห็นสีหน้าของเขาเมื่อพบกับเซอร์ไพรส์ที่เตรียมไว้เชนทร์ผลักประตูเข้าไปในห้องที่มืดสนิท ทันใดนั้น เสียงเพลง Happy Birthday ก็ดังขึ้นจากความมืด
หลังจากทุ่มเททำงานหนักมาตลอดช่วงที่พ่อแม่ของผู้บริหารสาวไฟแรงอย่างวาววาไปทริปต่างประเทศ ในที่สุดวันนี้ท่านเจ้าของศูนย์การค้าก็กลับมาทำงานเสียทีวาววาลาพักร้อน และแทบทนรอไม่ไหวที่จะได้ตื่นสายๆ นอนขดตัวอยู่บนเตียง แล้วลืมเรื่องงานไปสักพัก..สายลมทะเลพัดโชยมาปะทะใบหน้าของวาววา ทำให้เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที อันที่จริงเธอวางแผนพักร้อนเพราะรู้ว่าใกล้จะถึงวันสำคัญอย่างวันเกิดของเชนทร์เลยอยากที่จะเซอร์ไพรส์เขาหลังจากใช้เวลาตัดสินใจอยู่นาน ในที่สุดวาววาก็เลือกที่พักริมทะเลแห่งนี้ ด้วยคำแนะนำของมิเกลเพื่อนรักวาววาและมิเกลยืนคุยกันอย่างสนุกสนานริมชายหาด พลางยืนมองเหล่าพนักงานที่กำลังเตรียมงานอย่างขะมักเขม้นด้วยความตื่นเต้น และเธอหวังว่าทุกอย่างจะออกมาสมบูรณ์แบบ“เตรียมขนาดนี้ฉันนึกว่าแกจะขอคุณราเชนทร์แต่งงาน” มิเกลแซวหยอก“วันเกิดก็พอค่ะเพื่อน!” วาววาหัวเราะเบาๆ “ยังไงก็ขอบใจแกนะ ที่พักสวยมากเลย แถมยังลดราคาให้เหลือครึ่งเดียวอีก