แชร์

The contract สัญญาป่วนชวนมารัก
The contract สัญญาป่วนชวนมารัก
ผู้แต่ง: มี่เยี่ยน

ตอนที่1 บทนำ

ผู้เขียน: มี่เยี่ยน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-26 14:26:35

บทนำ

“...ฉันชอบเธอ”

“อะไรนะ”

“ริสา ฉันรู้ว่าเธอได้ยิน”

“กฤษณ์ แน่ใจนะว่านายไม่ได้เป็นไข้” คาริสาหัวเราะกลบเกลื่อน พร้อมกับยื่นมือออกไป ทำท่าจะแตะหน้าผากของเด็กหนุ่มเพื่อวัดไข้

“ไม่เอาน่า ฉันกำลังจริงจังนะ” กฤษณ์เบี่ยงศีรษะหลบหลังมือของคนตัวเล็ก ใบหน้าคมดูเคร่งเครียด ไม่มีแววล้อเล่นสักนิด ท่าทางแบบนี้ทำให้เด็กสาวที่นึกว่าเพื่อนแกล้งนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ

ผ่านไปเกือบสองนาที คาริสาถึงได้เอ่ยปากทำลายความเงียบระหว่างพวกเขาสองคน “แต่เราเพิ่งจบ ม.ปลาย เองนะ อนาคตก็ไม่รู้จะเป็นยังไง ให้มาคิดเรื่องมีแฟนตอนนี้...ฉันว่าเร็วไปสิบปี”

“ได้...สิบปี”

“...” คาริสารู้สึกเหมือนตนเองตามอะไรไม่ค่อยทัน

“ถ้าสิบปีฉันยังไม่เปลี่ยนใจ แล้วเธอยังไม่มีใคร เรามาแต่งงานกัน” พอมองใบหน้าเกลี้ยงเกลาที่เหมือนจะมีเครื่องหมายคำถามแปะเอาไว้กลางหน้าผาก กฤษณ์จึงขยายความให้ด้วยเสียงดังฟังชัด

แต่นั่นกลับทำให้ดวงตาที่กลมโตอยู่แล้วเบิกกว้างขึ้นอีก

คาริสาไม่รู้ว่าคนตรงหน้าเป็นบ้า หรืออ่านนิยายน้ำเน่ามากเกินไปกันแน่ แต่นัยน์ตาสีนิลคมเข้มที่ฉายแววจริงจังกลับทำให้เธอไม่กล้าหัวเราะ

“ได้...ถ้าถึงวันนี้ในอีกสิบปีข้างหน้า แล้วฉันยังไม่มีใคร ก็จะรับนายไว้เป็นเจ้าบ่าว” คาริสายิ้มตอบ แต่ในใจไม่เชื่อสักนิดว่าอีกฝ่ายจะรอตนเองได้นานถึงสิบปี ดีไม่ดีไปเจอน้องใหม่ที่มหาวิทยาลัยก็ลืมเธอแล้ว

“งั้นรอตรงนี้เดี๋ยว ห้ามไปไหนนะ” ว่าแล้วร่างสูงก็แล่นไปยังอาคารเรียนด้วยความเร็วราวสัญญาณอินเทอร์เน็ตระดับ 4G

ผ่านไปสิบนาที เด็กหนุ่มที่หายตัวไปก็วิ่งกลับมา พอมาถึงก็ดึงสาวน้อยที่ยืนรอเขาจนขาแข็งไปยังม้าหินที่อยู่ไม่ไกล หลังจากปล่อยมือ ก็คลี่กระดาษขนาดเอสี่จำนวนสองใบลงบนโต๊ะ แล้วล้วงปากกาออกมาจากกระเป๋าเสื้อวางไว้เคียงกัน

“อะไรของนาย” คาริสามองกระดาษสลับกับใบหน้าที่กำลังยิ้มร้ายของกฤษณ์อย่างงุนงง

“สัญญาแต่งงานไงล่ะ” เด็กหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“สะ...สัญญาอะไรนะ” ดวงตาของคาริสาเบิกกว้างเป็นหนที่สองของวัน คิดไม่ถึงว่ากฤษณ์จะมาไม้นี้

“สัญญาแต่งงานไงล่ะ พูดปากเปล่าจะไปมีน้ำหนักอะไร เดี๋ยวเธอบอกว่าจำไม่ได้ ฉันก็แย่น่ะสิ”

“เอางี้จริงดิ”

“เออ...เอางี้แหละ”

สาวน้อยตวัดหางตาใส่เด็กหนุ่มอย่างรำคาญทีหนึ่ง ก่อนคว้าปากกาลูกลื่นมาเซ็นชื่อตนเองลงไปในกระดาษอย่างขอไปที จากนั้นก็มองอีกฝ่ายเซ็นชื่อจนเสร็จ

“สัญญาฉบับนี้มีสองใบ ต่างคนต่างเก็บไว้ หลังจากครบกำหนดสัญญา หากอีกหนึ่งปีให้หลังไม่มีใครทวงถาม สัญญาฉบับนี้ถือว่าสิ้นสุด” เด็กหนุ่มร่ายข้อตกลงราวกับนักกฎหมายที่เธอเคยดูในซีรีส์สืบสวนสอบสวน

“จ้า...ตามนั้น ดิฉันจะรอคุณชายกฤษณ์มาทวงสัญญานะเจ้าคะ” คาริสาจีบปากจีบคอ ทำเสียงสูงเลียนแบบตัวละครในซีรีส์ย้อนยุคที่ดูเมื่อคืน

“ถึงเวลาฉันมาจริง ๆ เธออย่าคิดเบี้ยวก็แล้วกัน”

ดิ๊งดะดิ๊ง ดะดิ๊ง...

พรึบ!

เสียงนาฬิกาปลุกดึงคาริสาออกจากความฝัน เธอเอื้อมมือไปคว้าสมาร์ตโฟนพลางใช้ปลายนิ้วกดลงบนคำว่า “ปิด” เพื่อหยุดเสียงเพลงที่ดังแสบแก้วหูนั่นทันที ในที่สุดห้องก็กลับคืนสู่ความสงบ

พอความง่วงงุนทุเลาเบาบาง คาริสาก็หวนคิดถึงความฝันที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ในวันจบการศึกษาชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย

หลังจากวันนั้น เธอเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศ ส่วนกฤษณ์ต้องย้ายตามบิดาซึ่งดำรงตำแหน่งเอกอัครราชทูตไปยังประเทศอังกฤษ จึงไม่ได้เข้าศึกษาที่เดียวกันตามที่ตั้งใจไว้ตั้งแต่แรก

เพียงเท่านี้กระดาษแผ่นนั้นก็ไม่มีความหมายอะไรแล้ว

คาริสาครุ่นคิดพลางมองไปยังกรอบรูปบานใหญ่ที่เธอตกแต่งไว้อย่างน่ารัก ภายในนั้นอัดแน่นไปด้วยความทรงจำในวันวาน เสื้อนักเรียนสีขาวที่ถูกขีดเขียนคำอวยพรและคำอำลาในวันปัจฉิมนิเทศ รูปถ่ายของนักเรียนชั้น ม.6/4 ดอกไม้ที่เธอได้รับในวันนั้น รวมไปถึงกระดาษเอสี่แผ่นหนึ่งที่ลงลายมือชื่อของเธอกับเด็กหนุ่มในความฝัน

คาริสาหัวเราะพลางส่ายศีรษะน้อย ๆ ในขณะที่มองกระดาษซึ่งถูกเขียนขึ้นเมื่อสิบปีก่อนแผ่นนั้น

สัญญานี้จะเป็นจริงได้อย่างไร ในเมื่อระยะทางห่างไกลไม่ใช่สิ่งเดียวที่เป็นอุปสรรค

แม้ใครต่อใครจะกล่าวว่าโลกทั้งใบถูกย่อลงด้วยพลังของสิ่งที่เรียกว่าโซเชียลมีเดีย

ต่อให้พวกเขาสามารถพบหน้ากันได้ผ่านวิดีโอคอล รับรู้เรื่องราวความเป็นไปของอีกฝ่ายผ่านไทม์ไลน์ของแอปพลิเคชันดังที่ขึ้นต้นด้วยตัวอักษร F ก็ตาม แต่ในโลกของความเป็นจริง ทั้งสองต่างมีสังคมของตัวเอง ดังนั้นนอกจากกดไลก์และคอมเมนต์ใต้รูปถ่ายหรือสเตตัสทั้งหลาย พวกเขาก็แทบไม่ได้พูดคุยเรื่องอื่น ๆ เหมือนสมัยเป็นเพื่อนร่วมชั้น

“ตอนนี้นายก็คงคิดว่ามันตลกเหมือนกันใช่ไหม” คาริสามองหน้าเด็กหนุ่มในรูปถ่ายแล้วพึมพำเบา ๆ

นี่ก็ผ่านไปสิบปีแล้ว คนก็อยู่ไกล ต่อให้ตอนนี้เธอและเขาต่างยังไม่มีคนรู้ใจ แต่สัญญาเด็กเล่นแบบนั้น ใครจะคิดเป็นจริงเป็นจังกันเล่า

คาริสาคิดว่าความเป็นไปได้ที่เขาจะกลับมานั้นน้อยมาก เธอเองก็ไม่ควรไปคิดเป็นจริงเป็นจังกับเรื่องที่ผ่านมานานแล้ว จึงสะบัดศีรษะเบา ๆ เพื่อไล่ความคิดออกไป ทว่าจู่ ๆ ก็มีอีกความคิดแวบเข้ามา

แต่ถ้าพ่อคุณดันบ้าดีเดือดกลับมาทวงสัญญาเข้าจริง ๆ เธอจะทำอย่างไร

เซย์เยส? หรือเซย์โน?

บ้าน่าริสา นี่เธอชักจะฟุ้งซ่านมากไปแล้ว

คาริสายกมือขึ้นเขกศีรษะตัวเองเบา ๆ เพื่อเรียกสติ แล้วลงความเห็นว่าตัวเองคงดูซีรีส์เกาหลีมากเกินไปจนเก็บเอาไปฝัน...

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่55 มันจะเจ็บมากไหม

    “อร่อยปะ” เขาถามพลางยักคิ้วให้เธออย่างกวน ๆ แต่มือทั้งสองข้างเริ่มสาละวน กับการบีบคลึงหน้าอกคัพบีของเธออย่างมันเขี้ยว“ไอ้พี่คินบ้า!” เธอสบถ เนื่องจากไม่รู้สึกเลยว่าตัวเองอร่อย“เดี๋ยวเถอะ เป็นเด็กเป็นเล็กหยาบคายกับพี่ได้เหรอ” เขาส่งเสียงดุพร้อมกับใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บี้ยอดอกสาวแล้วดึงแรง ๆ เป็นการลงโทษที่เธอพูดไม่เพราะ “อือ...ปาล์มขอโทษค่ะ อ๊า...” ปาริมาสะดุ้ง แอ่นอกจนตัวโค้งไปตามแรงดึงของเขา“ดีมาก...เด็กดี” คิรากรค่อย ๆ ลูบศีรษะของปาริมาเหมือนที่เคยทำ แต่ดวงตาที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาทำเอาคนมองสะท้านไปทั้งกาย“พี่คิน ปาล์มกลัว มันจะเจ็บมากไหมอ่ะ” เธออ่านนิยายมาหลายเรื่อง และทุกครั้งที่นางเอกถูกเปิดซิง เช้ามาเหล่านักเขียนทั้งหลายก็มักจะบรรยายว่านางเอกได้รับบาดเจ็บตรงน้องสาว และที่แน่ ๆ มันต้องมีเลือดออก“ไม่ต้องกลัว แค่ทำตามที่พี่บอก รับรองว่าปาล์มจะสุขจนลืมเจ็บไปเลย”“แต่...แต่ว่า...ไอ้นั่นของพี่คิน เหมือนจะใหญ่มากเลยนะคะ” เธอไม่มั่นใจเท่าไหร่ว่าจะรับท่อนเอ็นที่เต้นตุบ ๆ อยู่บนหน้าท้องของเธอไหว ขนาดตอนนี้มันยังไม่เข้าไป ก็พาดยาวมาจนเกือบจะเลยสะดืออยู่รอมร่อ “ปาล์ม...จะฉีกไหม” ‘ฉี

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่54 ปรนเปรออย่างเต็มอกเต็มใจ

    “อืม...” คนถูกถามเพียงครางเครือ แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสยิวกาย หรือต้องการตอบคำถามของอีกฝ่ายกันแน่แต่คิรากรหรือจะสน เขาถือว่าปาริมาตอบตกลงให้เขากลืนกินเธอได้ทั้งเนื้อทั้งตัวเรียบร้อยแล้ว“อ๊า...” ร่างบางสะดุ้ง เมื่อปลายลิ้นร้อนปาดลงบนยอดสีชมพู แล้วดูดดึงสลับตวัดเลียไปบนตุ่มไตที่แข็งสู้ปากและลิ้นอย่างชำนิชำนาญ ส่งผลให้ร่างบางบิดเร่าพลางแอ่นอกขึ้นรับการปรนเปรออย่างเต็มอกเต็มใจปาริมาสอดนิ้วเข้าไปใต้กลุ่มผมสีดำคลับก่อนขยำขยี้เพื่อคลายความทรมาน เห็นเธอตอบสนองดังนั้นชายหนุ่มจึงสลับไปดูดดึงยอดเต้าอีกข้าง แล้วเริ่มต้นทำให้เธอร้องครางอย่างอดรนทนไม่ไหวอีกครั้ง“โคตรอร่อยเลย”เมื่อดูดกลืนทรวงเต้าจนพอใจ เขาถึงได้ละอุ้งปากออกจากความอวบอิ่ม แต่การลิ้มชิมเพียงเท่านี้จะไปพอเติมเต็มความโหยหิวในอารมณ์ได้อย่างไรคิรากรจรดริมฝีปากพรมจูบดวงหน้าไล่ลงมาตามซอกคอและลาดไหล่อีกครั้ง ทว่าคราวนี้ชายหนุ่มไม่ลืมที่จะประทับตราไว้เป็นหลักฐานว่าอาณาเขตเหล่านี้ถูกตนเองครอบครองไว้หมดแล้ว เขายิ้มอย่างพอใจเมื่อมองรอยสีกลีบกุหลาบปรากฏบนผิวขาวราวน้ำนมของเธอ แต่กลับไม่หยุดเคลื่อนศีรษะลงต่ำไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงใจกลางความเป็

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่ 53 ลองรักก็ลอง

    “หึ ถ้าไม่กล้าจริง ๆ ก็อย่าไปพูดแบบนี้กับผู้ชายทีไหนอีกนะ วันนี้พี่จะถือว่าเราไม่ได้พูดอะไรแล้วกัน”คิรากรคิดว่าอีกฝ่ายคงถูกคำพูดของเขาทำให้ตกใจจนไม่กล้าซ่าอีกแล้ว จึงยันแขนขึ้นตั้งท่าจะผละออก “เดี๋ยว!” ปาริมาผุดลุกขึ้นตามเขา ก่อนโผเขาหาคิรากรอย่างแรง ทั้งสองล้มลงบนฟูกอีกครั้ง ทว่าคราวนี้ร่างอรชรกลับทาบทับอยู่บนกายเขา “ทียายทิชาอะไรนั่นยังลองได้ ทำไมปาล์มจะลองบ้างไม่ได้ล่ะ” ว่าแล้วเธอก็ก้มลงงับริมฝีปากบางทีกำลังเผยอขึ้นจากความตกใจของเขาทีหนึ่งอย่างว่องไวแม้จะถูกคนที่แอบชอบมานานจู่โจม แต่คำพูดของเธอไม่ชวนให้คนดีใจสักนิด มีอย่างที่ไหน ทำอย่างกับเขาเป็นหนุ่มโฮส คิดอยากจะลองรักก็ลอง“นี่เราเห็นพี่เป็นตัวอะไรเนี่ย” เขาถามอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย“เห็นเป็นพี่ชายข้างบ้าน ที่ไม่ได้แปลว่าพี่ชายข้างบ้านไงละ”พอได้ยินประโยคซึ่งสาว ๆ ที่ชอบอ่านนิยายใช้จำกัดความพระเอกที่มีสถานะอื่นมาก่อนจะเป็นคนรัก หัวใจของคิรากรก็เหมือนจะพองโตขึ้น ความรู้สึกคับข้องใจเมื่อครู่ลดน้อยถอยลงจนเกือบเป็นศูนย์ ขอแค่เธอพูดมาว่าคิดกับเขามากกว่าฐานะนั้น ต่อให้คืนนี้เธอทำไปเพราะความเมาเขาก็จะ...“แล้วแปลว่าอะไรล่ะ” ชายหนุ่มถา

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่52 ลอง...ได้เหรอคะ?

    คิรากรมองหญิงสาวที่เมาหลับอยู่บนเบาะข้างคนขับอย่างไม่รู้สึกรู้สา เมื่อชั่วโมงก่อน ตอนที่เห็นรูปปาริมายิ้มหวานซบอกอธิป หัวใจของเขาก็ร่วงลงไปถึงตาตุ่ม นึกว่าตนเองเผลอประเคนเธอเข้าปากเสือร้ายไปแล้ว โชคยังดีที่ไอ้เพื่อนบ้าสองคนนั่นแค่จะยั่วให้เขาทนไม่ไหวจนต้องออกไปตามคนกลับมาน้องเขาน้อยใจอะไรมึงไม่รู้ ไปเคลียร์กันเอาเองนะ นี่คือสิ่งที่กฤษณ์บอกก่อนที่เขาจะอุ้มคนตัวเล็กออกมาจากผับโดยไม่แคร์สายตาใครตลอดทางนอกจากบ่นว่า “ใช่สิปาล์มมันไม่มีประสบการณ์ จะไปทำให้คนชอบได้ยังไง” กับ “ทุกอย่างเป็นเพราะพี่คินคนเดียว” นอกเหนือจากนั้นเขาก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก เลยยังไม่รู้ว่าเขาไปทำอะไรให้เธอเสียใจ จนต้องออกไปดื่มเหล้าท่ามกลางเสือสิงห์กระทิงแรดเหล่านั้นตามลำพังแต่จะเพราะสาเหตุอะไรก็ตาม ตอนนี้สิ่งที่เขาควรทำ คือพาหญิงสาวเข้าไปนอนในบ้านให้เรียบร้อยคิรากรลงจากรถแล้วอ้อมไปยังฝั่งข้างคนขับ จากนั้นก็แงะปาริมาออกมาจากเบาะ หญิงสาวร่างเล็กลอยวืดขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขนคนตัวโตอย่างง่ายดายเนื่องจากครอบครัวของพวกเขาเป็นเพื่อนบ้านกันมานมนาน หลังจากบิดามารดาของปาริมาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน มารดาของ

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่ 51 หนึ่งชั่วโมงก่อน

    หนึ่งชั่วโมงก่อนหลังจากถูกเพื่อนรักเทนัดกะทันหัน ปาริมาที่สั่งเหล้ากับมิกเซอร์มารอเลยนั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะเพียงลำพัง ไหน ๆ เธอก็ต้องการมากินเหล้าแก้กลุ้ม เลยคิดว่าจะดื่มอีกสักหน่อยแล้วค่อยกลับ ยังไงที่นี่ก็เป็นร้านอาหารกึ่งผับที่ค่อนข้างมีระดับ ลูกค้าส่วนใหญ่ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นเลือดร้อน แต่เป็นคนทำงาน บางครั้งหากโชคดีก็อาจจะเจอซูเปอร์สตาร์อีกด้วย เธอจึงค่อนมั่นใจในเรื่องความปลอดภัย โดยไม่รู้เลยว่า ไม่ว่าจะเป็นสถานที่แบบไหนก็อันตรายกับผู้หญิงที่ดื่มจนเมามายคนเดียวอยู่ดีหลังจากปาริมาดื่มไปได้สักระยะหนึ่ง ชายหนุ่มทั้งหลายที่แอบชำเลืองมองมาทางเธอบ่อยครั้งเพื่อดูสถานการณ์ เริ่มมั่นใจแล้วว่าหญิงสาวหน้าตาสะสวยในชุดเดรสสั้นสีขาวรัดรูปมาดื่มเหล้าคนเดียวในแวดวงคนนิยมย่ำราตรี ต่างก็รู้กันดีว่าสาเหตุที่ทำให้ผู้หญิงมาดื่มเหล้าเพียงคนเดียวมีอยู่ไม่กี่อย่าง บางคนอกหักจึงใช้เหล้ามอมเมาตัวเองให้ลืมความเจ็บปวด บางคนก็มาหาความสุขชั่วข้ามคืน จะมีส่วนน้อยที่มาหาลูกค้ากระเป๋าหนักที่นี่ ดังนั้นชายหนุ่มหัวใจเสือทั้งหลายจึงต่างจับจ้องนางฟ้าชุดขาวด้วยแวววาดหวังอย่างไม่ปิดบังทว่าคนที่แทบไม่เคยมาสถานที่แบบนี้คนเ

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่50 ตัน เครียด กินเหล้า

    [ไอ้เชี่ยคิน มึงออกมาหากูเดี๋ยวนี้เลย] คนที่ปลายสายไม่รอให้คนรับกล่าวทักทาย ก็รีบบอกจุดประสงค์ที่โทรมาอย่างรวดเร็ว“ทำไมกูต้องถ่อไปหามึงคร๊าบ...ไอ้เชี่ยธรรม์” คิรากรตอบกลับเพื่อนรักดีกรีพระเอกเบอร์หนึ่งอย่างอธิปด้วยน้ำเสียงยียวน[นาน ๆ กูจะว่างที มึงไม่คิดจะออกมาสังสรรค์กับเพื่อนบ้างหรือไงวะ วันนี้ไอ้กฤษณ์ยังหนีเมียมา แล้วจะขาดมึงได้ยังไง]“เชิญพวกมึงตามสบายเหอะ คืนนี้กูมีนัดไลฟ์สดชดเชยที่ไม่ได้ลงคลิปใหม่มาสองสามวันกับน้องทิชา” เกมเมอร์หนุ่มพูดไปตั้งโปรแกรมไป[เกมอะเล่นเมื่อไหร่ก็ได้ปะวะ ยังไงแฟน ๆ ก็รอมึงได้อยู่แล้ว แต่ถ้าคืนนี้มึงไม่ออกมา มึงอาจจะเสียใจก็ได้]“เสียใจเชี่ยไร กูไม่ได้เงี่ยน”[ปากดีไปเหอะมึง]“ปกติมึงก็ไม่เคยมีปัญหานี่หว่า หนนี้ทำไมเร้าหรือจังวะ”[ก็ไม่มีอะไรหรอก บังเอิญกูเจอน้อง...น้องอะไรนี่แหละ นึกชื่อไม่ออกว่ะ แต่จำได้ลาง ๆ ว่าน่าจะเป็นคนที่มึงเคยแนะนำกูให้รู้จักตอนงานวันเกิดมึง]“มึงเลยต้องชวนกูออกไปให้ได้เนี่ยนะ” คิรากรคิดว่าอธิปคงอยากใช้เขาเป็นสะพานไปหาสาวสวยที่หมายตา ถึงได้ตื้อไม่เลิก[ตอนนี้น้องคนนั้นเหมือนจะเมา ๆ แล้วว่ะ หนุ่ม ๆ โต๊ะอื่นงี้มองกันตาเป็นมัน กูเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status