บทที่ 13

Latest chapter

• ปราบพยศหงส์   บทที่ 74

  “ก็มันร้อนหนิ” “ที่ร้อน ไม่ใช่เพราะอากาศใช่ไหม” เขายิ้มมุมปาก รู้ว่าเธอต้องการอะไรแค่ไม่กล้าเริ่มก่อนเท่านั้น ส่วนเขายังคงรักษาสัญญาได้ดีเขาจะไม่ทำอะไรเธอ ตราบใดที่เธอไม่พร้อม “หมายถึงอะไรคะ” “ป่าว นอนเถอะ” เขาสวมกอดเธอไว้แน่นก่อนจะหลับตาลง “พลึ๊บบบ” ร

• ปราบพยศหงส์   บทที่ 73

  “ความจริงคือ....ฉันแอบชอบเธอมาตั้งนานแล้ว หลงรักเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ขี้แย ร้องไห้ขี้มูกโป่งทุกวัน ก็อย่างว่า ฟังดูเหมือนตลก ใครจะไปคิดว่าหลงรักเด็กคนนี้ได้ที่สำคัญเธอยังเด็กมากๆ ได้เจออีกทีตอนอายุ 14 ที่ญี่ปุ่น ได้อยู่กับเธอในวันหิมะแรกด้วย โคตรมีความสุขเลย ตอนนั้นเธอกำลังโตเป็นสาวเห็นครั้งแรกแอบตกใจ

• ปราบพยศหงส์   บทที่ 72

  “ใช่ครับ ปราบพยศหงส์ได้สำเร็จแล้ว หงส์เป็นหงส์ที่สง่างาม ทั้งแข็งและแกร่งในเวลาเดียวกัน เธอมีความยุติธรรมตัดสินทุกอย่างบนความถูกต้อง ถ้าพ่อยังอยู่ต้องภูมิใจในตัวเธอมากๆ ” “ป๊าคะ ปราบไม่ได้พยศหงส์สำเร็จนะคะ หงส์ต่างหากที่พยศปราบ” “ปราบพยศหงส์ต่างหาก” “หงส์ พยศ ปรา

• ปราบพยศหงส์   บทที่ 71

  “คุณหมอคะ คนไข้ที่ถูกแทง เป็นยังไงบ้างคะ” ทันทีที่หมอเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน หงส์รีบวิ่งหน้าตั้งเข้าไปถามไถ่อาการทันที เธอคาดหวังว่าจะได้ยินคำตอบที่ทำให้สบายใจ “หมอเสียใจด้วยนะครับ คนไข้เสียเลือดไปเยอะ หมอช่วยเต็มที่แล้วไม่สามารถยื้อชีวิตได้จริงๆ” แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิดหงส์ไม่อยากเชื่อ

• ปราบพยศหงส์   บทที่ 70

  “มาขอฉันทำไม ถ้าเขาอยากไปก็เชิญ” หงส์แสดงสีหน้าท่าทางไม่พอใจแต่ต้องรีบเก็บอาการ “ว่าไง จะไปอยู่กับฉันไหม” ชุนถาม ปราบคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ถ้าเธอไม่ต้องการฉันแล้ว ก็ไม่รู้จะอยู่ทำไม” หงส์อ้าปากค้าง ทำตาโต ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากเขา ไหนก่อนหน้าบอกว่าอยากอยู่กับเธอนักหนา ยอมกร

• ปราบพยศหงส์   บทที่ 69

  “คนใจร้าย” เขาต่อว่าเธอ ทั้งที่คำนั้นมันควรหลุดออกจากปากเธอไม่ใช่เขา “ใครกันแน่ที่ใจร้าย” หงส์กัดฟัน แววตามีความโกรธแค้น “ถ้าพี่ตายไป หงส์จะเสียใจไหม” เขาถาม “ไม่” พูดจบเธอสะบัดแขนเขาออกอย่างไร้เยื่อใย ก่อนจะเดินจากไปไม่หันกลับมา ปราบได้แต่มองดูแผ่นหลังผู้หญิงที่เ