Share

EP 3/7 ซ่อนรัก

last update Last Updated: 2025-05-24 12:42:16

“เธอคิดว่าเล่นอะไรอยู่ เพื่อนของเธอไม่ใช่คนขี้เหร่นะ ความสัมพันธ์หลังการเดตมันอาจพัฒนาก็ได้ แล้วเธอล่ะ เธอ...”

เวนิสายิ้มเศร้าๆ

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันคงทำได้แค่อวยพรให้คนที่ฉันรักที่สุดยังไงละคะ”

“เฮอะ! เธอนี่เหลือเชื่อจริงๆ คิดได้ยังไงเนี่ย” เขาอยากจะบ้าตาย

“เพื่อนฉันเป็นคนดีนะคะ พี่อาจชอบเธอจริงๆ ก็ได้”

ศศินเสยผมแรงๆ เหมือนมีหินก้อนใหญ่ถ่วงหัวใจเอาไว้จนหนักอึ้ง

“ไม่มีทาง ฉันชอบชีวิตอันสงบราบเรียบเหมือนเดิมของฉัน ฉันจะไม่เปิดใจให้ผู้หญิงคนไหนเด็ดขาด คอยดูต่อไปก็แล้วกัน”

รอยยิ้มบางๆ แต่งแต้มที่มุมปากของเวนิสา ถ้าเป็นอย่างนั้นค่อยเบาใจหน่อย มันคงกระอักกระอ่วนใจพิลึกหากวันหนึ่งศศินคบกับรวีกานต์จนถึงขั้นแต่งงาน ในขณะที่เธออาจตั้งท้องลูกของเขา ลูกที่ไม่ได้เกิดจากความรัก มันคงเป็นอะไรที่ยิ่งกว่าคำว่าลำบากใจ

“พี่คะ ความรักน่ะ ไม่มีวันรู้หรอกว่ามันจะมาเมื่อไหร่ พอได้รักแล้ว พี่จะเลิกรักง่ายๆ ไม่ได้หรอกนะคะ ความรักเป็นสิ่งที่ชั่งตวงวัดไม่ได้ก็จริง แต่ไม่ใช่ว่ามันไม่มีอยู่จริงไม่ใช่เหรอ สักวันหนึ่งเมื่อพี่มีความรัก พี่ก็แค่เปิดใจเท่านั้นเอง แล้วพี่จะรู้ว่าโลกของคนมีความรักมันมีความสุขแค่ไหน”

“เพ้อเจ้อ...”

“อูย...” คนสวยครางดังๆ

“อะไรอีกล่ะ”

“หนาวขาจริงๆ ฮือ...”

ศศินกลอกตามองฝ้าเพดาน ถอนหายใจเฮือกๆ ก่อนจะตบแรงๆ ยังที่นอนทางฝั่งซ้าย

ป้าบๆๆ

“มานี่...มานอนนี่”

“อ่า...จะดีหรือคะพี่ขา...” ทำเป็นถามตามมารยาท แต่หอบหมอนมาปีนขึ้นเตียงผู้ชายให้ไว

“เฮอะ...ยังจะกล้าถามนะ” บ่นว่าแล้วจัดการปิดโคมไฟ ก่อนจะพลิกกายหันหลังให้อย่างระอา ไม่ได้รำคาญแม่ตัวแสบหรอกนะ แต่เพราะเนื้ออุ่นๆ ของเจ้าตัวต่างหาก เวนิสาเป็นสตรีที่มีสิ่งยั่วใจชายครบถ้วน ทั้งความสวย ความขาว น่ารักแบบไร้เดียงสา แถมหื่นอีกต่างหาก ใครได้มานอนร่วมห้องกับหล่อนคงต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการหักห้ามใจ อย่างเช่นเขาในตอนนี้เป็นต้น

“พี่?”

“หืม...”

“หลับยังคะ”

“ถ้าหลับจะขานรับเหรอ” ตอบแล้วโยนหมอนข้างมาคั่นกลางไว้ แบ่งอาณาเขตกลายๆ

คนสวยนอนตะแคงเข้าหาเจ้าของห้อง เฝ้ามองแผ่นหลังกว้างในระยะห่างเพียงศอกเดียว อยู่ใกล้กันขนาดนี้แต่เธอกลับไม่มีสิทธิ์เอื้อมมือโอบร่างเขา ไม่มีสิทธิ์แตะต้องตัว ไม่มีสิทธิ์กอด แต่เธอ...มีสิทธิ์รักใช่ไหม

“คุยกันก่อนสิ ยังไม่ง่วงเลย”

“แต่ฉันง่วงแล้ว”

“ไม่อยากคุยกับฉันเหรอ ฉันเป็นตัวภาระ เป็นตัวปัญหาสำหรับพี่ละสิ”

“ใช่”

“โอ๊ยพี่ ฉันประชด ไม่ได้ให้ตอบ!” คนสวยมีเคือง พลิกกายนอนหงายแล้วเริ่มเล่าเรื่องของตัวเอง

“ฉันเป็นลูกคนเดียว จบบริหารแต่อยากเป็นเชฟเลยไปเรียนเพิ่มอย่างจริงจัง และมาเปิดโรงเรียนสอนทำอาหารในที่สุด อ้อ...ฉันมีร้านเบเกอรี่ร้านหนึ่งที่ห้าง V&V มีเพื่อนรักสองคนชื่อรวีกานต์ กับเจ๊หวาน กะเทยร่างหมี มีบ้านที่อยู่กับสองคนนั้น ออกเงินสร้างด้วยกันบนที่ดินของฉัน และฉันมีแม่ที่ฉันรักและฉันก็รักแม่มากๆ อืม...อะไรอีก อ้อ...ฉันคิดว่าชาตินี้จะไม่แต่งงาน ถ้าไม่ใช่กับคนที่ฉันรักและเขารักฉัน และที่สำคัญที่สุด ฉันกลัวความสูงมาก...แค่นี้แหละ”

ศศินฟังแล้วอมยิ้ม หล่อนลืมบางเรื่องไปหรือเปล่า เรื่องความเยอะของหล่อนนั่นไง

“เธอเรื่องมาก เรื่องเยอะ แถมหื่นด้วย” เขาว่า

“อ๊ะๆ นอนด้วยกันแค่คืนสองคืนรู้นิสัยฉันแล้วเหรอ ฮั่นแน่...หรือว่าจะตกหลุมรักน้องละคะคุณพี่...” พูดแล้วทำหน้าเคลิ้มฝัน

ศศินพลิกกายมาหา ใช้มือตบหน้าผากเวนิสาแรงๆ

ป้าบ!

“โอ๊ย...พี่!”

“ละเมอเหรอ ฉันไม่ตกหลุมรักผู้หญิงง่ายๆ หรอก ไม่ว่าเธอหรือใครทั้งนั้น”

“เอ...หรือว่าพี่ชอบผู้ชายคะ”

“นี่!”

“อา...ร้อนตัวด้วยแฮะ สงสัยจะจริง”

หวืด!

หมอนข้างถูกขว้างทิ้งด้วยมือของศศิน เขาดึงเวนิสาเข้ามาหา หล่อนตื่นตระหนกทว่าไม่ได้ขัดขืน เขาคร่อมร่างหล่อนไว้ด้วยกายแกร่งแห่งชาย สองมือเขากดข้อมือน้อยจมฟูกหนา ดวงตาเจ้าเล่ห์จ้องหล่อนผ่านแสงสลัว

“จะทำอะไรคะ”

“คิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ เธอต้องการมากไม่ใช่เหรอ”

“แต่ว่า...รอบเดือนฉันยังไม่หมดนะ หรือพี่จะฝ่าไฟแดง” คนสวยหาทางบ่ายเบี่ยง การมีเซ็กซ์ในวันนั้นของเดือนมันคงไม่น่ารื่นรมย์สักเท่าไหร่

“งั้นก็อย่ายั่วโมโหฉัน ขอร้อง!”

หญิงสาวพยักหน้าหงึกๆ ดึงข้อมือน้อยจนหลุดจากพันธนาการ เวลาศศินโกรธเคืองก็น่าหวั่นเกรงเหมือนกัน เหมือนไม่ใช่พี่ศศินคนดีที่เห็นทุกอย่างเป็นมวลอากาศ ปกติแล้วเขาจะไม่สนใจสิ่งรอบกายเท่าใดนัก นี่นับว่าเป็นความแปลกใหม่เพราะเธอดันยั่วโมโหเขาได้ในเรื่องนี้

ชายหนุ่มพลิกกายกลับไปนอนหงายเช่นเดิม ต้องปรับแอร์ให้อุณหภูมิต่ำลงเพราะรู้สึกถึงความร้อนในร่าง ยิ่งเวนิสามานอนใกล้ยิ่งรู้สึกร้อนจนอยากไปกระโดดสระว่ายน้ำให้รู้แล้วรู้รอด

“พี่คะ”

“อะไร”

“ถ้าเกิดว่าความสัมพันธ์ของพี่กับตะวันพัฒนาจริงๆ ฉันขออะไรสักอย่างได้ไหม”

“ว่ามาก่อนสิ” เอ่ยออกไปอย่างว่าง่าย ไม่ใช่อะไรหรอก แค่อยากนอนจริงๆ เสียที เวนิสาชวนคุยอยู่นั่น

“ฉันขอร้องไม่ให้พี่กับตะวัน เอ่อ...มีอะไรเกินเลย จนกว่าฉันจะท้อง หรือไม่ก็จนกว่าจะผ่านสามเดือนตามที่เราตกลงกันไว้จะได้ไหมคะ”

“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ถ้าเธอคิดว่าฉันกับรวีกานต์อาจสานต่อความสัมพันธ์กันได้ ฉันก็จะเก็บช่วงเวลานั้นไว้ในคืนแต่งงาน ไม่ทำอะไรสิ้นคิดเหมือนเธอหรอก อ้อ...จำไว้ด้วยนะ ที่ฉันยอมตกลงทำเรื่องบ้าๆ นี้ เพราะเห็นแก่มนุษยธรรมล้วนๆ ไม่ได้พิศวาสอะไรเธอเลย จำเอาไว้ด้วยล่ะ”

เวนิสาหน้าจ๋อย ย้ำถึงเหตุผลอยู่นั่นแหละ คนฟังก็เจ็บเป็นนะคะคุณพี่

“ค่ะ ฉันทราบแล้ว ฝันดีนะคะพี่” บอกเขาเสียงอ่อย กำลังใจที่พกมาร่อยหรอลงอีกระดับแล้ว การแอบรักเขาอยู่ห่างๆ น่าจะดีกว่าการมาอยู่ใกล้แล้วได้ฟังวาจาทำร้ายจิตใจแบบนี้ ไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลย แม่ดาวพระศุกร์เอ๋ย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พระจันทร์สองใจ   ตอนพิเศษ จูบนี้คือสัญญา

    ตอนพิเศษจูบนี้คือสัญญา__________ห้าปีผ่านไปไวเหมือนนิยาย หน้าร้อนปีนี้เวนิสาพาครอบครัวและเพื่อนรักมาพักผ่อนหย่อนใจที่เกาะชื่อดังทางภาคใต้ ด้วยพุงป่องๆ ของการตั้งครรภ์เข้าเดือนที่ห้าของเธอ ทำให้ศศินไม่อนุญาตให้นั่งเครื่องออกนอกประเทศ ทริปวันหยุดสุดหรรษาเลยตกลงปลงใจที่เกาะแห่งหนึ่งในไทยนี่เอง ในยามนี้ปลายภูและรวีกานต์ คงกำลังรำลึกความหลังเมื่อครั้งแต่งงานกันใหม่ๆ คงพากันเดินจูงมือดื่มด่ำคลื่นลมที่ชายทะเล ส่วนเจ๊หวานอาสาดูแลเด็กๆ ให้ ช่างเป็นทริปที่สุขีเกินจะกล่าวจริงๆ“อืม...ถอดหน่อยๆ ไม่ไหวแล้ว...”เวนิสาอ้อนพ่อของลูกอยู่ที่บาร์เครื่องดื่ม ศศินในชุดที่นุ่งเพียงกางเกงขาสั้น สวมเสื้อลายดอกไม่ติดกระดุม อวดแผงอกล่ำๆ ยั่วใจศรีภรรยา เขายังพยายามบ่ายเบี่ยงด้วยว่าตอนนี้เพิ่งเที่ยงเท่านั้น“ไม่เอา เดี๋ยวชาวบ้านเห็น ไปดูลูกก่อนดีกว่านะคะคนดี” ศศินอ้อนเมีย พยายามดึงมือที่กำลังลูบไล้แผงอกเขา ขนาดท้องอยู่ยังหื่นได้ใจนะแม่ตัวแสบ“ไม่เอา พี่อ่า...เมื่อคืนน้องจูนก็งอแง น้

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/4 คำสัญญาจากพระจันทร์

    ในค่ำคืนที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกน้ำค้าง แลเห็นดวงดาราน้อยใหญ่ประปราย ณ ที่ตรงนั้นท่ามกลางหมอกหนาและดาราพร่างพราว พระจันทร์ดวงใหญ่กำลังอวดโฉมสีเหลืองนวลตาเวนิสากับกลุ่มเพื่อนนั่งสังสรรค์กันอยู่ บนระเบียงดูดาวเหนือหลังคาเรือนพัก พวกเขาปูเสื่อลงนั่ง มีผ้าห่มคนละผืน มีเครื่องดื่มวางตรงหน้าทั้งขนมขบเคี้ยวมากมาย เสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุขกระจ่างอยู่บนใบหน้าของทุกคน ตั้งแต่หัวค่ำกระทั่งค่อนคืนเมื่อเบียร์มากกว่าหนึ่งโหลถูกเทใส่กระเพาะน้อย ไม่นานหลังจากนั้นเจ๊หวานก็สลบเหมือด รวีกานต์กับปลายภูอาสาพยุงร่างหมีของเจ๊ลงไปส่งที่ห้องพัก แน่นอนว่าเพื่อนสาวของเวนิสาไม่ได้ขึ้นมาที่ระเบียงดูดาวอีก ตอนนี้จึงเหลือเพียงแม่ดาวพระศุกร์คนงามกับพ่อพระจันทร์ดวงโต“อืม...ทีนี้ก็ไม่มีก้างขวางคอแล้วเนาะ”ศศินว่าแล้วขยับไปหาเวนิสา พาร่างหล่อนนอนลง ใช้ผ้าห่มของตัวเองห่มทับทั้งสองร่างอีกชั้นหนึ่ง เขามองขึ้นไปบนฟ้า ท่ามกลางหมอกหนายังแลเห็นดาวพระศุกร์ขึ้นเคียงข้างดวงจันทร์ เขาเผยรอยยิ้มละไม“พี่ยิ้มอะไรคะ”“ฉันน่ะ...เหมือนคนโง่แ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/3 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เจ๊หวานพยักหน้าเข้าใจ หากเปรียบผู้ชายเป็นของกินได้ ก็แสดงว่าผ่าน เพราะคนเราก็ยังต้องกินเพื่อความอยู่รอด อย่างน้อยรวีกานต์ก็ไม่ต้องทนง่วงอีกต่อไป เพราะมีม็อคค่าปั่นให้ซดทั้งคืน!“แล้วหล่อนละยะแม่ดาวพระศุกร์ ผู้ชายของหล่อนเป็นยังไง”เวนิสาถอนหายใจเฮือกๆ ศศินนั่นหรือ ยังไงดีล่ะ“ก็ดี...พอมองย้อนกลับไป ก็จำได้ว่าเวลาลำบาก เขาก็คอยดูแล คอยปลอบโยน คอยให้กำลังใจ คอยเป็นเพื่อนคู่คิด แม้ว่าความเจ้าอารมณ์ของเขาจะทำให้ฉันอยากจับเขาลงทอดในกระทะก็เถอะ เขาน่ะ ปากร้ายแต่ใจดี บางครั้งการกระทำกับคำพูดก็สวนทาง เรื่องนี้ฉันต้องทำใจให้ชิน”“แล้วไงยะ ก็โอเคในเรื่องนั้น แล้วเรื่องแซ่บล่ะ แซ่บมะ” เจ๊หวานยิ้มหื่นๆวนิสาหรี่ตามอง นึกว่าเธอจะไม่กล้าตอบหรือ เธอไม่ใช่แม่แสงตะวันผู้เหนียมอายนะ“แซ่บเว่อร์ค่าเจ๊! ฮ่าๆๆๆ”“อ๊ายยย!!!”เจ๊ร้องระงมเพราะถูกใจ เหล่าคนงานและสองหนุ่มเมืองกรุงฯ หันมามองทางพวกเธอ ปลายภูโบกมือใส่รวีกานต์ ส่งยิ้มหวานให้กันอย่างข้าวใหม่ปลามันที่แรกรักน้ำต้มผักยังหวานอยู่ ส่วนศศ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/2 คำสัญญาจากพระจันทร์

    เวนิสาหรี่ตามอง ริมฝีปากเหยียดเป็นเส้นตรง “มาปิดให้ไว!”“คร้าบ! ปิดเดี๋ยวนี้คร้าบ!” ศศินจำต้องเดินรอบเตียงเพื่อมาปิดโคมไฟให้แม่ของลูก เอาเถิด จัดมาเสียให้พอ ให้ต้องโดนเมิน ต้องโดนจิกหัวหรือต้องเป็นทาสก็จัดมา สักวันเมื่อเวนิสาเริ่มเบื่อ หล่อนคงกลับมาเป็นแม่ดาวพระศุกร์ผู้น่ารักของเขาเหมือนเดิมกระมัง_________พระอาทิตย์ดวงใหญ่โผล่ขึ้นทางทิศตะวันออก เหนือยอดเขา มันเริ่มโผล่ขึ้นมาทีละนิดๆ ราวกับพู่กันอันใหญ่ที่จุ่มสีส้มแดงคอยแต้มแต่งเวิ้งฟ้ารวีกานต์จ้องมันไม่วางตา หมอกน้ำค้างเหนือชายคายังคงแรงอยู่ แต่มิอาจขัดขวางความตั้งใจ รอบๆ เรือนไม้ของปลายภูโอบล้อมด้วยต้นกาแฟเขียวชอุ่ม มันกินพื้นที่ทั่วทั้งหุบเขา ไม่ต้องบอกว่ามีมูลค่าทางการตลาดมากเท่าใด เธอไม่อยากคาดคิดเพราะอาจทำให้ตัวเองจุกความสุขตาย ในที่สุดฝันของเธอก็เป็นจริงสินะ ฝันว่าสักวันจะได้กลายเป็นซิลเดอเรลล่าของเจ้าชายรูปงามความรักที่เธอมีให้ปลายภูนั้น แม้ไม่ได้ถึงขั้นคลั่งไคล้หลงใหล แต่มันคือรักซึมลึกที่เธอเองยังไม่รู้ตัว ไม่ได้หวือหวา แต่แอบผลิดอกงอกงามในจิตใจ คว

  • พระจันทร์สองใจ   EP 21/1 คำสัญญาจากพระจันทร์

    [21]คำสัญญาจากพระจันทร์______________ไร่กาแฟ ณ ปลายภู สัปดาห์ถัดมาเรือนไม้หลังงามผุดขึ้นท่ามกลางขุนเขาที่โอบล้อมด้วยต้นกาแฟ เส้นทางลดเลี้ยวยิ่งกว่ารถไฟเหาะตีลังกา ทำให้สองสาวเมารถมากกว่าจะได้ชื่นชมธรรมชาติ กว่าจะนั่งรถขึ้นมาถึงบนนี้ได้ ว่าที่คุณแม่ทั้งสองก็จอดรถอาเจียนไปหลายรอบ รวีกานต์ถึงกับหมดแรงนั่งซบอกพ่อเด็กน้อย ในขณะที่เวนิสานั่งหน้าบูดอยู่เบาะข้างหลังบนรถตู้คันหรู ส่วนเจ๊หวานจ้อเจรจาอยู่ด้านหน้ากับคนขับรถวัยขบเผาะหุ่นล่ำหน้าโหด ที่ถูกใจนางเสียเหลือเกิน“ใกล้ถึงแล้วครับ ตะวันไหวไหม”รวีกานต์ส่ายหน้า ปลดเข็มขัดนิรภัยออกเพื่อจะได้กอดปลายภูดีๆ เธอซุกหน้าเข้าหาอกเขาราวลูกแมวตัวน้อยที่ต้องการไออุ่นจากเจ้าของ ปลายภูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ชอบใจนักเวนิสามองเพื่อนรักกับปลายภูผ่านทางช่องว่างระหว่างเบาะนั่ง ได้แต่เบะปากใส่เพราะหมั่นไส้“นี่! แกจะอ้อนเด็กเพื่อ!?”“เรื่องของฉันน่า นั่งเงียบๆ ไปเลย คนจะสวีตกัน เนาะภูเนาะ”รวีกานต์ยิ้มหวานอย

  • พระจันทร์สองใจ   EP 20/5 ผู้หญิงยากๆ

    “แล้วเธอมาทำไม!” น้ำเสียงที่ใช้ไม่ค่อยพอใจนัก จากแค่ประหม่ามึนงง ก็เริ่มมีอารมณ์โกรธเข้ามาปะปน เวนิสากำลังป่วนประสาทเขาอีกแล้วใช่ไหม“มาทำธุรกิจ”“หือ?”คนสวยยิ้มแป้น ก่อนจะอธิบาย“เรามาทำธุรกิจกัน เพื่อความสะดวกในการใช้ชีวิต”“ยังไง”“ง่ายๆ เลย เราก็แค่ทำให้คนรอบข้างเรา เช่นพ่อแม่ พี่น้องเพื่อนฝูง เข้าใจว่าเราสองคนตกลงกันได้เรียบร้อย พี่ก็รู้นี่ ตอนนี้แม่ถามยิกๆ ว่าเมื่อไหร่ฉันจะแต่งงานกับพี่ เมื่อเช้าพ่อพี่ก็โทรมา เพื่อนฉันขู่จะคว่ำบาตรถ้าไม่คืนดีกับพี่ ฉันเลยคิดว่า เพื่อความสบายใจของคนที่รักเราทุกๆ คน ฉันควรเสียสละความไม่สะดวกน้อยนิดแล้วร่วมมือกับพี่น่ะ”“ร่วมมืออะไร ไม่เห็นเข้าใจ” ศศินชักงง“เฮ้ย...พี่นี่โง่ปะเนี่ย พูดไปตั้งเยอะไม่เข้าใจได้ยังไง”“นี่ด่าฉันเหรอ!”“อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉันนะ!” ตะคอกมาตะคอกกลับ เวนิสาไม่โกงศศินหุบปากฉับ“เอาแบบนี้แหละ พี่เข้าใจแล้วนะ บอกพ่อพี่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status