แชร์

บทที่119 ข้าย่อมไม่ขัด

ผู้เขียน: ไห่ถาง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-08 22:27:48

เวลาล่วงเลยจนถึงมื้อเย็น ถงเจี้ยนหลางกินอาหารด้วยความรู้สึกกระอักกระอวนใจยิ่งนัก ด้วยการกระทำของพี่เขยที่มีต่อพี่สาวของเขานั้น มันช่างแตกต่างจากคำว่าลืมเลือนนาง อย่างที่ผู้เป็นพี่เคยเล่าให้ฟังก่อนการแต่งงาน

เพราะจากที่ดูแล้ว พี่เขยของเขานั้นเอาใจนางเสียจนมองไม่เห็นผู้ใดในสายตา ซึ่งนับเป็นเรื่องที่ดีสำหรับชีวิตครอบครัวของพี่สาว แต่มันใช่หรือที่พี่เขยจะมาทำต่อหน้าผู้อื่นเช่นนี้

การกระทำของสามีที่มีต่อตนเอง ทำให้ถงลู่ลู่ทั้งเขินอายและหวาดหวั่นอยู่ภายในใจลึก ๆ เพราะนางไม่รู้เลยว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนั้น เป็นความจริงหรือฉากตอนที่สามีสร้างขึ้นมากันแน่

“เรียนท่านอ๋อง มีเทียบจากท่านเสนาบดีถงหยางพ่ะย่ะค่ะ”

ทั้งสามชะงักมือที่กำลังคีบอาหารเข้าปากในทันที สีหน้าของท่านอ๋องหนุ่มยังคงเรียบนิ่ง ก่อนจะเคาะตะเกียบในมือลงบนโต๊ะ องครักษ์หนุ่มจึงได้วางเทียบลงยังจุดนั้นในทันที ก่อนจะล่าถอยออกไป เพื่อให้ความเป็นส่วนตัวกับเจ้านายทั้งสาม

“น้องหญิงเจ้าจะเปิดดูเองหรือไม่”

ชายหนุ่มเอ่ยถามภรรยา พร้อมกับจ้องมองนางปานจะกลืนกิน ซึ่งเป็นความคิดข
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่175 ท่านหญิง

    มิติคู่ขนาน จวนอ๋องแห่งซานซี ร่างบางในชุดสีหวาน กำลังตั้งใจทำขนมเพื่อต้อนรับแม่ทัพหนุ่มผู้เป็นสหายของพี่ชาย รอยยิ้มงามนี้มักมีประดับใบหน้าอยู่เป็นนิจ ยิ่งในยามที่รู้ว่าแม่ทัพหยางเค่อมาเยือนยังจวน ความสดใสของท่านหญิงดูจะมีมากกว่าที่เคย “ขนมเหมยกุ้ยของท่านหญิง ช่างหอมหวานน่ากินยิ่งนักเจ้าค่ะ” สาวใช้ข้างกายได้เอ่ยขึ้น เมื่อได้กลิ่นขนมของผู้เป็นนาย ส่งผลให้ท่านหญิงคลี่ยิ้มจนดวงตากลมรีเรียวเลยทีเดียว “ข้าทำเอาไว้เยอะ พวกเจ้าค่อยเอาไปแบ่งกันกิน” ท่านหญิงอวี้หลานเอ่ยยิ้ม ๆ กับสาวใช้ของตน ใบหน้างามซับไปด้วยสีเลือด เมื่อนึกถึงชายหนุ่มที่นางปักใจรักมาเนิ่นนาน การที่นางไม่แต่งแก่บุรุษใดนั้น เพียงเพื่อรอชายหนุ่มผู้เป็นดั่งชีวิตเพียงผู้เดียวเท่านั้น “ท่านหญิงเจ้าคะ ท่านแม่ทัพหยางเค่อมาถึงแล้วเจ้าค่ะ” “อีกสักครู่ พวกเจ้านำขนมเข้าไปให้ท่านพ่อกับท่านแม่ทัพด้วย ข้าจะกลับเรือนสักครู่” “เจ้าค่ะ” อวี้หลานลุกขึ้นเดินนำสาวใช้คนสนิทกลับเรือนของตนเอง ตลอดเส้นทางหญิงสาวยิ้มจนมิอาจบังคับให้มันหุบลงได้ แม

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่174 พิชิตรักองครักษ์เงา

    กำแพงเมืองจีน ไป่หลิงกำลังสนุกสนานกับถ่ายรูป โดยมีแฟนหนุ่มเป็นตากล้อง หญิงสาวดูโดดเด่น จนหลายคนที่เดินผ่านเหลียวมอง คุณหนูฉีไป่หลิง บุตรสาวเพียงคนเดียวของนักธุรกิจใหญ่ของจีน นิสัยเอาแต่ใจ เย่อหยิ่ง ทุกอย่างสำหรับเธอ ต้องดีและหรูหราสมฐานะเท่านั้น “แองจี้ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมาจ้ะ” ไป่หลิงบอกกับเพื่อนสนิท ก่อนจะหันไปส่งยิ้มหวานให้กับอดัมแฟนหนุ่มของเธอ “ผมไปเป็นเพื่อนนะครับ ที่รัก” ชายหนุ่มพูดขึ้นขณะเดินเข้ามาโอบรอบเอวของคนรัก “ไม่เป็นไรค่ะอดัม ฉันไปคนเดียวได้ แค่นี้เองไม่ได้ไกลสักหน่อย”ไป่หลิงรีบปฏิเสธชายหนุ่ม พร้อมทั้งเอียงใบหน้าเข้าคลอเคลียกับอกของคนรัก เพื่อเป็นการเอาใจ “ตกลงครับ รีบกลับมานะครับที่รัก”ชายหนุ่มตอบรับคำของหญิงสาว พร้อมโอบกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ก่อนที่ร่างบางของไป่หลิงจะผละจากไป “ค่ะ ฝากแองจี้ด้วยนะคะ” ไป่หลิงรีบเดินไปยังทิศทางของห้องน้ำ ที่อยู่ห่างออกไปมากทีเดียว โดยไม่ได้คิดจะสนใจ ว่าตอนนี้แฟนของเธอกับเพื่อนรัก กำลังส่งสายตาเชื่อมสัมพันธ์กันอยู่ เพร

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่173 ทุกอย่างเป็นของข้า

    “สวี่อ๋องช่างขี้ขลาดนัก ที่ให้ภรรยาออกหน้ากับอันตราย แต่ตนเองหดหัวอยู่ในที่ซ่อน”“ไม่ต้องป่าวประกาศให้เหนื่อยเลยแม่นางหลี่ สามีข้านั้นหาได้ติดตามมาด้วยไม่ เพราะเขาคงกำลังวุ่นวายอยู่กับจวนหลี่ ข้าในฐานะอีกครึ่งชีวิตของเขา เลยมาพาแม่สามีกับบ้านก็เท่านั้น”“พูดกับนางทำไม! หญิงแก่ที่เอาแต่พล่ามไร้สาระ!”หลี่ชุนถึงกับเผลอเอามือวางทาบแก้มของตนเอง เมื่อหญิงสาวอีกคนได้ก้าวมาเคียงข้างจ้าวหลันถิง หญิงสาวทั้งสองคลี่ยิ้มเล็กน้อย เสมือนกับความตายเบื้องหน้าเป็นสิ่งคุ้นชิน“ข้าจะไม่ยอมให้สิ่งที่สกุลหลี่ทำสูญเปล่าเป็นอันขาด”หลี่ชุนหมุนกายวิ่งกลับเข้าไปภายในห้องอีกครั้ง ขวับ! ตุบ! ยังไม่ทันที่จะก้าวพ้น ขาก็ถูกรวบด้วยปลายแส้ของฮวาหลิวหลี ใบหน้าที่กระแทกลงกับพื้นเรือน ปริแตกจนเลือดไหลซึมจ้าวหลันถิงก้าวเข้าไปด้านใน พร้อมกับเจ้าของแส้ หากเป็นละครพวกนางก็ไม่ต่างอันใดกับนางมารร้าย แต่นางมารที่ใดจะงดงามเยี่ยงนี้เล่า!“รบกวนเจ้าแล้วหลิวหลี”“เจ้าพาแม่สามีกับใต้เท้าจ้านไปรอข้าที่รถม้า อีกประเดี๋ยวข้าตามไป”“ลำบากเจ้าแล้ว”ท่านหญิงฮวาพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะลากร่างของหลี่ชุนออกไป เพราะต่อให้นางถูกมองว่าอำมหิต ก็ไ

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่172 อย่ามัวโยกโย้

    “สิ่งนี้เป็นของพระองค์พ่ะย่ะค่ะ” สวี่อ๋องคุกเข่าลงตรงหน้าผู้เป็นนาย ก่อนจะยกสิ่งนั้นขึ้นเหนือศีรษะ หยวนเช่อรับห่อผ้าออกมาเปิดดู ดวงตาคู่คมเบิกกว้าง เมื่อเห็นถนัดตาว่ามันคือตราหยกของผู้สืบบัลลังก์ “เป็นไปได้อย่างไรกัน” “สกุลสวี่ได้มีหน้าที่เก็บรักษาสิ่งนี้ นับตั้งแต่ฝ่าบาทขึ้นครองบัลลังก์ เพื่อส่งมอบให้แก่ผู้สืบบัลลังก์คนต่อไป และมันคือสิ่งที่องค์รัชทายาทตามหามาตลอดพ่ะย่ะค่ะ” “สกุลสวี่ไยมิใช้มันช่วงชิงอำนาจ” “อย่าได้แคลงใจในความภักดีเลยพ่ะย่ะค่ะ ตราหยกนี้หากมิใช่สายเลือด ไม่อาจที่จะใช้มันก้าวสืบบัลลังก์ได้ และสำคัญไปกว่านั้น สกุลสวี่มิเคยที่จะคิดคดต่อแผ่นดิน” “ข้าเข้าใจแล้ว ว่าทำไมท่านอ๋องทั้งสอง จึงเลือกที่จะแสร้งไม่ลงรอยกัน เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของศัตรูสินะ พวกท่านทั้งสองคืออาจารย์ของข้า ไยมิสอนสั่งให้กระจ่างทุกเรื่องเล่า” หยวนเช่อหันไปทางฮวาอ๋อง และเหลียวกลับมามองที่สวี่อ๋องอีกครั้ง สิ่งที่เขาได้เห็นในสายตาของชายทั้งสอง คือความขบขัน ใช่แล้ว! เขามองไม่ผิด มันคือความขบขัน! “การสอนใช่ว่าจะท

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่171 โฉมงามของปีศาจ

    “เหนื่อยหรือยัง ใต้เท้ากวง” คำถามจากคนที่ยืนอยู่เบื้องหน้า ทำให้ใต้เท้ากวงกระชับอาวุธในมือแน่น ต้าเว่ยองครักษ์ที่เขาคิดว่าซื้อตัวเอาไว้ได้แล้ว ไยจึงกลายเป็นเช่นนี้ได้ “เจ้าไม่กลัวว่าหนิงจิ่นเอ๋อร์จะขุ่นเคืองรึอย่างไร” “หึๆ แล้วนางจะทำอันใดข้าได้ แต่ถ้าไม่เป็นการรบกวนใต้เท้ามากจนเกินไป ข้าฝากถามนางหน่อยก็แล้วกัน ว่ารู้สึกอย่างไรเมื่อหมากที่วางไว้ไม่เป็นอย่างที่คิด” “เจ้าเป็นใครกันแน่” “ข้าเหยียบแผ่นดินของผู้ใด คนนั้นก็คือนายแท้จริงของข้า” “องครักษ์เงาเยี่ยงนั้นรึ!” “ตามแต่ใต้เท้าสะดวกเรียก” ใต้เท้ากวงขบกรามแน่น เมื่อสิ่งที่เขาคาดเดาเป็นความจริง องครักษ์เงาจะมีเพื่อปกป้องฮ่องเต้ และผู้สืบบัลลังก์เท่านั้น ขนาดองค์รัชทายาท ยังไม่มีองครักษ์เคียงกายแม้แต่คนเดียว “หลักแหลมนักตาเฒ่าเจ้าเล่ห์!” ใต้เท้ากวงสบถเบาๆ อย่างแค้นเคียงฮ่องเต้ ที่ส่งองค์ชายเก้าเดินทางราวคนไร้แผ่นดิน ทั้งยังมีสวี่อ๋องตามติดมิห่าง และในสายตาของทุกคน ต่างเห็นชัดว่าต้าเว่ย คือองครักษ์คนสนิทของสวี่อ๋อง ทว่า

  • ยุทธการรักของเหล่าภรรยา   ตอนที่170 ผิดแล้ว

    “หึๆ เจ้าเห็นไหมว่าเขาสร้างเจ้ามา เพื่อให้เหนือกว่าข้าและลูกคนอื่นๆ คำพูดของข้าเจ้ารู้ได้อย่างไร ว่าข้าหมายถึงใครในพวกเจ้าสามคน” “ผิดแล้วเสด็จพี่ เป็นท่านเองต่างหากที่ยอมรับมันด้วยตนเอง ข้าแค่ตอบส่งเดชไปอย่างนั้น หากมิใช่ท่านย่อมไม่ต่อความกับข้า จริงไหม! พ่ะย่ะค่ะ” องค์รัชทายาทหยวนขบกรามแน่น นี่อย่างไร! ที่ทำให้เขาชิงชังบิดา เพราะเขาคือบุตรชายของสตรีที่ไม่ทรงรัก ถึงได้เลือกที่จะฝึกฝนโอรสที่เกิดจากคนรักให้มาแทนที่เขา “ข้าคือโอรสของฮองเฮา เจ้าควรเจียมตัวเอาไว้บ้าง” “การที่ท่านแม่ของข้าถูกปลดจากตำแหน่งฮองเฮา ข้าคิดว่าเสด็จพี่น่าจะทรงรู้ดีว่าทำไม หากจะนับตามฐานะอันแท้จริง มารดาของข้าคือฮองเฮาคนแรก และเป็นหนึ่งเดียวในใจของเสด็จพ่อ” “เจ้ารู้มาตลอด ว่าท่านพ่อคิดจะคืนตำแหน่งที่ข้าครอบครองให้แก่เจ้าสินะ! เช่นนั้นเจ้าก็อย่าได้คิดฝัน ฆ่าพวกมันให้หมด!” หยวนเช่ออยากบอกพี่ชายเหลือเกิน ว่าเขาไม่รู้อะไรเลย แค่ไม่อยากให้ใครหมิ่นถึงมารดาก็เท่านั้น สิ้นคำสั่งคนร้ายได้กรูเข้าหาทั้งสาม ทว่ามันไม่ง่ายดายอย่างที่คิด เมื่อมีทหารจากกองทัพ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status