ชะตารักสองบุปผา

ชะตารักสองบุปผา

last updateLast Updated : 2025-05-04
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
10
1 rating. 1 review
27Chapters
1.2Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ภรรยามิเป็นที่ต้องตาของสามีย่อมไร้อำนาจ แล้วอย่างไรเล่า!!!นางต้องทนเขาหรือ เขาก็อยู่ส่วนเขา นางก็อยู่ส่วนนาง หากเขาดูแคลนนางซ้ำแล้วซ้ำเล่า นางก็พร้อมไฟต์นะบอกเลย!!! ฮ่องเต้โฉดผู้นี้นางจะไม่ยอมเขาอีก!!! #พระเอกเรื่องนี้ ปากร้าย ดิบ เถื่อน เจ้าอารมณ์ เด้อเจ้าค่ะ เพราะแฝดน้อง สวีหลานฮวา หนีการแต่งงานไปอย่างไร้ร่องรอย ทำให้แฝดพี่ นามว่า สวีเหลียนฮวา ต้องแต่งงานกับ อวิ๋นซีเฉิน ฮ่องเต้ปากร้าย อีกทั้งยังหลงตัวเองเป็นอย่างมาก และชอบดูถูกดูแคลนนางไม่เว้นวัน เขาทั้งกลั่นแกล้งและเห็นนางเป็นที่รองรับอารมณ์ และยังชอบแอบมองหน้าอกนางอีกด้วย!!! แต่ทว่านานวันเข้า เมื่อความเกลียดชังเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความผูกพัน ความคลั่งรักแบบไม่ลืมหูลืมตาจึงบังเกิดขึ้น

View More

Chapter 1

บทที่ 1 ฝาแฝดสกุลสวี

結婚して四年、まだ「七年目の浮気」なんて言葉さえ縁のない頃、周防京介(すおう きょうすけ)はすでに外に愛人を囲っていた。

立都郊外の高級別荘の門前。

周防 舞(すおう まい)(旧姓:葉山)は高級車の後部座席に座り、静かに夫が女性と密会するのを見つめていた。

あの女性はまだ若く、白いワンピースに身を包み、清らかで人目を引くような美しさがあった。

二人は手を繋ぎ、まるで深く愛し合っている恋人のようだった。京介の顔には、舞が一度も見たことのない優しさが浮かんでいた。

少女は小さな顔を上げ、甘えるように声を上げた。「足、痛い……京介、抱っこして?」

舞は思った。京介が応じるはずがないと。彼は感情を表に出さないことで有名な男で、気難しく、どれだけ新しい相手を可愛がっていたとしても、そんな甘ったるい要求に応えるような人ではない、と。

だが次の瞬間、舞の予想は無惨に打ち砕かれた。

夫は女の子の小さな鼻先をそっとつつき、その仕草には抑えたような優しさがあった。そして腰に手を回し、彼女を軽々と抱き上げる。まるで壊れ物を扱うかのように丁寧に、大切そうに。

女の子の白く細い手は自然と男のたくましい首筋へと伸び、黒く艶やかな髪を撫でていた。

京介のその首筋には赤い痣がある。見た目はどこか艶っぽく、触れると敏感な場所だった。かつて、舞がベッドの中でうっかりそこに触れたとき。京介は彼女の細い腕を押さえつけ、恐ろしいほど激しくなった……

そして今、京介はもはや抑えきれず、女の子の身体をあずまやの太い柱に押しつけた。その目は輝いていた。

舞はそっと目を閉じた。もう、これ以上見ていたくなかった……

舞は、京介がこんなふうに誰かを想い、狂おしくなる姿を今まで一度も見たことがなかった。

なら、自分は何だったのだろう?

結婚前、自ら追いかけてきたのは他でもない、京介の方だった。「舞、お前は俺の権力の場で最も適したパートナーだ」

そのたったひと言に、舞は愛してやまなかった芸術の道を捨て、何のためらいもなく周防家に嫁ぎ、名声と利益の渦巻く世界へ飛び込んだ。まるで炎に惹かれて飛び込む蛾のように、恋に焼かれるように。

そして四年の歳月が過ぎ、京介は一族の実権を手にした。

舞は、あってもなくてもいい存在、切り捨てられる駒に成り下がった。彼は舞が堅すぎる、女らしさに欠けると嫌がり、外で女を囲い、愛人遊びにふけるようになった。

舞、あなたは本当に甘かった。滑稽なほどに。

……

目を再び開いたとき、舞の瞳には、もはや愛も、憎しみも残っていなかった。

感情が消えた今、残るのは金の話だけだ。

京介が愛人と密会しているこの別荘、実は、夫婦の共有財産だった。

舞はこの不倫カップルに得をさせる気にはなれなかった。前の席に座る秘書・安田彩香(やすだ あやか)に、小さな声で尋ねた。「この三ヶ月、京介はずっと彼女と一緒だったの?」

彩香は素早く答えた。「その女の名前は白石愛果(しらいし まなか)です。京介様の幼馴染みですが、あまり賢い子ではありません。三ヶ月前、京介様が周囲の反対を押し切って彼女を会社に入れてから、ずっと大事に守ってきました」

一束の資料が舞の前に届けられた。

舞は資料をぱらぱらとめくりながら、ふと思った。自分は、彼らを許すことができるかもしれない。

もちろん条件付きだ。京介がきちんと夫婦共有財産を分けてくれるなら、舞はその金と株を受け取って、きっぱりとこの関係に幕を下ろすつもりだった。

車の外では、秋の葉が黄金色に輝いていた。

夕日が少しの金色を添え、まばゆく輝いていた。

舞は気持ちを整え、京介に電話をかけた。数回の呼び出し音のあと、ようやく彼が出た。おそらく、愛人との甘い時間を過ごしていたのだろう。その声は相変わらず、上から目線で冷ややかだった。「何か用か?」

舞はまつげを伏せ、静かに問いかけた。「今日、私の誕生日なの。家で一緒に夕食、どう?」

電話の向こうで、京介はしばらく黙っていた。

男というものは、帰りたくない時にはいくらでも理由を見つけるものだ。たとえば「外せない接待がある」だの、そんなありふれた言い訳を。

けれどその時、舞の耳に、あの女の甘えた声がはっきりと届いた。「京介、まだ終わらないの?彼女と話すなんて許さない……」

京介は一瞬言葉に詰まった。少しの間を置いて、彼は気まずそうに淡々と口を開いた。「他に用がないなら、切るぞ」

ツーツ……通話終了の音が舞の耳に響いた。

それが京介のやり方だった。いつだって迷いはない。情を引きずることもない。

彩香が怒りをあらわにした。「京介様、あんまりです!忘れてしまったのですか……」

しかし、舞は気にしなかった。

むしろ内心では、こう思っていた。ごめんなさいね、京介様。甘い恋愛と可愛い女の子に夢中なところ、お邪魔しちゃって。しかしどうしよう、彼女は法律上の周防夫人として、機嫌を損ねた。

舞はふっと微笑んだ。「忘れたんじゃない。気にも留めてないだけよ。彩香、この別荘の水道と電気、それからガスも全部止めてちょうだい。そうすれば、あの男も帰る場所を思い出すでしょう」

彩香は思わず感嘆の声を漏らした。「本当に見事なやり方ですわ」

けれど舞は何も答えなかった。顔を横に向け、静かに車窓の外へと視線を向ける。

落日が金色に輝き、夕雲が壁のように重なる。

あの年の、あの夕暮れも、こんなふうに空が赤く染まっていた。そのとき舞は京介に訊いたのだ。二人の夫婦の契約って、一生のものなの?京介と舞は、絶対に裏切り合わないの?

京介は頷き、はっきりと言った。「舞は俺にとって、何よりも大切な存在だ」

けれど、今の彼は違った。彼の言動が、舞にこう思わせた。もう、金さえあればいいのだと。

一滴の涙が、舞の目尻を伝って落ちた……

……

舞はロイヤルガーデンの別荘へ戻った。

半時間後、秘書が離婚協議書を持ってきた。

舞が求めるのは、財産の半分。

彼女はシャワーを浴びたあと、すでに服は身に着けていたはずだった。けれど、なぜか吸い寄せられるようにドレッサーの前に立ち、真っ白なバスローブを脱ぎ捨てた。水晶のシャンデリアの明かりの下、鏡に映る自分の体を静かに見つめる。

長年、働き詰めの身体はふくよかさに欠けていたが、それでも白く透き通るような肌が、どこか冷ややかな気品を保っていた。

だが、明らかだった。舞の身体は、男を惹きつけるには足りなかった。そうでなければ、京介がわざわざほかの人へ愛を求めるはずがない。

舞はあの若い女の子を思い浮かべた。脳裏には、京介があの若々しい身体と絡み合い、汗だくになりながら激しく愛し合う姿がよぎる。きっと、自分と交わるときよりも、ずっと熱く燃え上がっているのだろう。

舞はふと眉を寄せ、自分の中でそんな比較をしてしまったことに恥じた。

そのとき。クローゼットの扉が、静かに押し開けられた。

京介が帰ってきたのだった。

彼はクローゼットの入口に立っていた。

高級ブランドの黒いシャツにスラックス、その洗練された装いが、すらりとした体を際立たせている。明るい照明の下、上品で立体的な顔立ちは、大人の男だけが持つ魅力に満ちていた。

舞は思わず考えてしまう。この男、たとえ兆を超える資産がなかったとしても、この外見ひとつで、いくらでも女は寄ってくる。

四年も彼と共に眠った自分は、ある意味、損はしていないのかもしれない。

二人の視線がふと交わった。何も言わずとも、互いに心の奥を読み取っていた。

京介はゆっくりと歩を進め、舞の背後に立つ。そして、ふたりは並んで鏡の中の姿を見つめた。舞はすでに衣服を整えていた。滝のような黒髪はきちんとまとめられ、湯上がりとは思えぬほど、隙のないキャリアウーマンの風情を保っていた。

京介は、よく覚えている。あの新婚の夜。彼女はまだどこかか弱く、

男の体を前にして、身を小さく震わせていた。

新婚の夜、彼らは何も起こらなかった。そして半月後、仕事上のトラブルが起きたあの夜。舞は京介の胸に身を縮め、震える声で彼の名を呼んだ。京介は彼女をしっかりと抱きしめ、その晩、ふたりはようやく「本当の夫婦」になった。

彼らの夫婦の営みは、本当に数えるほどしかなかった。

家では舞は尊い奥様。栄光グループでは権力を握る社長。どこにいても彼女は完璧で、冷たく、隙を見せない女だった。

ベッドの上ですら、京介ははっきりと言い切れる。舞は一度たりとも心を開き、本当の意味で快楽を受け入れたことがなかった。

時が経つにつれ、京介の心には、次第に虚しさが広がっていった。

そんな彼が、からかうように舞へと歩み寄り、言葉を投げた。「別荘の水道と電気、止めたのはお前だろう?ただの親戚の娘にちょっと世話を焼いただけで、不機嫌になるなんてな」

舞は鏡の中で彼と目を合わせた——

京介は計算した。この数日、舞は排卵期のはずだった。

彼はそっと手を伸ばし、舞の耳たぶを撫でながら、顔を近づけて低く囁いた。「誕生日だから?それとも、生理的な欲求のせいか?奥様、まだ二十六だってのに、随分と強いじゃないか」

口にする言葉は下品だったが、舞にはわかっていた。京介が何を望んでいるのかを。

彼は子供を欲しがっている。

周防家のオヤジは今も栄光グループの株を10%握っている。京介は子供を手に入れ、その存在を交渉の切り札にしたかったのだ。

しかし、京介は知らなかった。彼らには子供ができる可能性は低いのだ。あの事件の時、舞が彼を突き飛ばして外へ出たその直後、何者かに腹を強く蹴られた。それ以来、彼女の妊娠の可能性は限りなく低くなっていた。

舞はそっと目を閉じ、胸の奥に広がる悲しみを押し隠した。

だが、京介は珍しくその気になっていた。

彼は舞の身体をあっさりと抱き上げ、主寝室の柔らかな大きなベッドへと横たえた。そのまま、彼の身体が覆いかぶさってくる。

舞はどうして承諾するだろうか?

舞は京介の胸を押さえ、黒い髪が白い枕の横に半分広がり、浴衣が少し緩んでいた。「京介!」

けれど京介は舞の顔をじっと見つめたまま、まるで魔法にかけられたように顔を寄せてきた。唇が重なり、その体は今にも抑えきれぬ衝動の矢を放たんとしていた……

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

user avatar
Paison Thimdib
ขอบคุณอ่านจบแล้ว
2025-05-30 21:43:06
0
27 Chapters
บทที่ 1 ฝาแฝดสกุลสวี
เมืองหลวงต้าเทียน รัชศกซีเฉินปีที่5 ฮ่องเต้นามว่า อวิ๋นซีเฉิน เมืองหลวงต้าเทียนแห่งนี้ คือเมืองหลวงที่ตั้งอยู่ท่ามกลางแคว้นทั้งสี่ ประกอบไปด้วยแคว้นฉินตั้งอยู่ทางทิศเหนือ แคว้นหาน ตั้งอยู่ทางทิศใต้ แคว้นเยี่ยนตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก และแคว้นเย่ว์ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตก เมืองต้าเทียนโอบล้อมไปด้วยภูเขาและต้นไม้มากมาย ให้ความเย็นสบายตลอดทั้งปี อีกทั้งยังโอบล้อมด้วยแม่น้ำฉางเจียง ซึ่งให้ความอุดมสมบูรณ์ตลอดทั้งปี เมืองต้าเทียนจึงอุดมไปด้วยเสบียงอาหารที่พร้อมสรรพ และนับเป็นเมืองมหาอำนาจที่สุดในสี่แคว้นหยาดน้ำฝนที่ตกลงมาเป็นสาย สลับกับสายลมที่พัดมาเป็นครั้งคราว ทำให้ต้นไม้ดอกไม้น้อยใหญ่ต่างเปียกชุ่มฉ่ำและเขียวขจีชวนมอง ราวกับหยาดน้ำทิพย์จากแดนสวรรค์ที่ส่งมาปลอบประโลมดินแดนมนุษย์สตรีนางหนึ่งกำลังนั่งเหม่อมองไปที่ด้านนอกหน้าต่าง ดวงตาคู่สวยทอดมองไปยังสระน้ำที่ยามนี้ดอกเหลียนฮวาหลากสี (ดอกบัว) กำลังเบ่งบานรับหยาดฝนอย่างงดงาม มือเรียวสวยยื่นออกไปรองรับหยาดฝนที่ตกลงมาไม่ขาดสายที่ด้านนอกหน้าต่างด้วยแววตาที่เศร้าหมอง หลายวันก่อน "พี่เหลียนฮวา ข้ายังมิอยากอภิเษกสมรสกับฝ่าบาทเลยเจ้าค่ะ"สวีเหลียน
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
บทที่ 2 กระชากมาดึงกลับ
สามวันต่อมา เมื่อตามหาสวีหลานฮวาไม่พบ ท่านแม่ทัพสวีจึงจำต้องส่งสวีเหลียนฮวาเข้าพิธีอภิเษกในครั้งนี้ไปก่อน เพื่อแก้ปัญหาให้ผ่านพ้นไป หากหาตัวสวีหลานฮวาเจอเมื่อใด ค่อยหาทางสลับตัวกับสวีเหลียนฮวาอีกคราก็ยังไม่สายสวีเหลียนฮวารู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก มือของนางสั่นเทา ใบหน้าซีดเซียวจนผู้เป็นบิดาถึงกับกังวลใจ "สวีเหลียนฮวา เจ้าอดทนหน่อยเถิด พ่อจะตามหาสวีหลานฮวาให้พบโดยเร็ว""ท่านพ่อ ลูกกลัวเจ้าค่ะ!""โง่นัก!!! อย่าทำให้ฝ่าบาททรงจับได้เล่า!!!""เจ้าค่ะ"สวีเหลียนฮวาเอ่ยตอบรับด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ นางหันไปมองสวีฮูหยินผู้เป็นมารดาอีกคราด้วยแววตาที่หวาดหวั่น ก่อนจะหันหลังกลับมา มุ่งหน้าเดินตรงไปที่หน้าประตูจวน ซึ่งมีเกี้ยวจากวังหลวงมารอรับอยู่ก่อนแล้ว ตลอดการเดินทางเข้าสู่วังหลวง จิตใจของสวีเหลียนฮวารู้สึกหนักอึ้งราวกับมีหินมากมายมาทับตรงหน้าอก นางหวาดกลัว กลัวว่าเขาจะจับได้ กลัวภัยอันตรายที่จะตามมา และเป็นห่วงสวีหลานฮวา มิรู้เลยว่านางจะเป็นเช่นไรในยามนี้!!!นางเรียนรู้ข้อปฏิบัติและธรรมเนียมต่าง ๆ ในวังหลวงอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง แม้จะจำได้ไม่หมดแต่นางก็ตั้งใจเรียนรู้เป็นอย่างมากอวิ๋นซีเฉ
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
บทที่ 3 ขอพรสวรรค์
หลังจากที่อวิ๋นซีเฉินจากไปแล้ว สวีเหลียนฮวาก็เรียกคนให้มาช่วยนางเปลี่ยนเสื้อผ้าอาภรณ์ ชุดแต่งกายของสตรีโบราณช่างรุ่มร่ามและเดินเหินยากลำบากเสียจริง นางคงต้องพยายามปรับตัวให้เคยชินกับการแต่งกายเช่นนี้เสียแล้ว"ฮองเฮาเพคะ ทรงอยากบรรทมหรือไม่เพคะ?"สวีเหลียนฮวาหันไปมองนางกำนัลน้อยที่เดินเข้ามารินน้ำชาให้นางด้วยความคล่องแคล่ว ในความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมบอกกับนางว่า นางกำนัลผู้นี้คือสาวใช้คนสนิทของนาง นามว่า หลิงเจียว เป็นสาวใช้ที่ติดตามมารับใช้นางจากตระกูลสวีสวีเหลียนฮวานั่งครุ่นคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ไปมาด้วยความว้าวุ่นใจ นางรู้สึกเสียดายช่วงเวลาที่ผ่านมายิ่งนัก นางเป็นถึงนักเรียนหัวกะทิ มีความสามารถที่เก่งรอบด้าน อีกทั้งยังเป็นที่ชื่นชอบของเพื่อนฝูงและกำลังจะเป็นว่าที่ตำรวจหญิงอนาคตไกลอีกด้วยแต่ต้องมาตกตายเพราะถูกรถชนเนี่ยนะ!!! เฮ้อ!!! สวรรค์ช่างกลั่นแกล้งนางยิ่งนัก สวีเหลียนฮวาหันไปมองที่กระจกก่อนจะรู้สึกแปลกใจไม่น้อย สตรีนางนี้มีใบหน้าเหมือนกับนางไม่มีผิดเลย จะต่างกันก็เพียงแค่เจ้าของร่างนี้มีแววตาที่เศร้าหมองเหลือเกินชีวิตของสวีเหลียนฮวาช่างอาภัพยิ่งนัก นางไม่เก่งอะไรสักอย่าง อี
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
บทที่ 4 ตกน้ำ
สวีเหลียนฮวาคร้านจะต่อปากต่อคำกับเขาแล้ว นางจึงเงียบเสีย อวิ๋นซีเฉินที่เห็นว่านางสงบปากสงบคำแต่โดยดีก็รู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก ดวงตาคมจ้องมองนางอย่างล้ำลึก ยามนี้ที่เขาได้เพ่งมองนางให้ชัดเจนกว่าคราแรก เขากลับพบว่านางมีใบหน้าเหมือนกับสวีหลานฮวาจนแทบแยกไม่ออก เขาเคยแอบเข้าไปในจวนตระกูลสวี จึงสามารถจดจำลักษณะท่าทางของสวีหลานฮวาได้อย่างแม่นยำ แต่ทว่ามีสิ่งหนึ่งที่พวกนางแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงนั่นก็คือสวีเหลียนฮวามีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่โตราวกับภูเขามากกว่าสวีหลานฮวาเสียอีก อวิ๋นซีเฉินลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่!!! บัดซบยิ่งนัก นางกำลังใช้นมยั่วยวนข้าห้ามหลงกลนางเป็นอันขาด!!!"พิธีเสร็จสิ้นแล้ว เจ้าไสหัวกลับตำหนักไปเสีย!!!""รอฟังคำนี้มานานแล้วเพคะ หม่อมฉันขอทูลลา"สวีเหลียนฮวารู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก ใครจะอยากอยู่ใกล้คนแบบนี้กัน น่าอึดอัดจะตายไป"ฮองเฮาเพคะ จะทรงเสด็จกลับตำหนักเลยหรือไม่เพคะ"หลิงเจียวเอ่ยถามสวีเหลียนฮวาพร้อมกับยื่นมือมาช่วยประคองนางให้เดินออกมาจากแท่นทำพิธีบูชาเทพสวรรค์ สวีเหลียนฮวาหันไปส่งยิ้มให้หลิงเจียวคราหนึ่ง หลิงเจียวที่ได้เห็นเช่นนั้นก็รู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง!
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
บทที่ 5 สวีหลานฮวา
แคว้นฉิน ในอีกด้านหนึ่งสวีหลานฮวากำลังควบม้าลัดเลาะมาตามชายแดนแคว้นฉินด้วยแววตาที่ครุ่นคิด นางหนีออกมาจากเมืองต้าเทียนได้หลายวันแล้ว เพราะไม่อยากจะอภิเษกสมรสกับฝ่าบาท นางไม่ได้รักเขา ไม่ได้รู้สึกยินดีที่จะได้เป็นฮองเฮาของเขาเลยแม้แต่น้อย นางรู้สึกผิดต่อสวีเหลียนฮวาเป็นอย่างมาก จะหาว่านางเห็นแก่ตัวก็คงไม่ผิดเท่าใดนัก แต่นางมิอาจทนยอมรับการแต่งงานในครั้งนี้ได้จริง ๆนางยังอยากท่องเที่ยวไปในโลกกว้าง ได้ศึกษาความเป็นอยู่ของผู้คน นั่นคือสิ่งที่นางต้องการ และอีกเรื่องหนึ่งก็คือ นางต้องการมาพบกับคนรักของนางสวีหลานฮวาตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตอยู่ที่แคว้นฉินแห่งนี้ นางมีตั๋วเงินและของมีค่าติดตัวมามากมาย ที่นางเลือกแคว้นฉินก็เพราะที่นี่คือดินแดนของฉินอ๋อง อวิ๋นเสวี่ยเฟย ผู้เป็นเสด็จอาของฮ่องเต้อวิ๋นซีเฉิน เป็นแคว้นที่สงบสุขและปลอดภัยมากกว่าแคว้นอื่น ๆ แม้จะดูไม่ปลอดภัยไปสักนิดและเสี่ยงที่จะถูกค้นหาตัวจนเจอ แต่นางก็จะพยายามใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบ และไม่ให้ไปสะดุดตาผู้ใดเข้า และเพราะคนรักของนางอยู่ที่แคว้นฉินแห่งนี้ ต่อให้เสี่ยงนางคงต้องทำใจยอมรับมัน"หลานฮวา!""เสิ่นเหยา!!!"สวีหลานฮวาหันไปมองตามเส
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
บทที่ 6 พิธีสรงน้ำ
รุ่งเช้าของวันต่อมา สวีเหลียนฮวาลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดหนึบที่ศีรษะเป็นอย่างมาก นางคงดื่มเยอะไปสินะเมื่อคืนนี้ "ตื่นแล้วก็ปล่อยข้าเสียที!!!"สวีเหลียนฮวาที่ได้ยินเสียงของอวิ๋นซีเฉินก็รู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง นางรีบเงยหน้าไปมองทันที ก่อนจะพบว่าเป็นอวิ๋นซีเฉินจริง ๆ"ฝ่าบาท!!!""ปล่อยมือจากกายข้า!!!""เพคะ?""เจ้าจับสิ่งใดอยู่เล่าตอนนี้ แหกตาดูเสีย!!!"สวีเหลียนฮวารู้สึกว่ามือของนางจับบางสิ่งบางอย่างอยู่จริง ๆ จึงหันขวับไปมองทันที ก่อนจะต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ "อ๊าส์!!!""แหกปากทำไมกัน!!!"สวีเหลียนฮวารีบดีดตัวลุกหนีออกมาจากเขาทันที แต่ทว่าดวงตาคู่สวยกลับมิอาจหยุดมองลำแท่งเอ็นร้อนขนาดใหญ่ของเขาได้เลย อวิ๋นซีเฉินรีบสวมอาภรณ์ให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินเข้าไปกระชากตัวนางเข้ามาหาเขา เมื่อคืนเขาต้องอดทนอดกลั้นต่อความอยากขนาดไหน!!!สวีเหลียนฮวาพยายามผลักไสเขาออกไป ในใจนึกก่นด่าตนเองอยู่หลายครา "หึ!!! เสแสร้งเก่งเสียจริง เมื่อคืนยังออเซาะข้าอยู่เลย!""หม่อมฉันคงเมาเพคะ""เช่นนั้นหรือ? คนอย่างเจ้าน่ะมันเชื่อถือไม่ได้ แต่จะโทษเจ้าไปเสียทั้งหมดก็มิถูก ข้าเองก็หล่อเหลาเสียจนเจ้าอด
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
บทที่ 7 เสียพรหมจรรย์
สวีเหลียนฮวาทั้งรู้สึกตื่นตระหนกและอับอายเป็นอย่างมาก นางไม่รู้จะทำเช่นไรแล้ว นางควรจะลุกขึ้นดีหรือไม่?แต่อีกใจหนึ่งก็อยากลอง!!!แต่เขานิสัยแย่เช่นนี้ นางทำใจร่วมรักกับเขาไม่ลงจริง ๆ แต่เขามีใบหน้าที่หล่อ นางควรให้อภัยเขาห้าสิบเปอร์เซ็นต์ดีหรือไม่?อวิ๋นซีเฉินเริ่มทำสิ่งใดไม่ถูก มือไม้ของเขามันลนไปหมด มิรู้ว่าจะทำเช่นไรดี! จะดันเข้าไปให้สุดหรือหยุดแค่นี้ดีเล่า?ความรู้สึกบัดซบเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลย สวีเหลียนฮวาใช้สองมือกำขอบสระเอาไว้แน่น นางทั้งเสียวทั้งเจ็บในคราเดียวกัน "ทูลฝ่าบาท/ฮองเฮาสุรามงคลมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ!!!"สวีเหลียนฮวารีบรับสุรามาดื่มเข้าไปสองจอก ความร้อนหลั่งรินราดรดลงไปในลำคอบางระหงของนาง ขับให้ใบหน้าสวยแดงซ่าน สวีเหลียนฮวาส่ายหน้าไปมาพลางครุ่นคิด สุราช่างแรงเสียจริง!!!เมื่อคิดได้เช่นนั้นนางจึงตัดสินใจลุกขึ้นยืน ก่อนจะก้าวเดินออกจากสระ หลิวหมัวมัวและหลิงเจียวที่เห็นเช่นนั้นจึงรีบนำผ้ามาซับกายให้นางและช่วยนางสวมเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว แม้จะนึกเสียดายไม่น้อย แต่ทว่ายามนี้มีทั้งขันทีและนางกำนัลเฝ้ามองอยู่มากมาย น่าอายจะตายไป!!!อวิ๋นซีเฉินกัดฟันกรอด สตรีต่ำช้
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
บทที่ 8 ไม่คิดขัดขืน
สวีเหลียนฮวาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่กังวานหวานใส ก่อนจะครอบริมฝีปากกลืนกินลำแท่งเอ็นร้อนของเขาจนมิดลำ นางขยับศีรษะขึ้นลงอย่างรวดเร็วและถี่ระรัว อวิ๋นซีเฉินที่ถูกกระทำเช่นนั้นก็ส่งเสียงครวญครางดังลั่นตำหนักอย่างห้ามไม่อยู่ มือหนาใหญ่จับผ้าปูเตียงเอาไว้แน่น สวีเหลียนฮวาเองก็รู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก ท่อนเนื้อท่อนเอ็นของเขามันใหญ่คับปากนางเสียจริง อ๊อก อ๊อก "อ๊าส์!!! ข้าจะไม่ไหวแล้ว!!!"สวีเหลียนฮวายิ่งเร่งจังหวะให้ถี่เร่ามากยิ่งขึ้น นางขยับศีรษะขึ้นลงอย่างรวดเร็วและรุนแรง ร่างของอวิ๋นซีเฉินบิดเกร็งสั่นสะท้าน ก่อนจะปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นเข้าไปในโพรงปากสวยของนางจนมันเอ่อล้นทะลักออกมาตามริมฝีปากสวย "รสชาติดียิ่งนักเพคะ!"นางเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ชื่นชม ดวงตาคู่สวยจ้องมองเขาด้วยความหวานหยาดเยิ้มราวกับคนไร้สติ "ข้าจะกลับตำหนัก!!!'เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไร้เรี่ยวแรง ร่างกายรู้สึกอ่อนล้าไปหมด "ไม่ได้!!! หม่อมฉันยังไม่พอใจเพคะ!!!""อย่า!!! อ๊าส์! ซี้ดดด!!!"สวีเหลียนฮวาจับลำแท่งแก่นกายของเขามาจ่อที่ปากรูสวยของนาง แล้วจึงบดเบียดเข้าไปจนมิดลำ มีเสียงดังกึกคราหนึ่ง นางแทบจะน้ำตาไหลอาบแก้ม เจ็บ!!! นางใ
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
บทที่ 9 ความรู้สึกที่สับสน
อวิ๋นซีเฉินรู้สึกกระวนกระวายเป็นอย่างมาก ความรู้สึกของเขาในตอนนี้มันมีทั้งความสับสนและกังวลอยู่ในคราเดียวกัน เขามิได้ชื่นชอบสวีเหลียนฮวา แต่ทว่าเขาเองกลับไม่ได้โหยหาที่จะพบเจอกับสวีหลานฮวาเหมือนเช่นแต่ก่อน นี่มันเกิดสิ่งใดขึ้นกับเขากันแน่!!!อวิ๋นซีเฉินครุ่นคิดเท่าใดก็คิดไม่ออก เขาจึงจัดการเปลี่ยนฉลองพระองค์ใหม่และไปประชุมเช้าที่ท้องพระโรงทันที เหล่าขุนนางต่างตั้งหน้าตั้งตารอคอยเขาด้วยความร้อนรน แต่ไหนแต่ไรมาฮ่องเต้พระองค์นี้ก็ทรงชอบทำตามใจตนเองอีกทั้งเจ้าอารมณ์มาแต่ไหนแต่ไร "ฝ่าบาทเสด็จ!!!""ถวายพระพรฝ่าบาท!!!"อวิ๋นซีเฉินพยักหน้าเพียงเล็กน้อย ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงที่บัลลังก์มังกรอย่างสง่างาม เขายื่นมือไปหยิบฎีกาบนโต๊ะมาอ่านอย่างไม่รีบไม่ร้อน ต้าเทียนในยามนี้ ไม่มีฎีการ้องเรียนเหล่าขุนนางจากราษฎรเท่าใดนัก ตั้งแต่เขาขึ้นครองบัลลังก์มังกร ก็ตัดรากถอนโคนเหล่าขุนนางที่คิดคดโกงกินบ้านเมืองออกไปหลายคน ต้าเทียนจึงอยู่อย่างสงบตั้งแต่เขาได้เป็นฮ่องเต้ "ทูลฝ่าบาท เหล่าขุนนางลงความเห็นกันว่า การล่าสัตว์ที่หางโจวในปีนี้ ควรจะเลื่อนออกไปก่อนดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ?""เหตุใดจึงต้องเลื่อน?""ทูลฝ่าบา
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
บทที่ 10 สามีควรใส่ใจภรรยา
อวิ๋นซีเฉินรู้สึกคับแค้นใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะนางคนเดียวที่ทำให้เขาต้องกลายเป็นคนเช่นนี้!!!"ต่ำช้า!!! ข้าเกลียดเจ้านัก ซี้ดดดด!!!"ปากก็ก่นด่านางอย่างไม่หยุดหย่อน มือหยาบกร้านก็สาวชักรูดลำแท่งเอ็นร้อนขึ้นลงอย่างถี่ระรัว เขาส่งเสียงครวญครางด้วยความสุขสม ไม่นานนักน้ำกามสีขาวขุ่นก็ไหลล้นทะลักออกมาจนเลอะเทอะเต็มมือของเขาไปหมด อวิ๋นซีเฉินขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะนึกบางสิ่งขึ้นมาได้ เหตุใดข้าจึงต้องทำเช่นนี้ด้วย!!! ในเมื่อนางคิดข่มเหงจิตใจข้า ข้าก็จะเอาคืนนางให้สาสม!!!เมื่อคิดได้เช่นนั้นเขาจึงยกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก ก่อนจะยื่นมือไปที่หน้าต่างและสลัดคราบน้ำรักของเขาทิ้งออกไปเสีย ราชเลขาที่เดินผ่านมาพอดี จึงถูกน้ำกามของอวิ๋นซีเฉินกระเด็นเข้ามาโดนใบหน้าเข้าอย่างจัง"บัดซบ!!! ใครถุยโจ๊กเนื้ออีกแล้ว!!! ข้าจะทูลฟ้องต่อฝ่าบาท!!!"ด้านสวีเหลียนฮวาที่อยู่แต่ในตำหนักก็รู้สึกเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก นางจึงออกมาเดินเล่นที่ริมสระน้ำเพื่อผ่อนคลายเล็กน้อย วันนี้อากาศค่อนข้างดียิ่งนัก นางจึงเดินเล่นได้อย่างไม่รู้สึกร้อนเท่าใดนัก ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปเรื่อยเปื่อย ก่อนจะทอดสายตามองลงไปที่สระน้ำ
last updateLast Updated : 2025-05-04
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status