“ข้าไม่ได้แตะต้องสตรีขี้ขลาดตาขาวผู้นั้นแม้แต่ปลายเล็บ นางทะเล่อทะล่าเข้ามาเจอเหมยซินกำลังบีบนวดให้ข้า แล้วนางก็เป็นลมล้มพับไปเอง”
“นางคงไม่รู้จักวิธีปรนนิบัติบุรุษเพศกระมัง” ซ่งเหยียนหมิงเห็นภาพ เนื่องจากกระบวนการบีบนวดของตำหนักไป๋อวี้นั้นไม่ธรรมดา
“นางอายุสิบห้าแล้ว แต่ผอมแห้งราวกับเด็กอายุสิบสอง”
“ดอกไม้ที่ขาดน้ำ มิอาจเบ่งบาน” ซ่งเหยียนหมิงพูดสัพยอก ก่อนจะยกจอกสุราดื่มจนหมดจอก
ซ่งหยวนซีมีรสนิยมเป็นเลิศ ทุกสิ่งที่เขาครอบครองต้องผ่านการเลือกเฟ้นมาอย่างสมบูรณ์แบบกระทั่งบ่าวไพร่นางกำนัลในวังไป๋อวี้ยังคัดสรรค์รูปร่างหน้าตา พระชายาและพระสนมทุกนางล้วนเป็นสุดยอดโฉมสะคราญ และมีเรือนร่างงามสะพรั่งเต็มเปี่ยมล้นด้วยเสน่ห์แห่งสตรีเพศ ยกเว้น... พระชายาน้อยหลี่น่า นางคือความอัปยศ ที่เขาได้มาเพราะตำแหน่งทางการเมือง!
เวลาบ่ายคล้อย ขันทีฉางเจ๋อเดินประคองถาดป้ายหัวเขียว เข้ามาภายในตำหนักหนิงเฉิงอย่างนอบน้อม
“กระหม่อมนำป้ายหัวเขียว มาให้ไท่จื่อเลือกพระสนมชายาที่จะถวายงานคืนนี้พะย่ะค่ะ” ฉางเจ๋อกล่าวเสียงเบา
“ให้อี๋ชินอ๋องเลือกแทนข้า”
ซ่งหยวนซียิ้มให้ญาติผู้น้องอย่างมีความหมาย ไม่ต้องพูดให้เปลืองน้ำลาย เขากับซ่งเหยียนหมิงรู้ใจกันดียิ่งกว่าฝาแฝดร่วมครรภ์มารดา หลังจากทั้งคู่ดื่มเมรัยจนเมามายได้ที่ เลือดลมในกายก็ไหลไปรวมกันอยู่ที่ความเป็นบุรุษเพศ
ซ่งเหยียนหมิงกวาดตามองป้ายชื่อสาวงามบนถาดทองคำ พลางทำท่าครุ่นคิด... สิบสองนารีที่เขาไม่เคยลิ้มรสสวาทเห็นจะมีเพียงแค่พระชายาหลี่น่า นอกนั้นก็วัวเคยค้าม้าเคยขี่
ยามนี้อารมณ์หนุ่มว้าวุ่นเกินระงับยับยั้ง สตรีที่สามารถรองรับความปรารถนาอันบ้าระห่ำของพวกเขา จะต้องเป็นหญิงร่านราคะที่สุดในพระราชวังไป๋อวี้
“ข้าเลือกพระสนมหลี่รี่” อี๋ชินอ๋องปรายตามองไปที่ป้ายหัวเขียวอันสุดท้าย
“กระหม่อม น้อมรับพระบัญชา” ขันทีฉางเจ๋อถวายความเคารพแล้วก้าวถอยหลังออกไปอย่างสำรวม
“ดูท่าทางเจ้าจะชื่นชอบพี่น้องสกุลหลี่เป็นพิเศษ” ซ่งหยวนซีสัพยอก
พระสนมหลี่รี่คือพี่สาวต่างมารดาของพระชายาน้อยหลี่น่า ทว่ามารดาของหลี่รี่เป็นเพียงนางกำนัลผู้ติดตามอี้กุ้ยเฟยมารดาของหลี่น่า เมื่อหลี่รี่มีอายุครบสิบเจ็ดปี รูปโฉมอันงดงามของนางโดดเด่นจนเป็นที่กล่าวขวัญไปทั่วใต้หล้า ครึ่งปีที่แล้วหลี่รี่จึงได้รับเลือกให้เป็นสตรีบรรณาการที่แคว้นฉงเยว่นำมาเป็นของกำนัลให้กับแคว้นซ่งเยว่
“อาจเป็นได้” ซ่งเหยียนหมิงยอมรับคำกล่าวหาอย่างไม่สะทกสะท้าน
ตอนนี้เขาไม่อยากสิ้นเปลืองอารมณ์ต่อล้อต่อเถียงกับซ่งหยวนซี เพราะอยากเก็บอารมณ์เอาไว้ใช้กับเรื่องที่สำเริงสำราญมากกว่า
ครั้นสองชายฉกรรจ์บุกมาเยือนตำหนักพร้อมกัน สัญชาตญาณเพศเมียของหลี่รี่พลันตื่นตะลึงพรึงเพริด นางรู้ทันทีว่าราตรีนี้จะต้องรับศึกหนัก!
ทว่า... หลี่รี่กลับยิ้มแย้มยินดี บนผืนแผ่นดินอันกว้างใหญ่ไพศาลไร้ที่สิ้นสุดแห่งนี้ ไม่มีสตรีนางใดโชคดีเทียมเท่า หญิงสาวที่ได้ผ่านค่ำคืนร้อนหนาวร่วมกับสองยอดบุรุษ ซึ่งถูกกล่าวขวัญว่าเป็น กงจื่ออันดับหนึ่งและอันดับสองในใต้หล้า
พระสนมคนงามถวายการต้อนรับพวกเขาด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม ยามขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวร่างอวบอัดอรชรอ่อนพริ้วเหมือนต้นอ้อลู่ลม เนินนมที่อวบล้นขอบรัดทรวงดีดสะท้อนน่าจับต้อง ยามพูดคุยมองสบตากับชายหนุ่มทั้งสอง ดวงตาคู่งามเป็นประกายแพรวพราวเต็มไปด้วยจริตมารยา ท่วงท่าเย้ายวนยั่วยุให้เพศผู้เกิดกำหนัดปรารถนาในตัวนางผู้ร่านสวาท
“เราสามคนต้องการความเป็นส่วนตัว พวกเจ้าออกไปได้แล้ว” ซ่งหยวนซีสะบัดแขนเสื้อไล่ขันทีและบ่าวไพร่นางกำนัล
เมื่อหนึ่งหญิงสองชายได้อยู่ร่วมกัน ความรัญจวนพลันครอบงำบรรยากาศภายในห้อง หลี่รี่กลืนน้ำลายลงคอ รู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ
แววตาอบอุ่นที่จ้องมองใบหน้าสวยหวานเปลี่ยนเป็นประกายเร่าร้อน เมื่อมองเห็นกลีบปากอวบอิ่มสีแดงเรื่อเผยอค้างอย่างยั่วยวน หลี่น่าช่างน่ารักน่าใคร่เสียจนเขาไม่สามารถหักห้ามความปรารถนาของหัวใจซ่งเหยียนหมิงจูบนางอย่างดูดดื่มและเรียกร้องจนร่างอรชรอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรง ริมฝีปากหนาบดเบียดกับกลีบปากนุ่มนิ่มจนบวมเจ่อ เขาล่อลวงให้นางเคลิบเคลิ้มแล้วสอดลิ้นเข้าไปละเลียดลิ้มรสหวานด้วยความกระหาย เร่งเร้ากระทั่งคนงามคล้อยตามและยกสองแขนเรียวสะล้างโอบกอดต้นคอหนาและหยัดร่างยั่วยวนตอบสนองการรุกรานของเขาทั้งคู่แลกจูบกันด้วยความดูดดื่มคลั่งไคล้ สองกายคลอเคลียไร้ช่องว่าง เขาลูบไล้ไปตามความโค้งเว้าบนเรือนร่างอรชร สัมผัสเคล้าคลึงและวัดขนาดสัดส่วนแน่นหนั่นอันเป็นที่หวงแหนของสตรีด้วยความคึกคะนองอาการสั่นสะท้านของพระสนมตัวน้อยทำให้ซ่งเหยียนหมิงยิ่งรู้สึกฮึกเหิม มือใหญ่เลื่อนลงไปรั้งสะโพกผายเข้าหา&nbs
เสน่ห์และกลิ่นอายแห่งความเป็นชายชาตรีของซ่งเหยียนหมิงนั้นมีอำนาจรุนแรงเกินต้านทาน ไม่มีสิ่งใดสามารถปกป้องเขาให้รอดพ้นจากความคิดอกุศลของหญิงสาว แม้กระทั่งตอนอยู่ภายในอาณาเขตอารามหลวงอันสิิ่งศักดิ์สิทธ์ลีน่าหวั่นใจ… ‘สาธุฯ ขออย่าให้ซ่งเหยียนหมิงอ่านความคิดของเธอได้เลย...’ต่อให้จิตใจใฝ่ดีของหญิงสาวแน่วแน่เพียงใด หากความปรารถนาอันกล้าแกร่งของซ่งเหยียนหมิงหนักแน่นยิ่งกว่าอวี๋ชินอ๋องหนุ่มไม่ได้มีดีเพียงแค่รูปร่างหน้าตา ระดับไหวพริบสติปัญญาของเขาอยู่เหนือคำว่าฉลาดหลักแหลม กอปรกับอุปนิสัยช่างสังเกตทำให้ชายหนุ่มสามารถมองเห็นท่าทางมีพิรุธของพระสนมตัวน้อยได้ไม่ยากซ่งเหยียนหมิงเคยมีค่ำคืนร้อนหนาวร่วมกับสตรีจำนวนนับร้อย มีหรือที่เขาจะไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาของคนงามที่นั่งอยู่เบื้องหลังม่านกันลมของหน้าต่างรถเทียมม้า สายลมวสันต์พัดพากลิ่นกา
“ไม่เคยมีใครบอกรึว่า ไทเฮาอวี้เหนียนถือศีลอยู่ในอารามหลวงแห่งนี้” ราวกับนางอ่านความคิดของอีกฝ่ายได้อย่างทะลุปรุโปร่งตายแล้ว! จังหวะแบบนี้ ถ้าเป็นบทหนังซิทคอมฯ ซือเจ้คนนี้จะต้องเป็นไทเฮาอวี้เหยียนชัวร์!“ถวายบังคมไทเฮา หลี่น่ามีตาแต่ไร้แวว โปรดประทานอภัยฯในความโง่เขลาของหม่อมฉันด้วยเพคะ” เด็กสาวท่าทางลนลานไทเฮาอวี้เหนียนมองค้อน“ช่างเถิด ข้ามีเรื่องสำคัญต้องการคุยกับเจ้า ตามข้าไปที่ห้อง”เมื่อเงยหน้าขึ้น เธอก็เห็นแต่แผ่นหลังของร่างระเหิดระหง ลีน่าจึงลุกตามนางไปอย่างรีบร้อน ทว่าหญิงวัยกลางคนเดินเร็วเหมือนบินได้ ทำให้เธอรีบเร่งฝีเท้าจนเกลือบกลายเป็นวิ่งไล่ จึงตามทัน และเห็นไทเฮาอวี้เหนียนผลักประตูห้องเข้าไปแสงสีทองเรืองอร่ามสาดเข้าตา ทำให้ร่างบางหยุดย
ความปรารถนาแสนทรมาน ทำให้หญิงสาวโหยหาความเร่าร้อนที่ไม่เคยได้ลิ้มลอง ไม่ใช่ความยั่วเย้าแบบโลดโผนหรือการเล้าโลมแบบป่าเถื่อน หากเป็นความสยิวรัญจวนจากน้ำมือของชายหนุ่มสองคน...“เข้ามาพร้อมกันเลยเพคะ อ๊าาา...”ความสุขสมสุดยอดทำให้ลีน่าสะดุ้งตื่นจากความฝัน เธอหายใจหอบรุนแรง ชุดนอนทอจากผ้าไหมเนื้อบางเปียกชื้นเหมือนเพิ่งแหวกว่ายขึ้นมาจากกระแสน้ำไหลเชี่ยว“ทำไมถึงฝันแต่เรื่องลามกนะ” หญิงสาวฮึดฮัดกำหมัดทุบเตียงนอนอย่างหงุดหงิดหลังจากโดนซ่งหยวนซีเปิดบริสุทธ์ ฮอร์โมนในร่างกายก็พลุ่งพล่าน หน้าอกหน้าใจของเธอใหญ่ตูมตามขึ้นกว่าเดิมและตั้งเต้าตระหง่านราวกับครอบเกราะ ช่วงเอวคอดกิ่วเหมือนมดนางพญา บั้นท้ายกลมกลึงงอนเชิดโดยที่ไม่ต้องออกกำลังกายบริหาร และมันทำให้นางมีอารมณ์ร่วมรักตลอดเวลา
ลีน่าลำคอแห้งผากด้วยความรู้สึกกระหายอย่างน่าประหลาด หญิงสาวกวาดสายตามองเรือนร่างสูงใหญ่แข็งแกร่งซึ่งประกอบขึ้นด้วยกล้ามเนื้อกำยำแบบนักรบโบราณ ดวงตาดอกท้อเปล่งประกายระยับ ยามมองสำรวจลงมายังช่วงหน้าท้องแข็งแรงเป็นลอนมัดกล้ามน่าลูบไล้ และร่องเว้าที่ลาดต่ำสููู่ความล่ำสันของสัดส่วนแห่งบุรุษเพศเธอเปรียบเทียบทั้งคู่ด้วยความซุกซน แล้วก็แทบจะพลั้งปากร้องกรี๊ดออกมา คุณพระช่วย! นี่... ขนาดพวกเขาอยู่ในสภาพแข็งตัวไม่เต็มที่ กล้วยหอมยังต้องเรียกว่าพ่อ!ลีน่าแลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างลืมตัว... เธอไม่สามารถหักห้ามสายตาให้เลิกจ้องมองเจ้าโลกของชายหนุ่มทั้งสองได้เลย สัดส่วนของมันขยายขนาดใหญ่มากขึ้นกว่าเท่าตัวและแข็งชูชัน ปลายยอดสีแดงที่บากบานน่าเกรงขาม พุ่งเป้าตรงมาที่หญิงสาว“เจ้าอยากชิมรสชาติของข้า” ซ่งเหยียนหมิงน้ำเสียงแหบพร่าสองกงจื
เพียงแค่ระลึกถึงใบหน้าสวยหวานในยามเปลี่ยวดาย ความเป็นชายของซ่งเหยียนหมิงก็แข็งชูชันและร้อนระอุจนเลือดเนื้อแทบระเบิดมีสาวงามมากหน้าเดินเปลื้องผ้าเข้ามาเสนอเรือนร่างให้เขาระบายความกระสันทรมาน แต่กระนั้น การบรรลุจุดสุดยอดนับจำนวนครั้งไม่ถ้วน กลับไม่สามารถชดเชยความหิวกระหายและอารมณ์โหยหาที่มีต่อพระสนมตัวน้อยได้เลยแม้เพียงเศษเสี้ยวซ่งเหยียนหมิงไม่อาจมีชีวิตเช่นนี้ต่อไปได้ ในขณะเดียวกันเขาก็ไม่อาจจะปล่อยวางให้ชีวิตดำเนินไปอย่างทุรนทุรายเช่นนี้เสียงกระซิบทรงพลังที่แว่วดังมาตามสายลมท่ามราตรีกาลอันสงัด ทำให้ลีน่าพลิกร่างนอนตะแคงเพื่อไม่ให้ตัวเองใส่ใจกับมัน ทว่าการหลับใหลกลับฉุดรั้งหญิงสาวดำดิ่งสู่ห้วงแห่งความฝันอันเย้ายวนลึกลับลีน่าลืมตาขึ้นและพบว่า เธอกำลังนอนอยู่บนเตียงตั่งทองคำในสภาพเปลือยเปล่า หญิงสาวลุกนั่งอย่างงุนงง คลำหาชุดนอนผ้าไหมด้วยท่่