ชั่วครู่ที่ทั้งสองมองสบตากัน หัวใจของหญิงสาวเต้นระทึกรุนแรงจนได้ยินเสียง พ่อหมอดำยิ้มอ่อนตรงมุมปาก นึกเวทนาหล่อนขึ้นมาครามครัน
“เอ็งกลัวเจ็บรึ” เขาถามไถ่ซุ่มเสียงอ่อนโยน
ดอกแก้วพยักหน้ายอมรับอย่างเขินอาย แค่โดนนิ้วเขาทิ่มแทงหล่อนยังรู้สึกเจ็บแสบไม่หาย ถ้าโดนท่อนเอ็นเขากระแทก ...ของหล่อนคงฉีกขาดยับเยิน
“ถ้าเช่นนั้น ข้าจะให้เวลาเอ็งเตรียมตัวเตรียมใจ...สามวัน แต่วันนี้ขอให้ข้ากอดจูบเอ็งให้ชื่นใจสักหน่อย” ออดอ้อนเสร็จแล้วเขาก็มลงจูบหล่อนอย่างหิวกระหาย บีบขยำเคล้นคลึงสองเต้ากลมโตอย่างไม่ออมแรงจนเนื้อนุ่มปลิ้นล้นง่ามนิ้ว
ดอกแก้วครางหวิวด้วยความเสียวสะท้าน พ่อหมอดำช่างดุดันเร่าร้อนและเอาแต่ใจเหลือเกิน แต่ความบุ่มบ่ามเกรี้ยวกราดของชายหนุ่มก็เป็นเสน่ห์ร้อนร้ายอย่างหนึ่ง
“อ๊าย...” หล่อนสะดุ้งคราง เมื่อฝ่ามือหนาตะปบลงมาที่เนินหนั่นโหนกนูน เขาลูบคลำบีบเคล้นพูเนื้ออวบอูมที่เบียดแน่น ก่อนจะแทรกลำนิ้วถูไถเสียดสีตรงกลางร่องแฉะฉ่ำ บดบี้เร่งเร้าจนร่างบางแอ่นระแน้เกร็งกระตุก
“เต็มไม้เต็มมือดีจริง ๆ แม่ดอกแก้วของพี่...” พึมพำเสียงห้าวพร่า ปากหยักอ้างับปลายถันกลมเป่ง ดูดเลียเสียงดังจ๊วบจ๊วบ ก้านนิ้วแกร่งเกร็งสอดเข้าไปในรวงรูแดงฉ่ำที่กำลังขมิบหลั่งจนสุดโคน ใช้อุ้งมือหนากดคลึงตรงเนินหัวหน่าวโหนกนุ่มแล้วขยี้เน้นรัว ๆ กระทั่งอารมณ์สาวคุกรุ่นขึ้นมาอีก
“ซี้ด... พ่อหมอ... หยุดทรมานฉันเถอะ... อ๊า...” ร่ำร้องวิงวอนเสียงกระเส่า เด้งโคกกระตุ้นให้อีกฝ่ายขยับนิ้วที่สอดคาอยู่ในช่องทางสวาท
“เรียกพี่ดำหวาน ๆ แล้วพี่จะช่วยให้เอ็งเสร็จสม” หัวเราะเสียงแหบ ตาคมจ้องมองอาการทุรนทุรายด้วยความรู้สึกสะใจที่ตนเองไม่ได้ทนทรมานอยู่เพียงคนเดียว
“พะ พี่ดำจ๋า... ช่วยฉันด้วย” มือน้อยจับท่อนแขนกำยำเขย่าแรง ๆ
“ว่าที่เมียของไอ้ดำช่างน่ารักเหลือเกิน” สอดนิ้วชักเข้าดึงออกถี่ ๆ กระแทกแทงจ้วงลึกจนสุดข้อสุดโคน
“พ่อหมอจ๋า พี่ดำจ๋า... ดอกแก้วจะขาดใจแล้ว... อร๊า...” หลับตาพริ้ม เขย่งปลายเท้ายกสะโพกกระเด้งรับของแข็งอย่างร้อนร่าน สักพักกายสาวก็สะท้านเฮือกเฮือก น้ำเสียวแตกพุ่งออกมาเปียกเต็มฝ่ามือหนา
“พี่ขอมีความสุขกับแม่ดอกแก้วบ้างเถิดนะ”
ร่างสูงใหญ่บึกบึนคร่อมทับลงบนร่างบางทันที ไม่ปล่อยให้อารมณ์กระสันสวาทของหญิงสาวขาดตอน พลันเสียดส่ายแท่งทวนกดแผ่กลีบแคมอวบอูมให้เบ่งบานแบะอ้า แล้วก็ขย่มโยกเข้าหาหว่างขาขาวด้วยจังหวะต่อเนื่อง
“แม่ดอกแก้วดูสิ ลึงค์ของพี่บี้โยนีของเอ็งจนน้ำเสียวเหนียวหนืดเป็นฟองฟอดเลย อา... แค่ถูไถยังเสียวขนาดนี้ ถ้าแทงเข้าไปทั้งดุ้นคงสุขเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ ซี้ด...” พ่อหมอดำสูดปากสยิว ร่างสูงขยับนั่งเหยียดหลัง ฝ่ามือใหญ่ตะล่อมบีบสองแคมประกบห่อท่อนเอ็นชูชัน พลางแอ่นบั้นเอวกระเด้าส่งความยาวขรุขระเสียดสีขยี้บดนวลเนื้ออ่อนนุ่มอย่างเมามัน
คำพูดลามกโฉ่งฉ่างนั้นยั่วยวนให้เกิดความอยากรู้อยากเห็น ดอกแก้วท้าวศอกพยุงร่างขึ้น แล้วก้มมองลงไปตรงหว่างขา ไอ้ช่อนตัวเขื่องที่เปียกเยิ้มเป็นมันเลื่อมของเขาทำให้หล่อนหัวใจสั่นหวั่นไหวเหมือนจะเป็นลม
“อ๊าย... อ๊าย... อร๊า...” ดอกแก้วส่งเสียงหวีดร้องทุกครั้งที่ชายหนุ่มขย่มดันกระทั้นเสย บางทีเขาก็แกล้งเสือกกาย ไถลส่วนปลายถอกบานเฉียดฉิวรูสาว ทำเอาหล่อนหวาดเสียวจนก้นเกร็งไปหมด
“โหนกนูนกระแทกมันจริง ๆ ซี้ด...” ดำจับท่อนขาเรียวงามหนีบเข้าหากันและกอดกดเอาไว้แน่น จากนั้นก็ขย่มโยกลำลึงค์ที่ขรุแข็งด้วยเส้นเลือดปูดโปนบดขยี้ร่องกลีบอวบอูมจนปลิ้นอ้าแดงแจ๋
“อูย... ดอกแก้วจ๋า... พี่เสียวน้ำจะแตกแล้ว อา... ซี้ด...” เสียงครางห้าวพร่าชวนให้คนฟังเสียวซ่านสะท้านทรวงไปด้วย
ดอกแก้วจ้องเขม็งที่ส่วนหัวบานร่า ตรงตุ่มตาเล็กจิ๋วมีหยาดน้ำหนืดใสย้อยหยดลงมาเป็นสายเหนียว พ่อหมอดำเพ่งพิศใบหน้าสวยหวานด้วยความลุ่มหลงพิศวาส ขณะที่หญิงสาวมองดูองคชาตของเขาด้วยความตื่นเต้นระทึกขวัญ เรือนกายบึกบึนเคลื่อนไหวรุนแรงขึ้นทุกที ท่อนเอ็นใหญ่ยาวกระทุ้งกระถอกเบียดเสียดเข้าหาร่องเนื้อแน่นนุ่ม ทั้งสองประสานเสียงครวญครางเหมือนจะขาดใจ
ฉับพลันคลื่นความหฤหรรษ์ก็พุ่งกระฉูดสวนทาง น้ำรักสีขาวขุ่นที่ฉีดพ่นออกมาจากปลายลึงค์ สาดซัดไปถึงเนินอกขาวสล้างและริมฝีปากของหญิงสาว
ดอกแก้วแลบลิ้นสีชมพูเลียความเปียกชื้นอย่างงุนงง ภาพบาดตาบาดใจนั้นทำให้พ่อหมอดำแผดเสียงคำรามในลำคอ ร่างหนาถาโถมเข้าหาร่างบางที่กำลังนอนระทดระทวย ประกบริมฝีปากจูบบดขยี้กลีบปากเต็มอิ่มด้วยอารมณ์หื่นกระหาย
หลังจากนั้นเสียงครวญครางกระเส่ารัญจวนและเสียงขยับโยกกระแทกกระทั้นก็ดังกังวานขึ้นอีกครั้ง
พ่อหมอเมฆินทร์ครางเสียงแหบ สองมือรั้งสะโพกผายเข้ามากระเด้ากระทั้น ยิ่งกดดันเข้าลึกร่องกลีบอวบอูมยิ่งขมิบดูดหนึบแน่น เขาเร่งขยับบั้นเอวกระทุ้งกระถอกลำลึงค์เข้าไปในความสาว กึ่งกลางกายของทั้งคู่อัดกระแทกเข้าหากันเน้น ๆ“อ๊ะ ๆ พี่เมฆินทร์จ๋า... ผัวจ๋า... อ๊า... อร๊า!”บุหงาหวีดร้องเสียงแหลมขณะที่ชายหนุ่มตะบันกายบดขยี้ความอ่อนนุ่มด้วยจังหวะหนักหน่วงและถี่ยิบ หล่อนเกร็งก้นแอ่นเนินโหนกเด้งรับท่อนเอ็นใหญ่ยาวที่กระหน่ำตอกรวงรูรัดรึงอย่างเอาเป็นเอาตายเสียงเนื้อกับเนื้อปะทะกันดังระรัวแรงราวกับไม่มีจุดสิ้นสุด ฉับพลันน้ำรักสองสายก็แตกซ่านสวนทาง“โอ...” พ่อหมอเมฆินทร์คำรามเสียงเข้ม ร่างสูงใหญ่บึกบึนโอบกอดร่างบางไว้แนบแน่น ก่อนจะทรุดฮวบนอนลงบนพื้นหญ้า สุขสมจนสั่นสะท้านไปถึงแก่นกระดูกความเหนื่อยล้าทำให้บุหงาผล็อยหลับไปครู่ใหญ่ ครั้นลืมตาขึ้นอีกครั้ง หล่อนก็ได้เห็นรอยยิ้มปลื้มปริ่มของพ่อหมอเมฆินทร์“งามเหลือเกิน... แม่บุหงาเมียพี่”ชายหนุ่มทำท่าจะก้มลงมาจูบ หล่อนจึงยกมือดันร่าง
พ่อหมอเมฆินทร์ก้มลงจูบเด็กสาวอย่างดุเดือดเร่าร้อน กอดรัดร่างบางไว้เต็มอ้อมแขนชายหนุ่มแทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงกึ่งกลางความเป็นหญิง ขยับสะโพกโยกเบียดจนหล่อนแฉะชื้น แล้วเสือกกายเข้าสู่รวงรูรัดรึงจนสุดขนาด ด้วยการสวมสอดตอกตรึงเพียงครั้งเดียว ความจุกเสียดคับแน่นนั้น ทำให้บุหงาเกร็งกระตุกตอดรัดรอบความเป็นชายระริกระรัว“พี่ทำให้เอ็งเจ็บหรือ” เขาถามน้ำเสียงแหบพร่า ฝ่ามือหนาเลื่อนไล้ลงมาตามสัดส่วนโค้งเว้า แล้วจับเรียวขาคู่งามถ่างกว้าง พลางบดเบียดกลีบแคมอวบอูมให้แบะบาน และควงลำคว้านลึกภายในความอบอุ่นคับแน่น เพื่อให้หล่อนเหยียดขยายเข้ากับสัดส่วนอลังการของเขา“อ๊ะ... เจ็บตัวแค่นี้ เทียบไม่ได้กับความเจ็บใจ ที่พี่ปิดบังเรื่องสำคัญกับฉันหรอก”หล่อนสูดหายใจลึกกับความเสียวซ่านวาบหวามที่มีเขาเติมเต็มอยู่ในกาย พลันตวัดแขนโอบรอบต้นคอแกร่ง เหนี่ยวกอดเรือนกายบึกบึนไว้เป็นหลักยึด“แม่บุหงา แอบไปรู้เห็นอะไรมาอีก อูยยย...”ชายหนุ่มสูดปากครางโหย จับร่างบางนั่งคร่อมหน้าตัก กุมกระชับแก้มก้นกลมกลึงเอาไว้เต็มฝ่ามือ พร้อมกับโยกตัวเข้าหาเนิ
“แม่บุหงายอดรัก พี่รักเอ็งทั้งหัวใจ หากชาตินี้พี่กับเอ็งไม่มีวาสนาต่อกัน ขอให้ชาติหน้าเราสองได้ครองคู่เป็นผัวเมียอยู่กินร่วมกันไปจวบจนสิ้นอายุขัย”วิญญาณของชายหนุ่มร่ำไห้ขณะที่สมสู่กับเด็กสาวด้วยร่างเสือสมิง เขาไม่อยากข่มเหงย่ำยี่หล่อนเช่นนี้เลย แต่สันดานเดียรัจฉานในตัวเขามันกระเสือกกระสนหาหนทางปลดปล่อยกามกำหนัดในตัวหล่อนอำนาจอาถรรพ์แห่งตัณหาราคะควบคุมให้พ่อหมอเมฆินทร์เสือกไสแก่นกายแข็งร้อนเข้าสู่ช่องทางสวาทของบุหงา ร่างบางสะดุ้งสะท้านทุกครั้งที่ร่างสัตว์กลัดมันถาโถมโจนจ้วงหล่อนกรีดร้องจนริมฝีปากสั่น ความใหญ่ยาวของท่อนเอ็นที่เบียดเสียดบดขยี้ติ่งเสียวอย่างถนัดถนี่ต่อเนื่องนั้นทำให้น้ำหวานแตกทะลักออกมาจากกายสาวครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สมิงหนุ่มยังพุ่งโผนโจนทะยานเข้าใส่ร่างบางอย่างไร้ปรานีมันมุ่งหมายบดขยี้พรหมจรรย์ของหล่อนให้แหลกลาญยับเยิน ทว่าความดุร้ายป่าเถื่อนนั้นกลับปลุกเร้าอารมณ์รัญจวนได้อย่างประหลาดล้ำ“อ๊อย... พี่เมฆินทร์จ๋า ฉันระบมไปหมดแล้ว อ๊า...”บุหงาร้องครวญครางนัยน์ตาลอย ร่องกลีบอวบอูมขมิบดูดท่อนเอ็
ริมฝีปากเต็มอิ่มเผยออ้าครอบกลืนปลายลึงค์อลังการเอาไว้เต็มโพรงแก้ม เด็กสาวดูดเลียแท่งเนื้อที่มีเส้นเลือดปูนโปนอย่างอร่อยลิ้น สองมือชักรูดไปตามความยาวขรุแข็งเป็นจังหวะ“หยุด... หยุดเดี๋ยวนี้ กรรร...” ครางกระโชกอย่างสุดเสียวทรมานความรู้สึกที่เรียวลิ้นและโพรงปากหวานฉ่ำพลิ้วรัดดูดกลืนความเป็นชาย ทำให้พ่อหมอเมฆินทร์สยิวสะท้านไปถึงจิตวิญญาณ ร่างอมนุษย์ของเขาสั่นยะเยือก เส้นขนที่เสียดสีกับสองเต้าขาวอวบลุกเกรียวบุหงารับรู้ได้ถึงอารมณ์หงุดหงิดงุ่นง่านของชายหนุ่ม เขาถูกหล่อนทรมานจนได้ที่แล้วร่างบางก้าวขาขึ้นคร่อมร่างหนา ค่อย ๆ ย่อตัวลงนั่งทับองคชาตเขื่องชันและขยับสะโพกโยกส่ายไถลลื่นจนร่องสวาทแฉะชื้นไปด้วยน้ำเสียวพ่อหมอเมฆินทร์ครางลึกในอก ด้วยรู้สึกถึงความอ่อนนุ่มชุ่มเปียกที่บดเบียดเคลียเคล้าบนแก่นกายแข็งร้อน เขาอยากกระชากแขนขาให้หลุดจากเชือกอาคมที่พันธนาการเหลือเกิน เพื่อจะคร่อมขี่หล่อนแล้วก็สมสู่กับหล่อนอย่างป่าเถื่อนเยี่ยงสันดานสัตว์เดียรัจฉานแต่ถ้าหากทำเช่นนั้นบุหงาอาจจะเจ็บปวดถึงตาย และเขาอาจจะคลุ้มคลั่งจนกัดกินเลือดเนื้อของหล่อน
รัศมีแห่งเดือนเพ็ญ ในคืนวันบูรณจันทร์มีฤทธามหาศาล แสงอาถรรพ์ที่แทรกซึมเข้าสู่ผิวเนื้อของพ่อหมอเมฆินทร์ทำให้เลือดลมในกายชายหนุ่มเดือดพล่าน ท้องไส้ร้องโครกครากปั่นป่วนด้วยความหิวโหยจนน้ำลายไหลซึมออกมาจากมุมปากเส้นขนทั่วสรรพางค์งอกยาวและเปลี่ยนสี นิ้วมือนิ้วเท้างองุ้มเปลี่ยนรูปทรง แต่ด้วยถูกเชือกลงอาคมร้อยรัดรอบแขนขาและลำคอ ร่างกายและใบหน้าของเขาจึงอยู่ในสภาพครึ่งคนครึ่งเสือฉับพลันจมูกของสัตว์นักล่าก็ได้กลิ่นหอมหวานของเหยื่ออันโอชากรุ่นโชยใกล้เข้ามาทุกขณะกลิ่นกายหอมหวานเหมือนดอกไม้ป่า...แม่บุหงา! หล่อนมาที่นี่ได้อย่างไร“ไสหัวไปให้พ้น! กรรร...”พ่อหมอเมฆินทร์แผดเสียงคำรามข่มขวัญเพื่อขับไล่เด็กสาวแต่บุหงาไม่ยอมล่าถอยง่าย ๆ หล่อนตั้งใจแน่วแน่ว่าจะผลีกายใช้เลือดสาวบริสุทธิ์ลบล้างคำสาปร้ายที่ครอบงำจิตวิญญาณของเขา“โฮกกก... อย่าเข้ามา กรรร!!!” ชายหนุ่มกระโชกขู่เสียงดังกระหึ่ม ทว่าเด็กสาวยังดื้อดึงเดินเข้ามาใกล้ และกระตุ้นให้เขารู้สึกหิวโหยในตัวหล่อนมากยิ่งขึ้น
สภาพของการะเกดไม่ได้ย่ำแย่แต่ก็ไม่น่าวางใจ ร่างกายภายนอกไม่มีบาดแผลเลือดตกยางออกและไม่มีรอยไหม้ เด็กสาวนอนนิ่งเหมือนคนหลับลึกและเนื้อตัวอุ่นจัดการะเกดกลืนกินเหล็กไหลโกฏิปีของพ่อหมอไกรเข้าไปและของขลังชิ้นนั้นมีวิญญาณเสือไฟสิงสู่ เรือนของพ่อหมอดำอยู่ในตำแหน่งที่มีแสงสว่างมากเกินไป ดวงตะวันมีอิทธิอำนาจแรงกล้าต่อเหล็กไหล พ่อหมอไกรจึงต้องรีบเร่งพาการะเกดไปรักษาตัวอยู่ที่เรือนของตนเองในหมู่บ้านสักทอง“หมู่บ้านสักทองอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ใช้เวลาเดินทางแค่ครึ่งชั่วยามเท่านั้น แม่ดอกแก้วกับแม่บุหงาไม่ต้องกังวลว่าจะไม่ได้เจอแม่การะเกด ไอ้ไกรเป็นเจ้าของเหล็กไหลโกฏิปีชิ้นนั้นและเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยแม่การะเกดได้” พ่อหมอดำพูดปลอบใจ“แล้วการะเกดจะฟื้นเมื่อไหร่หรือจ๊ะ”ดอกแก้วกับบุหงาจับมือกันแน่น แม้จะมั่นใจว่าน้องสาวคนเล็กไม่มีอันตรายถึงแก่ชีวิต แต่พวกหล่อนก็ยังรู้สึกเป็นห่วง“ไอ้เมฆินทร์ มึงรู้หรือไม่”พ่อหมอดำหันไปถามเพื่อนรัก“แม่การะเกดไม่ได้หมดสติหรือมีอาการบาดเจ็บ วิญญาณของหล่อนอยู่ในภาวะจำศี