ตอนที่4 ต่อสู้เพียงลำพัง

Latest chapter

• หนี้รักวิศวะโหด   ตอนพิเศษ2

  “ดีใจสิ พี่ดีใจมากเลยพาย พี่กำลังจะมีลูก”เสียงทุ้มสั่นเครือพร้อมกับหยดน้ำตาแห่งความดีใจของว่าที่คุณพ่อไหลออกมา คบกันมาสามปี เธอเพิ่งเคยเห็นเขาร้องไห้อย่างไม่อายก็วันนี้ เขาคงจะดีใจมากเหมือนเธอตอนที่รู้ผล ตอนนั้นเธอเองก็มีหยดน้ำตาไหลออกมาเหมือนกัน “พายก็ดีใจมากนะคะ” มือหนาจับใบหน้าสวยเข้ามาจูบรัว ๆ นึกขอบคุณอะไรก็ตามในโลกนี้ที่ทำให้เขาได้เจอเธอและมีช่วงเวลาที่ดีร่วมกันแบบนี้ อีกไม่นานชีวิตเขาก็จะสมบูรณ์มีลูกออกมาเติมเต็มความรักของเขากับเธอ “ขอบใจเมียมากนะ สัญญาว่าพี่จะดูแลเมียอย่างดีที่สุด” “ทุกวันนี้พี่ก็ดูแลพายดีมากแล้วค่ะ พายอยากดูแลพี่บ้าง” “พี่ไม่เป็นไร พายต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ อะไรที่ว่าดีในโลกนี้พี่จะหามาให้พายกับลูกหมดเลย ขอแค่พายบอกพี่ว่าอยากได้” พายหัวเราะคิกคักออกมากับท่าทางของสามีหนุ่ม มองดูเผิน ๆ ไม่เหมือนผู้บริหารแล้วตอนนี้ เหมือนจะหลุดมาดไปจากเดิมเยอะมาก“เว่อร์มากค่ะ” “เว่อร์อะไร พี่พูดจริง ๆ นะครับ” “พายไม่อยากได้อะไรทั้งนั้นค่ะ พายอยากอยู่ใกล้พี่ตลอดเวลา” “แค่นี้?” “ใช่ค่ะ พรุ่งนี้พี่พาพายไปทำงานด้วยได้ไหมคะ”เธอทิ้งตัวลงไปนอนบนตักแกร่งอีกครั้ง เอามือจับแก่นกา

• หนี้รักวิศวะโหด   ตอนพิเศษ1

  หลังจากแต่งงานกันได้สามเดือน พายกับยายก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ของคาเตอร์ทันที โดยชายหนุ่มให้เหตุผลว่าต้องการกลับมาอยู่กับพ่อแม่ ตอนนี้คาเทียร์น้องสาวของเขาก็ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับสามีถาวรแล้ว "อุ๊บ! แหว๊ะ! อื้อ"พายรีบเอามืออุดปากตัวเองแล้ววิ่งเข้าไปโก่งคออ้วกในห้องน้ำทันที ทุกวันช่วงเช้าเธอจะมีอาการผิดปกติแบบนี้ บวกกับอาการปวดหัวอย่างรุนแรง และระหว่างวันเธอจะรู้สึกอ่อนเพลียเหมือนคนนอนเท่าไหร่ก็ไม่พอ มันรู้สึกเหนื่อยทั้งที่เธอนอนอยู่บ้านอย่างเดียว ไม่ได้ทำอะไร แม้แต่งานบ้าน "ยายว่าอาการเรามันแปลกนะพาย" ยายวรรณที่เห็นหลานสาวเป็นแบบนี้มาเกือบอาทิตย์แล้วเอ่ยขึ้น ตอนแรกเธอก็คิดไปว่าหลานจะมีอาการโรคกระเพาะอาหาร เพราะนิสัยกินข้าวไม่ตรงเวลา แต่ทว่าอาการหลายอย่างก็คล้ายกับอาการเฉพาะของผู้หญิง ซึ่งเธอเองก็เคยผ่านมาก่อน “โทรหาคาเตอร์ไหมลูก” “พายไม่เป็นไรค่ะยาย แค่มึนหัวนิดหน่อย”เมื่อล้างหน้าล้างตาเสร็จ เธอก็ฝืนตัวเองลงมาชั้นล่างของบ้าน ที่ตอนนี้มีพ่อแม่ของคาเตอร์นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น “ทำไมหน้าซีดแบบนั้นล่ะลูก”ขวัญตาเอ่ยทักลูกสะใภ้ทันทีเมื่อเห็นหน้า “อ้วกตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ”ยายว

• หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่39 ยินดีใช้หนี้รักไปตลอดชีวิต(จบ)

  พายเริ่มลังเลกับคำพูดของลลิล เหตุการณ์ในรถเมื่อเช้าลอยเข้ามาในความทรงจำอีกครั้ง เธอจำได้ว่าหลังจากที่เธอพูดว่าอึดอัดที่เขาคอยตามติดเธอ แววตาคมของเขาก็เปลี่ยนไป ตอนที่เขาบอกให้เธอลงจากรถ น้ำเสียงของเขาเย็นชาเหมือนตอนที่เราสองคนยังไม่ได้เป็นแฟนกันไม่มีผิด เพิ่งรู้ว่าตัวเองพูดแรงและทำพลาดไปก็ตอนนี้ เขาคงจะเสียใจและเสียความรู้สึกมากที่เธอพูดแบบนั้นกับเขา ปกติแล้วเขาต้องโทรหาเธอแล้วตอนนี้ หรือไม่ก็ต้องมารับเธอแล้ว แต่นี่เขาหายไปเลยแบบนี้ มันทำให้เธอรู้สึกไม่ดี อยากจะเอามือตบปากของตัวเองสักพันครั้ง เอาเลือดชั่วที่ปากออกเสียบ้าง เธอควรจะคิดได้ว่าเขารักและเป็นห่วงเธอขนาดไหน ทำไมถึงพูดอะไรไม่คิดไปแบบนั้น “มึงร้องไห้?”ลลิลส่งกระดาษทิชชู่ให้เพื่อนทันที“กูเข้าใจมึงนะ แต่บอกตรง ๆ กูเข้าใจพี่เขามากกว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาเป็นห่วงมึงมาตลอดนะพาย มึงเองก็มีความสุขมากที่อยู่กับเขา กูไม่เข้าใจว่าวันนี้มึงพูดจาแบบนั้นกับพี่เขาทำไม” พายรับกระดาษทิชชู่มาเช็ดน้ำตา แต่น้ำตาก็ยังคงไหลออกมาไม่หยุด เธอเป็นคนผิดเองที่พูดแบบนั้นออกไป แต่มาคิดได้ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเขาจะให้อภัยคำพูดของเธอหรือเปล่า ด้านคาเตอ

• หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่38 ปากไม่ตรงกับใจ

  กว่าพายจะขับรถมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย ก็ทำเอาคนนั่งข้างที่กลั้นหายใจอยู่นาน ถอนหายใจออกมาทันที“พี่ไม่ไว้ใจพาย” “ไม่ใช่เลย พี่รู้ว่าเธอขับได้ แต่พี่อยากเป็นคนขับให้เธอนั่งมากกว่า” “พายรู้หรอก ไม่ต้องมาปลอบใจ พี่นั่งเหงื่อตกขนาดนั้น” “พี่เมาต่างหาก”เมื่อเห็นใบหน้าเธององุ้มของแฟนสาว ก็เข้าไปโอบกอดเธอทันที แต่ทว่าเธอก็สะบัดหน้าหนีเขา ไม่ยอมสบตา “โธ่…พี่แค่เป็นห่วงเธอนะครับ เดี๋ยวพี่จะพาเธอไปขับให้เก่งกว่านี้ดีไหม” “จริงนะคะ” “จริงสิครับ ไปพรุ่งนี้เลยนะ” หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงัก เธอเองก็อยากขับรถให้เก่งกว่านี้เหมือนกัน ต่อไปเวลาเขาเหนื่อย ๆ เธอจะได้ขับให้เขานั่งบ้าง ถึงแม้จะรู้ว่าเขาไม่มีวันให้เธอเป็นคนขับแน่นอน แต่เผื่อมีเหตุการณ์ฉุกเฉินเหมือนวันนี้ เขาจะได้ไม่กลัวที่เธอต้องขับรถให้เขานั่ง “รู้หรือเปล่าคะว่าพายรักพี่” ถึงจะงงที่อยู่ ๆ เธอก็พาเข้าโหมดหนังรักโรแมนติกเฉย ทั้งที่ก่อนหน้าสำหรับเขาคือโหมดหนังหวาดเสียว แต่เขาก็พยักหน้าและยิ้มให้เธอตามสัญชาตญาณทันที “รู้สิ เพราะพี่ก็รักพาย”ชายหนุ่มดึงหญิงสาวเข้าไปกอด ความรู้สึกเต็มตื้นอยู่ในใจ วันเวลาล่วงเลยมาจนถึงมหาลัยเปิด ตั้งแต่ย้ายม

• หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่37 เปิดตัว

  “หิ้วว!!! มันพามาเปิดตัวว่ะ“เสียงโห่ของกลุ่มเพื่อนดังขึ้นทันที เมื่อคาเตอร์เปิดประตูเดินเคียงคู่เข้ามากับพาย วันนี้เพื่อนในกลุ่มรวมตัวกันเลี้ยงฉลองวันเกิดยีนส์ ทั้งกลุ่มมากันครบขาดเพียงตะวันที่ยังไม่กลับมาจากต่างจังหวัด “ฝากน้องด้วยนะมิลลิ”คาเตอร์พาพายเดินมานั่งใกล้กับมิลลิที่นั่งอยู่อีกฝั่ง ห่างจากวงของกลุ่มผู้ชายที่นั่งล้อมวงกินเบียร์กันไม่เท่าไหร่ “ได้ค่ะพี่เตอร์ มิลจะดูแลให้อย่างดีเลย” “สัดเตอร์ หน้าบานเลยนะมึง”เจ้าของวันเกิดแซว พร้อมกับส่งกระป๋องเบียร์ให้ ที่ต้องมาเลี้ยงกันที่คอนโดเพราะแฟนสาวของเขาไม่อนุญาตให้ไปผับ อีกอย่างก็ไม่อยากนั่งจนดึกเพราะตอนนี้ต่างคนต่างมีเวลาส่วนตัวกันแล้ว จะนัดเจอกันทีก็ลำบาก นี่ถ้าไม่ใช่จัดที่คอนโด วันนี้ไม่มีทางมาพร้อมกันขนาดนี้ได้ “เสือยิ้มยากของคณะวิศวะ เสียชื่อแล้วว่ะ แม่ง!!! มึงหุบยิ้มบ้างดิว่ะ” “สัด!!! พวกมึงหยุด ไม่เห็นหรือไงแฟนกูเขิน” “หูย...แฟนว่ะ ขนลุกฉิบหาย มึงได้ยินไอ้เตอร์พูดไหมว่ะไอ้โซล มึงแพ้มันแล้วนะ” สกายเอ่ยหยอกเพื่อนอีกคนที่หายบ่อยช่วงนี้ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่พาคนที่มันแอบกกมาเปิดตัวกับเพื่อนสักที “แพ้ก็แพ้ดิว่ะ มึงต้องยินดีกับ

• หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่36 ป้อนกล้วย(Nc20+)

  "ที่จริงก็ยังต้องพัฒนาอีกเยอะ" พายกรอกตามองบนทันที เธอไม่ได้กำลังชมเขาว่าทำดีแล้ว แต่กำลังประชดต่างหาก "หลงตัวเอง" "พี่ไม่ได้หลง เธอต่างหากที่หลงพี่" "เอามาจากไหนคะ พายเคยพูดสักคำเหรอ มีแต่พี่ต่างหากที่คอยจัดแจงนู่นนี่ให้พาย ที่ทำไปทั้งหมด ไม่ใช่เพราะหลงพายมากกว่าเหรอคะ" เธอยักคิ้วล้อเลียนเขาอย่างเหนือกว่า เขาเองก็ยิ้มออกมาไม่ได้ปฏิเสธคำพูดของเธอ แต่กดริมฝีปากหนัก ๆ ลงมาบนกลีบปากอวบอิ่มของเธอหนึ่งที "หลงสิ พี่หลงเธอมากอยู่แล้ว ผู้ชายคนนี้ขี้หึง ขี้เอา เธอรับได้หรือเปล่า" "รับไม่ได้จะตกลงเป็นแฟนแต่แรกทำไมคะ พี่ก็เหมือนกัน..."มือบางลูบไล้แผ่นหลังหนาของเขาลงไปจนถึงบั้นท้ายแน่น ที่เธอออกแรงบีบหนัก ๆ อย่างยั่วเย้า"รับได้ไหมคะ เพราะฉันก็ชอบให้พี่หึง ชอบให้พี่เอาเหมือนกัน" "อ่า...เธอยั่วพี่อีกแล้วนะพาย" หญิงสาวลากมือบางจากสะโพกหนามาด้านหน้าตรงกลางกายของเขาที่เธอออกแรงบีบเค้นเหมือนบีบสะโพกเขาไม่มีผิด แต่ต่างกันตรงที่ว่าความอ่อนตัวของมันค่อย ๆ แผ่ขยายเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาทันที "อากาศมันร้อน...พายอยากกินไอติมอีกแล้ว" ชายหนุ่มยิ้มออกมาอย่างถูกใจ ไม่ปฏิเสธคำขอของเธอ เขาลุกขึ้นนั่งตรงห