LOGINShare
ตอนที่5 โชคไม่ดี
Last Updated:
2025-06-17 12:13:4209.20น.
“มาถึงมันก็หลับอีกแล้ว”มีนาเพื่อนในกลุ่มของพายพูดขึ้น เมื่อเดินมาถึงโต๊ะประจำของกลุ่มแล้วเห็นเพื่อนสนิทฟุบหน้าหลับอยู่บนโต๊ะเหมือนทุกวัน “เมื่อคืนมันโดนลวนลามอีกแล้ว”ลลิลเพื่อนสนิทอีกคนเอ่ยบอกมีนาทันที ที่เธอรู้เรื่องนี้ก็เพราะเจอกับปริมเพื่อนที่ทำงานที่ผับเดียวกันกับพายเมื่อเช้าตรงลานจอดรถ “เมื่อไหร่ไอ้พวกเศษเดนพวกนี้จะหายไปจากโลกนี้สักทีว่ะ ไม่เห็นใจเพื่อนร่วมมนุษย์กันบ้างหรือไง เห็นว่าเป็นผู้หญิงหน่อย มันคิดจะทำอะไรก็ได้เหรอว่ะ”มีนาบ่นอุบ จะห้ามเพื่อนไม่ให้ไปทำงานก็ไม่ได้ เพราะรู้ว่าเพื่อนมีปัญหาด้านการเงินมาตลอด แต่พายไม่เคยรับความช่วยเหลือจากพวกเธอสองคนเลยสักครั้ง บอกแค่ว่าถ้าไม่ไหวจริง ๆ จะบอก แต่คบกันมาสองปีแล้ว ไม่เคยเห็นบอกสักทีว่าไม่ไหว มีแต่ยิ่งทำงานหนักขึ้นทุกวัน “แล้วเจ้าของผับทำอะไรอยู่ว่ะ กูเห็นพายมันโดนแบบนี้หลายครั้งแล้วนะ เขาไม่มีมาตรการอะไรปกป้องลูกน้องบ้างหรือไง” “หึ พวกนักธุรกิจหน้าเลือดแบบนั้น ไม่มาสนใจลูกน้องตัวเล็ก ๆ หรอก ถึงไปบอกมันก็คงเข้าข้างลูกค้าพวกนั้นแหละ เงินถึงขนาดนั้น”มีนาพูดตามหลักความเป็นจริงที่เคยเห็นมา เธอมองว่าเจ้าของผับที่เพื่อนเธอทำก็คงนิสัยไม่ต่างกัน ไม่งั้นเรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้นบ่อยขนาดนี้หรอก แล้วยิ่งคนสวย ๆ แบบเพื่อนเธอแล้ว จะเจอบ่อยมากกว่าคนอื่นแน่นอน “อย่าไปว่าเขาเลย บางทีเขาอาจไม่รู้เรื่องก็ได้”พายยกหัวขึ้น ที่จริงเธอไม่ได้หลับ แค่พักสายตาเท่านั้น เธอได้ยินเรื่องที่เพื่อนพูดตั้งแต่แรก“กูเองก็ยังไม่เคยไปบอกเขาด้วย คิดว่าพนักงานคนอื่นก็คงไม่มีใครกล้าบอกหรอก ทุกคนก็อยากทำงานกันทั้งนั้นแหละ” “แล้วความปลอดภัยของมึงล่ะพาย มึงจะเน้นแต่การหาเงินไม่ได้นะ มึงต้องเน้นความปลอดภัยของตัวเองด้วย เป็นผู้หญิงแค่กลับบ้านตีสองกูก็ว่าอันตรายแล้วนะ ยังต้องมาโดนพวกคนใจบาปทำแบบนั้นอีก” นี่ขนาดแค่เพื่อนรู้เรื่องว่ามีลูกค้าจับก้นเธอนะ ถ้ารู้ว่าเมื่อคืนเธอต้องเจอกับเหตุการณ์อะไรบ้าง มีหวังคงโดนบ่นและสั่งห้ามไม่ให้ไปทำงานที่นั่นอีกแน่ “เอ๊ะ!!! เดี๋ยว”มือเล็กของมีนาจับใบหน้าสวยของพายให้หยุดนิ่ง ก่อนจะจ้องมองเหมือนเห็นอะไรบางอย่างติดอยู่บนหน้าเธอ“ทำไมตามึงบวมแบบนั้น เหมือนคนร้องไห้เลยว่ะ” “ไม่มีอะไร เมื่อคืนกูนอนไม่ค่อยหลับ”พยายามหลบสายตาเพื่อน ปกติก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบทำตัวอ่อนแออยู่แล้ว แค่ชีวิตที่ต้องดิ้นรนทุกวันก็เหนื่อยแทบตาย ขืนมานั่งเป็นผู้หญิงอ่อนแออีก ชีวิตนี้คงไม่ต้องทำอะไรกันพอดี “ถ้ามึงจะร้องไห้ กูก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ เท่าที่มึงอดทนกับเรื่องที่ต้องเจอ กูก็คิดว่ามึงเข้มแข็งมากแล้วนะ ระบายมันออกมาบ้างกูว่าดีกว่ามึงเก็บทุกอย่างเอาไว้คนเดียว” ลลิลพูดอย่างเข้าใจ ตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา น้อยครั้งมากที่จะเห็นพายทำตัวอ่อนแอ ไม่ว่าเจอเรื่องอะไรเพื่อนคนนี้ของเธอ แค่ยิ้มแล้วก็ผ่านมันไปได้ทุกครั้ง แต่เธอรู้ว่าเพื่อนเก็บทุกอย่างไว้คนเดียว “กูไม่เป็นไรจริง ๆ พวกมึงอย่าห่วงเลยนะ ไปเรียนกันดีกว่า” พายเรียนมหาลัยเอกชนชื่อดังเพราะได้ทุนการศึกษาตั้งแต่จบมอหก แต่ทุนที่ได้ก็ไม่ได้ครอบคลุมทุกค่าใช้จ่าย ยังมีค่าใช้จ่ายอีกมากที่เธอต้องจ่ายเอง เหตุผลที่เรียนที่นี่ก็ไม่ได้อยากทำตัวหรูหราเหมือนพวกลูกคุณหนู เพียงแต่เธออยากเรียนจบจากที่นี่ แล้วได้งานทำดี ๆ เลี้ยงตัวเองและยายได้ต่างหาก คณะวิศวะ “ไอ้เตอร์เมื่อคืนมึงกลับกี่โมง?”โซลเอ่ยถามเพื่อนสนิททันที เมื่อเห็นคาเตอร์กำลังเดินทำหน้าเหมือนคนยังไม่ตื่นนอนเข้ามาในห้องเรียน “มึงแม่ง!!! ทิ้งกู” “กูไม่ได้ทิ้ง กูถามมึงแล้วว่าจะกลับพร้อมกูหรือเปล่า” “พักนี้มันทำตัวแปลก ๆ”ยีนส์เอ่ยออกมาอีกคน ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเหมือนรู้ว่าโซลกำลังทำอะไรอยู่ ถึงได้ชอบหายตัวบ่อย ๆ “มึงก็เหมือนมันนั่นแหละ...ติดเมีย”คาเตอร์โพล่งออกไปทันที ทำเอาเพื่อนคนที่เหลือหันมามองหน้าโซลเป็นตาเดียว “ใครไอ้โซล?” “ไม่มีอะไร พวกมึงก็ไปฟังมัน” “อย่าให้กูรู้นะ จะเล่นให้หนักเลย”สกายพูดขึ้นพร้อมส่งสายตามองคาเตอร์แปลก ๆ เมื่อเจ้าตัวเห็นก็พอจะมองออกว่าเพื่อนมีเรื่องจะพูดอะไร คงหนีไม่พ้นเหตุการณ์เมื่อคืน เลยเดินตามกันไปข้างอาคารเรียน พร้อมกับหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ “เมื่อคืนมึงมีเรื่องกับใคร?”ไม่แปลกที่สกายจะรู้ เพราะผับนั่นก็ของพี่ธันเดอร์พี่ชายของมัน “พวกอันธพาลในผับมึงนั่นแหละ มันลวนลามผู้หญิง” “ปกติมึงไม่เคยสนใจ”สกายเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย เพื่อนทุกคนรู้ว่าคาเตอร์นอกจากเรื่องของเพื่อนสนิทแล้ว ไม่เคยยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือใครง่าย ๆ “กูไม่อยากช่วยตั้งแต่แรก แต่เสือกดันไปเห็นมันจะรุมข่มขืนเขา คงโมโหที่ผู้หญิงคนนั้นด่าพวกมันตอนอยู่ในผับ” “เรื่องใหญ่นะโว้ย!!! เมื่อเช้าพวกมันมาหาพี่ธันที่ผับ โวยวายกันใหญ่แล้วก็ถามหามึง”คิดไว้แล้วว่าพวกนี้ต้องไม่ธรรมดา ไม่งั้นมันไม่กล้าทำแบบนั้นกับผู้หญิงที่กลางถนนแน่“แล้วผู้หญิงที่มึงช่วย เป็นเด็กเสิร์ฟในผับเหรอ กูเคยเห็นหน้าหรือเปล่า” “ไม่รู้ว่ะ กูจำไม่ได้หรอก กูเองก็เพิ่งเคยเห็นเมื่อคืนนั่นแหละ แล้วพี่ธันจะเอายังไงว่ะ” “ก็คงต้องให้เธอออกก่อน เพราะไม่ปลอดภัยที่จะมาทำงาน ส่วนไอ้พวกนั้น ยังไม่มีหลักฐานจะทำอะไรมันหรอก ต้องรอดูท่าทีไปสักพัก”เขาพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดของธันเดอร์ อย่างน้อยเขากับเธอก็ไม่ต้องเจอกันอีก และเขาก็คงไม่บังเอิญต้องไปช่วยผู้หญิงคนนั้นอีกแน่นอน ส่วนพายหลังจากได้รับโทรศัพท์จากหัวหน้าแผนกบุคคลที่ผับว่าให้เธอออกจากงาน ก็ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ทุกข์ใจอย่างหนัก ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ได้แต่นึกโทษตัวเองที่ไม่อดทนให้มากกว่านี้ “ทำไมให้มึงออกว่ะ มึงโดนลวนลามแต่กลายเป็นคนผิด กูล่ะอยากจะเห็นหน้าไอ้เจ้าของผับจริง ๆ”มีนาหัวเสียอย่างหนัก เธอเป็นคนไม่ชอบคนไม่มีความยุติธรรม ทั้งที่เพื่อนเธอไม่ผิดแต่กลับกลายเป็นคนต้องโดนไล่ออกจากงาน “พอเหอะ ให้มันจบ ๆ ไป”พายพูดด้วยความเบื่อหน่าย เธอเหนื่อยกับการหาความยุติธรรมในโลกใบนี้ไปตั้งนานแล้ว ยังไงอำนาจเงินก็เหนือกว่าทุกอย่างเสมอ ควรทำใจและยอมรับ เดินหน้าต่อดีกว่า ภาระข้างหน้าของเธอ ทำให้เธอไม่สามารถเสียใจได้นาน “แล้วเรื่องงานจะเอายังไง ช่วงนี้ยายมึงก็ต้องไปโรงพยาบาลอยู่บ่อย ๆ ถ้าไม่พอ…”มีนากำลังจะเอ่ยปากให้ความช่วยเหลือเพื่อน แต่ถูกพายเอ่ยดักทางเสียก่อน “ไม่เป็นไร กูยังพอมีสำรองอยู่”เพื่อนทั้งสองคนถอนหายใจออกมา ไม่ว่าพวกเธอจะอยากยื่นมือเข้าไปช่วยแค่ไหน แต่เจ้าตัวก็ยังยืนยันเหมือนเดิม คือยังไม่รับความช่วยเหลือใด ๆ “กูคงต้องไปสมัครร้านคาเฟ่ก่อน เห็นป้ายแวบ ๆ ว่าเขารับพนักงานพอดี”ในความโชคร้าย เธอก็ยังมีความโชคดีคือตอนเดินผ่านคาเฟ่ในมหาลัย เธอเห็นป้ายรับพนักงานพาร์ทไทม์พอดี ถึงจะได้เงินไม่เยอะ แต่ก็พอถูไถช่วงนี้ไปได้ก่อน “งั้นไปเลยไหม กูสองคนไปเป็นเพื่อน”ทั้งสามคนลุกขึ้นเดินไปยังคาเฟ่มหาลัยที่อยู่ตึกคณะนิติศาสตร์ ถ้าไม่ใช่เพื่อนสองคนที่พาเธอเดินไปแถวนั้น เลยทำให้เธอได้เห็นป้ายรับสมัครพนักงาน เพราะลำพังเธอคงไม่เหยียบไปไหนไกลจากคณะตัวเอง เรียนที่นี่มาสองปี เธอไปไกลสุดก็คือตึกกิจการนักศึกษากับห้องสมุดมหาลัย นอกนั้นคือเธอแทบไม่รู้จักเลยว่าคณะไหนอยู่ตรงไหนของมหาลัยบ้าง
Latest chapter
หนี้รักวิศวะโหด ตอนพิเศษ2
“ดีใจสิ พี่ดีใจมากเลยพาย พี่กำลังจะมีลูก”เสียงทุ้มสั่นเครือพร้อมกับหยดน้ำตาแห่งความดีใจของว่าที่คุณพ่อไหลออกมา คบกันมาสามปี เธอเพิ่งเคยเห็นเขาร้องไห้อย่างไม่อายก็วันนี้ เขาคงจะดีใจมากเหมือนเธอตอนที่รู้ผล ตอนนั้นเธอเองก็มีหยดน้ำตาไหลออกมาเหมือนกัน “พายก็ดีใจมากนะคะ” มือหนาจับใบหน้าสวยเข้ามาจูบรัว ๆ นึกขอบคุณอะไรก็ตามในโลกนี้ที่ทำให้เขาได้เจอเธอและมีช่วงเวลาที่ดีร่วมกันแบบนี้ อีกไม่นานชีวิตเขาก็จะสมบูรณ์มีลูกออกมาเติมเต็มความรักของเขากับเธอ “ขอบใจเมียมากนะ สัญญาว่าพี่จะดูแลเมียอย่างดีที่สุด” “ทุกวันนี้พี่ก็ดูแลพายดีมากแล้วค่ะ พายอยากดูแลพี่บ้าง” “พี่ไม่เป็นไร พายต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ อะไรที่ว่าดีในโลกนี้พี่จะหามาให้พายกับลูกหมดเลย ขอแค่พายบอกพี่ว่าอยากได้” พายหัวเราะคิกคักออกมากับท่าทางของสามีหนุ่ม มองดูเผิน ๆ ไม่เหมือนผู้บริหารแล้วตอนนี้ เหมือนจะหลุดมาดไปจากเดิมเยอะมาก“เว่อร์มากค่ะ” “เว่อร์อะไร พี่พูดจริง ๆ นะครับ” “พายไม่อยากได้อะไรทั้งนั้นค่ะ พายอยากอยู่ใกล้พี่ตลอดเวลา” “แค่นี้?” “ใช่ค่ะ พรุ่งนี้พี่พาพายไปทำงานด้วยได้ไหมคะ”เธอทิ้งตัวลงไปนอนบนตักแกร่งอีกครั้ง เอามือจับแก่นกา
หนี้รักวิศวะโหด ตอนพิเศษ1
หลังจากแต่งงานกันได้สามเดือน พายกับยายก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังใหญ่ของคาเตอร์ทันที โดยชายหนุ่มให้เหตุผลว่าต้องการกลับมาอยู่กับพ่อแม่ ตอนนี้คาเทียร์น้องสาวของเขาก็ย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับสามีถาวรแล้ว "อุ๊บ! แหว๊ะ! อื้อ"พายรีบเอามืออุดปากตัวเองแล้ววิ่งเข้าไปโก่งคออ้วกในห้องน้ำทันที ทุกวันช่วงเช้าเธอจะมีอาการผิดปกติแบบนี้ บวกกับอาการปวดหัวอย่างรุนแรง และระหว่างวันเธอจะรู้สึกอ่อนเพลียเหมือนคนนอนเท่าไหร่ก็ไม่พอ มันรู้สึกเหนื่อยทั้งที่เธอนอนอยู่บ้านอย่างเดียว ไม่ได้ทำอะไร แม้แต่งานบ้าน "ยายว่าอาการเรามันแปลกนะพาย" ยายวรรณที่เห็นหลานสาวเป็นแบบนี้มาเกือบอาทิตย์แล้วเอ่ยขึ้น ตอนแรกเธอก็คิดไปว่าหลานจะมีอาการโรคกระเพาะอาหาร เพราะนิสัยกินข้าวไม่ตรงเวลา แต่ทว่าอาการหลายอย่างก็คล้ายกับอาการเฉพาะของผู้หญิง ซึ่งเธอเองก็เคยผ่านมาก่อน “โทรหาคาเตอร์ไหมลูก” “พายไม่เป็นไรค่ะยาย แค่มึนหัวนิดหน่อย”เมื่อล้างหน้าล้างตาเสร็จ เธอก็ฝืนตัวเองลงมาชั้นล่างของบ้าน ที่ตอนนี้มีพ่อแม่ของคาเตอร์นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น “ทำไมหน้าซีดแบบนั้นล่ะลูก”ขวัญตาเอ่ยทักลูกสะใภ้ทันทีเมื่อเห็นหน้า “อ้วกตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ”ยายว
หนี้รักวิศวะโหด ตอนที่39 ยินดีใช้หนี้รักไปตลอดชีวิต(จบ)
พายเริ่มลังเลกับคำพูดของลลิล เหตุการณ์ในรถเมื่อเช้าลอยเข้ามาในความทรงจำอีกครั้ง เธอจำได้ว่าหลังจากที่เธอพูดว่าอึดอัดที่เขาคอยตามติดเธอ แววตาคมของเขาก็เปลี่ยนไป ตอนที่เขาบอกให้เธอลงจากรถ น้ำเสียงของเขาเย็นชาเหมือนตอนที่เราสองคนยังไม่ได้เป็นแฟนกันไม่มีผิด เพิ่งรู้ว่าตัวเองพูดแรงและทำพลาดไปก็ตอนนี้ เขาคงจะเสียใจและเสียความรู้สึกมากที่เธอพูดแบบนั้นกับเขา ปกติแล้วเขาต้องโทรหาเธอแล้วตอนนี้ หรือไม่ก็ต้องมารับเธอแล้ว แต่นี่เขาหายไปเลยแบบนี้ มันทำให้เธอรู้สึกไม่ดี อยากจะเอามือตบปากของตัวเองสักพันครั้ง เอาเลือดชั่วที่ปากออกเสียบ้าง เธอควรจะคิดได้ว่าเขารักและเป็นห่วงเธอขนาดไหน ทำไมถึงพูดอะไรไม่คิดไปแบบนั้น “มึงร้องไห้?”ลลิลส่งกระดาษทิชชู่ให้เพื่อนทันที“กูเข้าใจมึงนะ แต่บอกตรง ๆ กูเข้าใจพี่เขามากกว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาเป็นห่วงมึงมาตลอดนะพาย มึงเองก็มีความสุขมากที่อยู่กับเขา กูไม่เข้าใจว่าวันนี้มึงพูดจาแบบนั้นกับพี่เขาทำไม” พายรับกระดาษทิชชู่มาเช็ดน้ำตา แต่น้ำตาก็ยังคงไหลออกมาไม่หยุด เธอเป็นคนผิดเองที่พูดแบบนั้นออกไป แต่มาคิดได้ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าเขาจะให้อภัยคำพูดของเธอหรือเปล่า ด้านคาเตอ
หนี้รักวิศวะโหด ตอนที่38 ปากไม่ตรงกับใจ
กว่าพายจะขับรถมาถึงบ้านอย่างปลอดภัย ก็ทำเอาคนนั่งข้างที่กลั้นหายใจอยู่นาน ถอนหายใจออกมาทันที“พี่ไม่ไว้ใจพาย” “ไม่ใช่เลย พี่รู้ว่าเธอขับได้ แต่พี่อยากเป็นคนขับให้เธอนั่งมากกว่า” “พายรู้หรอก ไม่ต้องมาปลอบใจ พี่นั่งเหงื่อตกขนาดนั้น” “พี่เมาต่างหาก”เมื่อเห็นใบหน้าเธององุ้มของแฟนสาว ก็เข้าไปโอบกอดเธอทันที แต่ทว่าเธอก็สะบัดหน้าหนีเขา ไม่ยอมสบตา “โธ่…พี่แค่เป็นห่วงเธอนะครับ เดี๋ยวพี่จะพาเธอไปขับให้เก่งกว่านี้ดีไหม” “จริงนะคะ” “จริงสิครับ ไปพรุ่งนี้เลยนะ” หญิงสาวพยักหน้าหงึกหงัก เธอเองก็อยากขับรถให้เก่งกว่านี้เหมือนกัน ต่อไปเวลาเขาเหนื่อย ๆ เธอจะได้ขับให้เขานั่งบ้าง ถึงแม้จะรู้ว่าเขาไม่มีวันให้เธอเป็นคนขับแน่นอน แต่เผื่อมีเหตุการณ์ฉุกเฉินเหมือนวันนี้ เขาจะได้ไม่กลัวที่เธอต้องขับรถให้เขานั่ง “รู้หรือเปล่าคะว่าพายรักพี่” ถึงจะงงที่อยู่ ๆ เธอก็พาเข้าโหมดหนังรักโรแมนติกเฉย ทั้งที่ก่อนหน้าสำหรับเขาคือโหมดหนังหวาดเสียว แต่เขาก็พยักหน้าและยิ้มให้เธอตามสัญชาตญาณทันที “รู้สิ เพราะพี่ก็รักพาย”ชายหนุ่มดึงหญิงสาวเข้าไปกอด ความรู้สึกเต็มตื้นอยู่ในใจ วันเวลาล่วงเลยมาจนถึงมหาลัยเปิด ตั้งแต่ย้ายม
หนี้รักวิศวะโหด ตอนที่37 เปิดตัว
“หิ้วว!!! มันพามาเปิดตัวว่ะ“เสียงโห่ของกลุ่มเพื่อนดังขึ้นทันที เมื่อคาเตอร์เปิดประตูเดินเคียงคู่เข้ามากับพาย วันนี้เพื่อนในกลุ่มรวมตัวกันเลี้ยงฉลองวันเกิดยีนส์ ทั้งกลุ่มมากันครบขาดเพียงตะวันที่ยังไม่กลับมาจากต่างจังหวัด “ฝากน้องด้วยนะมิลลิ”คาเตอร์พาพายเดินมานั่งใกล้กับมิลลิที่นั่งอยู่อีกฝั่ง ห่างจากวงของกลุ่มผู้ชายที่นั่งล้อมวงกินเบียร์กันไม่เท่าไหร่ “ได้ค่ะพี่เตอร์ มิลจะดูแลให้อย่างดีเลย” “สัดเตอร์ หน้าบานเลยนะมึง”เจ้าของวันเกิดแซว พร้อมกับส่งกระป๋องเบียร์ให้ ที่ต้องมาเลี้ยงกันที่คอนโดเพราะแฟนสาวของเขาไม่อนุญาตให้ไปผับ อีกอย่างก็ไม่อยากนั่งจนดึกเพราะตอนนี้ต่างคนต่างมีเวลาส่วนตัวกันแล้ว จะนัดเจอกันทีก็ลำบาก นี่ถ้าไม่ใช่จัดที่คอนโด วันนี้ไม่มีทางมาพร้อมกันขนาดนี้ได้ “เสือยิ้มยากของคณะวิศวะ เสียชื่อแล้วว่ะ แม่ง!!! มึงหุบยิ้มบ้างดิว่ะ” “สัด!!! พวกมึงหยุด ไม่เห็นหรือไงแฟนกูเขิน” “หูย...แฟนว่ะ ขนลุกฉิบหาย มึงได้ยินไอ้เตอร์พูดไหมว่ะไอ้โซล มึงแพ้มันแล้วนะ” สกายเอ่ยหยอกเพื่อนอีกคนที่หายบ่อยช่วงนี้ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่พาคนที่มันแอบกกมาเปิดตัวกับเพื่อนสักที “แพ้ก็แพ้ดิว่ะ มึงต้องยินดีกับ
หนี้รักวิศวะโหด ตอนที่36 ป้อนกล้วย(Nc20+)
"ที่จริงก็ยังต้องพัฒนาอีกเยอะ" พายกรอกตามองบนทันที เธอไม่ได้กำลังชมเขาว่าทำดีแล้ว แต่กำลังประชดต่างหาก "หลงตัวเอง" "พี่ไม่ได้หลง เธอต่างหากที่หลงพี่" "เอามาจากไหนคะ พายเคยพูดสักคำเหรอ มีแต่พี่ต่างหากที่คอยจัดแจงนู่นนี่ให้พาย ที่ทำไปทั้งหมด ไม่ใช่เพราะหลงพายมากกว่าเหรอคะ" เธอยักคิ้วล้อเลียนเขาอย่างเหนือกว่า เขาเองก็ยิ้มออกมาไม่ได้ปฏิเสธคำพูดของเธอ แต่กดริมฝีปากหนัก ๆ ลงมาบนกลีบปากอวบอิ่มของเธอหนึ่งที "หลงสิ พี่หลงเธอมากอยู่แล้ว ผู้ชายคนนี้ขี้หึง ขี้เอา เธอรับได้หรือเปล่า" "รับไม่ได้จะตกลงเป็นแฟนแต่แรกทำไมคะ พี่ก็เหมือนกัน..."มือบางลูบไล้แผ่นหลังหนาของเขาลงไปจนถึงบั้นท้ายแน่น ที่เธอออกแรงบีบหนัก ๆ อย่างยั่วเย้า"รับได้ไหมคะ เพราะฉันก็ชอบให้พี่หึง ชอบให้พี่เอาเหมือนกัน" "อ่า...เธอยั่วพี่อีกแล้วนะพาย" หญิงสาวลากมือบางจากสะโพกหนามาด้านหน้าตรงกลางกายของเขาที่เธอออกแรงบีบเค้นเหมือนบีบสะโพกเขาไม่มีผิด แต่ต่างกันตรงที่ว่าความอ่อนตัวของมันค่อย ๆ แผ่ขยายเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาทันที "อากาศมันร้อน...พายอยากกินไอติมอีกแล้ว" ชายหนุ่มยิ้มออกมาอย่างถูกใจ ไม่ปฏิเสธคำขอของเธอ เขาลุกขึ้นนั่งตรงห
You may also like
เมียในสมรส
ลำเจียก18.9K viewsหนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ79.7K viewsซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花21.2K viewsยั่ว
มังกรเล่นน้ำ72.6K viewsขอเวลา...เพื่อรักเธออีกครั้ง
แมวนอนซิม56 viewsวราลีคนนี้ไม่เหมือนเดิม
MoonDust190 viewsคุณสามีฉันพร้อมที่จะหย่าแล้วนะ
PR Star Ploy2.6K viewsคุณคือแสงสว่างนำทางรัก
วนิลากลิ่นเลม่อน22351 views
