Share

EP.8 ไม่ไหวแล้ว

last update Last Updated: 2025-06-04 14:36:44

เอลฟ์...

" มาถึงแล้วก็ขึ้นรถสิคร้าบหรือกูต้องเปิดประตูให้" ไอ้เอิร์ธที่เข้าไปนั่งประจำที่คนขับตะโกนบอกผมที่ตอนนี้ผมยืนทำหน้ามึนอยู่นอกรถ

" เออ มาเปิดประตูให้กูด้วย " ผมตอบกวนๆ

" สัส เรื่องมากนะมึง " มันบ่นพลางทำหน้าหงุดหงิดก่อนจะเดินลงจากรถมาหาผม มาเปิดให้จริงด้วยอะน่ารักจริงๆเลยเมียกรูวววว

" จะขึ้นมั้ยรถอะกูเปิดให้แล้วครับประตู เชิญคุณมึงขึ้นรถได้แล้วครับ " มันพูดพลางทำไม้ทำมือเชิญผมให้เข้าไปนั่งด้านใน

" กูอยากนั่งหลังอะเปิดประตูหลังให้กูหน่อยดิ " ผมบอกเมื่อคิดแผนอะไรออก

" เรื่องเยอะฉิบหาย อะเปิดให้แล้วครับขึ้นมะอื้อออ" ผมไม่รอให้มันได้เปิดประตูแต่รีบเดินเข้าไปดันแผ่นหลังมันให้ติดกับประตูรถก่อนจะทาบริมฝีปากตัวเองลงบนริมฝีปากนุ่มๆของมัน ผมขบริมฝีปากล่างมันเบาๆเพื่อทำให้มันเปิดปากก่อนจะสอดแทรกลิ้นตัวเองเข้าไปด้านใน

คนตรงหน้าที่ก่อนหน้านี้เหมือนจะตกใจและมีท่าทีขัดขืนตอนนี้กลับยืนนิ่งให้ผมจูบ สองมือของมันเอื้อมมาจับเอวผมไว้แน่นแล้วจูบตอบ ซึ่งนั่นล่ะคือสิ่งที่ผมรอคอยมันจะรู้มั้ยว่าทุกครั้งที่มันจับเอวผมทีไรเอลฟ์น้อยของผมมักจะตื่นตัวทุกครั้งเลย ยิ่งวันนี้ดื่มเหล้าไปแล้วด้วยแบบนี้ก็ยิ่งดีดเลยน่ะสิ

.

.

.

เอิร์ธ...

ผมตกใจเล็กน้อยที่จู่ๆไอ้เอลฟ์ก็เข้ามาจูบผมแบบไม่ทันตั้งตัวแถมยังกลางลานจอดด้วย ผมพยายามผลักมันออกแต่ไม่สำเร็จเลยทำได้แค่ยืนให้มันจูบจนพอใจจะได้จบๆ

แต่ความจริงแล้วมันไม่เป็นแบบนั้นไงล่ะจะว่าอารมณ์พาไปก็ได้เมื่อคนที่จูบผมอยู่สอดแทรกลิ้นหนาเข้ามาในโพรงปากของผมก่อนจะตวัดปลายลิ้นไปมา พลันสติผมก็ขาดกระเจิงเมื่อไอ้เอลฟ์ดูดดึงลิ้นผมไปมาอย่างเมามันเหมือนเด็กทารกได้ดูดนมแม่ยังไงยังงั้น

กลิ่นแอลกอฮอล์จากมันทำให้ผมเคลิ้มในรสจูบ ริมฝีปากหนาของมันขบเม้นริมฝีปากผมก่อนจะค่อยๆเคลื่อนลงต่ำมาที่ซอกคอและขบเม้มให้ผมเจ็บเล่นๆแต่ก็รู้สึกดี สองมือของมันกอดผมเอาไว้แน่นจนผมรู้สึกได้ว่าบางอย่างของเราสองคนที่เบียดกันอยู่ในกางเกงตอนนี้กำลังประท้วงเหมือนอยากจะออกมา

" เอิร์ธ...เปิดห้องกันกูไม่ไหวแล้ว " ไอ้เอลฟ์กระซิบที่ข้างหูผมอย่างแผ่วเบาก่อนจะค่อยๆซุกไซร้ใบหน้าไปมาตามซอกคอผม ลมหายใจร้อนๆของมันทำให้ขนแขนผมลุกซู่รู้สึกร้อนๆหนาวๆอย่างบอกไม่ถูก

" หื่นไม่รู้เวล่ำเวลากลับบ้านได้แล้วมึง " ผมเบี่ยงหน้าหนีเมื่อมันจะหันมาประกบจูบอีกครั้งก่อนจะออกแรงผลักมันเบาๆ

" บ้านมึงไกลกว่าจะไปถึงกูใจขาดตายพอดี "

" มึงนี่มัน... " ผมไม่รู้จะด่ามันคำไหนดี ถึงผมจะรู้สึกไม่ต่างจากมันแต่ผมก็ไม่ได้หนักเหมือนมันป่าววะอีกอย่างเป็นแบบนี้ทีไรก็เป็นผมที่เจ็บหนักกว่ามัน

" งั้นไปผับกูนะผับกูอยู่ใกล้กว่าบ้านมึงถ้ามึงไม่ไปก็ให้กูเอาในรถ" มันพูดกับผมพลางกดจมูกลงบนไหล่และซอกคอผมไปเรื่อยๆ ว่าแต่ทำไมตอนนี้มันไม่เหมือนคนเมาเลยวะหรือจะสร่างเมาแล้ว

" เออๆ แต่ตอนเช้ากูต้องเข้าบริษัทมึงต้องไปส่งกูเข้าใจ๊" ผมสบตากับมันแต่ก็ยังคงทำสีหน้าหงุดหงิดกลบเกลื่อนอยู่ดี

" รู้แล้วน่างั้นเดี๋ยวกูขับเอง เร็วดิรีบๆขึ้นรถ " มันเร่งผมพลางวิ่งไปประจำที่นั่งคนขับ

" มึงเมานะขับได้หรอ " ผมชักสีหน้าสงสัยก่อนจะหันไปถามคนข้างๆที่กำลังเคลื่อนรถออก ก็ตอนอยู่ในผับมันเมาไงเมามากด้วย

" ก็...ตอนนี้สร่างเมาแล้วไงได้ยาดีเมื่อกี้นี้เอง" มันตอบยิ้มๆ มีพิรุธนะเนี่ย

" มึงนี่นะ... " ผมบ่นมันแต่ก็อดที่จะยิ้มให้กับท่าทีของมันตอนนี้ไม่ได้ ทั้งน่าตบทั้งน่าถีบ

ไม่นานรถของเราสองคนก็เคลื่อนเข้ามาจอดในลานจอดรถของผับมัน ปีกว่าแล้วมั้งหลังจากเกิดเรื่องวันนั้นผมก็ไม่ได้มาที่นี่อีก

" ถ้าพรุ่งนี้เช้าเดินไม่ไหวก็ไม่ต้องไปทำงานเนอะ" ไอ้เอลฟ์พูดพลางยิ้มมุมปากก่อนที่มันจะถอดเสื้อยืดของตัวเองออกแล้วโยนทิ้งไปด้านหลังเมื่อมันปิดประตูห้องลงก่อนจะเดินดุ่มๆมาหาผม

" ไอ้เชี้ยเอลฟ์อื้อ!!! "

เอลฟ์...

" ถ้าพรุ่งนี้เช้าเดินไม่ไหวก็ไม่ต้องไปทำงานเนอะ" ผมพูดพลางยิ้มมุมปากก่อนที่จะถอดเสื้อยืดตัวเองออกแล้วโยนทิ้งไปด้านหลังเมื่อปิดประตูห้องลงก่อนจะเดินดุ่มๆตรงไปหาคนตรงหน้าที่ทำหน้าตกใจอยู่

" ไอ้เชี้ยเอลฟ์อื้อ!!! " ท้ายทอยของคนตรงหน้าถูกผมรั้งเอาไว้ก่อนจะทาบริมฝีปากหนักๆลงไปบดจูบแรงๆ

ผมจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองและของไอ้เอิร์ธออกให้เร็วที่สุดเมื่อมาถึงห้องนอนที่ผับของผมเองเพราะถ้ารอช้ากว่านี้เอลฟ์น้อยของผมคงปวดหัวตายพอดี แค่นี้ก็หัวแข็งจนแทบจะระเบิดอยู่แล้ว

" ไอ้เชี้ยเอลฟ์!! กูไม่เอาตรงนี้ " เสียงคนที่ผมจับพลิกตัวให้หันหน้าเข้าผนังห้องร้องบอก ผมไม่ได้สนใจกลับค่อยๆจูบตามหัวไหล่มันไปมาช้าๆก่อนที่จะป้ายบางอย่างที่ทำให้มันเจ็บน้อยลงบนช่องทางด้านหลัง

“ อื้ออะไอ้เอลฟ์!! ” เสียงคนที่ผมดันติดกำแพงร้องอูอี้เมื่อผมวาดวนเจลเย็นๆไปมาก่อนจะแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางด้านหลังของมัน

“ อื้อไอ้เอลฟ์แมร่ง!! ” ผมปล่อยให้มันด่าผมต่อไปอย่างไม่สนใจก่อจะจับเอลฟ์น้อยแทรกตัวเข้าไปในช่องทางด้านหลังของไอ้เอิร์ธ มันทั้งคับทั้งแน่นบีบรัด

“ อ๊าซี๊ดดด ” แรงบีบรัดของมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บบ้างดีบ้างสลับกัน ความรู้สึกเหมือนมีอะไรแน่นๆมากอบกุมเอลฟ์น้อยเอาไว้ยิ่งเวลาผมขยับตัวเข้าออกมันยิ่งแผ่ความรู้สึกเสียวซ่านเมามัน จนอยากจะดันเข้าไปให้สุดๆแล้วกระแทกแรงๆแบบไม่ยั้งไปเลย คุณเคยได้ยินแต่ยิ่งสูงยิ่งหนาวใช่มั้ยผมอยากจะบอกพวกคุณว่ายิ่งลึกยิ่งเสียวก็มีนะ

" อึก อ๊ะ กะกูเจ็บ " ไอ้เอิร์ธที่ยืนแนบกับผนังห้องตอนนี้ร้องบอกแต่ผมก็หยุดไม่ได้ ตามเนื้อตัวของเราสองคนมีเม็ดเหงื่อผุดตามใบหน้าและผิวหนัง ขาสองข้างของคนที่ยืนแนบกำแพงอยู่สั่นระริกเมื่อผมเริ่มเร่งจังหวะสะโพกให้เร็วขึ้นๆ

" ซี๊ดด แน่นชิบ "

“ อ๊ะ อะไอ้เอลฟ์ อ๊า ”

" เดี๋ยว มึงจะเอาท่านี้ "

ผมรีบห้ามเมื่อเห็นว่ามันกำลังแทรกบางอย่างเข้ามาในท่าทางที่ผมนอนหงายเผชิญหน้ากับมัน

" ก็เออสิวะ ไม่ดีหรอได้มองหน้าด้วยปกติกูก็เอามึงท่านี้นี่"

พูดจบมันก็ขยับสะโพกเข้าออกช้าๆก่อนจะเร็วๆขึ้นๆจนผมรู้สึกจุกๆที่ช่องท้องเพราะขนาดของมันที่ใหญ่เกินไป

" อื้ออ "

คนที่ขยับสะโพกอยู่ก้มหน้าลงมาประกบจูบพลางสอดแทรกลิ้นเข้ามาในโพรงปากของผมซึ่งผมก็จูบตอบมัน สะโพกของมันยังคงขยับเข้าออกแรงๆซ้ำๆไม่หยุดหย่อนปากก็จูบดูดดึงลิ้นผมไปมาอยู่อย่างนั้น ทำไมมันอึดจังวะ

" ซี๊ดด เสียวชิบ นิดนึงเอิร์ธ นึดนึง "

ใบหน้าหื่นๆของไอ้เอลฟ์ที่มีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นเต็มไปหมดกำลังบิดเบี้ยวเหมือนกับว่าจะถึงจุดหมาย ทำให้มันยิ่งดูเซ็กซี่เข้าไปอีก

" อ๊ะ อ๊ะ อ่ะ ซี๊ดด เอิร์ธ กะกู เอิร์ธ กู ซี๊ดอ๊ะ"

ไอ้เอลฟ์จับเอวผมไว้พลางกระแทกแก่นกายมันเข้ามาเรื่อยๆอย่างไม่ยั้งก่อนที่ของเหลวที่ขาวขุ่นของมันจะพุ่งเข้ามาในตัวผม มันค่อยๆโน้มใบหน้าลงมาหาผมก่อนจะพรมจูบจนทั่วหน้าแล้วค่อยๆดึงแก่นกายของมันออกก่อนจะนอนทับผมไว้อย่างนั้น

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.25 บทส่งท้าย (จบ)

    เอิร์ธ..." ทำไมรีบมารับกูจัง " ผมบ่นอุบอิบเมื่อเดินตามคนที่ถือกระเป๋าโน๊ตบุ๊คนำหน้าผมอยู่ตอนนี้ ปกติห้าโมงเย็นมันถึงจะมารับผมเพราะผมเลิกงานพร้อมพนักงานแต่วันนี้มาเซ้าซี้ให้ผมรีบกลับตั้งแต่บ่ายโมง ถึงผมเข้าบริษัทแล้วจะไม่มีอะไรให้ทำก็เถอะแต่อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรให้ทำอยู่ดีไง สู้นั่งอยู่เป็นกำลังใจให้พนักงานยังดีกว่า" ก็คิดถึงไงเลยมารับไวไม่ดีหรอเมีย " มันหันมามองผมอย่างกวนๆก่อนจะเอาของยัดใส่รถตรงเบาะหลังแล้วเปิดประตูด้านข้างคนขับให้ผม" วันหลังไม่ต้องมารับนะกูกลับเอง " ผมบอกอย่างเซ็งๆก่อนจะขึ้นไปนั่งบนรถ" ไม่หงุดหงิดสิวะกูแค่อยากดูแลอยากเอาใจใส่มึงไม่ได้หรือไง" คนที่ขึ้นมานั่งเบาะคนขับหันมาพูดกับผมพลางเอามือโยกหัวผมไปมาเบาๆ เหมือนจะเอ็นดูนะแต่มันกำลังกวนตรีนเพราะผมไม่ชอบให้ใครมาเล่นหัว" ใครใช้ให้จับหัว "" เป็นผัวก็จับไม่ได้หรอ " มันหันมามองยิ้มๆ กวนตรีน!!" เอิร์ธ มึงรักกูมั้ย " อยู่ๆคนที่นั่งข้างๆก็ถามขึ้นโดยที่สายตายังจับจ้องไปที่ถนน" มาไม้ไหนของมึงเนี่ย กูไม่เล่นนะวันนี้กูหงุดหงิด" ผมบอก" ไม้ป่าเดียวกันไงทำเป็นมาถาม " มันหันมายิ้มกวนๆพลางเลิกคิ้วให้ผม อยากตบกบาลมันสักฉาดจริงๆ"

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.24 ปลอบ

    เอิร์ธ...ผมไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนที่นอนนิ่งให้มันรบรอยที่ไอ้บ้านั่นฝากไว้ รู้แค่ว่าตื่นมาอีกทีก็คอแห้งแถมยังปวดเนื้อปวดตัวไปหมด“ โอ๊ยทำไมปวดแบบนี้วะ ”" ไหวมั้ยเรากลับบ้านกันเถอะ " คนที่กำลังติดกระดุมเสื้ออยู่ปลายเตียงถามผมขึ้นเมื่อได้ยินเสียงผม" อืม แต่ตอนนี้กูหิวน้ำ" ผมพูดเสียงอ่อยๆพลางค่อยพยุงตัวให้ลุกขึ้นนั่งช้าๆรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวและปวดหัวยังไงไม่รู้ สักพักผมว่าต้องไข้ขึ้นแน่ๆ" อ๊ะ น้ำ มานี่เดี๋ยวป้อน " ไอ้เอลฟ์นั่งลงข้างผมพลางยื่นแก้วน้ำมาจ่อที่ปากผม มือหนาๆทาบลงบนหน้าผากผมเบาๆไปด้วยทำให้ผมรู้สึกแปลกๆกับที่มันทำอยู่ตอนนี้" มึงไม่สบายนี่หว่านี่โดนลบรอยแค่นี้ไข้ขึ้นเลยนหรอวะ" ยังจะมากวนประสาทอีกผมล่ะอยากมีแรงกระโดดถีบมันจริงๆเลย" มาๆเดี๋ยวกูใส่เสื้อผ้าให้ ไหนดูซิว่ากูลบรอยหมดยัง " เสียงพูดกวนๆยังดังขึ้นไม่หยุดขณะที่มันใส่เสื้อผ้าให้ผมไหนจะพูดไปอมยิ้มไปกวนประสาทผมไป แต่มันเป็นแบบนี้ผมก็รู้สึกดีนะอย่างน้อยความกลัวก่อนหน้านี้ก็หายไปพรึ่บ!!" ปล่อยกูเดี๋ยวกูเดินเอง " หลังจากใส่เสื้อผ้าให้ผมเสร็จคนที่ตัวสูงกว่าก็ช้อนร่างผมขึ้นก่อนจะพาเดินออกไป นี่มันจะอุ้มผมเดินไปแบบนี้เน

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.23 ปีแสง? 4/4

    เอลฟ์...ปัง!!เสียงปืนของลูกน้องเพื่อนผมดังขึ้นหน้าประตูก่อนจะผลักประตูเข้าไปในห้องๆหนึ่งที่ตอนนี้ภาพตรงหน้าทำให้ผมอยากจะฆ่ามัน!!" ไอ้ปีแสง!! มึงทำเหี้ยอะไรเมียกู!!"ผลั๊ว!!ทันทีที่ผมวิ่งเข้าไปในห้องนั้นผมก็เห็นไอ้เหี้ยปีแสงกำลังอยู่บนเตียงกับเมียผมมันกำลังบีบคอเมียผม มันกำลังจะฆ่าเมียผม ผมกระชากตัวมันลงมาจากเตียงพลางเตะเข้าที่ใบหน้ามันไปทีหนึ่งจนมันฟุบลงกับพื้นก่อนจะกระหน่ำเท้าหนักๆลงบนใบหน้าและลำตัวมันด้วยความโมโห" มึงคิดว่ากูทำอะไรล่ะ ดูสภาพเมียมึงตอนนี้สิคิดว่ากูพามานอนฟังนิทานหรือไง ฮ่าๆๆ " ไอ้เหี้ยปีแสงมองผมด้วยสายตากวนตีนพลางยิ้มเยาะเย้ยผมทั้งๆที่ใบหน้าและปากของมันเต็มไปด้วยเลือด แต่ภาพของคนที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงทำให้ผมแทบสติแตกอยากจะฆ่ามันให้ตายคาตีน" เหี้ยเอ๊ย!! ไอ้ชั่ว!! " ผมกระหน่ำเท้าหนักๆลงไปที่ใบหน้าและตามลำตัวของมันอย่างไม่ยั้ง ผมจะเอาให้มันตายมันกล้าดียังไงมาทำเหี้ยกับเมียผมไอ้เลว!!“ คุณเอลฟ์ไปดูคุณเอิร์ธก่อนดีกว่านะครับเดี๋ยวทางนี้พวกผมจัดการเอง ” เสียงคนของเพื่อนผมเรียกสติผมให้กลับมาอีกครั้งทำให้ผมที่ตัวสั่นเพราะความโกรธอยู่ละจากไอ้ปีแสงเดินไปหาคนบนเตียง" ฮึ

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.22 ปีแสง? 3/4

    เอิร์ธ...ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องของใครสักคนเพราะนอกจากมันจะไม่ใช่ห้องของผมแล้วมันก็ไม่ใช่ห้องของไอ้เอลฟ์ด้วย" ตื่นแล้วหรอครับเอิร์ธ "" พี่ปี!! " ผมหันไปตามเสียงทุ้มก็พบว่าเป็นพี่ปีที่ตอนนี้กำลังยืนกอดอกมองผมอยู่ที่ปลายเตียง" ที่นี่ที่ไหนพี่แล้วพี่พาผมมาที่นี่ทำไม"" เรือนหอของเราไง ชอบมั้ย " พี่ปีเดินเข้ามาใกล้ๆพลางโน้มใบหน้าลงมา ผมพยามจะเบือนหน้าหนีแต่ก็ถูกมือใหญ่บีบกรามเอาไว้แน่นจนหันไปไหนไม่ได้" จะเจ็บ ผมเจ็บนะพี่ " ผมร้องบอกคนตรงหน้าเสียงสั่น" เอิร์ธเจ็บได้ไม่ถึงครึ่งของพี่หรอกครับ เอิร์ธรู้มั้ยว่าพี่รอเอิร์ธมานานแค่ไหนรักเอิร์ธมากกว่ามันแค่ไหน แต่ดูเอิร์ธทำกับพี่สิทั้งๆที่พี่ไม่เคยมองใครนอกจากเอริธ์พี่สนใจเอิร์ธคนเดียวพี่อยู่ข้างเอิร์ธมากกว่ามัน แล้วทำไม แล้วทำไม!! เอิร์ธถึงเลือกมัน!!" เสียงตวาดจากคนตรงหน้าดังลั่นพร้อมกับแรงบีบที่กรามผมแรงขึ้นเรื่อยๆจนหน้าผมสั่นไปหมดผมปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเพราะความเจ็บปวด ทั้งความรู้สึกกลัวและสับสนตอนนี้ ในใจคิดอยากจะหนีแต่ที่คอของตอนนี้ผมมีโซ่สีดำล่ามไว้ มือสองข้างถูกเชือกหนามัดรวบไว้ด้านหลังและผมเพิ่งรู้ตัวว่า

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.21 ปีแสง? 2/4

    เอลฟ์...ติ๊ง ติ๊งเสียงแอปพลิเคชันไลน์ผมดังขึ้นรัวๆขณะที่ผมนั่งคุยเรื่องค่าใช้จ่ายและการปรับปรุงร้านกับลูกน้องอยู่จนผมต้องรีบปิดประชุมเร็วๆเพราะอยากจะเปิดอ่านไลน์ ปกติไอ้แซมมันไม่ไลน์ส่วนตัวมาหาผมนี่หว่า ไลน์ผู้จัดการร้านก็มี" งั้นตกลงตามที่เราคุยกันนี่แหละ ส่วนเรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที" ผมบอกก่อนที่เราทุกคนจะแยกย้ายกันติ๊ง!!" แมร่งงงเอ๊ยยยย!!!! " ผมตะโกนลั่นห้องเมื่อเปิดดูรูปในแอปพลิเคชันไลน์ที่ไอ้แซมส่งมาให้ มันเป็นรูปของผู้ชายคนหนึ่งที่ผมจำได้ว่ามันชื่อปีแสง ไอ้ปีแสงนั่นกำลังนั่งอยู่กับเมียผมรูปต่อมามันกับเมียผมกำลังจูบกัน เลว!! เลวทั้งคู่!!" พี่เอลฟ์ๆ!! พี่ต้องรีบตามเขาไปนะพี่!! " ไอ้แซมวิ่งมาหาผมด้วยความรีบร้อนเมื่อผมเดินลงมาชั้นล่างด้วยความโมโหก่อนจะมองหาคนสองคนที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว" มึงจะให้กูตามไปหาหอกอะไรห๊ะ!! ปล่อยให้เหี้ยกับเหี้ยสมสู่กันอะดีแล้ว" ผมพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะกระหน่ำเทเหล้าในแก้วลงคอ" แต่พี่ไม่ตามเขาไปไม่ได้ " เอ้าไอ้เด็กเวรนี่บอกไม่ตามก็คือไม่ตามดิวะ" มึงยังอยากทำงานอยู่ที่นี่อีกมั้ยไอ้แซม!! " ผมหันไปตวาดมันก่อนจะหันกลับมายกแก้วต่อ" แต่พี

  • เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.20 ปีแสง? 1/4

    เอิร์ธ..." มึงแน่ใจนะว่าจะรอกูข้างล่างไม่ขึ้นไปข้างบนด้วยกัน" ไอ้เอลฟ์หันมาถามผมหลังจากที่พาผมมานั่งที่โต๊ะวีไอพีในผับของมัน" เออมึงขึ้นไปเถอะชักช้าอยู่ได้คนอื่นเขารอมึงอยู่นะ" ผมพูดพลางส่งสายตาดุๆไปให้มัน วันนี้มันลากผมมาดูงานที่ผับเป็นเพื่อนพอเสร็จแล้วจะกลับไปนอนบ้านกัน ปกติเวลามาที่นี่ผมจะมาช่วงก่อนผับเปิดกับหลังผับปิดแต่วันนี้สิมาตอนผับเปิดซะงั้น" งั้นกูไปนะเมียอย่าแดกเยอะล่ะเดี๋ยวคุยงานเสร็จแล้วกูจะรีบลงมา" มันกำชับผมอย่างกะเป็นพ่อก่อนจะมองไปทางขวดเหล้าที่พนักงานเอามาเสริฟ์ให้" กูรู้น่า มึงรีบๆไปได้แล้วจะได้รีบกลับบ้านพรุ่งนี้กูต้องเข้าบริษัทฯแต่เช้าอีก"" งั้นกูไปนะ "“ เออ ” ผมพยักหน้าให้มันก่อนจะมองตามแผ่นหลังมันจนลับสายตาแล้วนั่งลงกระดกเหล้ารอพลางเล่นโทรศัพท์ไปด้วย" อ้าวพี่เอิร์ธ!! ไม่ขึ้นไปข้างบนด้วยกันหรอพี่ " เสียงใครบางคนทักขึ้นทำให้ผมละสายตาจากจอโทรศัพท์มือถือก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปตามต้นเสียงก็เจอไอ้แซมเด็กในร้านยืนยิ้มแก้มปริอยู่" ไม่อะกูไม่ชอบคนเยอะ แล้วมึงไม่ขึ้นไป? " ผมเอียงคอถามมันก่อนจะยกแก้วอีกครั้ง" เขาประชุมแค่ผู้จัดการร้านกับการ์ดที่ถูกส่งมาจากฮ่องกงอะพี่ ผ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status