Contracted To My Boss
Si Diana ay lumaki sa hirap, ngunit lalong naging mabigat ang buhay nang magkasakit nang malubha ang kanyang kapatid na si Lyka. Sa desperasyon, lumapit siya sa nobyo niya para humingi ng tulong, ngunit imbes na damayan siya, inakusahan siya nitong pabigat at inamin na may iba na ito.
Durog ang puso, tumakbo siya palayo at sa gitna ng kanyang pag-iyak, aksidente siyang nabangga ng isang matangkad at gwapong lalaki—si Adrian, ang misteryosong CEO ng kompanyang pinagtatrabahuhan niya. Narinig pala ni Adrian ang buong usapan, at sa isang hindi inaasahang alok ay sinabi niyang, “Kailangan ko ng kontratang asawa, at kailangan mo ng pera. Pwede tayong magtulungan.” Sa kawalan ng ibang mapagpipilian, pumayag si Diana.
Isang simpleng kasunduan lamang daw: walang emosyon, walang komplikasyon—pawang negosyo lang. Ngunit habang lumilipas ang mga araw, napapansin nilang hindi ganoon kadaling iwasan ang damdamin. Ang mga halik na dapat ay peke, tila tunay. Ang mga haplos na dapat ay scripted, nagiging totoo. Unti-unti, naguguluhan sila sa kung ano ang totoo at ano ang bahagi lang ng kontrata. At nang magsimulang pumasok ang pamilya ni Adrian sa eksena, naramdaman ni Diana na baka hindi talaga siya nababagay sa mundo nito. Kaya iminungkahi niyang lumayo na lang.
Pero bakit gano’n na lang ang sakit sa dibdib ni Adrian? Kung peke ang lahat, bakit parang ayaw na niyang lumayo na lang.
Read
Chapter: CHAPTER TWELVEDIANA POVMaaga akong nagising, at sa unang pagkakataon simula nang lumipat ako sa kwarto ni Adrian… hindi ako agad bumangon.Hindi dahil sa antok.Kundi dahil naramdaman ko ’yung braso niyang nakaakbay sa akin.Hindi ko alam kung kailan niya ginawa ’yon. Baka sa kalagitnaan ng gabi? Baka napapanaginipan niyang may niyayakap siyang unan?Pero hindi unan ang nasa tabi niya. Ako ’yon.At ngayong nararamdaman ko ang init ng balat niya sa balikat ko, ang bigat ng bisig niyang nakasandal sa’kin… para akong hindi makahinga.Not in a bad way.But in a “why does this feel too good to be fake” kind of way.Dahan-dahan akong gumalaw para hindi siya magising. Ayokong isipin niya na affected ako.Pero sa loob-loob ko… bakit ba parang ayokong alisin ’yung braso niya?---Pagdating ko sa opisina, may nag-aabang na email mula kay Ms. Ria, ang executive assistant ni Mr. Tan — isa sa mga top partners ng Velasquez Holdings.Subject: New Project Assignment – Mr. Lucas JavierNapakunot noo ako.Si Mr. Ja
Last Updated: 2025-07-10
Chapter: CHAPTER ELEVENADRIAN'S POV6:03 a.m.Gising na ako. Sanay na akong ganito, na laging maaga, laging alerto.Pero ngayong araw… mas matagal akong nanatili sa kama.Tahimik.Maliwanag na ang paligid. May sinag na ng araw sa kurtina. Pero hindi pa rin ako bumangon.Kasi sa unang pagkakataon mula nang tumira ako sa mansion na ito, may nakatabi akong babae. Nasa tabi ko si Diana.Nakaharap siya sa akin, nakapikit, banayad ang paghinga. Maayos ang pagkakatulog niya, parang saglit siyang nakaligtas sa gulo ng mundo.At hindi ko alam kung bakit, pero hindi ako makatingin sa iba.Ang buhok niyang medyo basa pa mula kagabi, ang pilikmatang mahaba, at ang kamay niyang bahagyang nakalapat malapit sa kamay ko — tahimik lang siyang nandiyan. Wala siyang ini-expect, wala siyang sinasabi.Pero bakit parang ako itong naguguluhan?I married her para sa peke naming kontrata. Isang kasunduan. Practical. Walang damdamin.Pero ngayon, habang pinagmamasdan ko siya, hindi ko na sigurado kung asawang papel lang ba siya.O
Last Updated: 2025-07-10
Chapter: CHAPTER TENDIANA'S POV Hanggang ngayon, ramdam ko pa rin ang bigat ng pag-uusap namin ni Lyka. Kahit hindi pa siya handang patawarin ako, naiintindihan ko. Hindi madali ang lahat ng ’to para sa kanya at pati na rin para sa akin. Pero sa gitna ng lahat ng sakit, may isang gabi na hindi ko rin malimutan. ’Yung gabi na tahimik lang kaming magkatabi ni Adrian. Walang salita. Walang pangako. Pero sa unang pagkakataon, hindi ko naramdaman na mag-isa ako. At sa parehong gabi ring iyon, parang may unti-unting nagbabago. --- “Diana,” tawag ni Adrian habang papasok siya sa bahay. Galing siya sa office. Tulad ng dati, ayos ang suot niya at naka-black shirt at tailored slacks. Parang laging handa sa photoshoot. Nagulat ako nang bigla siyang lumapit at tumigil sa harapan ko sa hallway. “Ano ’yon?” tanong ko, hawak pa ang basang buhok ko, bagong ligo. “You’ll be moving to my room,” sabi niya diretso. Walang drama. Para bang sinabi lang niyang magpapalit ng bedsheet. Napakapit ako sa towel sa balika
Last Updated: 2025-07-09
Chapter: CHAPTER NINEADRIAN'S POV Pagkapasok ko ng mansion, tahimik. Tahimik ang buong paligid, walang usual na tunog ng kutsara't tinidor, walang TV, walang boses ni Diana. Maaga akong natapos sa work at akala ko'y aabutan ko siyang nanonood ng drama o busy sa kusina. Pero wala. Tahimik. Malamig. Hanggang sa narinig ko ang mahinang yabag mula sa dining area. Lumakad ako papunta ro’n, at nakita ko siya. Nasa gilid siya ng mesa, nakaupo, nakayuko habang tinutulak lang ang pagkain niya gamit ang tinidor. Hindi niya namalayan na andoon na ako. “Hindi ka kumakain?” tanong ko, kalmadong boses. Napatingin siya, parang nagulat pa. “Oh. Andiyan ka na pala. Maaga ka ngayon.” Tumango ako. “Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko.” “Busog pa ako,” sagot niya. Mahina, walang lakas. “Maaga akong nag-snack kanina.” Alam kong kasinungalingan ’yon. Hindi siya sanay magsinungaling, and I’ve dealt with enough liars to know the signs — shaky fingers, avoiding eye contact, and that fake smile she just gave me. Somet
Last Updated: 2025-07-09
Chapter: CHAPTER EIGHTDIANA'S POVMaaga pa lang, gising na ako. Maaga rin akong lumabas ng kwarto para magtimpla ng kape, pero tulala lang ako habang hawak ang tasa.Hindi ako makalimot sa nangyari kagabi.Yung mga bulong. Yung tingin ng tao. Yung ngiti ni Adrian habang hawak ang baywang ko. Yung pagtatanggol niya sakin kay Tita Regina.Pero mas hindi ko makalimutan ’yung mga mata niya—hindi galit, hindi malamig—pero may gustong iparating.At natatakot akong malaman kung ano ’yon.“Are you okay?” tanong niya habang dumadaan sa may kusina, bagong paligo, naka-suit ulit.Tumango ako. “Okay lang. Kape?”Umiling siya. “I have to go early. Meeting with the Japan team. Gusto mo bang sumama mamaya sa pagbisita ko kay Lyka?”Napatingin ako sa kanya.“Ikaw pa lang ang di pa niya nakikita mula nang ma-confine siya,” dagdag pa niya, habang inaayos ang relo niya.Tumango ako, pero saglit lang.“Wag nalang. Baka mainit ang ulo ni Doc kung madami sa room. Mas importante ’yang meeting mo,” sagot ko, pilit ang ngiti.Sand
Last Updated: 2025-07-09
Chapter: CHAPTER SEVENADRIAN'S POVPagbalik namin mula sa grocery, pinuntahan ko si Diana sa kusina habang inaayos niya ang mga pinamili namin. May kailangan akong sabihin. May Isang event ngayong gabi. Annual CEO Gala — press, investors, and all the high-society devils I have to fake smile at.“You need to get ready,” sabi ko.Napalingon siya, may hawak pang lata ng condensed milk. “Ha? San tayo pupunta?”“There’s a party tonight. A big one. I want you with me.”Napatigil siya. “Ako?”I nodded. “You’re my wife. It’s time they know that.”Kita ko ang kaba sa mukha niya. "Look at me adrian, so simple and for sure may masasabi nanaman ang mga tao mamayang gabi, Imagine a genius, handsome and one of the powerful CEO in this country having a wife like basang sisiw?. ""I never cared about what they say, Diana. I only care about you - I mean... I only care about myself. And no more explanation. "Natahimik siya. Peru maya-maya'y pumayag narin. "What should i wear?. "“I already took care of it. May dadating
Last Updated: 2025-07-07
LOGIN
